Zijn aan het proberen zwanger te worden, maar nu kwam gisteren ineens onverwacht het gesprek op het uitdelen van oa een corrigerende tik aan kinderen of het geven van bv billenkoek. Iets waar ik absoluut niet achter sta en ik ook totaal onnodig vind. Er zijn zoveel betere methoden dan dit ook al luistert een kind ontzettend slecht. Mijn vriend bleek daar echter anders over te denken tot mijn schrik... Ik heb hem aangegeven dat ik het absoluut maar dan ook absoluut niet wil hebben dat mijn kind ern tik gaat krijgen oid en zelfs dat ik hem er dan uit zou zetten. Alsnog kon hij mij het niet beloven... Een erg cruciaal punt voor mij. Weet even niet meer wat te doen...
wat lastig zeg, ik heb ditvook gehad met mijn ex. Dat ging zelfs zo ver dat hij alles beter wist over opvoeding, terwijl ik ervoo geleerd had, hij altijd thuis zou willen zijn om op te voeden en inderdaad ook die tik. we werden het hier niet over eens en de discussies liepen steeds hoger op waardoor ik er een punt achter heb gezet. We hadden ook te verschillende meningen als het kind ouder zou zijn over bijvoorbeeld drugs uitgaan relaties e.d. nu heb ik een hele leuke vriend en we liggen goed op een lijn. Ik had niet meer het idee wat ik voor me zag met een kind met die andere jongen. denk maar goed na of hij echt degene is waarmee je kinderen wil en anders misschien nog eens een goed gesprek.
ehmmmm ... praten? Aan mij heb je niets ... ik vind een tik op de billen (of handje) (met twee vingers, zacht) ook geen onoverkomelijk probleem (oh ... de horror ... wat een waardeloze moeder ben ik toch ...). Slaan is een ander verhaal. Ik denk dat je vriend gewoon een andere opvoeding heeft gehad, en van daaruit beredeneert. Ik vind het nogal wat om het direct de deur te wijzen zonder dat je daar gewoon over praat. Als ik mij man de deur uit moet sturen voor iedere keer dat wij het niet eens zijn over opvoedkundige problemen ... kan hij beter zijn koffer standaard gepakt in de hal laten staan. Ennuh ... van te voren roepen "dat doe ik niet" en het dan ook niet doen is een fabeltje daar ben ik allang achter.
Het lijkt mij dat je het eerst over dit soort dingen eens bent, voor je probeert zwanger te raken. Je hoeft echt niet de hele opvoeding tot in detail uit te stippelen voor je kinderen hebt. Bepaalde dingen zul je in de praktijk toch wel anders oplossen dan je vooraf had bedacht. Maar in grote lijnen moet je het wel eens zijn over hoe je met kinderen omgaat.
Ik ben niet voor corrigerende tikken, omdat ik het een zwaktebod vind. Ik bedoel, jij bent volwassen, een kind is een kind, dan zou je het toch met woorden af moeten kunnen. En anders zet je het kind even apart. Bovendien zou ik bang zijn dat je wel een keer echt mept als je bv heel moe bent, dat de drempel lager is. Afijn, ot: ik zou in gesprek gaan. Uitleggen waarom jij dat naar vindt en waarom je denkt dat het anders kan en moet. Ik hoop dat jullie nader tot elkaar komen. Ik zou het ook heel naar vinden als de andere ouder tikken wel oké zou vinden. Dat is nogal elementair wat mij betreft.
Bedankt voor jullie reacties! Ik ga zeker nog in gesprek met hem! Net zolang totdat we er uit zijn of niet.. Ik vind het ook een erg cruciaal punt namelijk. Iets waar in mijn ogen geen discussie over mogelijk is. We hebben het vaak genoeg over van alles mbt opvoeding gehad, maar dit is nooit specifiek ter sprake gekomen omdat ik er gewoonweg helemaal vanuit was gegaan dat hij daar niet anders over zou denken. Heb hem gisteren meteen al wel uitgelegd dat het naar mijn idee anders en beter kan en waarom ik dit absoluut niet wil hebben. Echter zoals bij de meeste dingen waar hij een duidelijke mening over heeft, bleef hij ook in deze bij zijn mening..
Ja da's toch jammer als het om je kind gaat. Daar zul je toch samen moeten komen op essentiële punten. En hij kan prima bij zijn mening blijven en toch jouw mening respecteren en geen tikken uitdelen. Lijkt mij.
Hmmm....de enige manier is dan nog om hem informatie te geven (uit onderzoeken bijvoorbeeld) waaruit blijkt dat tikken uitdelen aan kinderen slecht is. Maar die onderzoeken moet je dan net weten te vinden. Wellicht dat hij dan nog wel enigszins van standpunt verandert.
Dat wordt een hele lastige: er zijn namelijk wereldbrede onderzoeken (en ik ben nu niet voor of tegen) die aantonen dat opvoedkundige tikken erg positief blijken te zijn voor de ontwikkeling van de mens (serieus). Dus ik zou de onderzoeken maar weglaten uit de discussie... Partners verschillen nu eenmaal qua opvoeding, en dat mag toch? Zolang het maar niet echt erg verschillend is. Ik kan niet eisen dat mijn man alles op mijn manier doet en ik leer dat zijn manier soms ook beter is... Alhoewel wij ook wel een knalruzie hebben gehad omdat ik hem een keer te boos vond worden. Maar we komen er weer uit.
Wat be happy zegt is een goeie En naar zijn argumenten luisteren waarom ie wel een tik zou geven. Vaak hebben mannen geen argument...
Je zult wel vaker dingen gaan tegeb komen in de opvoeding waar je het niet mee eens bent ... hier heeft mn dochter ook wel eens een tik op haar vingers gehad ..toen zei ik van nou moet dat nou zus en zo en sinds dien snapt hij mijn punt wel.
neem het met en korreltje zout , me weet niet hoe je reageert als je eenmaal een kindje hebt. Mijn man zei voordat ik zwanger werd dat het een kindje met bv 1 arm oid zou willen laten weghalen omdat hij dit echt al beperking ziet , toen ik beviel bleek onze zoon zo zwaar gehandicapt dat hij niet kon blijven leven . kan je vertellen dat mijn man echt even in gevecht is geweest met de mening die hj daarvoor had Ik zou er niet zo zwaar aan tillen , of je moet vermoeden dat je partner heel agressief is natuurlijk...
Ik zou samen met je vriend op zoek gaan naar info over verschillende opvoedstijlen. Maak het onderwerp bespreek en kijk naar een stijl die bij jullie past. Er is bv een DVD van positief opvoeden, tripple P. Misschien als ie ziet dat je met een positieve manier veel meer bereikt, veranderd hij wel van mening. En als je kindje er eenmaal is, groei je samen in de opvoeding en kan een tik helemaal niet meer nodig zijn.
Allereerst kan ik mij voorstellen dat je hier erg van geschrokken bent! Ik hoop dat jullie er alsnog goed met elkaar over kunnen gaan hebben, elkaars standpunt toelichten en kijken hoe je samen op een lijn kan komen! Ga elkaar niet overtuigen van je mening, maar leg aan elkaar uit wat jullie precies bedoelen. Stel veel vragen en luister naar elkaar. Wat verstaat hij onder een pedagogische tik? Zijn er ook andere manieren die hij zou kunnen inzetten om zijn grens naar zijn kind te geven, of gaat hij bij het minste meteen over tot een tik of slaan? Daarin zitten natuurlijk verschillende gradaties. Praat hierover met hem, zodat jullie elkaar beter begrijpen. Kinderen leren door imitatie. Zou je vriend het leuk vinden als je toekomstige kind zijn latere broertje of zusje een tik of mep verkoopt, omdat zijn speelgoed wordt afgepakt? Of leer je je kind dat hij/zij dit beter met woorden kan oplossen? Wat gunt jouw vriend je kind hierin? Wat gun jij je kind? Kijk ook eens samen naar de overeenkomsten en sta hier ook bij stil! Succes! Ik las dat iemand triple P noemde, dit is inderdaad een effectief bewezen methode voor positief opvoeden. Hier een paar interessante links naar artikelen. Pedagogische tik: Zinloze machtsstrijd | Kiind Magazine (Met de effecten op korte en lange termijn) Corrigerende tik toegestaan? Wetenschappelijke artikelen kun je vinden via Scholar: pedagogische tik - Google Scholar
Ik studeer momenteel pedagogiek HBO, opvoedkunde. Ik heb meerdere verslagen gemaakt over de pedagogische tik. Ik ben er persoonlijk zeer op tegen. Dat het voor kan komen snap ik.. maar er bewust voor kiezen vind ik totaal wat anders. Ik heb wel een aantal verslagen op mijn pc met theoretische onderbouwing mocht je interesse hebben (ben nu op laptop) PM me maar als ik het moet opzoeken Hopelijk kom je er uit met je vriend. het is een heel lastige zaak die vaak met eigen opzoeding en waarden en normen te maken heeft. Probeer de rust te bewaren op een rijtje te zetten wat voor jou belangrijk is en dit aan hem voor te leggen. Houd het bij jezelf probeer hem niet te veranderen dat werkt vaak niet. Leg uit waarom jij het zo belangrijk vind en wat voor jou de gevolgen zijn naar hem toe en eventueel jullie kind. Ik hoop echt dat jullie eruit komen!
Wij kregen vroeger een flink pak slaag als we iets gedaan hadden, wat niet mocht. Dus ik had altijd zoiets van: Ik ben er niet minder van geworden. Terwijl dat bij mijn man thuis vroeger echt niet gebeurde. Dus hier was het andersom. Maar nu onze meid er eenmaal is, zou ik haar nooit een pak slaag geven. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen en zie in dat slaan niets oplost. Ik heb nu mijn bedenkingen bij de opvoedmethode van mijn ouders. Ik doe het volkomen anders. Dus ik zou me er niet al teveel zorgen om maken, wellicht draait je man straks ook bij. Ik denk dat het er mee te maken heeft hoe je zelf opgevoed bent. Als je het zelf meegemaakt hebt, weet je soms niet beter. Maar je kunt er zelf vervolgens wel heel anders in staan en mee omgaan, ook al had je dat van tevoren niet gedacht. Als hij nu helemaal niet agressief en gewelddadig is, dan valt er zeker over te praten. En wie weet wordt het kindje papa's lieveling, dan zit je met het tegenovergestelde probleem. Papa's zijn over het algemeen minder streng dan mama's.
persoonlijk geef ik liever ook geen tik. maar soms kan het niet anders. ik waarschuw hem altijd 3 x als hij ergens bijvoorbeeld aan trekt waar hij niet aan mag zitten. bij 3 x waarschuwen doet hij het nog steeds opnieuw en hij lacht daarbij ook nog eens terwijl hij heel goed weet dat het niet mag. dan krijgt hij een tik op zijn vingers. maar niet zon harde tik dat zijn hand gelijk rood is hoor. gewoon een kleine corrigerende tik. hij stopt er dan ook gelijk mee. en nu een na een paar x hoef ik hem maar aan te kijken en hij doet het niet meer. maar slaan doe ik absoluut niet!! ik snap dat je het jammer vind dat jij en je man jullie mening niet delen.maar ik vind het niet eerlijk om hem daarvoor het huis uit te sturen. hij mag toch zijn mening hebben? en het is toch niet zo dat alleen wat jij goed vind dat ook gebeurt? hij is de vader en heeft denk ik wel een beetje recht om mee te beslissen over de opvoeding? stel je voor dat het andersom was geweest en hij zegt dat hij jou de deur uitstuurt omdat hij het niet eens is met hoe jij handel ... is denk ik niet zo fijn. probeer het met elkaar eens te worden het zou jammer zijn als je nu al over iets kleins ruzie zou krijgen. ( dit is niet als aanval bedoelt hoor, maar wilde je even een voorbeeldje geven )
Ik ben zelf niet zo van het eindeloos waarschuwen. Meestal lukt het om met een grapje of uitleggen waarom ze iets beter niet kan doen het gedrag te veranderen. Ze snappen vaak veel meer dan je denkt. Mijn kleine meid krijgt 1 keer te horen dat ik gedrag niet goed vind, zonder anders.... en als ze het gedrag dan nog steeds vertoont zet ik haar even op de trap. Hierdoor blijf je niet eindeloos waarschuwen en leren ze snel genoeg dat mama met 1 x zeggen het ook meent.
hihi helaas kan ik dat nog niet doen met mijn zoontje van 10 maanden. anders zou ik daar inderdaad ook voor kiezen. een vaste "strafplekje"