Nou ik ben over 2 weken uitgerekend en snap best wat TO bedoelt. Sowieso worden de bevallingsverhalen je al opgedrongen maar echt, de een is nog vreselijker dan de ander. En als ik dan zeg "ja, het zal zeker pijnlijk zijn maar ik zie wel hoe het gaat" dan word er nog even doorgegaan van "ja nu denk je er nog makkelijk over blablabla". Echt de ene heeft het allemaal nog tig keer erger gehad dan de ander. Ik denk dat TO het wat ongelukkig verwoord heeft in de openingspost maar ergen snap ik dus wel wat ze bedoelt!
Ik ben 4x bevallen en naar mijn inziens 2 super bevallingen gehad, alleen met de 3e en 4e kon ik me dus niet de volle pijn herinneren, maar wat een hell, ik denk nog vaak aan mijn laatste bevalling, heb er ook nog dromen over. Ik ben met spoed ingeleid omdat de kleine te rustig was. Maar we kunnen over niemand oordelen, iedereen ervaart het op haar eigen manier. Alle vrouwen zijn toppers omdat ze dit allemaal (kunnen) doorstaan. En het lijkt mij verschrikkelijk als je een overleden kindje ter wereld moet brengen, de dubbele gevoelens van trots en verdriet, je weet dat het niet goed is etc. Vreselijk! Veel sterkte voor de moeders die dit hebben moeten meemaken
Ik voel me gelijk aangesproken omdat ik als titel koos voor ' draak van een bevalling'. Dat klinkt misschien wat overdreven qua woordkeuze. Ik heb vervolgens in mn verhaal echter al m'n gevoelens weg gelaten. Juist om te voorkomen dat het een sensatieverhaal zou worden. Dat ik jankend gevraagd heb of ik alsjeblieft een keizersnede mocht na 20 uur weeënstorm, dat ik kotsend over de rand van het bed hing van de pijn in m'n ontstoken bekken, dat ik gevochten heb voor m'n eigen leven terwijl ik me daar niet bewust van was, dat ik de gynaecologe aankeek na drie kwartier persen en wanhopig vroeg hoe lang nog... Natuurlijk kun je met zulke details je verhaal zo sappig maken als je wilt. Feit blijft wel dat het allemaal waarheden zijn. Ervaringen, emoties, belevingen, gebeurtenissen die IK op dat specifieke moment zo ervaren heb. Als ik die wil melden, prima toch. Houd ik ze liever voor me, ook goed! Ik vind het inderdaad wat anders als mensen tijdens jóuw bevallingsverhaal, hún verhaal door je strot duwen. In mijn geval ervaar ik dat het juist niet 'nog erger kan' maar dat mensen hun rooskleurige bevalling uit de doeken doen. Alsof ik een mislukking ben omdat mijn bevalling wel hels was...
Ik kreeg ook de meest verschrikkelijke horror verhalen te horen. Dan durf je niet echt best meer voor de eerste keer haha. Gelukkig viel het reuze mee. Dochter 1 is geboren na 9 uur weeën en 1,5 uur persen. Dochter 2 ging wat vlotter. Nog geen uur weeën en 2 x geperst Ben benieuwd hoe snel nr 3 straks gaat
ThankGod mijn bevalling duurde 8 uur en 41 minuten en kan niet anders zeggen !!! IK ZOU HET ZO WEER DOEN !!! appeltje eitje !!!!!!!!!
Tja na deze uitleg snap ik je een stuk beter. En inderdaad, ik merk ook wel dat 'live' sommige vrouwen best wel de neiging hebben elkaar te willen overtreffen. En jij zit daar dan maar als zwangere al die horrorverhalen aan te horen.... Maar moet zeggen dat ik het hier op zp niet echt op vind gaan. Merk juist dat als iemand haar bevallingsverhaal hier neerzet er alleen maar lief op gereageerd wordt. En niemand die zegt, joh, 12 uur? Dat is niks! En het feit dat je niks durfde te zeggen over het tienermoeder zijn, daar is hier toch juist ruimte voor! Niemand die je hier op zal afrekenen en ik denk dat je (ondanks dat je door dit topic nu vast een ander beeld hebt gekregen.. sorry hiervoor) alleen maar begripvolle en lieve reacties zou hebben gekregen.
Het is al met al een beetje lullig verwoord van je denk ik. Goed om te lezen dat het absoluut niet je bedoeling was om iemand te kwetsen. Moet eerlijk zeggen dat de tranen bij mij wel even in mn ogen sprongen toen ik het las... Maar als het echt niet zo bedoeld was is het je vergeven . Misschien volgende keer ff iets beter lezen wat je opschrijft. Zoals je gezien hebt liggen sommige dingen hier heel gevoelig. Niet alles is helaas rozengeur en maneschijn, zoals ook bij mij het geval is. En dat heeft niks te maken met het feit dat ik aandacht wil of zo, maar het schrijven hier fungeert als een uitlaatklep. Ik kan even spuien, en schrijven wat ik wil, zonder dat ik daarop veroordeeld wordt. Jouw opmerking leek ineens wel veroordelend. Ik denk dat de meeste dames dit zo voelen, en er daarom zo fel gereageerd wordt. En inderdaad, zoals hippydepippy al zegt, jij kan hier ook je verhaal kwijt! Er schrijven meer tienermoeders mee hier!
Ik snap wel wat je bedoeld. Hier op het forum vind ik dat wel meevallen maar ik heb dus zo'n vriendin waarvan alles erger, vreselijker, langer etc etc was en ik irriteer me daar altijd enorm aan. Als iemand dan zegt "mijn bevalling duurde 24 uur en het was erg heftig" dan komt zij er ALTIJD overheen met "mijn bevalling duurde 72 uur... Terwijl ze écht geen 72 uur weeën en alles heeft gehad. Ik was erbij toen haar vliezen braken en daarna is er een héle tijd niks aan de hand geweest. Maar goed, zij vind het nodig om mensen constant te moeten aftroeven. Zielig toch Mijn eerste was trouwens drama, mijn tweede lekker vlot en makkelijk maar bij hem heb ik wel gegild als een speenvarken terwijl ik dat dus noooooit zou doen
Ik heb met onze Laurie* geen echte pijnlijke weeen gehad, zoals je weet, maar omdat een dood kindje totaal niet meewerkt, moet je lichaam het zelf doen, want je krijgt geen echte persweeen (ik tenminste niet) En inderdaad: Je weet dat je het voor niets doet en de stilte van het moment vlak na de bevalling is oorverdovend. En ja, ook hier hebben de meiden van het forum me samen met mijn man, familie en vrienden doorheen gesleept. En TS: dit kun jij overdreven vinden, maar ik heb 4 bevallingen gehad, bovenstaande bevalling is de laatste geweest, en deze was vele malen pijnlijker dan mijn eerste 3, maar dan innerlijke pijn. De lichamelijke pijn viel hierbij voor mij totaal in het niets, ook al lag ik de dag na deze bevalling op de operatietafel. Wie ben jij dan om tegen mij (of wie dan ook) te zeggen dat mijn pijn overdreven is? Bij mijn eerste 3 bevallingen heb ik nauwelijks een kik gegeven (ook al deed het echt wel zeer) bij de laatste heb ik gegild: van angst om hoe het kindje eruit zou zien, van innerlijke pijn..... Maar dat zul jij wel niet begrijpen.
OK, ik snap je nu wat meer. Je openingspost was wel erg ongelukkig geformuleerd. Ik snap dat je, als tienermoeder zijnde, niet veroordeeld wilt worden, maar dit topic i.c.m. met 'liegen' over je zwangerschap en moederschap... Tsja, dat is een vonk in een kruitvat
Geen bevalling is hetzelfde, de een fluit er bijna doorheen de ander krijgt het zwaar te verduren. Je kunt nooit oordelen over andermans bevalling. Soms willen mensen gewoon graag hun verhaal kwijt (verwerken) Let it be... Ik heb voor een eerste een supersnelle bevalling gehad, alleen ivm sterrenkijker heb ik 1,5 uur deels op eigen kracht moeten persen, waardoor ik drijfnat van t zweet, na 1,5 uur alleen maar wilde slapen. Ik kreeg nog 2 weeeen om hem eruit te persen anders werd het een spoed keizersnee. Puur uit een soort oerkracht (waar het vandaan kwam geen idee ik was stuk) heb ik hem in 2 persweeen eruit geperst. Ja een bevalling is pijnlijk, maar ik doe het zo weer voor die kleine man <3
Elke bevalling is anders en dus kan je niet oordelen over die van een ander. Wel kun je natuurlijk een gevoel hebben bij hoe iemand het verteld. Ik heb wel eens zo mijn ideeën bij de verhalen over hoe iemand tot een keizersnee is gekomen maar ook daarbij ben ik erg voorzichting met daar een oordeel over te vellen. Ook de duur van de bevalling (zeker in combinatie met ruggeprikken) vind ik nogal discutabel.
Overdrijven???? Oke.....jij voelt dus geen pijn? Jij weet wat een ander voelt? Onderhand twee bevallingen gehad en de eerste was niet zo pijnlijk als de tweede, maar dan overdrijf ik?
Maar dan nog ts, ondanks je hele verhaal, het is niet aan jou om te oordelen hoe een ander pijn beleeft. Punt.
Pff ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen! Ik heb enorm pijnlijke weeen gehad door de cytotec. Zulke heftige krampen dat mijn hele lijf samentrok. Ik kon alleen nog maar op mijn zij liggen met mn benen opgetrokken. Vandaar ook dat ik een ruggenprik kreeg. Ik hield het niet meer vol, was zowel emotioneel als lichamelijk op, ook door de zware dagen ervoor. Ik heb wel een paar persweeen gehad, na 3x was Sam* er, levend en wel. Inderdaad, die stilte is onbeschrijfelijk. Gelukkig zagen wij duidelijk zijn hartje kloppen in zijn kleine borstkastje. Zo konden we goed zien of hij nog leefde.
Volgens mij wil TS dus echt niet zeggen dat vrouwen zich aanstellen maar dat sommige vrouwen graag vertellen dat zij het veel zwaarder hebben gehad. (ik vind het lastig verwoorden). Dat zal hier op zp niet zijn maar ik merk het in mijn omgeving wel. Ik durf mijn bevallingsverhaal niet meer aan andere vrouwen te vertellen want ze hebben het allemaal veel zwaarder, pijnlijker, langer enz gehad als ik. Terwijl ik ook heel veel pijn heb gehad en ik het ook heftig heb gevonden. Ik heb niet het gevoel dat mijn bevalling zo makkelijk was maar als ik mijn omgeving hoor voel ik me een enorme aansteller. Ik heb zelfs tegen mijn vriend gezegd dat ik geen ruggeprik meer wil bij de volgende al smeek er op mijn blote knieen om want ik kijk nu niet fijn op mijn bevalling terug. Ik heb na 4 uur weeenstorm dus een rp gehad maar als ik de vrouwen in mijn omgeving hoor ben ik een watje. Ik wil ook trots op mezelf zijn dat ik een kindje op de wereld heb gezet maar dat ben ik nu niet want ik heb het met mijn rp te makkelijk gehad. Ik ben geen type die mijn verhaal gaat overdrijven maar heb die neiging wel gehad want ik wilde mijn verhaal ook kwijt. Nu praat ik er alleen met mijn man nog over en zeg ik tegen iedereen die het vraagt dat het een super bevalling was. Dus om een lang verhaal kort te maken . Ik snap wel wat TS bedoeld alleen is het wat knullig geformuleerd.
Ik denk ook dat TO het een beetje ongelukkig formuleert, want ik herken het namelijk wel. Ik heb zelf 3 hele makkelijke bevallingen gehad, heel snel, zonder al teveel bijkomende schade van 3 gezonde kindjes. Na mijn eerste bevalling is er wel eens letterlijk tegen mij gezegd als het over bevallen ging: "jij mag niet meepraten, jij bent er zo makkelijk van afgekomen, dat je geen idee hebt hoe erg het kan zijn". Terwijl ik net zo goed een kind had gekregen! Ik krijg dan wel de neiging om juist de andere kant op te gaan overdrijven, dus het allemaal nog makkelijker en sneller te maken, haha.
Ik ben het met jullie eens dat elke bevalling anders is en dat je daar niet over kunt oordelen. Ik vind het persoonlijk erg triest dat er blijkbaar vrouwen zijn die van mening zijn dat je niet over een bevalling mee mag praten als het in hun ogen "te makkelijk" ging en dat er dus mensen zijn die als een aansteller worden bestempeld als ze een ruggenprik krijgen. Dat vind ik best wel erg. Ik ga het meemaken, ik ben erg benieuwd. Mijn moeder zegt altijd, ik krijg liever een kindje dan dat ik naar de kaakchirurg ga. (het resultaat is in ieder geval veel mooier, of je er nu een uur of 24 uur over doet)
Iedereen is verschillend en ervaart het anders Mijn bevalling was langgggg en met een spoedkeizersnee Ik heb het al zwaar ervaren, maar misschien zo iemand anders dat niet hebben. Bevallen is niet even een pleister van de wond halen het is gewoon pijnlijk. En de 1 heeft een makkelijke bevalling en de ander een zware