Hallo meiden, Mijn dochter van 21 maanden gaat sinds kort naar de crèche voor 3 dagen. Ze is tot dan altijd thuis geweest. Het gaat redelijk met haar, ze past zich goed aan en gaat er ook wel graag heen. Het afscheid is nog moeilijk, maar verder speelt ze goed en is ze altijd heel blij om ons te zien bij het ophalen. Maar omdat ik eigenlijk geen idee heb van de dagelijkse omgang en ritme in een opvang, had ik graag geweten of deze dingen "normaal" of herkenbaar zijn. -De eerste dag bij het ophalen had ze van die huiloogjes, maar volgens de leidsters had ze alleen in het begin gehuild. Zouden ze die dingen verzwijgen, en zo ja, waarom? Ik heb vanaf het begin gezegd dat ze het moeten zeggen als het minder gaat, en ze komen ook niet over als personen die dat soort dingen zouden verzwijgen. -Bij het eten dringen ze wat aan, in het begin wilde ze helemaal niet eten maar na de derde dag hebben ze echt aangedrongen (steeds het bordje teruggeven) en is ze dus gaan eten (ze eet zelf). Ze eet nu elke dag goed. Is dit normaal, want thuis bezwijkt ze dus niet onder deze 'druk' en ik push haar ook niet. Eet ze niet, dan eet ze niet. Maar in de creche is het beleid duidelijk anders. -Ze slaapt onrustig sinds ze naar de creche gaat. Nu is ze ook verkouden en hoest ze en wordt ze daar wakker van, maar toch ga je dan denken, droomt ze naar? Is er iets voorgevallen dat ze niet gezegd hebben? Etc... -Als we haar ophalen is ze altijd heel blij om ons te zien. Ze zwaait ook wel naar de leidsters en begint meteen te 'kletsen'. Dat is toch een goed teken? Soms weet ik het niet meer... Ik heb niet echt een onderbuikgevoel dat het niet goed gaat, maar maak me gewoon zorgen. Ik hoop dat hier herkenning is!
Heel erg herkenbaar allemaal hoor Mijn dochter is 20 maanden en doet precies hetzelfde, ook dat ze wat onrustiger slapen in het begin is helemaal niet erg, ze zien ineens ook zoveel en hebben zoveel indrukken te verwerken. Ik zou wel aanraden om je gevoel te uiten en het er gewoon over te hebben met de leidsters, het zou niet zo moeten zijn dat je dochter van 21 maanden zich al moet aanpassen aan een beleid natuurlijk maar tegelijk kan het ook zo zijn dat het eten in een andere omgeving wat onwennig was en dat ze daarom wat extra stimulans nodig had.
Bedankt voor je reactie, heel fijn om dit te lezen! Ik spreek mijn zorgen ook wel uit en toen hebben ze gezegd dat ze inderdaad wat meer aanmoediging nodig had want dat ze daarna gewoon uit zichzelf begon te eten en de dagen daarna ook. Woensdag hebben we haar samen opgehaald en toen hebben we een lang gesprek gehad over hoe het allemaal ging met de leidster en twee verzorgsters, heel fijn, maar mijn man dacht ook direct: is er iets voorgevallen en onthalen ze ons daarom nu zo goed, maar aan de andere kant, het is haar tweede week en er waren geen andere ouders dus ze hadden alle tijd eens goed te 'briefen'. We zoeken gewoon overal iets achter, ben ik bang. Als het op mijn dochter aankomt is geen scenario me te gek, af en toe heel vervelend maar ook normaal denk ik.
Heel normaal, dit deed ik ook veel Het is ook heel normaal om een gesprek te hebben met de leidsters trouwens als je kindje nog maar kort naar het kdv gaat. Succes!