Nou die naam is de naam van mijn overleden schoonbroer en dat is te weer... Maar als tweede naam super!
Ik vind het eigenlijk wel mooi... Misschien jezelf even een weekje laten wennen om te kijken hoe het voelt?
Ja he.... Opeens krijg ik echt zo'n gevoel van... Het is goed die naam.... Julian Miguel We hadden deze al en opeens kreeg ik twijfels maar geen een naam geeft me het gevoel dat het m is. Nu heb ik m vaker opgeschreven en genoemd thuis en het is denk ik gewoon onze naam voor onze zoon.
Ik herken dat! Drie jaar gedroomd van een zoon met die naam, eindelijk zwanger en toen ineens twijfel.. Ik moest echt opnieuw wennen aan de naam!
Hahaah stom he, nou hier hadden we gewoon nooit een jongensnaam eigenlijk... Ook nooit nodig gehad en nu opeens moeten we dan gaan zoeken en vindt je niks leuk. Aangezien we ook nog in de Spaanse kant zoeken en alle namen daar op elkaar lijken en we ze niet mooi vinden... Ja zoek dan maar eens wat
Julian Miguel vind ik prachtig! Dilan is niet zo mijn naam, maar dat hoeft natuurlijk ook niet hè! (tis per slot van rekening jullie zoon, niet de mijne ). Maar als je het dan toch vraagt, dan zou ik gaan voor Julian. Overigens kan ik me er wel in vinden dat er gezegd wordt dat we in Nederland wonen en je daarom gewoon Dilan zou moeten kunnen schrijven. Het is echter wel een risico met een grote Turkse gemeenschap in Nederland, en het zou vervelend zijn voor je zoon om een meidennaam te hebben. Wij hebben met een naam voor dezelfde keuze gestaan: onze Nederlandse jongensnaam bleek een verweggistan-meisjesnaam te zijn. Daar trokken we ons niets van aan ( en zijn uiteindelijk geswitcht, maar niet om die reden). Maar met Turks is het toch listig....