Ja ik denk ook dat alle bevestiging gaat zijn die we nodig hebben. Ik lees bij veel mensen last van hun borsten. Dat heb ik helemaal nog niet. Ik had dat juist de keren dat ik niet zwanger bleek, ik werd er gek van. Nu nergens last van en heel zacht. Maar goed zullen wel zien.
ja, is zo verschillend qua klachten is geen pijl op te trekken hahaha! zo lang je geen last hebt mooi toch geniet er lekker van kan zo omkeren! Klinkt heel raar maar ben er blij van dat ik wat symptonen heb bevestigd alleen maar dat ik echt zwanger ben voor me gevoel! heb me wel voorgenomen met 12 weken kan ik echt gaan shoppen voor babykamer kijk al wel maar durf nog niks te kopen.
Herkenbaar, ik had het iets anders, bij mij was het juist dat het allemaal "te vlot" ging. Mijn moeder en beste vriendin hadden veel verdriet en moeite om hun kinderwens te realiseren, ik heb dezelfde aandoening als mijn moeder, pcos. Ben ook de dertig voorbij dus ik dacht dat het moeilijk zou worden. En toen wham, eerste ronde raak, letterlijk eerste "poging"...ahum.... Ik kon gewoon niet geloven dat ons dit gegund was, dat de roze wolk niet kapot zou gaan spatten. Heb ook nog bij gynaecologie gewerkt, daar zie je ook schrijnende verhalen die niet bevorderlijk zijn voor je vertrouwen. Ik leef nog steeds van week naar week. Ben al 22wk maar ik tel de dagen af tot Babes levensvatbaar is...eerst bang voor mk, had de eerste 8wk ook echte menstruatiekrampen, toen missed abortion, toen nekplooi, toen ernstige afwijkingen en nu spookt het zwakke-baarmoederhals weer door mijn hoofd. Zucht...van vriend moet ik vertrouwen hebben, maar het blijft moeilijk. Zijn deze week pas begonnen met eerste sulletjes kopen voor kamertje door die onzekerheid. Alles wat ik je kan meegeven is geniet van iedere dag dat je beebje bij je is, 40wk is erg lang om te overzien, maar iedere dag is er een dat je het geluk voelt om zw te zijn! En heel cliche, maar meestal gaat het goed...klinkt makkelijk, i know.
oo wat heftig zeg bah!! ik heb zelf ook pcos en was mij verteld dat het moeilijk zou worden. maar 2 ronde clomid raak! Totaal niet verwacht! Ja gewoon positief blijven denken en er van genieten is het belangrijkste! kimmiej ik heb zelf ook vaak en sneller honger moet dan ook echt wat eten word anders echt flauw.
Ik herken je angst ook heel erg. Het is eigenlijk heel begrijpelijk. Je wilt heel graag zwanger zijn, en een wondertje op de wereld zetten. Vanaf het moment dat je zwanger bent, ben je bezorgd om je kindje. Wij als vrouwen hebben gewoon sneller een emotionele band. Er groeit iets in ons, waar we heel blij mee zijn, en niet willen verliezen. Ik vond de eerste weken ook heel spannend. Na de eerste echo heb ik zelf ook wat meer rust gekregen. De confirmatie dat het er op dat moment goed uit ziet, doet toch veel met je. Vaak heb je zelf ook wel een gevoel, of het goed zit of niet. En vaak blijkt dat ook te kloppen. Hoe moeilijk het ook is, probeer je hier niet te druk om te maken. De kans dat alles goed verloopt, is veel groter. Probeer onder tussen ook een beetje te genieten. Je draag wel een nieuw leventje met je mee, wat toch wel heel speciaal is.
PCOS is een aantal samenhangende afwijkingen, waarbij vaak (kleine) cysten in de eierstokken aanwezig zijn. De afwijkingen worden waarschijnlijk veroorzaakt door, en of gaan gepaard met hormonale afwijkingen. Hierdoor ontwikkelen zich in de eierstokken (ovarium) meerdere (poly) cystes. De eicellen groeien niet of onregelmatig, waardoor er geen of onregelmatig een eisprong optreedt en vrouwen onregelmatig of niet menstrueren. Doordat de eisprong onregelmatig of geheel niet plaatsvindt zijn deze vrouwen verminderd vruchtbaar. Een hormoonbehandeling kan dit verhelpen.
Mijn symptomen zijn juist mn boobies haha tjonge die staan strak... sneller honger herken ik ook wel.
Haha daar heb ik nog geen last van. Misschien later. Ik weet dat mijn moeder er ook geen last van had. Ik hoop voor jullie dat het wel dragelijk is dat en niet dat ze echt in de weg zitten en verschrikkelijk pijn doen...:S
Opzich niet teveel last van, alleen bij het in bed liggen en als mn vriend me knuffelt haha dan mag hij echt niet te hard duwen
Pff idd, die boobies knallen zowat uit mekaar.. Helaas nog niets van te zien maar zeker wel te voelen..
Hier ook heel onzeker. Nu ruim 5 weken zwanger. Heb al een zoon maar daarvoor miskraam gehad bij 8,5 week. Blijft toch in je achterhoofd zitten. En toch ondanks al het onzeker zijn geniet ik er elke dag van dat er een kleintje in mijn buik zit. Daar had ik namelijk echt spijt van bij mijn vorige zwangerschappen, dat iker niet echt van genoten heb. Nog 3 weken dan krijgen we de eerste echo. Mocht eerder van de VK maar dat wilde ik eigenlijk zelf niet..
Ooo ik ben hier ook zo bang voor. Ik lees en hoor niks anders meer. Het is bij ons na heel lang proberen eindelijk gelukt maar sta nu stijf van de zenuwen. Ik voel me verder goed en dat had ik helemaal niet gedacht! Ik heb geen last van pijnlijke boobies maar ik voel wel van alles daaronder werken. Verder moet ik donderdag weer bloedprikken in t zkh om te kijken of t hcg is gestegen. Dit maakt me al zo bang. De week daarna krijg ik hopelijk een echo!
Wat herkenbaar dit! Ik ben nu 6wk zwanger van ons eerste kindje. We zijn heel blij! Voel me ook echt zwanger.. (lees: moe, vaag misselijk, pijnlijke borsten, slecht slapen) Maar toch ook bang dat het mis gaat. Heb nog niks gekocht en het niemand verteld. Wanneer hebben jullie dat gedaan?