Ze heeft vannacht bij haar moeder geslapen, dit weekend slaapt ze bij haar vriend, en maandagavond gaat ze met mijn tante mee.....
Mijn moeder had op het laatst veel hulp. Wijkverpleging kwam aan huis. Huishoudelijke hulp kwam. De thuiszorg kwam. Vrijwilligers van Isoria, en nog 2 andere instanties. Als je wilt valt er wel wat te organiseren. Mijn moeder was niet veel alleen meer. Familie kwam ook langs. De buren hielden een oogje in het zeil. Respecteer zijn wens, hoe moeilijk dat ook is.
Als er op het punt wordt gestaan aangifte te doen, is hij een gevaar voor anderen. Hoe hard dit klink is het positief als die aangifte er komt, kun je via de politie, die gaan naar de burgemeeste een gedwongen opname. Houdt er wel rekening mee dat hij als niet functionerend wordt aangeschreven en er moet dan een bewindvoerder worden ingeschakeld die zijn belangen behartigd. Deze verplich4e opname is voor een korte tijd en vanaf daar wordt er gekeken naar je vader waar hij op zijn plek komt. Hij moet echt een gevaar zijn voor anderen of voor zichzelf, dat een burgemeester hem wil laten opnemen.infotmeer er anders bij de politie.
Ja, maar op grond waarvan? Ik ben bang dat als mijn zusje aangifte wil doen er gezegd wordt: er is niets gebeurd, ga maar op jezelf wonen...en dat is niet de oplossing voor hem.
Seksuele intimidatie, omkoping, bedreiging. Als ze het niet probeert weet je ook niet of het wel of niet kan. En aangezien je zegt dat het niet de eerste keer is, lijkt het me verstandig als jullie daar op doorpakken, dit kan gevaarlijk 'worden' voor volledig onbekenden.
Lief gezegd, meid, maar ik denk dat je de situatie totaal niet met elkaar mag vergelijken. Hij heeft in mijn ogen niets meer te wensen, ik vraag me af in hoeverre hij nog toerekeningsvatbaar is.
Wat wil je bereiken bij de politie? Die zijn er alleen voor strafvervolging. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet de oplossing is. organiseer hulp voor die man aan huis en ga alleen nog samen met elkaar die kant op. En je zusje al helemaal niet alleen. En ook niet meer skypen.
Ja en nee, ze zal heus wel mogen blijven van mijn tante, maar het is nogal ver weg naar haar werk, dus niet ideaal.
Ja sorry ik had nog niet alles gelezen toen ik dat schreef. Ik dacht dat je alleen met een zieke vader te maken had. Inmiddels wel bij gelezen.
Tsja, dan bescherm je het zusje, hoe bescherm je de buurtkinderen, of een argeloze voorbijganger? Dat kan je nu voor zijn. Aangifte hoeft niet altijd te leiden tot strafvervolging, het kan ook leiden tot opname, gedwongen behandeling, plaatsing in een inrichting.
Dat is wel heel mooi gezegd, maar hij moet geen gevaar voor anderen worden. Ts zegt dat hij ook niet meer voor zichzelf kan zorgen, zijn dochter moet daar niet meer zijn, wie zorgt er dan voor hem? En hoe wil je het naar de buren brengen als er bv brand uit breekt omdat hij het gas is vergeten uit te doen oid? Of als hij zich gaat vergrijpen aan meisjes uit de straat? Je kunt iemand zijn beslissingen respecteren, maar het moet niet ten koste gaan van andere mensen. Mamabri; ik hoop dat je je vader kunt onthouden zoals hij was. Hij had dit ook niet gewild zoals je zelf schreef maar hij is ziek.
Precies, jij snapt wat ik bedoel, dit gaat van kwaad tot erger. Voor de duidelijkheid, fysiek kan hij niets meer hoor, 1x blazen en hij ligt echt om, vandaar dat mijn tante ook niet naar hem toe is gegaan, want hij is echt te ziek: 2x een goede schop en hij is dood denk ik. Maar ondanks dat hij niks meer kan, is het natuurlijk wel naar voor een ander die ermee te maken heeft, het voelt niet prettig en ongemakkelijk, en ook al interesseerd mijn vader het nu niet meer, ik vraag me af hoe hij zich eronder zou voelen wanneer hij was zoals 20 jaar geleden: ik denk dat hij dit heel erg zou vinden als hij dit had geweten. (hoe leg ik dit uit, snappen jullie dit wel)
Mamabri, ik kan je niet helpen. Ik ken de ziekte en weet wat er qua gedrag met de zieke en omgeving veranderen kan. En hoe enorm heftig dit is. Het is niet je vader die zich zo uit, maar de ziekte. Dat weet je natuurlijk wel en ik snap dat het heel moeilijk voor je is. Wat een kl#te situatie en ziekte. Heel veel sterkte en een knuf!
Wat ontzettend zielig voor je zusje, dat ze nu eigenlijk in een keer haar thuis en haar (beeld van) haar vader kwijt is. Ik kan me goed voorstellen dat jullie willen dat hij wordt opgenomen. Op basis van wat ik lees - ik realiseer me dat dat niet het hele verhaal is - vraag ik me echter af of er voldoende grond is voor gedwongen opname. Ik heb er geen ervaring mee, dus in die zin speculeer ik, maar hij heeft geen strafbaar feit gepleegd of daarmee gedreigd. Hij heeft alleen gezegd dat hij daarover fantaseert en het zou willen. Wat dat betreft hoop ik dat je zusje, tante en zijn ha hem maandag kunnen overtuigen, zodat een gedwongen traject niet nodig is. Ik snap dat alleen een ander woonadres zoeken voor je zusje geen oplossing voor hem is. Het hele idee dat je iemand niet zonder zijn toestemming mag opnemen is echter gebaseerd op het recht dat mensen hebben om hulp mogen weigeren. Mensen zijn niet verplicht om mee te werken aan een oplossing voor zichzelf, zelfs niet als ze daarmee anderen benadelen. Tenzij ze dus een gevaar voor zichzelf en anderen vormen, zoals hier al vaker is genoemd, en/of wilsonbekwaam zijn.
Ik snap wat je bedoelt meid, heel verdrietig voor jullie... Maar realiseer je dat dat besef bij hem niet is, en er ook nooit zal komen, daar is hij al te ziek voor, en te ver heen. Wat je nu kan doen, hoe moeilijk ook, is proberen om hem voor zichzelf te beschermen, en om anderen in bescherming te nemen, zware verantwoordelijkheid, maar je vergeeft het jezelf of je familie niet als je niet doorpakt en er gebeurt iets, of er komt een aanklacht van buitenaf. Want zolang hij op internet actief is, kan hij van alles. Herinner hem hoe hij was, en probeer om te gaan met de situatie 'als zieke man' van nu, niet met 'wat als hij dit had geweten' in je achterhoofd, dat levert jou en je familie hartezeer op, maar hij kan er niks mee... Knuffel!
Het is een afweging die je uiteindelijk zelf moet maken. Maar persoonlijk zou ik proberen om hem toch thuis te houden met de nodige hulp en begeleiding. Daar zijn instanties voor. Komt hij nog buiten? Misschien handig als een vrijwilliger dat voortaan samen doet? In zo'n tehuis kwijnen ze weg. Daar is echt niets menswaardigs meer aan. Gaat hij werkelijk te ver dan kan een opname altijd nog volgen. Hij heeft nu dingen gezegd die echt niet kunnen maar dat is het dan ook. Mijn buurman, meervoudig ernstig gehandicapt viel de hele buurt lastig van jong en oud omdat hij een enorme behoefte aan .. had en er niemand interesse had. (Hij zit in een rolstoel en had cq heeft het nog nooit gedaan. Ongeluk gehad op zn 18e daarvoor was hij normaal). Hij krijgt nu medicijnen. Die zorgen ervoor dat hij geen behoefte meer heeft. Is dat misschien een idee? Vriendin van mij heeft een partner die heel vaak wilt en zij niet. Ze heeft hem naar therapie gedwongen en hij krijgt nu medicijnen. Waarschijnlijk dezelfde want hij wilt niets meer. (Mijn relatie zou t niet zijn maar oke..)