Hallo allemaal, Sinds ongeveer augustus 2013 hebben mijn vriend en ik besloten om te stoppen met de pil. Dolgelukkig dat hij net zo graag wilde beginnen met proberen als ik heb ik het stripje waar ik nog mee bezig was afgemaakt en de rest van de voorraad opgeruimd. Het begin van een spannende tijd. Ik ben nu 28 en heb al een geruime tijd een erg sterke kinderwens. Toen ik 3 jaar geleden mijn vriend ontmoete begon alles op zijn plek te vallen. Inmiddels wonen we alweer 2.5 jaar samen en zijn we dolgelukkig en zou een kleine ons geluk alleen maar groter maken. Het stoppen met de pil ging op zich prima. Mijn menstruatie bleef na het stoppen ook op regel. Natuurlijk voelde ik wel wat lichamelijke veranderingen en daarmee bedoel ik meer puistjes dan normaal (niet alleen meer tijdens de menstruatie), stemmingswisselingen. Na een paar maanden ook bij de huisarts geweest (dit was eigenlijk voor iets anders) maar toch maar even gevraagd of dit normaal was. En hij gaf aan van wel. Ik vroeg over het fenomeen ontpillen en hij vroeg naar mijn cyclus waarop ik antwoorde normaal dus daar was geen sprake van aldus de huisarts. Na 2 a 3 maanden kreeg ik last van pijnlijke borsten, misselijkheid en versterkte reuk..... Even begon het te kriebelen en ik dacht zou het echt al kunnen.... Dus vol goeie moed kocht ik een test en deze was negatief. Teleurgesteld kwam een paar dagen later helaas ook mijn menstruatie. Wel iets eerder als toen ik nog een aan de pil zat maar dat nam ik maar voor lief. Dit heeft zich daarna nog een keer herhaald en heb toen ook de huisarts geraadpleegd en die heeft bloed afgenomen en helaas weer negatief. Het leek wel of ik mijn eigen lichaam niet meer kende. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen maar normaal kon ik alles altijd plaatsen en ineens leek het of mijn lichaam mij steeds voor de gek hield. Dit maakte mij erg gefrustreerd en verdrietig. Mijn vriend bood gelukkig veel steun. "We zijn nog maar net bezig schat, het komt goed" Ik besef me maar al te goed dat zwanger worden niet zo vanzelf sprekend is voor iedereen! Dit weet ik van mijn moeder. Na jaren door de medische molen moest ze zich er maar bij neerleggen dat ze nooit zwanger zo worden. Gelukkig werd het tegendeel paar jaar later bewezen. Nu heeft ze 2 dochters. Dus ik weet dat ik na een half jaar nog niet mag "zeuren" Vind het alleen soms moeilijk om met de teleurstelling om te gaan. Terwijl ik dit zit te typen ben ik al 5 dagen overtijd. Gister avond hield ik het niet meer en heb ik een test gedaan. Helaas weer negatief. Denkend aan de regel van ochtendurine heb ik vanmorgen weer getest maar helaas nog steeds negatief. Lichamelijk voel ik me anders dan anders. Gevoelige borsten, vlagen van misselijkheid, opgezet gevoel in de onderbuik (mijn buik lijkt ook lager te zitten op de 1 of andere manier en is licht opgezet voor mijn gevoel) sommige broeken zitten niet lekker meer. Heb mezelf gewogen maar zie geen toename. Daarnaast voel ik soms ook pijn in mijn buik (vergelijkbaar met menstruatie pijn maar dan lichter) Elke keer als ik naar het toilet ga denk ik please geen bloed.... Zit het dan tussen mijn oren? Houd mijn lichaam mij zo voor de gek? Voelt allemaal zo verwarrend... Ik schrijf dit hele verhaal in de hoop dat iemand het misschien herkent en mij eventueel tips kan geven? Normaal zou je dit met je moeder doen maar we willen het nog als verrassing houden. Mijn excuses dat het best wel een lang verhaal is geworden.... Groetjes, 85Rose
Ja het is een vreemd iets he, het vrouwenlijf. Het kan je zo voor de gek houden. Ik weet er alles van. Als je over een week niet ongesteld bent zou ik de ha eens even bellen. Gebruik je ook ovulatie testen? Het fijne daaraan is dat je in ieder geval weet wanneer je je menstruatie kan verwachten, ongeveer dan. Veel sterkte meid, het is gewoon soms kl*te maar gemiddeld duurt het toch een jaar om zwanger te worden..
85rose ik ken jou gevoel!!! Echt vervelend! Hier precies hetzelfde alleen in ben pas eind oktober gestopt met de pil. Ook ik kan er niet met mijn moeder over praten omdat ook wij het geheim willen houden. Maar je lichaam fopt je zo! Het maakt je helemaal gek! Ik kan alleen het advies geven niet testen en afwachten. Hoe moeilijk het ook is. Maar elke keer die teleurstelling is vervelend. Wij gaan binnenkort op vakantie en omdat het malaria gebied is moeten wij pillen slikken dus wij kunnen pas weer in mei weer ervoor gaan. Ik dacht dat ik niet zoveel moeite zou hebben met het overslaan van de vruchtbare dagen. Want ja in het begin toen ik stopte zeiden we '' ach we zien wel als het raak is'' Maar toen ik stopte en een maand verder was begon het toch echt te kriebelen en kon ik het niet meer uit mijn hoofd krijgen. Jou verhaal kan ik mij helemaal voorstellen maar tips helaas... nee... Je lichaam fopt je zo en ik vind het ook moeilijk daarmee om te gaan!
Ja het vrouwenlichaam is inderdaad vreemd soms Meiske80. Ik lees hier en daar weleens wat en heb ook gelezen dat het kan voorkomen dat ik misschien toch te vroeg heb getest. Ik had van die pregnancy strips online besteld samen met ovulatie strips. Die laatste heb ik overigens nog niet gebruikt. Moet zeggen dat ik qua testen op een indicator plassen makkelijker vind... ;p Bij deze strips moest ik de urine eerst opvangen en daarna erin dopen voor circa 5 sec..... Maar ja... Ik wacht het eerst nog even af en als ik volgende week nog niet ongesteld ben doe ik nog 1 keer een thuistest en anders ga ik misschien inderdaad nog even langs de HA..... Thanks
Thanks voor je reactie. Hoop voor jullie dat het over een tijdje wel raak is.. Eerst maar even genieten van jullie vakantie. Het is als je begint met proberen inderdaad moeilijk om het soms los te laten. Je bent er soms meer mee bezig dan je eigenlijk zou willen... tenminste daar betrap ik mezelf op.... En dan zit ik ook soms met stellen uit mijn omgeving die zomaar zwanger worden. Sommigen proberen niet eens.... Daar word ik ook regelmatig verdrietig van. Vind het dan niet eerlijk... wij zijn aan het proberen en laten er dingen voor en doen sommige goede dingen juist wel... en een ander rookt gewoon en doet van alles en wordt gewoon "BAM" zwanger..... Ik probeer het wel van me af te zetten maar dat helpt niet altijd mee zeg maar....
Inderdaad dat frustreert mij ook... van die stellen roken, drinken en bam zwanger zijn. En dan horen tis niet gepland maar wel gewenst hoor. Soms lukt het idd niet om het van je af te zetten. kan ik mij goed voorstellen. Ik hoop voor jullie ook dat het snel raak is.
Ik gebruik die van de action, werken voor mij prima (5 voor 2,50). Ik heb ze pas gebruikt na mn missed abortion en was blij om te zien dat ik gewoon weer een ei had na 14 dagen.. Heb ook getempt, maar steeds die wekker om 6 uur daar werd ik niet blij van!
Ik herken het ook goed, ik en mijn vriend zijn nog niet zo lang geleden ook begonnen met proberen. Ik heb de laatste tijd ook last van puistjes, gevoelige borsten, stemmingwisselingen, maagzuur, misselijk en hoofdpijn, heb gisteren nog een test gedaan en die was negatief. dit herkende ik niet van mezelf en wilde dolgraag weten wat dit was, maar toen de test negatief was baalde ik enorm !!
Ik heb precies hetzelfde. Wij gaan voor de tweede. Toen ik m'n vriend ontmoette destijds was ik niet eens aan de pil. Denk dat ik er ongeveer 1 jaar af was toen ik zwanger raakte. Dus toen we het probeerde was t wel gelijk raak. En we hoorde bij de stelletje 'Ow we zien we of t lukt'. Doordat ik 2,5 jaar aan de pil ben geweest en net een maand af ben heb ik ook rare kwalen. Nu dat ik dit opschrijf weet ik dat t een jaar kan duren voordat je zwanger raakt :s -zucht- Heb gisteren toch test gedaan maar negatief dus. Nog steeds raar gevoel in m'n onderbuik. Gebruikte de Jasmin. En jullie?
Ik begon om mijn 16e met de pil geloof ik. Heb er 3 verschillende geslikt. De eerste weet ik de naam zo even niet meer van. Na een tijdje kreeg ik klachten, doorbloedingen e.d., toen in overleg met de huisarts overgestapt op microgenon 30. De klachten bleven aanhouden en werden erger en toen bleek na uitgebreid onderzoek dat ik een vleesboom had die is weggehaald. De gyno stond voor een raadsel dat dit op mijn leeftijd werd geconstateerd. Ik was geloof ik 23 of 24 jaar. Na mijn herstel ben ik overgegaan op de 3 fasen pil (Tryginon)
Misselijk en brandend maagzuur inderdaad. Man ik wordt er gek van. Volgende week ga ik nog een test doen, misschien heb ik toch te vroeg getest. Mocht dan blijken dat ik toch zwanger ben dan is het het allemaal wel waard moet ik zeggen Tot die tijd is het afwachten....... de onzekerheid is echt zo...... klote. Nu ik al jullie reacties lees ben ik in die zin blij dat ik niet de enige ben die dit soort symptomen voelt. Ik begon echt te denken dat ik gek werd. En was bang dat ik mezelf misschien zo gek had gemaakt, omdat ik zo graag een kleine wil dat ik schijnzwanger was ofzo Heb niet veel mensen om erover te praten omdat we het nog even geheim willen houden... Dus dit is wel fijn om je ervaringen en soms frustraties te delen en van je af te schrijven. Mijn vriend steunt me echt voor 200% maar het is soms lastig uitleggen wat je voelt. En voel me ook een beetje lullig omdat ik nu voor de 2e a 3e keer het gevoel heb dat ik zwanger ben en het misschien (weer) niet zo is. Die zal ook wel denken... denk ik dan
Het vrouwenlichaam is inderdaad een raar iets. Symptomen van een zwangerschap en een naderende ongi liggen helaas heel dicht bij elkaar. Je kan daarom op basis van alleen eventuele zwangerschapssymptomen niet uitgaan van een zwangerschap. Je lichaam kan je namelijk heel goed voor de gek houden. Wat zeker een goede tip is, om te beginnen met ovulatietesten. Op die manier heb je een beter inzich in je cyclus, wanneer je ei-sprong is, en op welk moment je het beste kunt klussen. Ongeveer 14 dagen na je ei-sprong, wordt je ongi of kan een test bevestigen dat je zwanger bent. Het kan namelijk heel goed zijn, dat je deze cyclus een late ei-sprong hebt gehad, en je dus later dan normaal ongi wordt.
Hebben jullie soms ook het idee dat je een ballon hebt opgegeten? Weet dat het raar klinkt maar weet geen betere beschrijving. Hihi... Vanmorgen bijvoorbeeld had ik ontbeten met 1 zacht bolletje en het voelde net of ik een zes gangen diner had verorberd..
Vandaag weer nieuwe testen gekocht.... fingers crossed. Vandaag inmiddels 7 dagen overtijd... paar dagen geleden was negatief. Nu midstream test gekocht want die vind ik makkelijker als strips.... Zou nu al kunnen testen maar denk dat ik wacht tot morgen ochtend.... Op van de spanning dat wel....
Helaas weer negatief... :-'( Begrijp er niets van. De signalen blijven: misselijk, brandend maagzuur, strakke borsten, pijnlijke tepels en geen ongi. Nu ruim week overtijd. Ik ga nu niet meer testen want daar word ik alleen maar verdrietig van. Donderdag of vrijdag misschien maar even langs de HA. Begin me beetje zorg te maken over wat dan wel is... sorry voor negatieve houding... de moed zakt me beetje in de schoenen