Zijn er meer moeders? Kinderen van een ander niet leuk/eng...

Eng vind ik het niet

wel vind ik vaak de kinderen van een ander niet leuk... heb er gewoon helemaal niks mee...

 

Trouwens heb ik meestal juist een hekel aan ouders die ervan uitgaan dat iedereen hun kinderen net zo geweldig vinden als zij zelf. Ik heb dat dus echt niet met mijn kind, ik realiseer me heel goed dat ze voor mij en mijn man het meest geweldige kind op aarde is, maar dat niet iedereen dat per definitie ook zo ziet.

Laatst hoorde ik van een collega, die zelf geen kinderen wil, dat zij altijd de baby's van haar vriendinnen in de arm geduwd krijgt 'omdat dat dat toch zo leuk is'. Dat vind zij dus echt niet en ze zit er dan ook heel ongemakkelijk bij. Ik vind het raar dat die moeders dat dan toch doen, al weten ze dat mijn collega niets met kinderen heeft.
Maar dat is dan weer het andere uiterste en hoort misschien niet in dit topic thuis.

 

Ik ben net zo, heb niet de pest aan andere kindjes verre daarvan, maar weet dan niet zo goed wat te doen, wat te verwachten. Sta er dus ook niet om te springen, maar zal het wel zo nu en dan doen maar niet elke dag.

 

Nee dat heb ik niet eigenlijk...eng vind ik ze sowieso niet en ik vind het altijd heel gezellig als er vriendjes of vriendinnetjes van mijn dochter komen spelen.
Maar heb ook jaren op een kdv gewerkt en ben nu gastouder dus dat zal vast wel schelen.

 

Gewoon afsluiten, als ik in mn boek zit zit ik er in Er gaan nu 4 meiden met kinderwagentjes heen en weer achter mij

 

Herkenbaar! Kinderen zijn net kleine mensen, en er zijn ook héél veel mensen die ik niet leuk vind.

Dat kan met gedrag (opvoeding) te maken hebben maar ook gewoon het karakter waarmee het kind geboren is. Ik heb vriendinnen met hele lieve kinderen, maar helaas ook vriendinnen wiens kinderen gewoon van die onsympathieke krengen zijn. Terwijl de moeder dan echt een schat is dus tja, lastig is het wel soms....

Eng vind ik het trouwens niet en op zich ook gewoon heel erg gezellig als er een hele meute blijft eten, allemaal prima! Mits het opgevoede kinderen zijn natuurlijk.....

 

In de zomer zit onze tuin ook vaak wel vol met buurkindjes en dat vind ik prima maar hou er niet van als kinderen bij mij naar binnenlopen zonder te vragen of zomaar gaan plassen of om drinken vragen. Hou ik niet van!
Ik zorg dat de kinderen gewoon drinken krijgen en een snoepje maar je moet niet bij me gaan lopen bedelen. Dat vind ik persoonlijk irritant!

 

Vind het niet eng om voor andere kinderen te zorgen. Pas iedere vrijdag op, op de dochter van goede vrienden. En doe het net als bij mijn dochter. Op mijn gevoel. Gaat tot nu toe prima.

Komende spelen: is pas 1x gebeurd en vind ik niet erg. Regel het nu nog zelf.

 

haha yup,doe ik ook!

 

Nou dat kan ik ook hoor

 

Snap ik. Ik kan me er alleen minder aan storen. Lach me dood als er een komt en zegt: Zeg heb jij eigenlijk ook wel ranja? *ofterwijl ik heb dorst*
Ik vind vaak die ongedwongenheid van kinderen super leuk. Net als dat ze zeggen: Oh eet jij spaghetti? Ik lust dat ook graag, ik ga aan mijn mama vragen of ik bij jou mag eten . Nou dan kan ik amper nee zeggen hoor, dan word ik echt een zwakkeling.
En als mijn buurmeisje zegt: Euhm Maartt? Mag ik bij jou poepen? Waarom dan buurmeisje, je kan toch op je eigen wc? Nou omdat ik jou wc zo mooi vind! Ofterwijl *ik heb geen zin om te lopen*.

En de kinderen die dat vragen zijn over het algemeen keurig opgevoed, en mogen van hun ouders echt niet "bedelen".

 

Maartt, zo gaat het hier zomers ook hoor. Als ze bij ons huis aan het spelen zijn (we wonen op een hoek) en er moet eentje plassen dan komen ze het gewoon even bij mij vragen.

Daar tegen over staat dat als mijn kinderen aan de andere kant van het blok aan het spelen zijn (bij het speeltuintje) ze daar bij de buurvrouw gewoon kunnen vragen of ze even gebruik mogen maken van de wc.

Ze weten ook dondersgoed dat ze na 16 uur bij mij niet meer hoeven te vragen om wat lekkers, deze regel geld voor onze kinderen en daar mogen ze dan lekker met mee doen (en anders gaan ze maar naar hun eigen ouders).

Drinken krijgen ze gewoon hoor, ga echt niet mijn kinderen drinken geven en de rest erbij laten staan. Dus gewoon een kan ranja en een hele zooi bekertjes mee en lekker met elkaar op het gras wat drinken.

Alleen in huis wil dit gewoon niet, we zijn klein behuisd dus dan is er wel ruimte gebrek + ik heb door de ms letterlijk niet de energie om daarna mijn huis weer op orde te krijgen en dan zet ik de hele meute net zo makkelijk weer buiten de deur hoor.

 

mn dochter van 7 heeft een vriendinnetje wat ik echt niet leuk vind.
Grote mond, janken om alles.
" Ik lust alleen wit brood, ik wil geen melk, ik wil NU spelen" .
Nou daar heb ik geen boodschap aan!

 

ik ben ook niet echt fan van sommige kindjes. de meeste die hier komen zijn wel fatsoenlijk maar af en toe heb je dr tussen zitten. vanmiddag was er een meisje van een vriendin dat gaat altijd super. heb heel de middag geen kind gehad aan ze. gaat ook met mijn andere kindjes goed. die mag wat mij betreft iedere dag komen. sommige 1x en probeer ik daarna hard te vermijden hihi

 

Ik denk dat het ook is hoe je er zelf in staat. Als je bij voorhand al denk oh bah ik vind het niet leuk ben je (onbewust) al iets negatiever. Als je al denk ja gezellig maak een grote pan soep kunnen ze lekker blijven eten ben je positiever (voorbeeld eh haha)

Ik vind altijd gezellig en die enkele keer dat ik echt geen zin er in heb dan doe ik het ook lekker niet.

Alhoewel er ook wel eens kinderen zijn die ik niet echt leuk vind...

 

Ik vind kinderen altijd heel erg leuk en gezellig en ik geniet er echt van als er hier kindjes komen spelen. Iedereen is hier ook altijd welkom om mee te blijven eten ofzo.
Maar er zijn ook wel kinderen waar ik minder mee heb , ik denk dat dat ook heel normaal is. Ik vind ook niet alle volwassen mensen leuk. Die kinderen zijn dan ook gewoon welkom hoor, maar vaak ben ik dan wel blij als het weer tijd is dat ze opgehaald worden .

 

Ook wel deels herkenbaar. Kinderen die ik vaak zie, vind ik hartstikke leuk om over de vloer te hebben.
Maar mijn dochter had van de week haar eerste speelafspraakje met een klasgenootje bij ons thuis. Geen vriendinnetje, maar een vriendje moet zeggen dat het wel even 'nieuw' was voor mij.

 

Daarin groei je wel, ik liet in het begin ook over mee heen lopen hoor. Totdat ik bij mezelf dacht ben ook hartstikke gek, ik zou dit niet van mijn eigen kinderen accepteren dus waarom wel van anderen.

Nu weten ze wel dat als ze zich hier in huis niet aan mijn regels houden ik ze zo weer buiten zet (gaat wat makkelijker met buurkindjes natuurlijk dan met een speelafspraak die verder weg woont).

En ja sommigen vind ik leuker dan anderen maar 1 buurjongentje is hier (na herhaaldelijk proberen om het wel goed te laten gaan ) niet meer welkom binnen. Willen ze buiten met elkaar spelen mogen ze dat best (op straat) maar op mijn terrein is hij niet meer welkom.

 

Ik heb eerder dat ik me stoor aan ouders dan aan de kinderen. Als de kinderen vervelend zijn in mijn ogen dan geef ik het kind niet de schuld maar de ouders. Een voorbeeld was tijdens een sinterklaasfeest waarbij de kinderen om de beurt op schoot mochten. Sint stelde vragen. Ik kon niks horen omdat een kind er steeds doorheen gilde omdat hij bijv. een pepernoot zag liggen EN de MOEDER zei niet eens dat ie stil moest zijn. Grrr. Ik kan me dan irriteren aan de moeder, het kind kon er immers niets aan doen, hij was bijna 3 denk ik.