Hi Gemberkoekjes Nou ik weet niet wat ik hiervan moet denken! Mijn borsten zijn echt te pijnlijk en enorm! Verder begin ik vanaf vandaag ook echt een stuk moeier te worden... Nog steeds niet ongesteld (vrijdag slikte ik mijn laatste pil), testen die ik thuis deed waren negatief en vanochtend naar de huisarts gegaan. Ze adviseerde me om te wachten tot vrijdag (dag dat ik weer aan de pil moet) en mits ik niet ongesteld word, mag ik terugkomen voor een bloedtest (thuis blijven we natuurlijk testen ). Wat ik wel voel zijn krampjes en hevige ongesteldheidssymptomen die normaal gesproken echt niet zo erg zijn. Heel erg last van mijn rug en kan wel in bed gaan liggen. Nou heb ik vanaf vanochtend heel af en toe wat gele/roze veegjes, maar that's it. Het lijkt erop dat het eraan komt, maar iedere keer zie ik weer geen bloed... Geen echte ongestelheid.. Ik wacht het netjes af en we zien het wel. Raar is dit.. Het zou wel een wondertje zijn hoor als ik echt zwanger zou zijn (geloof het zelf niet echt)..
Nee dat kan ik me voorstellen ja. Wie weet word je het straks heel hevig. Dat had ik ook. Opeens was het alsof er een bom ontplofte. Het zal in ieder geval daarna qua pijn verlichten. Maar dat je niet ongesteld wordt nu is wel heel apart. Het zou kunnen. Er zijn vrouwen die door de pil heen zwanger worden. Waarom jij niet? Maar het is volgens mij nu vooral heel fijn als je duidelijkheid krijgt. Of een positieve test of ongesteldheid. Dan weet je wat. Ik duim voor je! Ik mag donderdag aan de pil. Ik neem aan dat het bij mij nog even doorgaat. Als het nu opeens echt zou stoppen dan weet ik echt niet meer waarom mijn lichaam zo doet. Ik heb me eigenlijk nooit zo bezig gehouden met ongesteld zijn als nu haha. Zo merk je hoe je gewend raakt aan een bepaald patroon. Sterkte nog even! Hopelijk zet het bij jou vanmiddag door.
Ik ben 2 keer zwanger geraakt door de pil heen. Ik was de eerste zwangerschap midden in behandeling van kanker en erg vatbaar voor allerlei dingetjes en had toen een antibioticakuur die het waarschijnlijk minder betrouwbaar maakte. Mijn partner en ik hadden trouwens die periode wel erg weinig seks, maar goed 1 keer is genoeg he. Mijn zoontje is met 26 weken geboren en overleden. Ik ben daarna gewoon weer verder gegaan met de pil, maar dan een iets sterkere. Mijn hormoonhuishouding is een beetje in de war door de chemo's en andere rotzooi die ik geslikt heb, dus tja..... in de echt mogelijk vruchtbare periodes gebruikte we er wel condooms bij. Ik was totaal nog niet aangesterkt 2 jaar na het verlies van onze zoon en was weer een klein beetje fit aan het proberen te worden. Zwangerschap was wel besproken bij de internist, maar was er met medicatie nog niet klaar voor. Die gingen we rustig aan afbouwen en omzetten.... ik slikte vaak 2 strippen achter elkaar door, maar had in mijn stopweek eigenlijk altijd een bloeding. Na het ophogen van de dosering had ik trouwens al pijnlijke borsten en had ik wat minder bloed in mijn stopweek...... Ik heb 1 keer een raar buikpijngevoel gehad (heb ik dus nooit!) en een bloeding die maar heel mini was, heb er verder weinig aandacht aan besteed maar achteraf was dat een innestelingsbloeding. Toen ik de stopweek erna dus niet vloeide, had ik een klein vermoeden en ben ik naar de huisarts geweest... tja toen was ik dus al een tijdje zwanger. (resultaat staat in mijn banner) Weinig symptomen gehad verder (pas vanaf 14 weken extreem overgeven), pijnlijke borsten had ik al sinds zwaardere pil. Nu een spiraal laten zetten en slik er alsnog een pil bij, tja ik kan nu echt niet nog zo'n zwangerschap hebben.....
Ah je wil niet weten hoe pijnlijk dit is! Lijkt net alsof ik niet eens aan de pil ben en de 14 jarige ik ben die echt dood gaat van de pijn, door haar bijna ongesteldheid. Iedere keer kijk ik, maar nope! Ja ik wil vooral duidelijkheid! Het maakt me niet meer uit. Als ik zwanger ben, houd ik het en anders is het een opluchting. Ik vind het wel sneu voor je... Ik snap dat je zo gewend raakt aan het idee... Weet je al of je er echt voor gaat en gaat stoppen met de pil?
Hi Caat! Goh wat een heftig verhaal! Gaat het nu wel goed met jou en 'het resultaat'? Ik probeer me in te beelden hoe erg het voor jou geweest zou moeten zijn.. Nee ik snap dat jij niet weer zwanger wil worden.. Poeh, woorden schieten me even te kort hoor.
Nou, toen ik eenmaal ongesteld werd was er ook een opluchting. Meer dat ik het gewoon wist. Werd gek van de onzekerheid. Kon me nergens anders meer op concentreren. Maar we hebben allebei nu zoiets van.. volgens jaar gaan we er voor en dan bewust. Het kwam nu echt niet heel gelegen. Ik heb net een nieuwe baan namelijk. Maar het heeft wel voor iets moois gezorgd, omdat je opeens heel duidelijk ook samen na moet denken over de toekomst en dat gevoel is dus alleen maar sterker geworden. Volgens mij komt trouwens een zwangerschap nooit echt uit. Dus ik had niet van nature een gevoel van.. nu moeder worden. Iets dat ik bij mijn schoonzus wel zag. Maar ik zie het nu wel veel meer voor me. Komende week blijf ik hier checken hoor Je ben de enige die ik een beetje volg op dit forum. Wil dan ook graag weten hoe het afloopt. Volgens mij kun je trouwens nu geen pijnstillers slikken of wel?
Ja weet ik eigenlijk niet, maar ik ga zometeen even lekker in bed liggen. Ben doodmoe. Nog steeds niets! Alleen heel veel witte slijm met echt 'puntjes' bloed erin.. Stelt helemaal niets voor! *zucht* wat een onduidelijkheid
Met onze dochter gaat het goed hoor, kleine opstartprobleemjes, maar ze was dan ook 5 weken eerder omdat mijn lijf het niet meer trok. Ik heb nog steeds de problemen van mijn zwangerschap, artsen zijn hard bezig om me weer op de been te krijgen, maar heb behoorlijk wat orgaanschade opgelopen. Die waren al wat zwakker door de chemo's en de andere medicatie. En ik heb uitzaaiingen in mijn botten op het moment, dus mag wel zeggen dat ik enorm blij ben met onze gezonde dochter. Blijkbaar heeft het zo moeten zijn.... Hoop dat er voor jullie snel zekerheid komt.... wel spannend!
Hoi Caat Lees toevallig dit topic en wil toch even reageren op jou verhaal. Wat heftig en wat bijzonder dat je toch nog een gezonde dochter hebt gekregen. Mijn broer heeft niet lang geleden ook kanker gehad en is daarvan gelukkig genezen na meerdere chemo's, bestralingen enz. Ik heb dus ook van dichtbij meegemaakt hoe verzwakt hij was en kan daarom niet meer dan respect voor jou hebben dat je daarnaast nog een kind op de wereld hebt kunnen zetten. Wat jij ook zegt :blijkbaar heeft het zo moeten zijn. Ik wens jou veel sterkte en gezondheid toe!
Ik zag het onderwerp van dit topic en was erg nieuwsgierig naar het verhaal. Ik ben zelf ook zwanger geraakt door de pil heen, maar kreeg een paar weken later een miskraam. Sindsdien let ik heel erg op of dat ik wel ongesteld word en wanneer. Er is toch een "angst" blijven zitten dat het weer kan gebeuren. @Monic: ik ben erg benieuwd, en ik lees je verhaal nieuwsgierig mee @Gemberkoekjes: succes en sterkte in het nemen van een besluit (om het even zo te formuleren) @Caat: heel veel sterkte!
Hi Lim! Leuk dat je het volgt Nou ik werd de dag voordat ik weer aan de pil mocht ongesteld.. Had zo mijn twijfels, maar begon toch aan mijn pil en dacht dat ik mezelf misschien gekmaakte. Gisterenochtend ben ik naar de huisarts gegaan en het hele verhaal verteld. Ze heeft een uitstrijkje gemaakt om te kijken naar SOAs en naar een afwijking in mijn cellen. Ik verwacht zelf niet dat daar iets uit zal komen, omdat ik een bloeddonor ben dus daar word ik ook dan op getest (misschien Chlamydia? Volgens de dokter is dat niet op te merken uit je bloed). Toen ze het had over "of ik wel of niet onrustige cellen had" en dat vrouwen hier brieven over krijgen, wist ik nog niet waar het over ging. Achteraf bleek dus dat ze een uitstrijkje maakt om te kijken naar mijn baarmoederhals en of daar dus cellen onrustig zijn. Het was mijn eerste keer hoor, zo een eendenbek Prettig was het niet, maar het deed niet echt pijn ofzo.. Een heel naar gevoel! Het begon meteen te bloeden en volgens de dokter zag ze dit vaker bij vrouwen die aan de pil waren (blijkbaar zijn daar de baarmoedermondjes wat gevoeliger als normaal). Ik weet nog dat ik zei "jezus wat een gedoe voor een tussentijdse bloeding en alles wat ik daarnaast had" en dat ze zei "ja maar voor de zekerheid". Wel erg naief van me dat ik het nog niet doorhad wat ze testte Eind deze week krijg ik te horen of ik een SOA heb en eind volgende week hoor ik iets over mijn cellen (hoop ik!). Wel moet ik erbij vermelden dat ik vooral NA het uitrijkje pijn had en nu nog wat gelig afscheiding heb, die wat naar ruikt (had ik daarvoor niet :S ). Nu nog wat steekjes en heel raar gevoel. Toch een heel gedoe dit. Iemand ervaring?
Ik heb hier verder geen ervaring mee. ikzelf word bijna altijd ongesteld 1 dag voordat ik weer de pil slik. ik vind het wel positief dat ze wel verder gaan kijken wat de oorzaak nou zou kunnen zijn. Maar zou het inderdaad een SOA kunnen zijn? Sorry als ik nu te snel mijn conclusie trek, maar heb je geen vaste partner of hoe moet ik dit voor me zien? (Nogmaals absoluut niet lullig bedoeld). Ik ben ook benieuwd naar de uitslag van de cellen. succes en sterkte met wachten!
Hi Lim! Nee joh vind ik niet erg. Ik denk zelf niet dat het een SOA kan zijn, omdat ik niet zo veel verschillende partners heb gehad en ik zit al de laatste 4 jaar 'vast' aan mijn man Ik mocht vandaag bellen voor de uitslag van de SOAs, maar helaas is het nog niet binnen. De assistente adviseerde om na 16uur te bellen omdat dan nog wel eens wat uitslagen binnen kwamen. Volgende week hoor ik hopelijk meer over de onrustige cellen...
Hoi Monic, Ik ben benieuwd wat daar de uitslag dan van is. Ik heb ook een uitstrijkje laten doen van mijn huisarts. Daar krijg ik maandag de uitslag van. En ik heb een afspraak gemaakt voor een vaginale echo. Gewoon om zeker te weten dat alles ok is. Maar ook voor jou toch fijn dat je nu niet zwanger bent. Apart blijft het dat het lichaam zo vreemd doet out of the blue.
Hi Gemberkoekjes! Lang geleden... Ik heb net even gebeld en er is nog geen uitslag van de SOA test... Maandag maar weer eens proberen en volgende week vrijdag voor het onderzoek van de cellen.. Ik merk wel dat er iets niet klopt en ik zit ook echt niet lekker in mijn vel. Als dit zo doorgaat ben ik van plan om met de pil te stoppen en over te stappen naar iets anders... Misschien is dat het? Of misschien wil ik wel echt een kind? Anders neem ik gewoon een huisdier en heb ik weer een leegte ingevuld ik snap het niet, gaat niet lekker iig
Vanochtend gebeld en ja hoor.. SOAs negatief, dus dat is goed zei ze Nu afwachten... Vrijdag uitslag over de cellen van Leiden en indien dat ook negatief is, ga ik even langs de gyneacoloog.. De HA zei: indien de testjes negatief zijn, ga je gewoon naar de gyneacoloog om het dicht te laten branden (kan zijn dat ie beschadigd is waardoor hij iedere keer een adertje lost laat barsten als hij er tegen aan komt)
Hi Lim! Ook niets met de cellen aan de hand). Zie even mijn andere onderwerp 'ovulatiebloeding met de pil?'. Er is weer n hoop aan de hand *zucht*