Ik speelde ook nooit met poppen en wilde absoluut geen kinderen. Kon dus ook niet met kinderen omgaan, geen id wat ik tegen ze moest zeggen of wat ik moest doen met ze. Nu kan ik het alleen met kinderen met dezelfde leeftijd als mijn dochter. (ik weet hoe zij 'werkt' dus een ander zal ongeveer hetzelfde zijn) Als ze ook maar een jaar ouder zijn klap ik alweer dicht...wat doe en zeg je met zo'n kind?! Geeeen id.
hahaha, ik heb ook last van bovenstaande, geen idee wat ik met kinderen aan moet. Vooral niet vanaf een jaar of 6. En ook ik heb meestal echt niets met andere kinderen, best raar, maar ik ben blij dat er nog meer mensen hier last van hebben.
Ik heb dat zelfs met het kind van mijn vriend. Ik kan haar niet luchten of zien. Het is een verwend, aandachtopeisend, manipulatief, aanstellerig klein kind die een kopie van d'r gestoorde moeder is. Om het weekend moet ik haar tolereren in m'n huis en om me heen. Ik tel nu al de minuten af naar zondag 18:30 Heb ik dat echt gezegd??? OMG
Nee dat is het ergste, ik ontwijk haar zoveel mogelijk. Als het echt niet kan, dan ben ik gewoon lief en aardig. Gelukkig heb ik een schoonmoeder die haar zoveel mogelijk voor zichzelf opeist
Zou toch vervelend zijn als gastouder dus nee heb het totaal niet haha maar kan het wel begrijpen. Mijn man heeft het wel. Vind zijn eigen kinderen soms al veel laat staan dat hij er andere bij heeft. Hij pikt er wel een paar meiden uit maar dat is puur omdat het hele lieve meiden zijn die samen met onze oudste boven op haar kamer spelen. dan heeft hij eigenlijk 1 kind minder ipv 1 kind meer haha. Achja iedereen is anders en gewoon eerlijk zijn daarover. Er zijn ook een aantal kinderen die erg pittig zijn maar verwijt het eerder de ouders dan het kind dus ook die zijn welkom maar dan wel volgens mijn regels.
Ik ben ook niet zo flexibel als het aankomt op kinderen. Vind het al snel teveel. Komt ook omdat mijn zoon dan heel druk wordt en bijna niet te hanteren meer is. Hij vindt het zo leuk en staat dan constant te stuiteren en regels zijn op dat moment foetsie. Daarbij ben ik erg gesteld op mijn privacy, mijn huisje, kunnen kakken wanneer ik wil etc... Klinkt wel heel kil he? Toch hebben we wel vrij vaak vrienden en familie over de vloer. Maar kinderen... Kan er ook niet zoveel mee. Ik probeer dan een praatje aan te knopen maar stel precies de verkeerde vragen, probeer een geintje te maken maar het is net niet begrijpelijk genoeg. Kansloos dus
He wat een fijn topic. Ik vind er ook geen barst aan, die kinderen van anderen. Er zijn er een paar die ik dan wel leuk vind maar fan van kinderen, behalve die van mijzelf, zal ik nooit worden. Ook ik heb moeite met het hier spelen enzo. Ik vind het al snel te druk. Daar voel ik mij dan ook weleens schuldig over. Maar ja, waarom eigenlijk?
T is niet zozeer dat ik ze niet leuk vindt, maar zoals hierboven ook al gezegd: ik vind ze eng, ik weet gewoon niet wat ik er mee aanmoet. Ik ken maar 3 kinderen perfect en dat zijn de mijne, de andere zijn onbekend terrein en laat mij nu juist eens tilt slaan van onbekend terrein Dit gezegd vraag ik wel vriendjes ed om te spelen, maar ik weet meestal niet wat ik ermee aanmoet en dan helpt mijn man me, die is niet zo paniekerig
Zo blij te lezen dat ik niet de enige ben haha dacht altijd dat ik best wel apart daarin was maar gelukkig niet dus, mijn man gaat het ook allemaal zo gemakkelijk af, eenmaal raden wie hier de kinderfeestjes mag doen
kinderfeestjes! Kan ik nu al tegenop zien, en het is pas in juli zo ver... Traum, wel een goed idee van jou!
Pfff ik ook wordt er nu al kriebelig van als ik er aan denk in April wordt zoontje 7 maar vanwege zijn pdd-nos heeft hij maar één kindje die hij wilt uitnodigen dan valt het nog wel mee maar toch vind het lastig. Blij dat ik je op een idee heb kunnen brengen
blijven ademen Hier had zoontje 9 vriendjes uitgenodigd op zijn feestje. En geloof me jongens zijn een andere categorie dan meisjes. Op het laatste was het gewoon "damage control" hier. Laat ze maar lopen/tieren ed zolang er geen gewonden vallen waren we allang blij. En volgende week is nr 2 jarig en dan komen ook een stuk of 8. Ben nu al aan t stressen