jeetje, dat is best een gemene opmerking... kan ook weinig tot geen excuus bedenken waarom je moeder dit zou zeggen. hopelijk kunnen jullie dit nog uitpraten, want dat lijkt me wel goed om toch te doen. *hug*
Snap je wel hoor. Mijn oma zou het zelfde tegen mijn moeder kunnen zeggen. Ze heeft 7 kleinkinderen. Waar van ik de oudste ben en mijn zusje de een na oudste. Ik ben noooooooooooooooit zo behandeld hoor. De kinderen van mijn tante gingen altijd voor. Ze leeft nog en ze zegt gerust tegen mijn moeder dat ze niet van mijn moeder houd. Als je op bezoek gaat ik bij mij oma gaat het alleeeeeen maar over de kinderen van een nicht van mij niet mijn kinderen nee echt niet hwah. Weetje ik probeer je een beetje te beschermen,Want het is nooit leuk om deze dingen te horen. Maar wat voor mij werkt is om te denken van ze weet niet beter. En dat is denk met jou moeder ook het geval ze weet niet beter. Ze doet je verdriet. Probeer het verdriet positiever te draaien voor je zelf en ga niet een grote strijd aan want als je het zwarte schaap bent. Wat in je worden al door klinkt dan blijf je dat meestal altijd. Mijn moeder is 62 bijna en verlangt nog steeds naar de liefde van haar moeder. En ze word door haar zus verweten( mijn tante) dat ze ons kinderen jaloers heeft gemaakt. Nou ja laat ze lekker denken. Ik weet wel beter.
moest dit nu nog het enige kwetsende zijn zou ik nog kunnen denken mmmm laat maar , ....... maar nee hoor paar maanden geleden is er ook zo een uitspraak geweest waar ik even een paar weken van onderste boven was en als ik dit op het forum zet gaan er veeel vrouwen gekwetst en boos worden heeeel veeel . ik ga haar wel zeggen dat het me kwetst en dat ik het niet leuk vind. en ze weet niet beter ? maar ze weet dan wel nog precies tot op de dag hoever zus is , wat het word etc maar dat ze ng kleinkinderen heeft vergeet ze ?
Ik snap na alle ellende met je moeder niet dat jij nog (volgens mij weer) contact met dr hebt.. Ze deed toen ook al niks voor je met je huis etc etc. Dus heel eerlijk? Ik ben dan niet verbaasd van zo'n opmerking.( wat niet weg neemt dat het kwetsend en lullig is )
Zo das echt lullig. Zou ik janken uitbarsten denk. Zou het even laten bezinken en daarna toch wel even willen weten waarom ze zo over jou en de kindjes denkt. Heb je er geen contact mee of minder dan jou zus? Nee dit vind ik echt heel erg ;(. Weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Als ze zo open is tegen wat ze dacht jou zus heb ik het idee dat ze wel vaker zo over jou praten . Bah zo'n voorkeur voor een kind. Jak. Ik heb 5 zusjes en met een is mijn moeder ook heel hecht en hechter dan de andere maar hun twee zijn gewoon dezelfde persoon. Heb dat nooit als erg of vervelend ervaren omdat ze ook van ons houdt en niet minder dan van haar en dat weten en voelen we Zou geen ook dicht doen denk na zo'n reactie van mijn moeder . Sterkte
Ik snap je ook best hoor meid, dit is gewoon niet leuk en hoe je het ook wend of keert, deze opmerking komt hard aan en is ten alle tijden kwetsend, hoe dan ook! Is jouw zus ouder dan jij? Mijn moeder zei vroeger wel eens tegen ons dat de geboorte van mijn oudste broer (haar eerste kind dus) zo bijzonder was, omdat het haar eerste was, de kinderen daarna voelde voor haar lang zo bijzonder niet meer. Hij had het eerste woordje gezegd, de eerste stapjes gedaan, alles wat mijn andere broer en ik deden, had ze al eens meegemaakt, zei ze. Dat was voor ons ook heel kwetsend om te horen, nu ik zelf ouder ben en kinderen heb, ervaar ik dit zelf ook wel op deze manier. Maar ik zou dit nooit tegen een van mijn kinderen zeggen. Want ik hou evenveel van ze. Dat mijn moeder dit ook doet van elk van haar kinderen begreep ik pas veel later. Misschien als jouw zus haar eerstgeborene is, ervaart ze dit ook op deze manier. Haar eerstgeborene die een kind krijgt. Mijn oudste zoon is het oudste kleinkind van mijn ouders, omdat hij de oudste is heeft mijn moeder dit ook weer met hem (net als met mijn broer dus) Met gevolg dat hij altijd nét wat meer oma's lieveling is. Dat laat ze niet blijken in de manier waarop ze met haar andere kleinkinderen omgaat, maar dit heeft ze ooit eens tegen mij gezegd. Maar dan nog, is het wel ontzettend naar om dit zo te moeten horen, ik praat het dus ook niet goed, maar probeer jou het in een ander daglicht te laten zien.
Ze is sinds vandaag toch pas uit haar coma? En haar suiker is nog steeds niet stabiel? Ik weet niet welke band je met je moeder hebt en wat voor persoon ze is. Maar als ze het echt zo zou zien? zou je dat toch al eerder opgevallen zijn.? Als ik naar aanleiding van je verhaal een mening zou moeten geven, zou ik die niet weten. Ik zou me er iig nog niet zo druk om maken, geef haar eerst de tijd om te reageren op hoe jij dit ervaren hebt. Aan haar reactie daarop, zou ik boos verdrietig of opgelucht begripvol kunnen zijn... Maar iemand die net uit een coma komt met ook nog een schommelde suikerspiegel.. Geef haar even de tijd..
mijn zus is 2 jaar ouder , maar niet de eerste hoor , heb nog een broer van 2 jaar ouder een zus van 2 jaar jonger en broer van 13 jaar jonger . er zijn in het verleden heeel veel dingen gebeurd inderdaad die heel kwetsend en erg zijn maar ja het is en blmijft men moeder toch ? ondanks alles heb ik respect voor haar want zij heeft me op de wereld gezet . ik bel elke dag naar hun maar bij mij kan ze niet aan te tyelefoon komen (thuis dan) maar men zus belt ze wel elke dag de laatste maanden ... tja je zou je voor minder achteruit gestoken voelen maar ik weet gewoon niet hoe ik me moet voelen , wat ik moet denken , wat ik moet doen ....
nee ze is blijkbaar al van eergisteren avond of gisteren morgen uit coma hoor , maar toen ik papa gisteren 20 keer (letterlijk) probeerde bellen kwam er nooit gehoor
Tja ik en ws harteloos ofzo. Maar ik heb mijn vader om oa die reden uit mn leven geweerd.. Bedoel t mag dan wel je moeder ( in mijn geval vader zijn ) Maar er is wel meer voor nodig dan een kind op de wereld zetten om die titel te verdienen.
dat is een feit maar ik ben helaas een zwak mens met een hart van peperkoek , zou der beter eens een steen van maken
O jeetje, wat zou ik verdrietig zijn als dat tegen me gezegd zou worden. Ik hoop dat ze je eerlijk gaat vertellen waarom ze dit gezegd heeft.
Heel lief dat je zo voor je moeder op komt. Maar tot een bepaalde hoogte kan een moeder je kwetsen en vernederen. Mijn mening is dat dat niet zou moeten. Zo lang jij het kan dragen en verdragen is het goed maar je hebt ook een grens. Dat heeft iedereen. Dat iemand je op de wereld heeft gezet wil niet zeggen dat ze je dieper dan diep de grond in mag boren. Nee sorry ik vind dit veel te ver gaan. Ook al is ze ziek en ook al is ze net uit een coma. Nee erg respectloos.
In sommige gezinnen is het nu eenmaal zo dat er echt een "zwart schaap" gekozen wordt en vaak ook een lievelingetje. Dat is heel erg, maar vooral een stoornis van (een van) de ouders. Daar zul je later vast nog wat therapie aan gaan slijten... Probeer heel goed in je hoofd te houden dat jij (en je kinderen) er niets aan kunnen doen. Jij bent minstens zoveel waard als je zus. Soms is het zelfs een geval van overcompensatie. Dat je zus eigenlijk minder geluk kent in het leven of minder mooi is o.i.d. en dat je ouders dat gaan compenseren. Kan ook zijn dat ze in jou minder van zichzelf terugzien, of juist meer. Dat kunnen wij allemaal niet bepalen.. heel veel succes en ik zou hier zeker eens met een therapeut over gaan praten.
Jeetje meid, die opmerking komt even binnen... Ik zou hier echt kwaad om worden. Hoewel ik de uitleg van Mamabri ook wel begrijp, ik zou niet willen dat iemand dat ooit zo uitspreekt. Dat hou je dan maar lekker voor je. Of ik het zou zeggen? Als het zeker is dat ze stabiel is en snel naar huis maf zou ik wachten tot ze dan is en het dan pas bespreken. Als er een kans bestaat dat het ineens verslechterd en ze weer in een coma kan raken, zou ik het zo snel mogelijke bespreken. Straks is dit de laatste opmerking die ze maakt tegen jou e heb je nooit duidelijkheid gehad. En wat ze ook gaat zeggen, je zoon wordt er nooit minder door. Hij zal die opmerking nooit voelen en zolang jij maar zegt hoe bijzonder hij is maakt het geen drol uit wat oma daarvan mag vinden Laat je niet kisten he!
Jeetje.. daar zou mijn moederhart van breken het gevoel krijgen dat je bloedeigen moeder jouw kindje niet als kleinkind ziet.. Wat zou ik teleurgesteld zijn in mijn eigen moeder.
mijn zoon is de mooiste ter wereld hihi voor mij dan ik denk dat ik het even laat voor wat het is tot ze thuis is dan ga ik der wel even vragen waar ze de opmerking voor nodig vond en waar ze het vandaan haalt . och je ergens heb ik zoiets ben dat al gewoon maar ergens heb ik zo iets van potverdorie ben evenveel als een ander hoor en mijn kinderen zijn evenveel kleinkind als die van men zus gaat zijn
En gelijk heb je meid! Probeer het van je af te laten glijden (moeilijk, ik weet het) praat erover zodra de situatie het toe laat, maar laat het geen stempel op je drukken. Jij bent evenveel waard als ieder ander, evenals je kinderen!