Sja - zo sta ik ... staan wij ... niet in het leven hoor. Als mijn kind al niet is gemotiveerd als het naar VO gaat, dan heb ik iets gemist in al die jaren basisschool. Ik geloof gewoon niet dat een opstandige puber niet te motiveren is. En ik snap niet waarom er niet meer gesprekken op school kunnen plaatsvinden hoor. Dat kun je zelf toch ook regelen?
ik vind het jammer als je tegen iemand zegt, mijn kind is niet te motiveren, dat er altijd mensen zijn die zeggen, ik geloof het gewoon niet. Harder aanpakken zeggen ze dan, er meer bovenop zitten. gesprekken op school. Moe wordt ik ervan. Altijd maar mezelf verdedigen, omdat een ander van mening is dat je er niet genoeg aan doet of er niet hard genoeg achteraan zit. Of ik er niet alles aan heb gedaan om het te laten lukken, maar schijnbaar is er toch nog iets wat ik vergeten ben En het nog niet eens een puber....
Tsja, zeker nog geen pruber in huis..... Ik denk dat je er over een jaar of wat heel anders over zal praten.
Jammer hè... de beste stuurlui staan aan wal, zeg ik altijd maar! Elk kind is anders, dat zie ik hier thuis ook wel. Ik heb er op dit moment 3 op de basisschool en alle 3 doen ze het weer anders, terwijl ze op dezelfde manier opgevoed worden. Je hoeft je niet te verdedigen hoor, jij kent je kinderen het beste. Wat doet nou eigenlijk de mening van een totaal vreemde er toe? Die piept over een aantal jaar misschien ook wel anders. Hier komen de CITO's er volgend jaar aan voor mijn oudste. Ik weet totaal niet hoe ze er op gaat reageren. Ik bekijk het gewoon maar nuchter. Ze heeft er dan bijna 8 jaar basisschool op zitten, ik vind die jaren belangrijker als die ene eindtoets. En daar denkt school precies hetzelfde over gelukkig!
Een kind kan idd heel gemotiveerd naar het vo onderwijs gaan, maar dat kan hollend achteruit gaan als ze gaan puberen! Bovendien komen ze in een compleet andere wereld terecht. En nee, extra gesprekken op school krijg je niet zomaar. Ze willen je nog weleens een mailtje sturen, maar daar houdt het wel zo'n beetje op. Er wordt een grote mate van zelfstandigheid gevraagd van het kind ( en de ouders).
Nou dat vraag ik mij af..kan mij niet voorstellen dat je regelmatig bij de rector of leerkrachten op bezoek kunt op het voorgezet...en of je dat ook moet willen...
Klopt. Dan ben je ook niet blij ook al twee keer ervaren. Al twee keer geschorst! Waarom dat ga ik nu verder niet uit leggen. Dat hij het moeilijk vind en blijft vinden dat is een ding wat zeker is. Wat je er ook aan doet. Vorige week heeft hij een test gehad voor dyslextie. mocht dat er uit komen ga ik de basisschool aan pakken. Het gaat mij 100 euro kosten. Gaat mij niet om de 100 euro maar als het blijkt dat hij dat heeft. Had de basisschool deze verklaring al lang gelden moeten uit geven. En had hij vanaf het begin dit jaar een andere start gehad. Van de 6 leerlingen die vorig jaar van de zelfde school kwamen bleken er ook 6 daadewerkelijk dyslextie te hebben. ( allemaal leerlingen van het speciaal onderwijs) kan je na gaan. En dan denk je dat je kind goed zit. ( zat hij voor de rest ook wel) maar als het voor het 11 jaar getest was was het vergoed geweest van uit de basisverzekering nu is hij 13 en kost het mij 100 euro.
Niet om je aan te vallen hoor, want je zult het over een aantal jaren zelf wel gaan ervaren, maar ik denk dat je uit moet kijken dat je de frustratie( al is dat misschien een groot woord) die jullie zelf hebben ervaren doordat je onder je niveau zat, gaat spiegelen aan je kind.. Doordat jullie de dingen zo ervaren hebben, wil dat nog niet zeggen dat dat bij jullie dochter ook zo zal zijn. Mijn achterbuurvrouw heeft gestudeerd aan de universitiet in Indonesie. Haar diploma werd hier alleen niet erkend. Nu is haar dochter haar paradepaardje. Ze heeft op de bs een klas overgeslagen en doet nu tweetalig gymnasium. De buuf zit er altijd bovenop en is zo trots als een pauw. Het buurmeisje is nu 11 jaar, fietst elke dag op een kinderfiets 25 km heen en 25 km terug en speelt nooit meer met de buurkinderen, want daar is geen tijd meer voor. Dan vraag ik me toch af waar je in godsnaam mee bezig bent?!
Maar dan had jij als ouder dit ook moeten merken toch, toch ook niet alleen de leraar? Of zie ik dit nu helemaal verkeerd? Als jij n vermoeden had op de basisschool dat had je toch kunnen vragen om zo'n test bij de leraren?
De mentor van mijn zoon heeft aan het begin van het schooljaar zelfs vriendelijk verzocht om niet naar het 8 min. Gesprek te komen als alles gewoon voldoende gaat. Vinden ze zonde van de tijd! Nu trek ik me daar niks van aan en ga standaard wel naar de mentor. Ik wil gewoon van haar weten wat voor indruk mijn zoon maakt in de klas en of hij goed meedoet. Zomaar een afspraak maken of langs komen is dus echt uitgesloten hier
Los van de discussie over het motiveren van kinderen lijkt het me voor een groep leerlingen heel nuttig om extra te oefenen met begrijpend lezen. Ik heb kinderen Cito toetsen zien maken en een aantal scoort echt beduidend lager door te snel of verkeerd lezen. Dat kan verschillende oorzaken hebben; onrust, dyslexie, spanning etc. De uitslag geeft dan een vertekend beeld en dat is jammer. Ik vind het maken van de toets prima, maar zou als leerkracht en ouder wel heel goed inde gaten houden of een kind de vraag überhaupt wel goed gelezen heeft en snapt wat er gevraagd wordt. Het niveau van begrijpend lezen in het onderwijs is tegenwoordig vaak onder de maat. Er wordt te 'saai' les gegeven wat dit vak betreft vind ik. Kinderen willen geen tekst lezen en vragen beantwoorden. Als je het leuker brengt, schiet het niveau omhoog en dat zou voor sommigen echt uitmaken tijdens die toetsen. Ik denk dat demotivatie deels veroorzaakt wordt door de leraar. Veel kinderen kunnen niet hele dag in de schoolbank zitten en klassikale lessen volgen. Het is gewoon te saai. Daar zou het onderwijs eens in mee moeten. Maak leren weer leuk. Elk kind is leergierig alleen is de een wat sneller geprikkeld dan een ander.
Nou als school zegt hij heeft het niet en het gaat redelijk. Stap voor stap toetsen redelijk gemaakt ga ik toch uit van de deskundigheid van het speciaal onderwijs. Er was al spraken van voor hij op het speciaal zat. Wat ook mee speelt op het speciaal onderwijs krijgen kinderen al les vaker voor dyslextie. Krijgen al meer uit leg. En weet je wat het is. het is ook denk moeilijk uit te leggen. Het ene moment gaat het prima met hem. Het andere moment kanje weer van voor af aan beginnen. Derempeltoets gemaakt score iq van 91 met alle maal kinderen in de klas voor de zekerheid weer test gedaan om zeker heid te hebben voor het vmbo daar kwam er weer 82 uit snap je dat ik het ook niet meer snap.!!! De aller eerste keer dat hij getest werd was het 78.. Begon al in de kleutergroepen en in groep drie helemaal daar kon hij het helemaal niet. Montessori school. Daarna OA ( onderwijsadvies) Daar kwam toen uit dat hij zelfs ( voorliep). Daarna dus test bij jeugdzorg van iq 78 toen naar speciaal en ging het redelijk. Snap jij het nog ik ook niet hoor.
En ik vind het dan weer jammer dat je dingen leest die er niet staan. Ik zeg toch niet dat ik je niet geloof toch? Sterker, ik herken mijn man in je verhaal. Maar goed, blijkbaar omdat ik geen puber heb, weet ik niet waar ik het over heb. Dat ik zelf zo'n puber was dat telt niet mee? Of mijn man? Ik ga op voorhand niet zeggen dat iets niet kan.
Voor sommige kinderen kan het nodig zijn. Ik was vroeger een heel slim kind (niet opschepperig bedoeld). Ik had allemaal 8en en 9 ens op mijn rapport, het niveau was altijd te laag voor mij, maar vroeger hadden ze geen plusklassen bijvoorbeeld. Ik weet niet waar het aan lag, maar de citotoets ging helemaal niet zo lekker. Misschien waren het de zenuwen, prestatiedruk, maar het zou ook best de manier van toetsen kunnen zijn. Ik scoorde Mavo, terwijl mijn niveau echt wel op VWO lag. Ik ging dus gedwongen naar de Mavo, om later alsnog over te stappen naar Havo/vwo. Voor mij zou zo'n training heel nuttig zijn geweest.
ga er ook maar vanuit als je een verkeerde school treft, en je komt zelf met het idee om een test te doen voor dyslexie, het je zomaar niet in dank af genomen kan worden... Want ja school weet het toch het beste En als er dan ook nog allerlei wisselende resultaten uitkomen. Moet je van goeie huize komen om ze ergens van te overtuigen! Gelukkig hebben we hier een hele fijne school, die goed meedenkt. En waar eigen inbreng ook gewaardeerd wordt, maar er zijn legio voorbeelden waar dit niet het geval is.
Ik was een hele andere puber dan mijn zussen en als mijn man. De puber bestaat niet. Bovendien moet je niet vergeten dat de tijden veranderen. Dus nee, ik durf idd te stellen dat je nog niet weet waar je het over hebt als het over pubers van nu en de manier waarop het op het vo tegenwoordig gaat.
Dat is wel het andere uiterste. En idd zullen we daar ook wel op letten. Maar het is wel iets wat wij meenemen.
Mijn dochter doet het heel goed in de klas, bij de eerste cito zat ze in de top 3. Tweede cito had ze bijna als slechtste van de klas gemaakt haha. Binnenkort weer gesprekjes, ben benieuwd.
tuurlijk, dat doet uiteindelijk iedereen. iedereen heeft ervaringen opgedaan, waaruit bepaalde beslissingen voortvloeien. daar is mi niks mis mee.