Het huishouden. situatieschetsje; vriendlief heeft sinds een week weer fulltime werk. Goddank. Ik zelf was al vijf maanden geleden op kantoor geroepen, per 1 januari dus ook werkloos omdat mijn contract niet werd verlengt. Volgende week maandag kan ik beginnen bij mijn nieuwe baan. Zelfde werkgever maar dan een franchise die mij ZELF hebben gebeld toen ze hoorden dat ik bereid was naar hen over te stappen. Vriendlief heeft eerste werkweek nu achter de rug, morgen begint de tweede. en wat schetst mijn verbazing EN frustratie? Hij komt thuis, ploft op de bank, vraagt wat we eten, eet wat, slaapt op de bank. kijk, doe je dat na je eerste twee werkdagen omdat je moe bent van alle info en indrukken etc...... dan snap ik het. maar alle vijf de dagen? Plus op zaterdag pas om 15:30 uit je nest komen? En vanmorgen dus pas om 11:30? Serieus!? Kijk, aanstaande week ben ik nog thuis. Dan heb ik (in principe, ondanks dat ik zelf eigenlijk een emotioneel en gesloopt wrak ben) best tijd om het huishouden te doen. Maar die week daarna ben ik ook 32 uur aan het werk! Zou een lekkere zooi worden als ik niks meer zou doen, dan! En dus staak ik deze week. Ik ben er helemaal klaar mee. daarnet werd alles me even teveel. Tygo zat te hannessen tijdens het eten en heeft geen enkele hap naar binnen. Anderhalf uur heb ik het geprobeerd, al die tijd heeft mijn vriend geen enkele keer zijn bakkes opengetrokken in een poging mij te helpen. Niks, noppes, nada. Ik stortte ff in in de keuken en die l*l zegt vervolgens "dan laat je hem toch adopteren als je het allemaal te moeilijk vind?". Serieus. Ik staak. Dan ziet ie het volgende week al en zit ik niet straks met werk EN een aartsluie vent. En als er hier IEMAND geadopteerd wordt...... dan is het mijn vent. niet mn kind. Vrijwilligers? Zo. Sorry. Moest ff boosheid kwijt hoor.. zijn er mensen waarbij staken heeft geholpen?
Zo dan!! Je frustratie begrijp ik, dat hij moe is ga ik niks van zeggen, maar zeggen dat je je kind wel kan laten adopteren als het je even te veel wordt??? Woooooh, die had aan mij een hele slechte gehad :x Die was per direct met kop en kont eruit gegooid! (en dat zeg ik niet gauw)
Nou ik heb hier nog nooit hoeven staken gelukkig. Ik herken het dus niet. Irritant, heb ook geen idee hoe je met zo'n man om moet gaan.
Oh en wb je vraag: ik ben bij mijn exman weleens in staking gegaan: al zijn slingerende vuile was lag onder zijn matras, in zijn bed en in zijn kussen, heb zeker een week niet voor hem meegekookt, zijn vuile vaat liet ik staan, ik deed dus puur de dingen voor mij en mijn oudste destijds..... Het hielp wel, maar tijdelijk, hij ging me zo vreselijk irriteren dat ik hem niet meer om me heen wilde hebben, dus nu is hij mijn ex
Wauw, dat zou mijn man niet moeten proberen :O Ten eerste als hij eten wilt dan weet hij de koelkast Te vinden. Je laat je toch niet gebruiken als voetenveeg?? Beetje voor jezelf opkomen! Wat een afknapper zo'n vent
Pff nee geen gestaak hier. Ofja ik staak uit verplichting van manlief. Ik moet rust houden (heb zwangerschapsverlof), man werkt gewoon 40 uur en staat elke avond te koken, gister heeft hij hele huis gepoetst, paar keer de was aangezet en zoontje ge-entertained, hier dus helemaal niks te klagen.....
Ik zou niet staken,ik zou kiezen om alleenstaande moeder te zijn. Sorry,nogal een hard antwoord maar iemand die zoiets zou zeggen over MIJN kind,kan er echt meteen uitvliegen. Geeft in mijn ogen toch aan dat het kind niet volledig geaccepteerd is...
Vraag me serieus af of er echt zoveel mannen zijn die al het troep maar laten liggen of dat ik een uitzondering heb en prima zijn eigen bende op kan ruimen en zijn eten klaar maakt als HIJ honger heeft
Nee hoor. Hier nog zo'n topvent, maar ik merk ook dat het vaker een uitzondering is dan regel... Ik begrijp nooit zo dat vrouwen het allemaal zo makkelijk accepteren dat ze alles moeten doen. Ik ben misschien te verwend met ook nog een schoonmaakster in huis en een man die gewoon zijn steentje bijdraagt in huis, maargoed ik zou nooit accepteren dat mijn vent om half 4 uit bed komt in t weekend. We zijn een gezin en in t weekend gaan we dingen met zijn drietjes doen, niet in ons nest liggen... En waarom zou je alleen aan tafel zitten met je kind? Een van onze gezinswaarden is eten met zijn drieeen, als gezin.
Wat ontzettend overdreven!!! Geloof er niks van dat je je man na 1x iets verkeerds zeggen er uit gooit. Zo wel, misschien maar beter voor je man ook dan. Kan die tenminste op zoek naar een vrouw die wel echt van hem houd en hem ook fouten laat maken ipv na een keer iets verkeerds zeggen er uit gooit ( zo en dit is lekker net zo bot als hoe jij iets zegt.)
Nou nou, om meteen te roepen dat ze weg moet gaan. Misschien eens op een rustige manier zonder kinderen erbij duidelijke afspraken maken. Desnoods opschrijven. En even heel duidelijk stellen dat opmerkingen zoals die van je man niet gepikt worden. Natuurlijk mag hij gespannen zijn maar dit slaat natuurlijk nergens op.
Tsja, dat hij moe is is begrijpelijk. Daarnaast ben je nog niet aan het werk dus vind ik het ook niet raar dat je nog.veel doet in huis. Die opmerking over adopteren is wel heel erg...MAAR, wie zegt dat hem ook niet het een en ander dwars zit? Opmerking blijft fout hoor maar ook mannen kunnen emotioneel gezien in zwaar weer zitten... Ik zou dus niet staken maar lekker n filmpje kijken (of iets anders ontspannends samen) en het er daarna over hebben. xxx
Dit is niet leuk nee, (zacht uitgedrukt) maar je laat zijn gedrag ook toe. Ga in gesprek en laat zien dat het menens is, het is ook zijn gezin en zijn huishouden, niet alleen dat van jou. Staken heeft geen zin dan komt de boodschap niet over en wekt alleen maar meer irritatie op over en weer.