redenen om in te leiden

Bij de eerste en tweede zou ik met 37 weken ingeleid worden vanwege
Medische redenen dit was bij de eerste echo al bekent

Bij de eerste braken met 36 weken de vliezen en de weeën zette niet door dus hebben ze mij aan de wee opwekkers gedaan en dat wat ook een soort van inleiden

Bij de tweede bleek met 35.4 dat het niet zo goed ging dus na het weekend zou ik ingeleid word 1 dag voor inleiden braken mijn vliezen maar ook deze zette niet door dus wee opwekkers en ook deze keer met 36 weken bevallen

Bij de derde was ook duidelijk dat ik met 37 weken ingeleid zou worden maar de gyn verwachtte dat ik wel weer zou bevallen met 36 weken maar niets was minder waar, met 37 weken hebben ze mij de vliezen gebroken en weenopwekkers gegeven en dezelfde dag bevallen

De redenen voor inleiding waren mijn chronische ziekte wat enorm veel complicatie's met zich mee bracht en kon brengen en zwangerschaps cholestase


Gewoon op en moe en ik kan niet meer zijn geen redenen om in te leiden, je kunt het wel altijd even checken, soms wil een gyn wel inleiden als ze ziet dat het echt beter is voor de moeder

 

Ben 2x ingeleid ivm te hoge bloeddruk. De eerste keer 8 dagen overtijd en de tweede keer 8 dagen vóór de uitgerekende datum. Ik mocht het de tweede keer nog wel uitstellen, maar ik was er ook wel klaar mee. Ik snap je dus heel goed. Zonder medische indicatie denk ik echter niet dat ze in zullen leiden. Wellicht kan de gyn proberen te strippen? Dat wil de bevalling wel eensop gang brengen.

In ieder geval: succes met de laatste loodjes en de bevalling!

 

Ik ben ingeleid omdat ik mijn kindje veel minder voelde. Was toen 8 dagen over tijd. Ik vond het zelf wel heftig. Infuus werd elke 10 minuten hoger gezet en had binnen uur heftige weeën. Mocht het bed niet meer af. Mocht zelf niet bepalen hoe ik mijn weeën opving. Moest plassen op een ondersteek Ik zou zelf nooit zelf voor inleiden kiezen. Ik snap helemaal dat je er klaar mee bent maar ik denk/ hoop dat een natuurlijke bevalling wat rustiger verloopt. Misschien kun je al wel gestript worden?

 

Ik ben 2 x ingeleid met weeenopwekkers, ivm gebroken vliezen en geen weeen krijgen, dus infectiegevaar.
En nee, dat is echt niet prettig, je zit aan allerlei apparatuur vast, kunt dus haast niet rondlopen, ik had weeenstormen en kon de weeen zelf bijna niet meer opvangen.

Bij de 3e waren ook de vliezen gebroken, maar kwamen gelukkig op een gegeven moment de weeen uit zichzelf op gang. Deze bevalling is natuurlijk verlopen en dat was de beste bevalling van allemaal. Veeeel rustiger.

 

Ik ben bij mn jongste ingeleid, ik was 40 weken toen ik niets meer voelde, hartje was goed maar de CTG niet.
Met 40+1 is ze geboren.

 

Hier ingeleid omdat ik de VK gebeld had dat hij al een paar dagen rustig was. Extra controle bij de VK, alles prima hoor, maar protocol dat er nog een ctg gemaakt wordt in het ziekenhuis.

Ik ging dus in mn zomerjurkje op slippers naar het ziekenhuis met het idee dat ik een uurtje later wel weer naar huis ging.

CTG was goed, maar te oppervlakkig. Echo was goed.

Keuze was meteen bevallen of minimaal 3x per dag terug komen, Gyn vond het tweede eigenlijk geen optie.

Binnen 5 minuten waren mijn vliezen gebroken, en 2 uur later was de baby er. Mijn vader kwam nog net op tijd binnen lopen met de tas en de maxi cosi.

 

Ze leiden liever niet in omdat een spontane bevalling beter is voor jouw herstel, minder kans geeft op kunstverlossingen (tang bijv) en omdat ze nog steeds niet zeker weten waardoor een bevalling begint.. Als de baby de bevalling zelf in gang zet kan je er misschien vanuit gaan dat het beter is om te wachten, grofweg gezegd. (Vergiftiging e.d uitgesloten natuurlijk)
Mijn gyn zei ook dat er steeds vaker wordt ingeleid omdat vrouwen dat vaak willen, om uiteenlopende redenen, maar dat lang niet altijd de beste keus is.
Het is vrij normaal dat je je zo voelt met 38 weken. Eerlijk gezegd vind ik dat "er klaar mee zijn" gewoon geen reden is om het op te wekken.

Daarnaast werkt het ook niet altijd. Mijn nicht wilde per de ingeleid worden en het sloeg maar niet aan. Ze begonnen met 38 weken en uiteindelijk werd haar zoon met 40 nogwat geboren. Maar dat is wel uitzondering.

 

Ik begrijp je reactie zo ontzettend goed dat ik graag reageer.

Het is inderdaad normaal hoe jij je voelt. Ik herken het helemaal en vond die laatste weken zo vermoeiend en ook wel angstig. Ergens denk je toch het kindje is nu gezond en goed laat het dan nu komen.

Het zal je niet helpen maar echt deze laatste zware weken ga je vergeten op de dag dat je je kindje in je handen hebt. Ik ben blij dat ik de keuze tot een vroegere bevalling nooit heb mogen maken, want dan had ik het zeker gedaan. Mijn kindjes zijn beiden 11 dagen te laat geboren (de laatste is ingeleid, baarmoedermond was toen wel week en de vliezen waren gebroken). Ik heb zulke voorspoedige bevallingen gehad en twee hele gezonde (en vlotte) kindjes misschien wel juist doordat ik ze zolang in mijn buik heb gehad. En daarna had ik weer direct energie voor 10 ondanks de nachten, darmkrampjes etc.

Wat hielp om de laatste weken door te komen was vooral veel afleiding. Lekker afspreken met vriendinnen, alvast wat maaltijden koken en invriezen voor straks, verhalen schrijven (voor je kind voor later) over hoe jij je nu voelt en vooral (en dat lukt straks echt niet meer) even lekker relaxen als je moe bent.

Bepaal voor jezelf welke datum je je kindje uiterlijk hebt, bijv met 41 weken laten inleiden (als je kindje om medische redenen niet eerder hoeft te komen) en tel tot die tijd (tandenknarsend) je dagen af..

Pfff... Tis zo pittig. Sterkte met die laatste loodjes.

 

ohh ik kan je helemaal begrijpen!
mijn zoontje had met 30 weken een groei achterstand en toen doorverwezen naar het ziekenhuis en iedere week op controle en toen zeiden ze meteen, met 38 weken gaan we je hoe dan ook inleiden.
ik ben toen heel veel rust gaan houden om de groei te stimuleren en met 37 weken zei de gyn dat hij niet ging inleiden omdat de kleine goed groeide!
toen ben ik heel boos geworden omdat ik dus al 2 maanden naar die 38 weken toe leefde! ze hebben me toen besproken in het team overleg en besloten toch in te leiden.
ik had een fijne bevalling verder en de kleine woog dus ook "maar" 2715 gram bij 50 cm! niet extreem klein maar ook niet groot!

hopelijk word je gehoord of zet de bevalling uit zichzelf door... succes!

 

Ik ben uiteindelijk ook ingeleid omdat ik anders te lang met gebroken vliezen zou lopen.
Mijn vliezen waren al gebroken op een donderdag avond en op de zaterdag ingeleid

Ik snap dat je er helemaal klaar mee bent maar ik zou dolgraag een spontane bevalling hebben gehad
Vond de inleiding helemaal niets , kreeg gelijk hevige weeen

 

Hoe ze in Amerika omgaan met zwangeren en bevallingen is gewoon echt bizar. Kim Kardashian werd met 35 weken ingeleid omdat ze bang voor striae was

Hier leiden ze alleen in als het medisch noodzakelijk is

 

Achteraf heb je spijt...

 

Onze zoon is met 39+1. De reden was van heel druk en beweeglijk naar helemaal geen gevoel van leven meer. Ik ben 5 dagen lang dagelijks voor een ctg naar het ziekenhuis gegaan. Eigenlijk heeft het team op een gegeven moment besloten dat hiermee nog 3 weken doorgaan geen optie was en toen is een datum geprikt (39 weken) om in te leiden.
Ik wilde heel graag, dacht ik, ik herken wat je schrijft. Maar op het moment dat het werd verteld voelde ik toch even flinke weerstand. Gelukkig had ik een paar dagen om aan het idee te wennen en achteraf vond ik het een hele fijne ervaring en ben ik blij dan zij de knoop hebben doorgehakt. Het voelde alsof niet inleiden gelijk stond aan wachten op complicaties. En dat voelde (logisch) niet goed.
Veel sterkte en hopelijk kun je je meisje -hoe dan ook- snel vasthouden.

 

Het verschild heel erg per ziekenhuis wat ze doen mbt inleiden.
Ik werd met 41+5 ingeleid dit was ook nog met enige tegenzin van een vk van de praktijk.
Ik had ook wel eerder ingeleid willen worden maar zoals ik daar nu op terug kijk is dat enorm naïef. Mijn baarmoedermond was helemaal niet verweekt bij 41+4 laat staan daarvoor. Dan had ik er dagen over kunnen doen om dat eerst klaar te maken voor een bevalling.
Schoonzus wou ook ingeleid worden ivm een zwangerschap voor deze baby en die kreeg dat echt niet voor elkaar. En dat was niet omdat ze het zo zat was.
Dus ik vrees dat je echt nog even moet doorbijten en dat is ook niet meer dan logisch want je kindje is er nog niet klaar voor anders begint de bevalling vanzelf wel.
Zo lang er niets medisch is met jou of je kindje zul je toch nog even moeten doorzetten.