Ik heb 3 oudere kinderen (goed, waarvan 1 niet actief opgevoed omdat we voor zijn geboorte al uit elkaar gingen) en ik ben al 10 jaar gastouder (en daarvoor "zwart" oppas) bij gezinnen waarvan de jongste ooit 8 weken was toen ik voor het eerst kwam en het oudste kind 12 jaar. En alles daartussen dus. Je zou toch verwachten dat ik inmiddels alles wel gezien en meegemaakt heb met kinderen in al die jaren. Maar nu weet ik echt even niet meer hoe ik met onze dochter moet omgaan. Ze is nog maar 9 maanden maar loopt duidelijk voor in haar ontwikkeling en haar behandelen als 9 maanden heeft gewoon geen effect. Aan de andere kant denk ik ook niet dat ik haar moet behandelen als ouder want ze is tenslotte nog maar 9 maanden. Bij alles wat ik doe vraag ik me nu af of ik het wel goed en volgens mij doe ik het niet goed. Haar gedrag word met de dag erger en ik krijg al een punthoofd als ze nog geen half uur wakker is. De enige manier waarop ik haar rustig krijg is als ze met iets te eten op mijn schoot mag zitten en tv mag kijken. Tv kijken op de grond is niet goed. Tv kijken op mijn schoot zonder iets te eten ook niet. Drinken wil ze niet. Ze heeft een tijdje heel moeilijk gedaan aan de borst en dat is nu weer over maar met afgekolfde melk doet ze nog steeds moeilijk. Ze gooit de beker gewoon op de grond en ze gilt alles bij elkaar als ik hem terug wil geven. Ze heeft nu een broodje en daarna geef ik opnieuw die beker en dan zou ik willen dat ze eerst dat drinkt voordat ze iets te eten krijgt. Maar haar kennende blijft ze koppig volhouden en drinkt ze gewoon niets tot mijn vrouw vanmiddag om 16:30 terug is. Moet ik haar dan toch eten geven? Of consequent blijven en zeggen dat ze geen eten krijgt zolang ze weigert te drinken? Nog zoiets waar ik mee zit is dat eigenwijze gedrag constant. Ze gilt heel hard als ze iets wil of niet wil en ze houd koppig vol. Net zoals ik laatst al een topic postte over die wanten en muts die ze weigert aan te houden. Ik kan volhouden met die muts op haar hoofd zetten zo lang als ik wil maar zij houd net zo lang vol met die muts weer van haar hoofd halen. En dan pakt ze het nog slim aan ook, na een tijdje laat ze hem zitten, ik doe haar in de drager op mijn rug, en zodra ze daar zit gooit ze alsnog die muts af. Als ik er dus niet meer bij kan om hem terug te doen. Alsof ze weet dat dat het perfecte moment is om haar muts af te gooien omdat ik er dan niet meer bij kan. Als we met de metro reizen wil ze in de metro staan en lopen. Dat willen we niet omdat ze in een rijdende metro natuurlijk omvalt. Dan gaat ze kruipen en dat vind ik echt niet fris op de grond in de metro. Maar dan zit ze dus de hele rit op schoot te gillen en zich los te wurmen en zeggen dat ze moet ophouden en gewoon moet blijven zitten heeft geen enkel effect. We kunnen zeggen en volhouden wat we willen maar ze blijft gillen en wurmen tot we moeten uitstappen. En oja, altijd vlak voor we uitstappen wil ze aan de borst drinken. Dat kan dan niet want we moeten opstaan en eruit. En dan gaat ze ook weer gillen. Ze gilt de hele dag en als ze niet gilt roept ze iedere minuut 20 keer mama. Ze is dan heel vrolijk en babbelt er op los. Niets mis mee als ze vrolijk is maar ze is zo enorm druk. Ze is maar aan het bewegen en ontdekken en zonder pauze aan het kletsen en tegen de tijd dat ze een uur wakker is ben ik doodmoe. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Wel bij dreumesen en peuters, dat gillen en eigenwijze maar nog nooit bij een baby van 9 maanden, het lijkt echt op typische peutergedrag maar dan bij een baby. Zolang we samen thuis zijn lukt het wel, maar zodra één van ons alleen is met haar worden we knettergek. Ik heb mijn vrouw laatst toen ik thuis kwam al huilend aangetroffen omdat ze echt niet meer wist wat ze met onze dochter aanmoest en haar echt niet leuk vond zoals ze nu is. En dat gevoel herken ik goed. Sara zit nu op mijn schoot en ik ben stapelverliefd op haar, echt waar. Ik vind het fijn als ze bij me zit, ik knuffel graag met haar, ze is echt de liefste baby van de wereld en we zijn allebei stapelgek op haar. Maar dat gedrag drukt wel echt een stempel op iedere dag . Heeft iemand tips hoe we hier het beste mee om kunnen gaan? Zolang ze zoals nu op schoot zit en tv kan kijken met een broodje in haar hand is ze rustig maar dat kan gewoon niet de hele dag.
Omdat ze best wel voor loopt in de ontwikkeling verveelt ze zoch misschien? Zou dat kunnen? Heb je uitdagend speelgoed voor haar? Misschien speelt ze graag met speelgoed wat eigenlijk voor oudere kindjes zijn? Bij kindjes wat zich langzaam ontwikkelen kan je een fysiotherapeute inschakelen. Zou zoiets ook kunnen bij kindjes die voorlopen? Misschien dat een fysiotherapeute uitdagende oefeningen voor haar heeft om haar moe te maken? Haha Hoe is haar kleine motoriek? Misschien is tekenen al iets voor haar of kleine puzzeltjes? Zingt ze graag liedjes? Daar kunnen jullie haar misschien mee afleiden in de metro? Verder geen idee, lijkt me zwaar
Pffff, wat vermoeiend lijkt me dat zeg! Zou je er voor open staan om haar te laten onderzoeken? Misschien heeft ze echt wel meer uitdaging nodig dan een baby van 9 maanden normaliter nodigheeft.
Er ligt hier genoeg speelgoed, maar ze kijkt er bijna niet naar om. Wel naar alles wat op de tafel ligt en alles wat ik in mijn handen heb, daar wil ze wel mee spelen. Misschien word het tijd om wat nieuws aan te schaffen...
Ze is ook zo onrustig, ze heeft gewoon helemaal geen rust in zich en is altijd maar bezig. Er zou iets moeten zijn waarmee ik haar wat tot rust kan krijgen. Dat zou misschien al veel schelen.
phoe dat lijkt me zwaar zeg. Ik vind de tip om haar te laten onderzoeken wel een goede. Als ze inderdaad voorloopt heeft ze misschien ook een andere opvoed aanpak nodig of extra stimulatie. Je zou eens kunnen gaan praten bij centrum voor jeugd en gezin. Die zijn er voor dit soort vragen en weten ook precies waar je terecht kunt voor onderzoek of ondersteuning. Er zit in elke regio een nederland een CJG.
Misschien helpt het haar lichamelijk wat meer uit te dagen? Naar buiten, haar zelf laten wandelen ipv te dragen naar de speeltuin, zandbak. Misschien als ze lichamelijk wat meer kan een mag omdat ze motorisch zo voorloopt op de ontwikkeling ze ook wat meer rust in dr lijfje krijgt. Zoals je het beschrijft lijkt me het erg vermoeiend. Bij centrum voor jeugd en gezin zou je inderdaad ook eens om tips kunnen gaan. Succes.
Gaat ze naar een kinderdagverblijf of iets dergelijks? Dat is natuurlijk ook een perfecte plek om wat meer met oudere kindjes te kunnen spelen. Nieuwe uitdagingen te krijgen en voor jullie misschien even een momentje om bij te tanken.
Nee ze gaat niet naar een kinderdagverblijf, maar ik werk als gastouder bij de gezinnen aan huis en ze gaat wel eens mee. Dus ze kan genoeg met oudere kinderen spelen. Maar dat doet ze niet, dat kan ze nog niet. Ze kan speelgoed afpakken, gillen, duwen en aan haren trekken maar niet gezellig spelen. Daarin is ze echt nog een baby in de ik-fase.
Er is hier in de buurt echt geen enkele speeltuin te vinden. Behalve dan hier achter het huis, maar die is zo verwaarloosd dat ik daar niet met haar durf te gaan spelen. Er hangen ook altijd blowende jongeren daar. Andere speeltuintjes zijn er niet in de buurt. Wandelen met haar doe ik wel, ook haar zelf laten lopen. Maar verder moeten we voor speeltuintjes, kinderboerderij, parken e.d. best een eind met het OV.
Ik denk dat jullie inderdaad een pittig tantetje hebben die wat voorloopt op de gemiddelde 9-maander... Pittig! Heb je al eens gekeken of er een speel-o-theek in de buurt is? Daar kan je voor een klein bedrag speelgoed lenen.Als het niet meer bevalt haal je weer wat anders.Echt superleuk, en je hoeft je huis niet vol te bouwen met speelgoed waar wellicht maar 1 week mee is gespeeld
Ik herken het wel van mijn dochter. Ze is altijd al zo geweest, nu op 16 maand nog steeds. Het enige dat bij haar helpt: naar buiten gaan. En haar dan zelf laten wandelen. We gaan de tuin in, of naar het bos, naar de kinderboerderij... Zo kan ze eindelijk haar energie kwijt. Ik denk dat jouw dochter dat misschien ook heeft? O en over dat drinken. Waarom zou je haar geen eten geven als ze niet wilt drinken? Het ene heeft toch niks met het andere te maken? En ze kan dan wel voorlopen, maar een 'eerst... En dan pas ... ' kan ze echt nog niet snappen hoor. Het kind heeft honger, punt.
Ja dat is mijn twijfel. Als ik dat niet doe, drinkt ze de hele dag niet. Zolang ze eten heeft weigert ze al het drinken en toen ze een keer 's avonds naar bed ging zonder de hele dag ook maar een druppel gedronken te hebben heb ik bedacht dat dat anders moet. Als ik haar niet min of meer dwing om wat te drinken dan drinkt ze gewoon niets. Ze krijgt wel wat vocht binnen van fruit maar dat is niet genoeg. Ze moet gewoon drinken om aan haar vocht te komen.
Drinkt ze gelemaal nergens uit? Een fles, tuitbeker, rietjesbeker..? Het eerst drinken en dan eten vind ik persoonlijk ook een beetje doelloos Ze is pas 9 maanden en MOET gewoon eten... Daar snapt ze natuurlijk helemaal niks van dat jij dat zo wil Misschien helpt het loslaten zelf ook wel wat Je kan wel een drama maken over een drinken en an eten maar dat is voor jullie beiden niet gezellig en komt er weer dtrijd... Laat dat los en zoek andere drink momenten Bijvoorbeeld in bad spelen met een bekertje oid En buiten dat.. Zorg dat jullie eigen verwachtingen niet te hoog worden omdat ze voorloopt Het lijkt nl ook wel een beetje dat jullie gewoon teveel verwachten
Mijn dochter drinkt ook niet op vaste momenten. Toen ze nog niet kon praten stond de rietjesbeker op tafel en dan drinkt ze wanneer zij wilt. Nu vraagt ze of ze drinken mag en krijgt t dan uiteraard. Op de opvang drinkt ze dus erg slecht. Achja. Dus als eerst zou ik haar de vrijheid geven om te drinken wanneer ze wilt. Vooral gezien jullie opvoedstijl. En dan speelgoed. Ga samen lekker met de duplo spelen, puzzelen of kleuren. Ze is nog maar 9 maanden dus zelf spelen hoeft nog niet of in ieder geval kort. De mijne kan vanaf 5mnd hele uren zelf spelen gelukkig. Maar ook niet altijd. Zet de tv uit ! Al maakt volgens jullie opvoedstijl jullie dochter de dienst uit, er moet een grens zijn en de tv is nergens voor nodig. Radio aan met kindermuziek, gezellig . Als jullie met de metro gaan doe haar lekker in de wagen. Mijn dochter is ook geen schootzitter en door t worstelen (spanje moet je buggy inklappen) heeft ze 3 weken geleden een enorme ei opgelopen. En het is nog steeds blauw en dik.
Ze drinkt nergens uit inderdaad. Geen fles, geen tuitbeker, geen rietjesbeker en geen open beker. Ze wil het gewoon niet. Ik kan haar toch moeilijk laten uitdrogen omdat ze niets wil drinken? Zij weet niet dat ze drinken nodig heeft, ik weet dat wel dus ik moet die verantwoordelijkheid voor haar nemen. Ik weet alleen niet hoe. Als ik het gewoon neerzet dan kijkt ze er niet naar om. Als ik het aangeef dan gaat ze gillen.
Komkommer, meloen, soep, fruitpap geven... Dat was hier de oplossing om voldoende vocht binnen te krijgen. Je zegt dat ze nergens uit drinkt, maar uit je eerdere topics meen ik me toch te herinneren dat ze vlot kv dronk? Waar gaf je dat dan in?