Ik had mezelf ook nooit gezien als jongensmama, maar echt het is zó leuk!!!! Heel cliché misschien, maar het maakt echt niet uit. Ik ben dol op allebei en kan me niet meer voorstellen dat ik altijd heb gedacht een meisjesmama te zijn. Oh en het barst van de leuke jongenskleding en spullen! Echt!
Komt allemaal goed Laat het even rustig indalen. Ik voel me iig zo ontzettend trots als ik met mijn mannen ergens loop Kleertjes ed kan soms inderdaad even lastig zijn maar je kan echt wel leuk en stoer shoppen. Plus, het hoeft echt niet duur te zijn.
Wij hadden bij de eerste een enorm sterk gevoel dat het een jongetje werd.. en pfft wat waren we overrompeld toen de gyn zich bij 36 weken zwangerschap versprak en het een meid bleek te zijn! Moesten ook heel erg wennen, maar waren ook super blij! Nu heb ik wederom sterk het gevoel dat het een jongetje is (had ik bij de tweede meid niet) en denk dat ik weer erg zou moeten wennen als het een meisje blijkt te zijn. Ik snap je gevoel. Ik zou ook niet teleurgesteld zijn als dit ook weer een meid blijkt te zijn, maar het is een gevoel en als je dan geen gelijk blijkt te hebben is dat even wennen! Maar weet zeker dat het goed komt!
Jongens zijn zoooooo leuk heb er 2 zou niet anders willen. Oudste is zo'n knuffelaartje. En op zijn tijd een stoere jongen. Jongens zijn geweldig ik hou van ze met heel mijn mamahartje ♡
Herken het wel een beetje. Wij hebben al een zoontje en zouden het leuk vinden om een meisje te krijgen. Mijn man grapt steeds dat hij ook een kind wil. Mijn zoontje is echt een mama's kind hihi. En hij heeft gehoord dat meisjes vaak papa's kindjes zijn hihi. Wij willen het niet weten en zouden net zo blij zijn met nog een heerlijk ventje.
Ja herkenbaar. Dit word onze eerste. Maar mijn man heeft 3 broers en in de familie worden alleen maar jongens geboren. Meisjes maken ze niet zeggen ze. Ik ben dus een beetje gebrainwashed en kan me bijna niet voorstellen dat het een meisje zou kunnen zijn. Al zouden we dat allebei erg leuk vinden. Zou de eerste in de familie wezen dan... Dus ik zit ook in mijn hoofd met: dit zal wel een jongen zijn. Alleen hebben wij juist geen jongensnaam... De meisjesnaam wel... In mijn dromen is het ook een meisje altijd. Maarja ze maken alleen jongens dus wat kan het anders zijn???
Snap het wel hoor.. Toen ik zwanger raakte van de 2e hoopte ik op weer een meisje. Ik ben een meisje gewend en zag me totaal niet zelf met een jongen, dacht dat het saai was Bleek een jongetje te zijn en echt, wat zijn jongens leuuuukkk!! Zo lief en knuffelig (de mijne dan hihi) Bij de 3e zal het me dan ook echt niets uitmaken want echt, beide geslachten zijn leuk.
Ben ook moeder van een zoon geworden en ik kan je zeggen het is super. Het is nu al een heerlijke knuffelkont, hij vind het heerlijk om lekker tegen je aan te zitten. En echt een jongentje is heerlijk, te lief voor woorden. Mijn kleine man is te leuk
Bij ons was het andersom, niet ik maar mijn man moest aan het idee wennen. "Straks wil hij op voetbal" Mijn eerste gedachte was: "hoe moet dat met zo'n piemel."
Ik heb twee dochters en drie zussen, geen broers. Ik ervaarde hetzelfde als jou, wennen aan de gedachte van een jongetje. En dat is niet vreemd als je geen jongetjes gewend bent. Maar, ik kan je nu uit ervaring vertellen dat zo'n jongetje helemaal fantastisch is. Echt moeder-zoon... Eigenlijk kan ik het niet goed onder woorden brengen, het voelt gewoon goed!
Ik herken het zelf niet, ik "wist" al dat mijn kindje een jongen zou worden. Was ook helemaal niet verbaasd toen het werd verteld. Maar mijn vader moest wel even wennen. Hij was er van overtuigd dat het een meisje was en was ook meer een meisjes-man. En nu? Nu is hij (bijna) net zo verliefd op Benjamin als ik. Die 2 zijn dól op elkaar. Ik vond een jongen eerst een beetje wennen, omdat het onbekend was. Ik weet natuurlijk wat de "meeste" meisjes wel leuk vinden qua speelgoed en kleertjes en van jongens wist ik niets. Nu ben ik er zo in thuis. En mijn kleine man is heerlijk. Ik kan me niet voorstellen dat een meisje leuker zou zijn, of sowieso anders. Alle kindjes houden van knuffelen en kusjes geven en als ze lachen zijn ze allemaal even prachtig
Ik herken het ook, maar dan andersom. Altijd een jongen gewild, ons eerste kindje is een prachtige meid. Was erg wennen toen we het hoorde. Nu weten we niet zeker wat het is. Weer de hoop gezet op een jongen, maar waarschijnlijk wordt het nog een meid.(Ze konden het niet goed zien.) jongensnamen waren we opnieuw erg snel uit. Meisjesnamen is een drame.. net als bij de eerste. Je bent blij dat je een mooi gezond kind hebt, maar het is toch erg wennen als het niet is waar je vanuit ging..