Er staat nergens dat haar kind het niet lekker vond. De moeder zeurt omdat zij het belachelijk vind dat haar kind een cupcake krijgt. Dus jou hele verhaal klopt dan eigenlijk niet..
De moeder zegt dat zij degene is die bepaalt wat haar kind mag eten, niet de gastvrouw. En over het algemeen hoor je hier toch ook dat de moeder bepaalt, niet de oma of de tante of de schoonmoeder of zo. Raar dat dat wel voor elk ander eten geldt, en niet voor cupcakes.
Kijk als het nou om een glas bier ging, daar heeft een 3-jarige niets te willen. En ik vind het juist heel attent dat er voor kinderen iets speciaals is. Maar als zo'n kind dat niet wil, waarom zou het het dan toch moeten? Bij een verjaardag hoor je geen apartheid te hebben, maar gewoon vrije keuze. Of je nou 3 of 30 bent.
In principe bepaald de ouder, als ik bijvoorbeeld jou kind een hand nootjes wil geven dan vraag ik dat eerst aan jou, en geef jij aan of het wel of niet mag. Maar wanneer jij bij mij op visite komt en ik heb voor de kinderen cupcakes dan kunnen ze een cupcake krijgen. Als hij of zij het niet lust dan kan er wat geregeld worden. Maar als ik de mening hebt dat kinderen na 3 hapjes al vol zitten en ik dan dat gebak weg kan gooien en ik kies daarom voor cupcakes dan heb je je daar als visite toch echt bij neer te leggen. Dat zou hetzelfde zijn als ik worst en kaas op tafel zet en iemand stennis gaat maken omdat ze naturel chips willen. Mijn huis, dus ik bepaal. Lijkt mij logisch
Laatst was ik op een verjaardag en de kinderen kregen ieder een eigen bakje met hun lekkers, mochten natuurlijk zelf kiezen wat ze wouden hebben, maar wat er op tafel stond was voor ons (dus kaasjes/toastjes/pinda's en salades). Geen problemen met de kids, voor hun was echt wel duidelijk dat hun eigen bakje met lekkers hadden en daar waar ze dik tevreden mee. Waarom moeten kinderen tegenwoordig zoveel mee eten met wat de volwassenen ook hebben, vraag ik me nu eigenlijk af. Omdat jij het voor het zeggen hebt? Je bent bij iemand anders op bezoek, en niet in je eigen huis. Ik vind dat je in eigen huis je eigen dingen en regeltjes mag hanteren maar ik vind niet dat je dat bij iemand ook mag verwachten, maar dat is mijn mening
Precies de reden dat wij altijd iets kleins eten voor wij naar een verjaardag gaan. Zo zijn wij niet afhankelijk van de snackvoorkeuren van de gastheer/vrouw. Als er dan iets op tafel staat wat wij lekker vinden, is dat een fijn extraatje.
Idd hij lust het gewoon..want wat ik al 10 keer gezegd heb...de taart was exact hetzelfde als de cupcakes..zelfde vulling en zelfde decoratie.
Wat boeit het nou of mijn kinderen maar 3 hapjes eten bij jou? Ik eet dan toch gewoon de rest op? Verder kies je als gast uit wat er op tafel staat. Al hebben mijn kids ook op verjaardagen wel eens gevraagd of ze een boterham mochten als we er al langer waren (familieverjaardagen zijn vaak een paar uur en iedereen blijft eten), ze hielden toen ze jonger waren nou eenmaal helemaal niet van gefrituurde dingen of taart. Vaak had ik dan zelf wel iets bij me voor ze natuurlijk.
Dan hoop ik dat alle mensen bij wie jij op visite gaat rekening houden met wat JIJ wilt. Hier gebeurd dat dus niet
Maar ik vind bv dat je gewoon niet alles kunt zeggen als je ergens op visite bent. Hier blijft men ook avondeten en als er dan s middags al geinformeerd wordt wat we gaan eten, dan zeg ik dat en wordt er regelmatig gezegd: o maar dat lust tie allemaal niet hoor..kun je voor de kinderen geen friet bakken...veel lekkerder. En het eten is dan oa soep met broodjes/ nasi bami/ stamppotbuffet. nu heb ik gelukkig 2 kids die alles eten, maar het zou niet in mij opkomen om iemand anders te vragen of ze voor mijn kind friet bakken. en dus ook niet om om een boterham te vragen, ze eten wat er aangeboden wordt.
Als ik op bezoek ga hou ik rekening met mijn gastvrouw. Als mijn kinderen taart o.i.d. krijgen dan gaat dat op. Eten zij het niet op, dan maak ik het wel op, want ik vind het niet goed om eten weg te gooien. Als ik zie dat het een soort taart of cupcake is waarvan ik weet dat het niet echt gelust gaat worden, dan zeg ik van te voren al iets van 'geef maar één stukje, we delen wel'.
Vragen om patat te bakken zou ook niet in mij opkomen, maar vragen of er misschien een broodje is voor een van de kinderen vind ik niet zo'n gekke vraag eigenlijk. 'Kun je voor de kinderen geen friet bakken?' vind ik ronduit asociaal. Maar 'Heb je misschien voor ... een boterham?' kan je altijd proberen toch? Gelukkig hier alleen verjaardagen van naaste familie en er wordt rekening gehouden met wat lekkers voor iedereen. Dus niet 'ik ben jarig/het is mijn feestje en ik serveer dit en dat en je doet het er maar mee', maar 'het is mijn feestje en ik hoop dat anderen het ook naar hun zin hebben dus haal ik wat dingen waarvan ik weet dat mijn gasten het lekker vinden of in ieder geval keuze hebben'. Maar ik heb makkelijk praten wat dat betreft met alleen maar verjaardagen met naaste familie
Ik vind dat er nogal verschil is tussen vragen of er friet gebakken kan worden voor de kinderen of dat kind boterham krijgt (mijn kinderen willen er nog niet eens beleg op). Normaal gesproken vind ik het niet beleefd om om iets anders te vragen dan wat er aangeboden wordt. Doe ik ook niet. Maar zoiets basics als een boterham of een cracker? Dat heeft toch iedereen wel in huis.
Tja sorry maar als jij iets niet lekker vindt (of je kinderen) betekent dat niet dat de gastvrouw zich daarop aan moet passen... zou toch wat zijn dat het ene kind wel taart mag omdat het kieskeuriger is dan het andere kind? ! Mijn kinderen leren: eten wat de pot schaft... en ze mogen best iets niet lekker vinden maar dan ga ik ze niet iets anders geven. . En al helemaal niet als het gaat om iets wat ze op bezoek krijgen in de trant van taart/snoep/ed... als 1 van mijn kinderen moeilijker is qua eten zorg ik dat ik zelf iets bij me heb....
Ik vind dat je als gastvrouw rekening hoort te houden met de wensen van je gasten. Bijvoorbeeld, je gaat geen spareribs serveren als de helft vegetarier of moslim of zo is. Als je weet dat je gasten krijgt die niet van zoetigheid houden, dan zorg je dat je meer in huis hebt dan alleen maar taart. En als gast hoor je je kinderen in toom te houden. Krijgt je kind taart en eet het de taart niet op, dan zorg je dat die taart niet in de prullenbak belandt. Dus kind, jij of ander gezinslid eet de rest van die taart gewoon even op. En als gastvrouw vraag je aan de moeder van een kind voor je taart snijdt of kind groot of klein stuk aankan, net zoals je je gasten ook vraagt of ze een groot of een klein stuk taart lusten. Op die manier belandt er volgens mij maar weinig of geen taart in de prullenbak. Eten wat de pot schaft doe je thuis. Ben je op bezoek en je lust iets niet, dan eet je het gewoon niet.
Vind trouwens wel in alle gevallen dat het heel erg afhangt van bij wie je bent.... bij de ene weet je dat het geen probleem is om ff om iets anders te vragen. .. maar ik vjnd wel dat kind/volwassenen in de basis horen te leren/weten dat je het hoort te doen met wat je aangeboden wordt en dat je niet ergens om hoort te vragen. ...
Maar er zijn dus genoeg ouders die daar dus niet mee zitten dat hele taarten in de kliko verdwijnen...en die hun kind dus aan een mega punt laten beginnen..en dan de rest wel weg laten doen.