justme: als nu iemand komt en zegt dat deze vragen 'heel normaal' zijn voor een kleuter. zie je dat dan als een oordeel? je wilt dus een antwoord waarin men je tips geeft zonder te zeggen dat deze vragen normale vragen zijn op deze leeftijd? (ik probeer alleen te snappen wat je bedoelt.) of: wanneer iemand je alleen tips geeft, hoe je hiermee om moet gaan; zonder expliciet te maken dat haar eigen kind precies zo is/ dus, slechts een antwoord met tips zonder herkenning; kun je dat dan niet serieus nemen? je zoekt dus iemand die zegt "ik heb een getest HB kindje en hij is precies zo" mijn tip zou zijn: voel je je niet verplicht om je kindje voortdurend te vermaken-activiteiten verzinnen of doen- en al haar vragen te beantwoorden, want wanneer je hiermee ophoudt gaat het hoofdje van je kind pas aan het werk, dat is beter voor haar. je hoeft niet onaardig te reageren op je kind. zeg gewoon; ik weet het niet ik heb daar nooit over nagedacht ik vraag me zelf ook af etc; ik stel vaak een nog ergere vraag terug/// wanneer ze activiteit wilt kun je zeggen: ik lees nu mijn boek kun je zelf iets verzinnen en doen?) of deze vragen van je kind+ actief gedrag tekenen van HB of voorsprong zouden zijn? Is dat je vraag? wanneer het antwoord ja of nee is; wat heb je daar dan aan denk je? (rommelig bericht sorrie)
hb,meerbegaafd,'voorlijk', of een kindje met achterstand wanneer het om een gezond kind gaat, zonder ernstige afwijkingen, is een doel vr kleuters: aandacht!!! Ik IK IK. en de kinderen weten heel goed hoe ze de aandacht van ouders kunnen trekken. daar gaat het heel vaak om. maar hoe weet je als een ouder of daar echt een aandachtvraag is of een eerlijke intellectuele interresse? je moet je je eigen letterlijke reacties aan haar en de feedback die je krijgt; in zo een 3 rondjes opschrijven. of je daarmee echt de juiste reacties gegeven hebt is de vraag natuurlijk. en daarna als je echt doelgericht gereageerd heb,heb je wel iets waarmee je een beoordeling kunt maken tussen aandacht/intellectuele interesse. wanneer men op de lijsten schrijft, als een kenmerk van een HB kind (dat hij veel vragen stelt)wil men echt zien of er daar inderdaad sprake is van een genuine intellectuele interesse. hoe stel je dat vast? ingewikkeld!
justme: ik zie het probleem. je was zelf niet zo open over je dochter. nu vertel je meer. ziekenhuis opname, pedagoge etc had je nergens genoemd. nu pas kom je hiermee. misschien is het zo dat een topik met dat soort zaken voor jou, persoonlijker pijnlijker zijn dan een topik over voorsprong? wat ik tussen de regels door lees(rood gedrukt ) is dat je HB ziet als een onwenselijk ding. tja. ik kan dat echt niet zo zien.
Belize: ik begrijp wat je bedoelt. En het is niet zo makkelijk vast te stellen. In mijn geval hoef ik het niet eens te weten, als het wel zo zou zijn. Echter, ik zit met een kind dat vaak bepaald gedrag vertoont en wil graag weten hoe dat kan. We dubben al heel lang of we met hem professionele hulp moeten zoeken. Enerzijds denk ik: het loopt wel los, en bovendien wil ik geen stempel, en kan ik moeilijk professionals vertrouwen (ik ben zelf veel te kritisch). Anderzijds is het vaak onduidelijk waar zijn gedrag precies vandaan komt. Is het een ADHD'er (denk het niet), heeft hij last van veel beweeglijkheid en zou ergotherapie dat kunnen oplossen, is het allemaal aandachttrekkerij, is het een kwestie van weinig zelfvertrouwen, of hangt hij de clown uit omdat hij zich verveelt? Of een combinatie van bovenstaande? Eigenlijk wil ik daar liever zelf achter komen zonder het professionele circuit in te gaan. Omdat de juf nu zelf over zijn intelligentie begon, ga ik zelf op zoek. Dit is een van de richtingen waarin ik dan kijk. Als dit niet zo vaak zou worden opgemerkt door de juf zou ik er geen problemen mee hebben. Maar we kunnen er niet onderuit dat hij op sommige vlakken anders is dan andere kinderen. De vraag is nu hoe we hem het beste kunnen helpen.
Serieus, is dat wat ze moeten gaan lezen..? Wat een bagger zeg, daar hoef ik nu al niet meer mee aan te komen (om voor te lezen hè, al zou het leuk in dit topic passen om te zeggen dat mijn zoontje van 2,5 al zelf leest )
@Lindangel.. ik ben even zoekende. Wat is nu het probleem? Het gedrag van zoon (en heeft hij er last van of jij?) of dat jij zoekende bent hoe om te gaan met vragen en de bewegelijkheid. (oprechte vraag.. moeilijk om 'open' te verwoorden, sorry daarvoor)
jaaa edn wat dacht je? gr3 is echt moeilijk! maar goed; het is zo dat ze eerst met deze beginnen omdat ze in het begin de klank lezen en steeds terugkerend, het woord laten klanken. vaak dus zonder te snappen wat zij nu hebben gelezen...het is echt om te oefenen, om te leren lezen. om de klank terug kerend op te kunnen roepen en te kunnen plakken aan de voorgaande. als je dus de naam van je kind ertussen schrijft, in de tekst, al lezend zou je kindje er over heen gaan zonder zijn eigen naam te herkennen; dat is beginnend lezen!
Verklaar je nader, want ik begrijp even niet zo goed wat je bedoelt met "misschien is het zo dat een topic met dat soort zaken voor jou persoonlijker pijnlijker zijn dan een topic over een voorsprong? "En waaruit je op kunt maken dat HB door mij als onwenselijk. (even voor de helderheid hoor; net als waarschijnlijk alle andere ouders, waren we gewoon al heel trots op onze dochter. Maar zochten we dus hulp nadat we dus tegen gedragsproblemen aan liepen door haar periode ziek zijn en opnames. Aan voorsrpong/hb/wat dan ook, hadden we niet gedacht en waren we niet mee bezig. Tot de pedagoog dat dus benoemde. Wat dus weer verband kon houden met de manier waarop haar gedragsproblemen tot uiting kwamen. Pas daarna ben ik er bewuster mee bezig gegaan, maar ook juist weer niet, uit eigen angst en onzekerheid)
Ik vind het vooral opvallend hoe vaak "hb" op een Nederlandse school of hier op het forum lijkt voor te komen. Komt dat door de diagnoses die worden gesteld door het eindeloos testen? Zelfs in het land van de testen, Duitsland, komt hb niet in die grote mate voor als schijnbaar op Nederlandse scholen. Mijn oudste zit nu op een internationale school en afgezien van het feit dat kinderen die autistisch etc zijn niet worden toegelaten, heeft mijn oudste nog nooit een test gezien. Er zitten nu 11 kinderen in zijn klas en er is er geen een met het stempel hb. Er zijn 10 klassen op zijn afdeling en bij mijn weten is er tot nu toe geen enkel kind dat echt bewezen hoogbegaafd is. Als een kind voorloopt, dan worden daar gewoon andere opdrachten bij gezocht. Met gedragsproblemen worden hier korte metten gemaakt. Bijv. als een kind bijt, ontvangt het de eerste keer een waarschuwing, de tweede keer moeten de ouders naar de school komen en bij een derde keer wordt het kind voor de rest van de dag van school verwijderd. Ook bij de allerjongsten, de K1 afdeling. Dit zijn de 3 en 4 jarigen. Mijn oudste heeft 8 weken op een Montessori basisschool in Nederland gezeten en gelijk de eerste week werden we doodgegooid met info over de citotoetsen etc.
@Cygnet: het 'probleem' is zijn drukke, vaak clowneske gedrag in de klas. Ik was een beetje kort door de bocht. Maar een tijdje terug hebben ze hem geobserveerd en eigenlijk was dat erg negatief. De nadruk lag op: druk doen, geen seconde stil zitten, door anderen heen praten, niet luisteren naar anderen, de clown uithangen (expres van zijn stoel vallen bijvoorbeeld), aandacht trekken met negatieve dingen ("Ik houd van oorlog"). "Positiever" was dat hij wel erg enthousiast is. De conclusie was toen dat hij op sociale vaardighedentraining moest en misschien maar op ergotherapie moest. Het woord ADHD viel nu niet (in tegenstelling tot op het CB toen hij een jaar oud was). Toen ik opperde dat er misschien meer aan de hand is (laag zelfvertrouwen?: hij kan erg perfectionistisch zijn, begint pas ergens aan als hij 100% zeker is dat hij het perfect aflevert - of misschien verveelt hij zich wel: hij is bijvoorbeeld sterk achteruit gegaan met tekenen, lezen, en mijn indruk is dat hij veel meer kan dan hij op school laat zien) toen beaamden ze dat wel een beetje, maar daar konden ze niet zoveel mee. Nu doen ze dan een half jaar later een toets met hem en heeft hij 0 fout. (Dat is op zich niet bijzonder, maar rijmt niet met het beeld dat ze op school van hem hadden, terwijl ze hem zo goed geobserveerd hadden, zogenaamd.) Thuis gaat het de laatste tijd eigenlijk best wel goed. Ook hier kan hij wel eens extreem druk doen, maar ook heel rustig en geconcentreerd werken. Het moeilijke is dat de school vaak aan onze jas trekt en wil dat er iets verandert. Ikzelf vind het ook niet leuk dat hij zich zo gedraagt (hij heeft soms ook een heel erg grote mond), en weet dat hij veel meer kan dan hij laat zien. Door dit soort dingen is de eerste indruk niet altijd heel positief, terwijl het zo'n lief kind is. Dat is vervelend, ook voor hem. Er zijn zat moeders die hem afkeurend bekijken. Het is gewoon een jongen met veel temperament, zeer expressief, maar ook een denker. Dat denken doet hij alleen niet altijd stil in een hoekje. We 'moeten' er dus iets mee. Maar ik wil niet over één nacht ijs gaan, en direct meegaan in wat school oppert. Dan moet ik hem straks van hot naar her slepen omdat het allemaal niet werkt.
ik bedoelde: een topik over gedragsproblemen van je kindje kan moeilijker zijn voor jou; maar wanneer je het over een eigenschap een topik opent(zoals intelligentie, vrsprong) dan heb je meer afstand van het probleem. emotionele afstand. omdat het meer over een algemene kwestie gaat en niet zozeer over je dochters problemen. en dat het daarom makkelijker gaat? misschien heb ik het mis.. ik weet het niet. laatst heb ik kennis gemaakt met een juf die werkt bij een speciale school. ze heeft 10-15 leerlingen in haar klas. kinderen met gedragsproblemen, aanpassingsproblemen,leerproblemen. kinderen die zonder extra begeleiding niet mee kunnen, op gewone scholen. ze had in haar klein klasje al 5 HB scores van de IQ tests. maar ze zag hun IQ's niet als het probleem. ze hebben volgens haar echt gedragsproblemen. ze kunnen heel goed leren, makkelijk. maar hun gedrag is echt problematisch en niet zo anders problematisch dan een kindje met een gemiddeld IQ. ik wilde met haar langer praten maar we hadden niet zoveel tijd. maar soms is het een kip en ei probleem.
Ik sluit niet uit dat zaken overigens los van elkaar staan. Het kan zijn dat hij redelijk slim is, maar om een andere reden druk is (dus niet omdat hij zich verveelt), bijvoorbeeld omdat hij op die manier het beste informatie verwerkt, of misschien wel vanwege laag zelfvertrouwen, of misschien is het toch een soort hyperactiviteit. AD(HD/D) is het in ieder geval niet, want vaak als hij heel druk is slaat hij juist alles op.
oke dus school vind het moeilijk om met zijn clowneske gedrag om te gaan??? Maar wat willen ze dan dat jij daaraan doet? En je vermoeden is dat hij zich zo gedraagt omdat er meer aan de hand is (zelfbeeld, druk in zn koppie) klinkt op zich logisch. Maar lastig idd dat men zo'n verkeerd beeld van je zoontje krijgt...dat zn gedrag misschien als vervelend gezien wordt terwijl het een lief mannetje is.
chebu:klas met 12 kinderen! dat hebben we niet!26 kinderen. dan maar af en toe testen. zo zitten ze 15mn lang bij de juf! zodat de juf een idee krijgt wie dit kindje nou weer was?