Zo was het vroeger misschien, maar tegenwoordig moet je het allemaal zelf uitzoeken. Het uwv wordt ook teveel overspoelt met mensen die geen baan hebben en kunnen het allemaal niet meer aan. Werkcoach nog nooit gezien. Toen ik vroeg of ik een afspraak kon maken werd er gezegd dat alles per email moest . Tsja
Ik weet niet hoelang je al uit Nederland bent, maar de tijden zijn de laatste jaren echt drastisch veranderd. Een werkcoach heeft voor ons altijd nog weinig kunnen betekenen en het lag echt aan het eigen initiatief, zoals bedrijven nabellen, persoonlijk langsgaan. Echter is dat nu ook niet meer genoeg...er reageren 300 mensen op een vacature en de hoeveelheid vacatures is ook flink gedaald.
Laatst dat ik een werkcoach had was in 2010 - augustus. En ik keek naar haar linkedin en ze werkt nog steeds als werkcoach voor de UWV Ze is erg vriendelijk en zocht ook banen voor mij! Maar daarna had ik een tijdelijke baan gevonden bij een elektronika bedrijf en heb ontslag genomen om naar DK te verhuizen. Mijn vriend wilde dat ik er klaar voor was voordat ik daar ging verhuizen. Ik keek op werk.nl en logde in op digid. Best wel veel banen. Alleen tricky. Iedereen zegt dat er vele mensen solliciteren. Er staan ook bedrijfsnamen tussen. waarom niet googl'en waar de baan beschikbaar is? Bijvoorbeeld een winkeljob? Zo kunnen ze je ook meteen zien. Dat zou ik doen.
Wbt het geen gekd hebben om een huis te kopen. Toen wij elkaar leerde kennen hadden we beide een vaste baan verdiende boven modaal wij konden wel gaan huren a 950 kale huur per maand dit zou incl gwl tv internet op 1200 komen. Belachelijk veel dus want ik heb nu voor de helft minder een huis gekocht maar geen zorgen we hadden immers beide een vaste baan rn maar op een salaris gekocht. Tja ik werd weg bezuinigd maar geen probleem man had zijn vaste baan nog. Tegen het eind van mijn verlof werd ook hij wegbezuinigd. Maar geen probleem hij vond thank god binnen 3wk weer ander werk. En ik 6mnd later beide wel voor ruim 500 netto minder ach dan maar minder luxe dingen doen! Toen raakte mijn man weer zijn baan kwijt weer een baan aangenomen voor nog eens 200 netto minder wij "miste" dus 1200 netto pm. Maar konden nog makkelijk rond komen JUIST door ons goedkope koopwoning. Want had ik nu die dure woning gehad dan had ik geen geld meer om te eten en had ik dus oo straat komen te staan. Tja helaas kunnen we nu beide niet voor nog minder gaan werken wabt anders kunnen we inderdaad de hypotheek niet meer betalen. Omdat de particiere huurwoningen (vaak) absurd hoog zijn gaan mensen dus een huis kopen omdat dat voordeliger is. En ik ben nog steeds blij dat ik die huurwoning niet genomen heb en ipv een vierkamer eensgezinswonig met tuin op een karig apartementje zit want die kan ik nu nog betalen en die huurwoning noet meer.
Maar mompelientje als er volgens jou zoveel banen zijn ik zou zeggen zoek ze op en plaats ze mensen zullen je er nog dankbaar voor zijn ook.
Een werkcoach die een baan voor je zoekt? Kwam je vanuit een arbeids-ongeschikte positie ofzo? Of had je een wa-jong? Want eh..dat is hier echt niet aan de orde hoor. Net wat bolkje ook zegt; alles gaat digitaal. Afspraak maken is er niet meer bij. Als je inlogt op de werkmap en je kijkt naar de contactgegevens van je e-coach en je wil bellen, krijg je het algemene nummer van het uwv. Daar kom je op een callcenter terecht nou dan snap je wel dat het leed is geleden. (met alle respect voor de medewerkers overigens, die kunnen het ook niet helpen). Ik heb geen koophuis. Wij hebben het verkocht en huren. Er is een hoop verandert in drie jaar tijd, zo blijkt maar weer.
Ik zit ook al in mijn vijfde maand van ww. Een werkcoach is digitaal, alles gaat via de online werkmap. Vragen stellen gaat alleen via het algemene callcenter van uwv. Een opleiding of cursus of een vorm van hulp doen ze niet meer aan, ik kreeg te horen dat alles was wegbezuinigd. Je moet alles zelf doen en dat is ook prima, maar erg lastig is het wel. In de branche waarin ik solliciteer komen af en toe vacatures vrij. Maar met mij reageren er nog 200 anderen op. Velen hebben de gevraagde ervaring. De tijden zijn echt wel veranderd! Er zijn veel minder vacatures en veel meer concurrenten! Ik ga nog steeds hard door met solliciteren. Het maakt mij intussen ook niet meer uit, ben zeker niet kieskeurig. Fulltime of parttime of een project voor een paar maanden, prima. Afwijzingen kan ik nog wel aan. Dan woon ik te ver weg, overgekwalificeerd of juist ondergekwalificeerd, te veel ervaring of te weinig ervaring. De werkgevers zitten nu in een luxe positie en kunnen in deze tijden de perfecte werknemer vinden, ze hebben het voor het uitkiezen. Mijn ww stopt deze zomer en gelukkig heeft manlief wel nog een vaste baan. Soms maak ik me ook zorgen over hoe het dan moet als ik geen ww meer krijg, maar voorlopig stort ik me nog in het zoeken en vinden naar banen.
Tja het UWV heeft zelf ook enorm moeten bezuinigen, wat ik begreep is dat ze alleen de echte 'probleemgevallen' helpen, met name 55+ers. Ik heb 9 maanden thuisgezeten, 1 keer een gesprek gehad en verder nul begeleiding. Gelukkig wel een goede, vaste baan gevonden maar ik denk vaak nog 'wat als'... En dat terwijl werkgevers 5 jaar geleden nog voor me in de rij stonden..
Het verschil tussen nu en 2010 is best groot gezien de hoeveelheid banen. Toen hoorde ik nog niet veel om mij heen dat mensen last hadden van de werkloosheid, maar nu hoor ik overal om mij heen hoe slecht het met bedrijven gaat, er weer mensen uit moeten en zie je mensen hun baan kwijt raken. Een werkcoach kijkt je cv wel na en vraagt aan je of die en die baan niet wat voor je is, maar ze kan je ( in ieder geval hier niet) aan die baan helpen, dan moet je zelf doen. En omdat er nu nog honderden anderen in de rij staan is de kans een stuk kleiner. Zoals eerder ook is gezegd...de hoeveelheid werklozen is groter dan de hoeveelheid banen en daar kunnen die werkcoaches ook niet veel mee. Die andere paar honderd werklozen die voor die ene vacature ook in aanmerking willen komen moeten die werkcoaches ook helpen. En als je langsgaat bij een bedrijf, tegenwoordig zeggen ze dat de de sollicitatieprocedure afwachten en het aantal reacties. Dan hebben ze wel je gezicht gezien , maar zegt dan nog niks. Dan komt er ook nog bij dat de vacatures die op internet staan, daar vaak zeer grote eisenpaketten bij staan. Het liefst universitair niveau voor een schoonmaak baantje
ik denk echt dat alles te maken heeft met je houding/ voorkomen. ik bedoel het niet vervelend, maar ik vind het bijzonder dat er mensen zijn die na zo'n lange tijd nog geen baan gevonden hebben. wat gaat er niet goed dan? er is toch nog echt behoorlijk veel werk. maar ik denk dat je wel moet laten zien dat je echt wilt, en desnoods iets gaan doen wat misschien "onder" je niveau is. de moet niet opgeven, maar doorgaan! en in plaats van brieven schrijven, ga eens langst een aantal bedrijven, laat jezelf zien, toon initiatief. zo ben ik 1,5jr geleden nog een hele ander weg ingeslagen, vond mijn beroep na 13 niet meer zo leuk, ook niet handig met kinderen, en wou eigenlijk wat anders, toen heb ik wat bedrijven opgebeld om te vragen of ik daar vrijblijvend op de woe mee kon draaien om te kijken of ik het werk leuk vond, en zo ben ik aan een opleiding begonnen en heb ik gesolliciteerd. en ben ondertussen opnieuw opgeleid en heb een nieuwe super leuke baan. t was echt een drukke tijd even, mijn baan van 3dg, 2kleine kids, en op woe 'stage' ondertussen solliciteren en een opleiding volgen maar heb wel laten zien dat ik het wou en kon. en meteen de eerste de beste waar ik solliciteerde wou me aannemen, vanwege mijn mentaliteit. ik zeg niet dat dat altijd zo makkelijk gaat, maar ik denk dat het wel opvalt of je er iets voor wilt doen, ja/nee. succes iedereen!
Ik ben zelf niet werkeloos, maar wil toch even reageren. Ik lees hier heel vaak, ga wat onder je nivo doen? Ik heb wat vriendinnen die, net zoals mij, universiteit hebben. Weet je wat ze standaard te horen krijgen? "Overgekwalificeerd". Ze reageren zelfs op bijv administratieve MBO-banen, overgekwalificeerd... Tuurlijk zijn ze overgekwalificeerd maar ze willen toch?? Dus al dat gezeur van ga onder je nivo werken, vertel me waar nemen ze overgekwalificeerde mensen aan? Soms krijgen zd zelfs te horen dat ze te oud zijn. Ga toch weg die meiden zijn 24!
Maar nemen ze ook genoegen met het loon dat hoort bij die betreffende baan? zeggen ze dat er per direct bij? Ze zijn bij mij ook "verplicht" een hogere schaal te nemen, maar als ik aangeef dat een schaal minder oke is... dan ineens is het wel aantrekkelijk
Ja hoor, ze willen gewoon werken. Maarja wordt maar eens uitgenodigd hé? Meestal is het een schriftelijke afwijzing.
Nou heb ik alleen een mbo niv 2 opleiding. Ik kon werken wilde werken solliciteerde op schoonmaak baantjes catering winkel etc. Zelfs ik kreeg (via mail) afwijzingen daar op dat ik over gekwalificeerd was of te oud. Of ze waren bang dat ik me ging vervelen. Op veel callcenter banen vragen ze tegenwoordig hbo of universitaire opleiding. Oh en mijn salaris eis is gewoon het minimum loon dus "te duur" ben ik ook noet ik vraag namelijk wat ze me moeten geven.
Ik vind het echt belachelijk dat mensen zo lopen te oordelen over mensen die geen werk hebben. Alsof ze hun best niet doen, alsof ze te kieskeurig zijn Ik zal eens vertellen hoe het is om in de WW te zitten. Je bent een soort slaaf van het UWV. Als zij zeggen dat je moet komen, dan moet je bij ze langskomen. Voor elke vrijetijdsbesteding moet je hun toestemming vragen. Als je een cursus wilt doen of vrijwilligerswerk, dan moet je toestemming hebben. En vaak krijg je dat niet, want dan ben je niet beschikbaar voor werk. Maar op een gegeven moment heb je alle vacatures wel gezien en je mag dus niks anders doen Je wordt door het UWV verplicht om je zwangerschap te verzwijgen. Al kom je met een sloopkogel aan op een sollicitatie-gesprek, je mag niet zeggen dat je zwanger bent. Je moet solliciteren tot aan je verlofdatum, terwijl niemand je aanneemt als je een week daarna al met verlof gaat. Daarnaast constant die shit die je over je heen krijgt van mensen, alsof je lui zou zijn. Je wordt 'uitkeringstrekker' genoemd terwijl je zelf hartstikke graag aan de slag wilt. Er wordt geïnsinueerd dat je niet hard genoeg je best doet . Er wordt geïnsinueerd dat je het werk niet goed genoeg deed, terwijl heel veel mensen worden ontslagen vanwege bezuinigingen. Als je werkt dan werk je de tijd die je werkt. Daarna wordt geaccepteerd dat je ook even een keer niks wilt doen. Maar als je werkeloos bent wordt er verwacht dat je 24 uur per dag 7 dagen per week bezig bent met werk zoeken. En zo niet, dan werk je er niet hard genoeg aan. En dan nog het omgaan met de constante afwijzing. Te jong, te oud, te onervaren, te overgekwalificeerd . Logisch dat sommige mensen het op een gegeven moment niet meer zien zitten, als je 80 keer je neus stoot. Maar nee, daar kan geen begrip voor zijn, want nee, je moet harder je best doen. Soms is het gewoon genoeg. Eerlijk gezegd: ik zal blij zijn als mijn WW is afgelopen! Dat ik niet meer mezelf hoef te laten veroordelen door zo'n beetje heel werkend nederland dat het blijkbaar nodig vindt om op mensen neer te kijken die hun baan zijn kwijtgeraakt.
Sorry dat ik het zeg maar wat ben jij het onzettend aan het overdrijven, wat een onzin Daarbij spreek je jezelf ook nog eens tegen. Zo vertel je hier dat je moet komen opdraven wanneer zij dat van je verlangen (wat ik niet heel raar vind) en zo zeg je in je vorige post dat je nog nooit een werkcoach hebt gezien. Verder..klopt, je moet toestemming vragen als je bv op vakantie gaat. Is een formaliteit die overigens alleen in jouw voordeel werkt. Stel dat jij op vakantie bent en het UWV moet beslissingen de deur uit doen waar jij het wellicht niet mee eens bent en waartegen jij bezwaar wilt aantekenen (daar zit een termijn aan vast nl) dan kan daar rekeningen mee worden gehouden. Je krijgt te horen dat je er voor moet zorgen dat je iig iemand hebt die ook tijdens jouw afwezigheid de post kan openen (zodat je niet in de shit raakt) en in die brieven wordt zelfs afgesloten met 'wij wensen u een prettige vakantie. Vrijwilligerswerk en cursussen worden juist aangemoedigd mits je idd wel beschikbaar blijft voor werk. Hier wordt overigens juist vaker wel dan niet toestemming voor gegeven. Je krijgt daarbij zelfs de tip dat, mocht je eoa vergoedingen daarvoor krijgen, je dit niet vergeet te melden zodat je niet te veel uitkering krijgt en dus later met de gebakken peren zit in de vorm van bv terugvorderingen. En dan de belachelijke uitspraak over dat het UWV jou zou verplichten je zwangerschap te verzwijgen, mijn hemel zeg. Er wordt hooguit gezegd dat je niet verplicht bent in een sollicitatiegesprek aan te geven dat je zwanger bent als je dit niet wilt, tis maar waar je keus naar uit gaat. Dat is toch heel wat anders dan wat jij stelt. En nee, tis niet leuk om in de WW te zitten, ik weet er alles van, maar dat je je aan bepaalde voorwaarden moet houden wanneer je een uitkering krijgt verstrekt lijkt me niet meer dan logisch zeg. Voor niks gaat de zon op he..je mag er best wat moeite voor doen. Mocht je je WW trouwens echt zo zat zijn zoals je in je post zegt.. je hebt nog altijd de mogelijk om van dat recht af te zien. Niemand verplicht je die aan te nemen. Je bent trouwens geen slaaf van het UWV, je bent de slaaf van de regering. Daar in Den Haag is waar je moet zijn wanneer je iets te klagen hebt over het beleid. Dat zijn degene die dit allemaal bepalen, degene op wie wij massaal gestemd hebben. Je zou eens moeten weten hoe het er intern bij het UWV aan toe gaat..er loopt bijna geen een werknemer rond die het met dit beleid eens is en ook zij zijn hier erg gefrustreerd over.
Ik ben het wel met Bolkje eens, ik ken het werkbedrijf gedeelte (zelf gewerkt ) en gaat echt op die manier. Ben het vaak genoeg tegen gekomen.
Laat ik eerst even voorop stellen dat ik er niet direct vanuit ging dat jíj niet genoeg moeite doet, maar ik bedoelde jij in het algemeen. Ik weet hoe zo'n groepsbijeenkomst werkt en ik heb zelf nog nooit zo'n uitspraak gehoord Maar goed, in jouw geval was dat blijkbaar anders. Verder ben ik wel nieuwsgierig waar je allemaal toestemming om moet vragen? Want behalve bv een vakantie, vrijwilligerswerk of verhuizen naar het buitenland met behoud van uitkering, wil het UWV niet weten wat jij met je vrije tijd doet. Niet zoveel anders dan een werkgever dus, want ik ga er vanuit dat ook een werkgever graag wilt weten wanneer zijn personeel een vakantie inplant of dat iemand bv nevenwerkzaamheden verricht. Je werkgever heeft wél het recht om je werkzaamheden toe te bedelen waar je (je in het algemeen dus) misschien niet op zit te wachten maar die je niet zonder meer mag afwijzen, en hetzelfde geldt voor een uitkeringsinstantie. De reden dat ik op jouw post heb gereageerd is trouwens niet omdat ik vind dat mensen die een ww-uitkering krijgen geen moeite doen, te lui zijn of gewoon niet willen, want dat het geen pretje is weet ik maar al te goed, heb zelf in die hel gezeten. De reden dat ik reageerde was omdat wat jij eerder schreef niet helemaal klopt met het beleid dat daadwerkelijk wordt gevoerd en dat wilde ik even recht trekken. Je hoeft er het natuurlijk niet mee eens te zijn en waarschijnlijk voelt het voor jou gewoon zo maar wilde het wel even gezegd hebben