Hey meiden, Ik moet het toch even van me afschrijven want mensenlief wat schaam ik me.. inmiddels zijn wij bijna 10 maanden bezig voor ons eerste kindje. Peanuts vergeleken met sommigen hier, I know. Na de vmk van november gewoon weer vol goede moed verder geprobeerd want kennelijk kunnen we het samen wel. En toen vandaag.. dat mn beste vriendin vertelde na 2 rondes zwanger te zijn. Zij weet alles van me en dus ook dat het niet zo snel bij ons gaat als we gehoopt hadden. Natuurlijk ben ik blij voor haar en gun ik het haar en haar man ontzettend maar toch steekt het gewoon. Het doet gewoon pijn. Wat nog het meest pijn deed was haar opmerking: "Joh, anders ga je toch gewoon ff naar het ziekenhuis om te kijken wat er mis is?" Ik heb haar maar zo vriendelijk mogelijk uitgelegd dat dat niet zo makkelijk is als zij denkt. Ik schaam me gewoon voor mijn gedachte, waarom zij wel en ik niet? Bah, herkent iemand dit? Sorry voor mn zeikverhaal maar kan het op dit moment ook niet bij mn beste vriendin kwijt .
je hoeft je echt niet te schamen hoor ! wij zijn pas twee maanden bezig , en van de week kregen we te horen dat mijn nichtje zwanger is , ik was hartstikke blij voor haar hoor maar ik vond het even extra balen dat wij nog niet zwanger zijn. en dan praat ik maar over 2 maanden dan hoor ik me pas te schamen haha ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft en helemaal als je veel langer bezig bent.
Ik ken het helaas.... Dit gevoel is normaal en menselijk, dus helemaal niks om je voor te schamen. Jammer genoeg weet ik ook uit ervaring dat je in dit soort situaties op heel veel onbegrip kunt stuiten waardoor je gaat twijfelen aan jezelf en aan je eigen gevoel (of het wel normaal is enz.). E Ja dus, niet leuk, maar wel logisch
Niets om je voor te schamen! Sterker nog, ik sprak het gewoon uit naar mijn omgeving. Om me heen werden her en der mensen zwanger, mijn zus ook gelijk na pilstop. Op een gegeven moment zei ik gewoon: ik vind het hartstikke leuk voor jullie, maar tegelijk vind ik het ook wel moeilijk. Ik wil het ook zo graag! Je zult niets dan begrip krijgen hoor! Tenzij het ongevoelige mensen zijn
Het is nooit leuk als je zelf heel graag zwanger wil worden en je bent het niet en iemand anders wel. Helemaal als ze doodleuk vertellen hoe snel het wel niet raak was, dat kan echt pijn doen! Het geeft niks dat je zo denkt, dat is volkomen normaal. Gooi het er hier maar uit, maar probeer wel lief te doen tegen je vriendin Knuff
Ik had het vooral bij een ongeplande zwangerschap in mijn omgeving, toen waren wij ong. 5j bezig voor onze eerste en zij dus ongepland zwanger van de 3e.
Heel herkenbaar; hoef je je niet voor te schamen! Vind eigenlijk dat zij zich moet schamen; even naar het ziekenhuis! Wat daaraan vooraf gaat en wat er op je af komt als je eenmaal de mmm in moet!
Ach meid, ik heb nog kramp in mijn gezicht van alle grimassen met de niet-gemeende woorden "wat leuk, ik ben zo blij voor jullie...". Bij ons duurde de tweede ook langer en ik kon het nieuws, maar ook het medeleven, vooral niet hebben van mensen, bij wie het snel gegaan was. Dan dacht ik: Jij hebt lekker makkelijk praten, sodemieter op. Erg he!!! En ze bedoelden het allemaal zo goed. Kortom: schaam je niet. Je hebt het hier niet over jaloezie over een grotere auto, hoor. Dit gaat om de diepste hartenwens. Daar valt niet over te rederen. Sterkte en ik hoop dat je gauw een mooie positieve test mag hebben.
Weetje, tegenwoordig weten veel mensen wel dat je voor dit soort zaken naar het ziekenhuis kan. Maar men weet gewoon niet wát zoiets inhoud en wat je er allemaal moet doen. Laat staan wat je allemaal moet doen voordat je überhaupt een behandeling krijgt. Het is vast niet zo gemeen bedoeld als het klonk. Ik wil je veel sterkte wensen, want het gevoel wat je nu hebt ken ik maar al te goed. Er is niks mis met jouw gevoel. Het is echt menselijk en je hoeft je er niet voor te schamen. Maar hou het wel een beetje in de gaten. Mocht jijzelf zwanger raken en het fantastische nieuws met iemand anders delen, wil je ook niet dat iemand boos of jaloers reageert. Niet dat je dat nu wel doet, maar ik begrijp dat je je zo kan voelen als het na een aantal maanden nóg niet is gelukt. Sterkte en ik hoop voor je dat je wens snel in vervulling gaat
Och meid, je hoeft je echt niet te schamen! Je bent ook maar een mens en hebt ook je gevoelens! Ik ben in oktober '12 gestopt met de pil en heb 20 december '13 pas positief getest..dus ook best lang bezig geweest...En ook hier vriendinnen om mij heen die al na een paar maandjes zwanger waren. Ik had ook zulke gevoelens erover, vond het leuk voor hun, maar baalde zelf eigenlijk als een stekker!! Op een gegeven moment had ik zelfs de hoop een beetje opgegeven.... Maar vind het van je vriendin wel een beetje kort door de bocht:' Dan ga je toch 'even' naar het ziekenhuis.....?' Zo werkt het natuurlijk niet..maar dat heb je haar ook wel duidelijk gemaakt hihi. Het komt echt wel goed! Probeer er alleen niet teveel mee bezig te zijn...Want juist dan wil het vaak niet lukken.
HUG! Ik weet hoe het voelt. Als je niet in dit schuitje zit, weet je niet hoe het voelt... jammer dat jouw beste vriendin zo reageert zeg. Dat maakt het extra pijnlijk. Tuurlijk had je gehoopt dat je beste vriendin het als geen ander zou begrijpen...
Heel herkenbaar! Ik heb een missed abortion gehad en mijn familie heb ik bewust niks verteld van mijn zwangerschap. Ik wilde ze de zorgen besparen en mij de afwachtende houding eventueel daarna. Achteraf heb ik er wel een beetje spijt van, omdat mijn schoonzus nu in verwachting is van de tweede. Ze vertelde het al met 6 weken. Heel moedig! Iedereen blij en ik natuurlijk ook, voor haar, ondanks de pijn van het verdriet. Wat voelde ik mij ineens alleen, van binnen. Ja, en opeens lijkt het alsof er overal vrouwen met dikke buiken en kinderwagens opduiken. Heel confronterend! Heel veel succes in ieder geval met zwanger worden! Ik hoop dat je niet te lang meer hoeft te wachten en je ook de blijde boodschap mag verkondigen! Ik probeer ondertussen extra te genieten van mijn man en tiener en van het feit, dat we er bewust 'weer' mee bezig zijn. Tot voor kort wilde mijn man namelijk geen tweede en had ik die wens al aan de kant geschoven.
Ojaaa heel herkenbaar. Ik heb door dit soort situaties heel wat tranen gelaten! Heel logisch gevoel wat jij beschrijft en hebt hoor!
heb niet alles gelezen maar die gedachtes horen erbij dan ben ik helemaal een verschrikkelijk mens want wij zijn al 2,5 bezig en mijn zusje vertelde van de week ook doodleuk dat ze na 3 maand zwanger is,nou ik ben echt boos en verdrietig en vind t verschrikkelijk ook omdat wij alles op rit hebben en zij net werkt een man heeft die geen klap uitvreet en heel de dag werkeloos thuis op de bank zit en zulke mensen krijgen gelijk een kind ja erg frustrerend maar laat je gevoelens toe praat er met je partner over en desnoods met je vriendin ze zal t heus wel snappen mijn beste vriendin kwam mij vorig jaar vertellen dat ze zwanger was en ze zei er gelijk bij ik snap dat t heel moeilijk voor je is en je hoeft nu ook niet blij te zijn mss komt dat nog en ik was super blij voor haar uiteindelijk
Ik snap je helemaal!!! Overal hoor en zie ik zwangere vrouwen! Vreselijk, voel me gewoon jaloers. Meteen vind ik weer dat ik me niet moet aanstellen maar ja. Waar ik zo van baal zijn de collega's op mijn werk. Ik heb niemand iets verteld en toch krijg ik wekelijk opmerkingen...' Nou ilse jij mag ook wel een een keer' of als ok geintreseerd vraag aan een collega wanneer ze met verlof gaat krijg ik meteen naar mijn hoofd. ' zo wat een intresse, jij wil ook wel he?!?!' Tis nogal pijnlijk...we zijn sinds okt. bezig en het lukt nog niet. Mijn vriend zegt dat ik het me extra aantrek nu... Hebben jullie een idee hoe je er het beste op kunt reageren?????
Hier ook hetzelfde hoor, Ben in november 2012 met de pil gestopt, ik heb 4 hele goede vriendinnen en ze moesten er toen ik met de pil stopte niet aan denken om zelf een kindje te krijgen. Nu zijn we 14 maanden verder en zijn 3 van mn beste vriendinnen allemaal kort na elkaar zwanger geworden, 1 was zelfs een ongelukje, en de andere 2 was ook in de eerst 3 rondes raak en wij zitten in de mmm. Heb bij hun allemaal oprecht enthousiast gerageerd maar eenmaal thuis begonnen de tranen... het is gewoon confronterend maar wat ben ik blij dat de mmm hun bespaard blijft! En hoe leuk is het dat ik straks 3 keer tante wordt in april, mei en augustus! Ik ga zelfs bij 1 vriendin de kraamzorg doen en ik ben bij 2 ook meegeweest naar een echo, zo leuk! En superlief dat ik er bij betrokken wordt