Onze dochter is met 2 jaar en 5 maanden voor het eerst naar de peuterspeelzaal gegaan. Ze gaat 2 ochtenden per week. De eerste 2 maanden heeft ze continu gehuild als je haar bracht en ook in het lokaal tranen met tuiten. Volgens de juf was dit binnen 10 minuten over. Sindsdien gaat ze met tegenzin, ze begint thuis al te zeggen dat ze niet wil maar dat ze naar opa en oma wil. Daar aangekomen huilt ze niet maar is ze ineens heel stil en teruggetrokken, blijft het liefst achter me staan etc.. je kent het wel. Maar ook van de verhalen van de juf hoor ik dat ze heel stil en teruggetrokken is, ze wil niet meedoen met samen dingetjes, dus in de kring/zingen etc. Ze blijft dan stil staan mokken. Op sommige foto's zie je ook echt dat ze in een hoekje staat. Laatst haalde ik haar op en waren ze buiten aan t spelen, iedereen was in t voorste gedeelte bezig en dochter stond om het hoekje in dr eentje niks te doen. Zo ken ik haar helemaal niet. Juf geeft aan dat het lang duurt voordat ze ontdooid maar ze vind het knutselen wel leuk om te doen. Ook zingt ze thuis wel de liedjes, maar op school vertikt ze het om mee te doen. Nu laatst in de auto vroeg ze; mama ik wil niet meer naar de speelzaal, ik hoef toch niet meer? Dus deze mama heeft voortaan een steen in dr maag als ik haar breng. Wat zouden jullie doen? Haar daar laten zitten of haar eraf halen? Ze gaat er nu inmiddels bijna 5 maanden wekelijks naartoe....
Eraf halen, de peuterspeelzaal is iets wat leuk moet zijn en na 5 maanden zou ze toch wel gewend moeten zijn dus vindt ze het echt niet leuk. Als je het als voorbereiding voor school ziet, zou je haar ev. met 3, 5 nog een paar maanden kunnen laten gaan.
Ik zie dat ze bijna 3 is. Ik zou eerst uitzoeken wat ze precies niet fijn vindt. Hoe vaak speelt ze thuis met leeftijdsgenoten? Weet ze hoe ze daarmee om moet gaan? Hoe gedraagt ze zich normaal gesproken in groepen? Ik zou haar er niet vanaf halen (over een jaar moet ze toch naar school), maar samen met peuterspeelzaal uitzoeken waarom ze zo teruggetrokken is en dan daaraan werken.
Als ze er zo tegen op ziet zou ik haar d'r vanaf halen. Bij mijn dochtertje zat ook een meisje die in het begin huilde als haar moeder wegging en een tijdje er na ook nog, het is een poos goed gegaan maar toen was het weer mis, ze was gewoon overstuur. Zo gauw als het speeltijd was (was toen aan het einde altijd binnen/buiten spelen) stond zij bij het raam te kijken of mama er aan kwam. Ik had eigenlijk altijd zo iets van ze moet er maar aan wennen, want na een poosje huilen deed het meisje wel mee. Maar zo als ik van jou lees dan zou ik haar d'r af halen.
ja idd, ik vraag me vooral af van de 3 uur dat ze er is, hoeveel tijd dat ze t dan wel leuk vindt. kan het wel aan de juf vragen... maar die sturen er toch op dat het beter is als ze blijft etc.. en ze proberen het echt wel met haar, ze zit vaak bij de juf op schoot of naast de juf. maar het is niet net als de andere kindjes dat ze lekker gaat kleien of iets.. maar voel me ook bezwaard om haar eraf te halen, tis goed voor de ontwikkeling, ze ziet daar andere kindjes. en ik heb al toegezegd dat ik in de oudercommissie kom vanaf april... slaat nergens op maar dan toch voel ik me bezwaard. en straks dan.. als ze naar de basisschool moet... zitten er 25+ kindjes in de klas, dan klapt ze helemaal dicht ben ik bang. man zegt dat ze dan ook maar later naar de basisschool moet als ze zo is. haha.. mannen zien het altijd lekker makkelijk.
ze zit niet op de opvang, maar bij opa en oma en mn s.zus doordeweeks, ziet daar kinderen van 9 en 11 jaar. maar verder speelt ze wel met de kinderen van mn vriendinnen die zijn ook even oud. ok . wel even 5 minuten ontdooien maar dat hebben die van mn vriendinnen ook. normaal is ze heel open en kletst ze veel, maar op de speelzaal dus niet. vind het aan de ene kant zonde om haar daar te laten zitten, stil niks doen kan ze thuis ook. maar soms zegt de juf dat ze het heel leuk vond en dat ze goed meedeed. en dat is vooral met knutselen/verven/plakken. maar ja dat doen ze geen 3 uur lang.
heeft ze niet moeite met een kindje wat daar zit? als ze wel wil en kan spelen met kinderen van vriendinnen zou je zeggen dat er daar iets speelt met een ander kindje. ze moet er wel plezier in hebben maar met een jaar moet ze naar de basisschool dus zou niet zomaar opgeven.
Ik zou samen met de leidsters om tafel gaan zitten en kijken of jullie samen tot een soort aanpak kunnen komen.
Dit inderdaad. En je zou, als het mogelijk is, kunnen vragen of ze naar een andere groep mag. Een meisje uit het groepje van mijn dochter zat eerst in een andere groep waar ze zich niet thuis voelde, ook huilen en in een hoekje kruipen, niet samen willen spelen en steeds naar haar mama vragen. Nu gaat het hartstikke goed!
Is het misschien mogelijk dat je een ochtend meekomt? Voor je dochter wat vertrouwder en jij kunt ook een beetje zien wat er 'mis' gaat.
Mijn dochter heeft nooit gehuild, maar de eerste maanden was ze wel erg in zichzelf gekeerd. Ze vond het wel leuk en deed overal aan mee, maar gaf zich nog niet bloot, juffen konden ook niet echt hoogte van haar krijgen. Na de zomervakantie was dat opeens over en was ze opeens super enthousiast en spontaan, zoals wij haar kennen. Dit heeft (maart begonnen, tot begin september) 6 maanden geduurd. Ze was toen 2,5. Dus een wat langere wenperiode zou kunnen.. Maar ik zou zeker ook met de juffen een plan van aanpak bespreken.
Ik zou ook kijken of het mogelijk is dat je er een paar keer bij aanwezig blijft. Je kan dan zelf eens goed beoordelen hoe ze is daar en misschien helpt het haar wat te ontdooien? Als je ook hierna het idee houdt dat ze het er echt niet leuk vindt en anders is dan hoe je haar normaal kent, dan zou ik overwegen om haar er af te halen idd. Peuterspeelzaal moet vooral leuk zijn, vind ik, en sommige kindjes zijn nu eenmaal wat later er aan toe. Je hoort bijvoorbeeld maar zelden dat een kindje echt niet kan wennen op de basisschool, dan zijn ze toch weer net even ouder. Misschien kun je iets anders met haar doen, zoals peutergym of zo, zodat ze toch een beetje went aan dingen in groepsverband met andere kinderen doen en luisteren naar een juffrouw.
Mijn zoontje is ook een jaar lang met tegenzin naar de peuterspeelzaal gegaan. Hij vind het nu nog steeds niet zo heel leuk.. Maar ik heb hem er expres niet vanaf gehaald. Hij moet straks ook naar school en als hij het daar niet leuk vind kan hij ook niet thuis blijven.
Dochter ging de eerste keren ook hysterisch huilen als ik haar naar de peuterspeelzaal bracht. Gelukkig was dit na een week of 3 helemaal over, en wilde ze dolgraag heen. Ze wordt helemaal enthousiast als we vertellen dat ze over 1-2-3 nachtjes slapen weer heen mag. Als het echter zo was gegaan als bij jullie had ik haar er allang weer afgehaald. Ik vind het gewoon niet nodig dat ze maandenlang ergens naartoe moet waar ze liever helemaal niet wil zijn. Ze is nog niet leerplichtig, dus als het hier niet over was gegaan had ik na een week of 6-8 er een punt achter gezet.
Precies zoals mijn dochter! De juf stond na de zomervakantie versteld dat ze in de groep vertelde wat ze had gedaan, ze is veel opener geworden.
Dit idd, ze moet over een jaar naar school. Misschien is net iets kleins en kunnen jullie samen uitvinden hoe ze hier overheen kan komen.
Mijn dochter gaf toen ze ruim 3½ was aan dat ze het wel leuk zou vinden om met andere kindjes te spelen. Ik ben toen samen met haar wezen kijken en ze vond het leuk dus toen ging ze eerst 1 en later 2 dagdelen per week naar de peuterspeelzaal. Het ging gelijk goed en ze heeft zo goed als nooit gehuild, ze was er dus aan toe. Als ik haar eerder had gebracht zou het niet goed zijn gegaan omdat ze er nog niet aan toe was.
misschien begon ze peuterspeelzaal te vroeg? op net 2 jaar oud. en dat heeft ze slecht ervaren. als ik jou was zou ik mijn kindje voor een paar maanden thuis houden en dan nog een keer proberen. tenzij ze zelf heel graag door blijven gaan. anders even thuis andere ervaringen opdoen waardoor ze weer zin krijgt en beter voorbereid is. een andere peuterspeelzaal zoeken, samen met haar kan ook helpen. ga peuterspeelzalen bezoeken samen met je dochter. ik ging met zoontje een paar plaatsen langs. heel opvallend was het dat zoontje soms stilbleef en niet mee deed, bangig werd, wilde niet binnen. en de andere ging hij meteen binnen, zelf zijn jas uit, en begon te spelen. het was veel rustiger (antroposofische peuterspeelzaal)hij voelde zich thuis. bij de andere echt niet. dus snel gekozen welke beter voor hem was.
Heel herkenbaar Senna. Mijn zoontje zei pas ook 'mama mij nooit meer naar school brengen'.Hij zou nu starten (met 2,5), maar omdat de baby bijna komt hebben we hem in oktober al naar de peuterspeelzaal laten gaan. Hij had het even moeilijk, maar na een aantal weken ging het wegbregen prima. Hoorde van de leidsters dat hij niet buiten wilde spelen, waarschijnlijk een te grote ruimte en teveel drukte, maar verder dacht ik dat het wel goed ging. Nu vroeg ik een week of twee geleden hoe het ging, blijkt dat ie gewoon niks doet daar...Rustig een werkje aan tafel wil hij nog wel, maar spelen (alleen of met andere kinderen) weigert hij, zowel binnen als buiten. Het is elke keer huilen en afgelopen week zei de juf 'Hij maakt het zichzelf zo moeilijk, echt zielig'. Nou, dan breekt je hart als moeder. Ze hadden het er meteen over om hem te laten observeren, vond ik wel heel heftig. Vooral omdat hij thuis een totaal ander kind is. Vrolijk en blij en een echte boef af en toe. Ik twijfel nu dus ook heel erg wat ik zal doen. Ben er zelf vroeger ook een half jaartje af gehaald door mijn moeder. Toen ik 3 was ging ik terug en toen ging het meteen goed. Denk dat we tegenwoordig ook al heel vroeg heel veel verlangen van onze kinderen, misschien is het gewoon te vroeg... Succes met je dochtertje!
Um nee (nou ja, tot 5 jaar zijn ze niet leerplichtig). Maar op de peuterleeftijd kan dat nog wel. Een kind kan toch nog enorm groeien hierin? Ik vind dat wel een beetje kort door de bocht.. Het was dat ik het zelf heerlijk vond en mijn dochter vond t ook leuk. Maar een jonge peuter nu al dwingen, omdat het later ook dingen moet..