Praten, praten praten. Vaak zeggen mannen dit als ze het beeld in hun hoofd hebben van schreeuwende kinderen die nooit luisteren en continue streken uithalen/dingen stukmaken etc. Geef aan dat het zover niet hoeft te komen met een goede opvoeding en dat dus een tik niet nodig is. Vaak zijn ze bang dat als het kind onhandelbaar is, er niks anders helpt. Geef aan dat het met een tik negatieve aandacht krijgt; toch aandacht. Er zijn betere manieren.
Ik vind een pak slaag ook wel heel iets anders als een tikje... Denk overigens ook dat zelfs een tik not done is. Wat leert je kind daarvan? Dat ie mag slaan als ie denkt dat het niet anders kan? Kinderen zijn nogal van het nadoen, zou niet willen dat mijn kind leert dat slaan een oplossing is als iemand niet wil luisteren. Daarnaast ben ik er van overtuigd dat er altijd andere oplossingen zijn. Voor wat betreft ts: ik zou ook wat dieper op het onderwerp in gaan. Hoe ziet hij dat dan en wat zijn zijn redenen om een tik te geven en niet iets anders te proberen.
Rosao Bij ons was het echt een flink pak slaag... Nu ik er over nadenk stond die straf totaal niet in verhouding met wat we op zo'n moment verkeerd hadden gedaan. We waren normale wel opgevoede kinderen, dus we misdroegen ons niet op een extreme manier. Ik heb wel eens zo'n pak slaag gehad, dat je het een dag later nog voelde. Voor mijn gevoel reageerde mijn vader op dat moment meer andere dingen op me af dan dat het daadwerkelijk om iets ging wat we hadden gedaan. Ik denk nu: Jeetje, we waren nog maar kinderen! Logisch dat je wel eens iets uithaalt of niet luistert. Had dat nou echt op die manier gemoeten?! Toen vond je het normaal, maar nu zie ik in hoe fout dat was. Dus wij doen het nu totaal anders, gelukkig.
Ik zette mijn zoontje (toen 2) wel eens als straf in de gang, maar wel zo dat hij geen gevaarlijk dingen kon doen... Op een keer liep hij naar de gang, deed de deur dicht en begon hard te huilen... had hij zichzelf straf gegeven! Ik ben er niet achter gekomen wat hij fout had gedaan... Maar komisch vond ik het ergens wel... Maar daar ging het onderwerp niet over natuurlijk. Een kind imiteert slaan niet wanneer er heel veel andere voorbeelden tegenover staan hoe je iets op kan lossen. Ik heb alles bij elkaar denk ik vier keer een tik gehad van mijn ouders, die weet ik nog goed, omdat ik ze anders nooit kreeg. Ik was dan ook ver over de schreef gegaan en moet zeggen: dacht er wel drie keer over na voordat ik het weer deed. Mijn man kreeg zelfs op de middelbare school zweepslagen (Afrika) en zei ook: ik deed het in ieder geval nooit meer. Je kan begrijpen dat hij wel van de tikken was en ik misschien hoogst noodzakelijk - bijv. als mijn kind van de hoogste traptree wil springen - en het gaf wel degelijk spanningen. Maar na een tijd - en kinderen ook weer wat ouder - voelen we elkaar meer en meer aan. Hij is milder geworden, ik consequenter... Je mag samen groeien en van elkaar leren... We zijn allebei gek op onze kinderen...
Mijn vriend zegt dat soms ook wel eens.. Een (zachte) tik vind ik niet erg, slaan is een ander verhaal. Mannen denken waarschijnlijk heel anders over kinderen en opvoeding. Wij hebben die oergevoelens.. klapperende eierstokken enz, instinct om je kind groot te brengen met veel liefde en aandacht en mannen zijn wat nuchterder. Niet vergeten dat hij daarom ook een man is.. Ze zeggen wel eens.. mannen worden pas vaders als het kindje geboren is. Zo heeft een vriendin van mij dat ook gehad met haar vriend, en toen hun zoontje geboren was.. Was de vader net een natuurtalent, en hij is dol op z'n kids. Mijn vriendin is strenger en nuchterder dan hem op dit moment. Terwijl hij ook anders praatte. Als je vriend geen agressief persoon is.. en goed voor jou is, waarom zou hij jullie kindje dan (hardhandig) een tik geven? of vind je een zachte tik op de billetjes, met luier om.. ook erg? Daar schrikken ze toch alleen van?
Ik ben ook niet van het slaan, ik vind het eerder een teken van zwakte. Onze dochter is nu ruim 1,5 jaar en na 3x waarschuwen beland ze in de hoek. (Nooit op de trap, want dan gaat ze waarschijnlijk klimmen en dat vind ik gevaarlijk nu ze nog zo klein is). Als haar straf klaar is leg ik uit waarom ze in de hoek moest staan, goedmaken en er wordt helemaal niet meer over gepraat. Als ze het dan nog een keer doet, begin ik weer met 3x waarschuwen en als ze dan niet luistert, zet ik haar op haar kamer met de deur dicht. Ik blijf dan wel bij de deur staan en na een paar minuutjes haal ik haar er weer uit, inclusief de uitleg. Dit werkt eigenlijk altijd, dus ik zie geen reden om te slaan. Ons zoontje is nog te klein om stout te zijn, hij is pas 4 maanden, maar bij hem zou ik hete nooit anders doen. Mijn vriend ziet het probleem van zo'n tik ook niet in, maar hij weet dat ik fel tegen ben. Hij heeft het nog nooit gedaan waar ik bij was maar: onze dochter slaat ons wel als ze boos is, waar dat dan vandaan komt weet ik dus niet dat betekent dus meteen in de hoek
Thanks voor de vele fijne reacties! Morgen ga ik uitgebreider reageren. Maar heb een lange vervelende dag gehad en ben blij dat ik in mijn nest lig, dus nu eerst heerlijk slapen!
Bedankt voor al jullie reacties!! Diverse berichten doen mij beseffen dat ik het misschien direct te zwaar heb opgevat en de praktijk veelal anders uit kan wijzen. Er zal zeker nog veel over gesproken worden tussen mij en hem, maar heb het nu heel even laten rusten. Vooral omdat ik er gewoon erg van schrok en het daardoor misschien direct heel hoog opneem. Mijn idee dat je een kind in zijn/haar opvoeding absoluut niet slaat, blijft helder. En daar steek ik ook gewoon heel strak in. Een tik tegen een luier die een kind niet voelt, dat is dan misschien nog anders. Maar verder vind ik het echt not done en ook gewoonweg niet nodig. Ik heb jarenlang voor de kinderen van mijn toenmalige vriend gezorgd. Waren vooral in het begin erg moeilijk, maar een tik heb ik never nooit niet uitgedeeld. Ben ook echt van mening dat dit totaal niet nodig is en veel meer kwaad kan doen dan goed. Ik heb een pedagogische achtergrond en weet dus redelijk veel op dit gebied. Mijn kennis daarover heb ik altijd toegepast en werkt perfect. Kinderen zijn vooral gebaad bij de 3 r's; rust, reinheid en regelmaat. Als je consequent bent, weet een kind perfect wat die aan je heeft en wat wel en niet kan. Gaat het dan toch over een grens, dan is bv een plek apart (op trap of waar dan ook) een prima middel of als ze wat ouder zijn bepaalde conqequenties eraan vaststellen. Ga binnenkort het gesprek weer aan met hem. Hopelijk blijkt hij dan wat milder.
mijn ervaring is hoe veel iemand ook weet en hoeveel je er ook voor geleerd heb vaak werkt in de praktijk veel dingen helaas toch anders. zo heb ik mijn kindje ook proberen op te voeden met de 3rs maar nu na 10 maanden heb ik het er toch nog niet in zitten. en nu ik alles buiten de "boekjes" om doe functioneert hij vele malen beter.en is hij veel gelukkiger. ik heb vooral geleerd om naar je kindje zelf te kijken ipv naar het standaard boekje. niet ieder kindje reageert hetzelfde. de 1 is gebaat bij een kleine tik op de vingers de ander bij een strafplekje en de ander weer bij een goed gesprek.( slaan absoluut niet!! ) daar is geen enkel kindje bij gebaat. in eerste instantie ben ik er ook absoluut voor om een paar x te waarschuwen en zeggen dat iets niet mag voordat je een tikje uitdeel.een kindje moet natuurlijk wel eerst leren dat iets niet mag en dat kan je bijvoorbeeld door hem of haar weg te halen en een duidelijke nee te zeggen. ik denk dat je vanzelf wel merkt wat voor jullie kindje zal gaan werken