Mijn dochter van net 6 is geregeld wakker 's nachts. En dan heb ik het over een paar keer per week. Ze roept ons dan of gaat huilen. Ze weet dat als er wat is, ze ons mag roepen. Dan heb ik het bijvoorbeeld over ziek zijn oid. Maar ze roept dus om alles. Of eigenlijk om niks.. Een zere teen, jeuk op haar been, buikpijn, denkt dat ze een mug ziet etc. Vannacht was het weer raak en ben ik er 3 X geweest.. Echt zo vermoeiend. Ik word er 's nachts ook gewoon pissig van. Ze is altijd al een slechte slaper geweest maar dat moet toch een keer ophouden om ons dan te roepen? Ik heb het er al met haar over gehad maar dat helpt niks. Het is ook niet zo dat het erger is als er spannende dingen zijn. Het is denk ik een gewoonte geworden en ze is ook gewoon een ontzettende mieperd. Een beetje buikpijn of een blauwe plek is bij haar al een bijna-dood ervaring En daar moet iedereen van meegenieten. Boos worden helpt even maar 2 nachten later begint ze weer. Ik merk dat ik er steeds slechter tegen kan en overdag na zo'n nacht gewoon hartstikke moe ben. We zijn verdorie bijna de tropenjaren voorbij en kan je er nog regelmatig uit voor je kind van 6.. Nou zit ik eraan te denken om een soort beloningssysteem te maken. Een papier waar je kruisjes op kan zetten (of stickers plakken). En dan bij 20 (?) kruisjes mag ze een kleinigheidje uitzoeken ofzo. En dan bij elke nacht miepen een kruisje weghalen? Of haalt dat het hele effect weg? Aan de ene kant wil ik geen sancties erop zetten maar alleen belonen maar aan de andere kant vind ik ook dat er best een consequentie mag zijn op dat miepen om niks. Wat vinden jullie? Of heeft iemand nog andere tips? Bedankt
Waarom ga je nog uit bed dan? Wat gebeurt haar als je consequent niet reageert? Ze weet dat je toch wel komt, dus wordt het wel een beetje een spelletje voor haar op deze manier? Ik heb nog geen kinderen hoor, maar dit lijkt mij vrij logisch?
Zou beloning doen en plalken als ze goed heeft geslapen. Niet straffen na een slechte nacht. Geen sticker is al erg genoeg.
Mijn zoontje deed dat ook wel, in periodes. Vaak ook met drukte/ spanning op school of thuis. Ik ben het niet gaan belonen, omdat zo'n gevoel wel echt kan zijn. En dan is misschien een roep op een jeukende teen, eigenlijk een roep om aandacht&troost. Ik vind het moeilijk om iets als gevoel te belonen of straffen, want het bestaat gewoon. Ik ben in de avond wat meer aandacht gaan geven, even langer lezen of ernaast liggen. In de nachten ook bewust even erbij liggen. Door dan 1 keer in de nacht zo te "investeren" was het de rest van de nacht wel rustig. Ik heb hem ook uitgelegd dat je grote en kleine problemen hebt. Waar hij mama bij nodig heeft (nachtmerrie) en wat hij zelf kan (kort jeuken, wc, scheef dekbed). En dat als ik elke keer moest lopen bij iets kleins, ik dan geen puf meer had om te lopen bij iets ergs.. Dat ging uiteindelijk eens echt "mis" toen ik niet wakker werd van zijn geroep bij een nachtmerrie. Ook gezegd dat ik te moe was, omdat ik al een paar keer wakker was geweest(sinterklaastafel). Dat heeft eigenlijk nog wel het meeste indruk gemaakt, want daarna ging het een stuk beter.. Nu verteld hij me 's ochtends wel als zijn kleine teen gejeukt heeft
Hier roept onze zoon ook (5 jaar) en dat doet hij omdat hij bang is. Hij gaat ook niet alleen slapen. Ik ga daar geen beloningssysteem voor aanmaken. Eerst maar eens proberen om de angst weg te nemen. Als ze blijven roepen om te "zeuren' vind ik het een ander verhaal. Zou er eerst eens goed over praten en wat regels afspreken. Moeilijk, ieder kind is ook weer anders. Succes.
Ik vind de oplossing van deepfreeze goed! ik zou geen beloningssysteem maken, want misschien krijgt ze dan het gevoel dat ze beloond wordt voor het niet aan jou vertellen van de dingen waar ze mee zit. Dat moet ze juist wel blijven doen, maar dan inderdaad grote dingen die niet kunnen wachten wel, en haar uitleggen dat ze al zo groot is, ze kan de kleine dingen zelf oplossen.
Maar ze weet naar mijn idee dondersgoed waar ze wel en niet om mag roepen. Dat hebben we al regelmatig besproken. Het probleem is een beetje dat ze erg graag aandacht wil, overdag ook. Ze speelt bijvoorbeeld ook niet zelf, wil alles samen doen en als ze geen aandacht krijgt vraagt ze het op een negatieve manier. En als ze overdag ergens last van heeft dan blijft ze er ook over praten. Zo kan ze wel blijven zeggen dat haar blauwe plek zo'n pijn doet of ze zo'n jeuk heeft. Dit gaat 's nachts dus gewoon door. Ze krijgt genoeg aandacht, ook een op een aandacht. Ook lezen we voor het slapengaan boekjes en knuffelen we nog een poosje in bed. Ik vind de gedachtengang achter het niet belonen ook wel logisch hoor. Ik wil haar ook niet het gevoel geven dat ze ons nooit mag roepen, helemaal niet als ze bang is ofzo. Maar volgens mij is ze dat niet.. Negeren vind ik erg moeilijk. Ik weet nooit zeker of er echt niks is en ik wil ook niet dat ze haar broertje wakker maakt met haar geroep. Misschien toch strenger zijn 's nachts en dit niet laten verslappen als het weer wat beter gaat. Komt denk ik ook een beetje omdat haar broertje dus nooit roept, tenzij hij ziek is. Al is hij half gekneusd en lopen er 10 spinnen op zijn kamer, interesseert hem niet. Misschien ook niet helemaal eerlijk dan om haar met hem te vergelijken, elk kind is natuurlijk anders. Maar als ik weer voor de zoveelste keer mijn bed uit moet voor haar, dan raak ik toch wel enigszins geïrriteerd.
Ik zou dus wel een beloningskaart gaan gebruiken. Echter zou ik die dan ook voor haar broertje gaan gebruiken. Mijn ervaring met mijn eigen dochter is dat als er echt iets is, ze dan ook echt wel roept. De beloningskaart zou dan juist de dingen eruit filteren die voor haar minder belangrijk zijn dan het verdienen van een sticker. Ik ga ervan uit dat elk kind bij nachtmerries etc die sticker vergeet en gewoon om moeder/vader roept.
Hm, ja.. klinkt ook wel weer logisch haha. Ze roept idd echt wel als er echt iets is. Ik vind het maar lastig hoor. Heb eergisteren wederom een gesprekje met haar gehad en uitgelegd dat het niet de bedoeling is dat je gaat miepen als je in bed ligt en dat 's nachts is om te slapen etc. Ook dat ze heus wel mag roepen als er echt wat is. Gevraagd of ze weet wat dat dan is en dat weet ze heel goed (ziek, spugen, enge droom) en dat ze voor de rest stil moet zijn en dat als zij roept wij ook wakker worden en moe en chagrijnig zijn de volgende dag. Begreep ze prima en ze heeft nu 2 nachten niet geroepen Ik denk dat ik eerst zal proberen dit te herhalen als het weer begint, ik was namelijk geneigd om gewoon te gaan mopperen en that's it.
Zo herkenbaar dit! Mijn dochter doet dit ook nog steeds (5 1/2) jaar. Ze slaapt eindelijk zonder te veel gedoe in haar eigen bed sinds 1 1/2 jaar. We hebben de eerste jaren van alles geprobeerd, uiteindelijk met rust gelaten met de gedachte dat het wel komt . Ze is er vanzelf aan toe. Daarna ging het vrij snel. Nu kan ze alsnog het hele huis bij elkaar schreeuwen als er iets is. Als ze naar de wc moest savonds bijvoorbeeld of dorst heeft. Ze vind altijd wel een manier om aandacht te trekken. Ik zie ook altijd aan haar of het echt of nep is, ze is een echte dramaqueen.. Ik vind wel dat een beloningssysteem en strenger optreden werkt. We hebben ook afgesproken dat ze maximaal 3 x mag roepen als er echt iets is. Naar de wc en n slokje drinken kan ze allemaal zelf doen, dat valt er niet onder. Als ze onnodig vaak aandacht trekt dan word bijv een weekendje opa en oma of speelafspraakjes uitgesteld (zo ver komt het nooit hoor, maar dan weet ze consequenties). Ik heb gemerkt dat consequenties eraan hangen helpt zodat ze niet doordraaft. Genoeg is genoeg. Als er echt iets is dan kan ze natuurlijk bij me terecht! We praten erover en dan moet het daarna klaar zijn. probeer ook de oorzaak te vinden. Bijv school te makkelijk/moeilijk. Dit was bij mijn dochter ook een reden dat ze snachts zo'n stennis maakte, ze verveelde zich op school. succes! Ik weet hoe het is
Hier riep mn zoontje omdat hij niet wist hoe laat het was, en of hij al naar school moest of niet... dan riep hij gerust om 5uur, met de vraag of hij al naar school kon. hier hebben we een digitale klok voor hem gekocht. De laatste 2 cijfers afgeplakt, met de mededeling dat hij mag roepen als er een 7 staat. Staat er geen 7 dan doe je je ogen weer dicht en slaap je nog verder. Als de 7 er staat mag je roepen. Ook afgesproken dat hij mag roepen bij een nat bed, moeten plassen etc. elke avond herhalen we dit even. Hij weet het nu goed. ook voor de eerste week een kalender gemaakt. Dat is voor hem beloning genoeg. Gewoon een kruisje mogen zetten. Heb er geen andere beloning aan gehangen, maar het zijn oefenkaart genoemd. dit gaat zo prima... wellicht het proberen waard