Bovenstaande verwoord het hier mooi. Ik ben ook biseksueel en mag en ga ook met vrouwen uit. Zoenen en seks mag maar betekend niet dat ik dat ook altijd doe.. Ik heb wel die klik nodig om verder te gaan dan zoenen.. Hier begon het ooit eens door een bi/les vriendinnen groep op het internet via een soort forum ( en nee geen heel fout forum haha, gewoon om andere bi/les meiden te ontmoeten en erover te praten..) Mijn man weet alles wat ik doe en of gedaan heb. Al ga ik niet een vrijpartij uitgebreid in kleuren en geuren vertellen.. dat is ook iets tussen mij en het meisje/partner. Moet zeggen dat ons eigen seksleven er ook telkens een boost van krijgt. Dus wat dat betreft is mijn man er ook heel blij mee. Ik ben al sinds mijn 14e met hem samen.. Ik wilde sommige dingen gewoon graag doen aangezien ik er nauwelijks ervaring mee had en wilde die kant van mij niet negeren. Met een andere man zou ik het ook mogen maar die behoefte heb ik niet zo zeer. Wel als het samen met mijn man zou zijn en dat ook wel eens geprobeerd. Ook wel eens met een stel maar dat ging fout in mijn hoofd. Ik kan mijn man niet zo vrij laten als hij mij en heb daar ook heel veel bewondering voor dat hij dat wel zo kan.. Ondertussen zijn wij bijna 9jaar samen en nooit hier ruzie over gehad. En ja die dingen zijn ook gegroeid hier gaat niet over 1 nacht ijs.. De kinderen krijgen er ook niks van mee en dat wil ik ook niet. Hier hebben we dan ook onze regels over maar dat lijkt me logies..
Ik vind het bijzonder dat mensen dit kunnen, ook zou ik er wel in kunnen komen dat dit voor sommigen heel goed werkt. Zelf zou ik graag een keer wat met een vrouw willen doen, niet omdat ik biseksuele gevoelens heb maar gewoon omdat ik dat eens wil proberen. Helaas ziet vriend dit niet zitten. Verder zou ik nooit een open relatie kunnen hebben ondanks dat ik liefde en lust los van elkaar kan zien. Nee ik moet er niet aan denken dat vriend ergens anders in heeft geroerd er daarna bij mij ook nog even flink in gaat nee dat is niks voor mij..
Dit viel mij ook op.. Ze gaan zich gelijk enorm verdedigen terwijl ik dan denk 'als je het zo normaal vind hoef je je niet zo fel te verdedigen.' Ook vind ik het raar dat sommigen wel een open relatie hebben maar niet praten over wát ze dan gedaan hebben met die ander... Want daar moet je dan ook open over kunnen zijn. Of steekt het toch wel dat je weet dat je man/vriend net met iemand anders volop genoten heeft?? Ik denk ook dat in iedere man of vrouw wel een beetje jaloezie zit. Dat is toch menselijk? Als je man/vriend net verteld dat ie bij een ander is geweest of als je het aan hem kan merken dan wordt je daar toch niet happy van neem ik aan? Of gaat het bij sommigen alleen maar om elkaar maar tevreden te houden door zo vrij mogelijk te laten? (puur nieuwsgierigheid dit omdat ik het niet begrijp dus voel je niet aangevallen) Ik wil mijn lekkere vent echt niet delen hoor... al weet ik dan 0,0 van wat hij met die ander zou uitspoken dan nog zou ik er geen vrede mee hebben.
Hmm maar we weten allemaal dat hier iedereen regelmatig seks heeft En toch weiden meeste mensen daar niet uitgebreid over uit. Zie niet zo waarom het dan ineens wel zou moeten als je seks hebt met iemand die niet je partner is. Of bedoelde je als partners onder elkaar? Want dat zou moeten kunnen.. Aand e andere kant heeft de 3e persoon misschien wel niet de behoefte dat een 3e alle details hoort. Want dat is dan tenslotte niet degene zijn/haar partner tenslotte. Lastig wel eigenlijk
Zeker niet als je toch weet dat degene daar zich niet prettig bij zou voelen. Want dat weet je heus als je goede vriendinnen bent
Ik doe dingen met anderen waar mijn man van walgt, die hoeft dat dus niet te weten tot in detail. Natuurlijk weten we wel van elkaar DAT we het die avond met iemand anders gaan doen, en ook of dat een man of een vrouw is maar waarom zou ik tot in detail alles moeten gaan vertellen thuis? Ik vind het heerlijk dat mijn man het met anderen kan doen en daar zijn ei in kwijt kan, ik heb nou eenmaal geen piemel en wel tieten *ok niet veel, maar hey t zijn tieten* en als hij daar op dat moment geen behoefte aan heeft vind ik het prima dat hij het bij een ander zoekt. Heb dr ook geen problemen mee als hij het met een vrouw doet trouwens, hoewel dat veel minder voor komt. Ik heb aan het begin van onze relatie bekend gemaakt dat ik bepaalde behoeftes heb en dat het aan hem was om te bepalen of hij daar wat mee kon (dat hebben we een aantal jaar geprobeerd, werkte absoluut niet) of dat we gingen kijken hoe wat dat op gingen lossen, of dat we uit elkaar gingen. Voor hem geldt hetzelfde (biseksueel, en ja ik ben echtgeen vent) en op deze manier werkt het prima. We hebben ook een goed seksleven, maar soms heeft 1 van ons iets meer nodig en dat kan de ander niet bieden dus mag het ergens anders gezocht worden. Ideaal voor ons, en dat is het belangrijkste
Noem mij maar raar, maar ik kan hier best respect voor opbrengen. Lijkt me heerlijk dat je elkaar dusdanig kan accepteren dat je daar gewoon open en eerlijk over kan zijn. Toppie. Al weet ik natuurlijk niet of ik het zelf zou kunnen, maar goed. Dat ben ik. Dat betekend niet dat ik dit raar vind ofzo, integendeel.
Nog ff een vraagje Jij zegt dat jij dingen met anderen doet waar jouw man van walgt... dat lijkt mij dan echt niet leuk voor jouw man... Hij weet dat jij dingen doet waar hij van walgt dus zou hij daar dan niet mee zitten? Vindt hij dat niet lastig?
Ik heb en wil geen open relatie maar vind het ook knap van wie dat wel kunnen. Ik vind dat niet raar of onbegrijpelijk. Toch mooi als je elkaar hierin kan vertrouwen en vrijlaten. Iedereen heeft zo zijn eigen voorwaardes en ideeën bij wat vertrouwen en liefde is.
Nee hoor, want als ik dat niet kan doen ben ik een veel minder leuke partner, voor mij is het vooral heel veel stressrelief, en ik word letterlijk gek als ik dat niet kan vinden. Daarbij, als hij het niet hoeft te doen maakt het hem niet uit wat ik doe en met wie.
Ik ben het er niet mee eens dat je altijd alles maar van elkaar moet accepteren. Wat is er mis met grenzen stellen en waarom moet alles maar gewoon kunnen? Voor mij is het zo dat als je voor elkaar kiest, je er ook voor kiest om andere dingen te laten (zoals met anderen naar bed gaan) Anders kies je vind ik ook niet helemaal voor elkaar want je hebt die anderen erbij nodig.
Ik lees dit soort opmerkingen nu een aantal keer, ik denk niet dat de meiden zich proberen te verdedigen. Ze proberen ons te laten snappen waarom ze een op deze manier hun relatie hebben, tenminste zo komt het op mij over. Ik heb dit onderwerp hier net thuis even aangesneden. Ons s*xleven is prima dus we hadden het er even voor de grap over zeg maar. Mijn vriend zegt: als jij dat nodig hebt om je bij mij te houden, dan laat ik je hier vrij in. Dat vond ik al heel knap. Ik zou dat dus nu niet kunnen, ben daar veel te onzeker voor. Ben veel te bang dat hij het met een ander beter heeft, en op een gegeven moment dan over stapt. Het is wel fijn om te weten als ik behoefte heb aan wat anders dat ik mag
Maar waarom zou het niet moeten kunnen als je het allebei op deze manier wil en er op die manier gelukkig van wordt?
Ik vind grenzen stellen aan een ander, binnen een relatie, zo'n eng iets. Wie ben ik om een volwassen persoon grenzen te stellen? Wel vind ik dat je kunt zeggen wat jou grenzen zijn. Niet zo zeer; jij mag dit/dat niet. Maar aangeven welke dingen jij niet kunt accepteren. Wat de ander er dan mee doet, dat is zijn/haar keus en moet iemand dan de consequenties van aanvaarden. Maar wat Tommo ook zegt; als beide partners aangeven dat dit hun keus is, dan is er toch totaal geen probleem?
Ja ik lees dat eigenlijk ook nergens terug hoor, dat aangevallen voelen en/of verdedigen. Ik voel me zelf in ieder geval niet alsof ik me moet verdedigen. Waarom zou ik dat ook moeten? Ik ben gelukkig met mijn man, en mijn man is gelukkig met mij. Samen genieten van de dingen die het leven te bieden heeft en af en toe doen we dat apart van elkaar. Heerlijk, het werkt voor ons!
Maar je kunt toch heel veel van iemand houden, maar qua seks niet op elkaar afgestemd zijn? Dan is het toch fijn dat iemand, met toestemming van de partner, ergens anders wel aan zijn/haar trekken komt...?
Ik ben verbaasd dat er uit zoveel onderzoeken blijkt dat er heel veel mensen niet monogaam zijn en velen hier toch zo raar staan te kijken als er eerlijk wordt toegegeven dat ze een open relatie hebben. Wij hebben de regel, liever niet met een ander, maar als er iets gebeurt vertel het dan open en eerlijk. En geef ook aan als je wensen hebt, dan kunnen we kijken wat er mogelijk is.
Hier hetzelfde als MamavanAnne.. We hebben het hier eerder over gehad omdat mijn partner een hoger libido heeft. We houden ontzettend veel van elkaar maar helaas is onze seksleven niet op elkaar afgestemd.. vooral met de zwangerschap nu echt.. ik voel 0,0% van binnen. Hij heeft het dan niet nodig op dit moment, maar als hij dat wel nodig achtte dan was ik niet degene die hem zou tegenhouden mits goede regels natuurlijk. Ik vind seks en houden van iets los van elkaar.
Maar waarom zou je een grens in een gebied stellen als je die grens daar niet wil leggen? Jouw grens is duidelijk en dan is er niks mis mee hier voor uit te komen. Maar waarom moeten mensen die geen behoefte aan deze grens hebben hem ook leggen op de plek waar jij hem hebt liggen? Ik zie het zo, deze mensen hebben gewoon een grotere tuin waarin ze vrijer zijn dan jij op je "balkon". Zelf ben ik trouwens ook niet van de open relaties hoor.