Wanneer ben je koopverslaafd?

Vanaf het moment dat jijzelf en je omgeving er problemen van ondervinden, dan ben je verslaafd.

 

Dit dus.

Wanneer je dus maar blijft kopen kopen kopen, ook al is het geld er niet meer voor.....
En dingen koopt die je eigenlijk niet nodig hebt, maar dat je moet kopen omdat het je gewoon een goed gevoel geeft.

 

Als je meer koopt dan je kunt veroorloven en jezelf of je omgeving er last van heeft.

Dromen over kopen maar het niet altijd doen is dus geen probleem..

 

Lol, zou dat ook wel eens willen weten.
Hier ook 1 die dol is op kopen

Volgens mij is het een eigenschap die veel vrouwen hebben.
Maar het word denk ik pas een probleem wanneer je financieel erdoor in de problemen raakt, of als jezelf echt niet meer in de hand hebt..

 

Je kan toch ook eindeloos kopen terwijl je het je kan veroorloven en dan koopverslaafd te zijn?

 

Als je het financieel niet kan veroorloven, en toch doorgaan, de drang niet onder controle hebt, je omgeving en/of jijzelf er last van hebt, en je geld uit gaat geven wat er (nog) niet is.
Je jezelf niet in bedwang kan houden, geld wat nodig is voor boodschappen uit gaat geven aan dingen die (nu)(nog) niet nodig zijn.
Je dingen in de verpakking laat zitten, maar het moest hebben, kleding met kaartjes er nog aan of gewoon nieuw in je kast hangen, hetzelfde geld uiteraard voor schoenen en andere dingen.

Je gekochte spullen opstapelt en er niks mee doet zeg maar
Je rekeningen laat liggen om te kunnen shoppen, je sociale leven er onder gaat lijden, je dingen die je gekocht hebt gaat verstoppen of zegt dat je dingen al een tijd hebt hangen terwijl dit niet zo is. etc etc

 

Ik schrijf dit op mijn telefoon dus hopelijk kunnen jullie het oncijferen.

Ik ben koopverslaafd/ziek. En ik kan prima alle spullen die ik koop veroorloven. Ik maak geen schulden en betaal altijd direct. Je kan ook koopziek zijn terwijl je wel geld hebt

Bij mij is vooral dat ik koop om het kopen. Vooral voor mijn zoon. Er liggen 35 spijkerbroeken in de kast en toch moet ik die spijkerbroek die ik zag bij vingino mee nemen. Op het moment dat ik het koop ben ik heel blij, maar meestal als ik thuis ben is dat gevoel alweer weg en ligt de broek eegens achter in de kast. Dit herhaalt zich wel meerdere keren per week. Shop ik niet in de stad dan ben ik druk met webshops. Ik kan uren webshops afstruinen en kleding bestellen. Kleding die ik op dat moment helemal fantastisch vindt en moet hebben voor M. Tegen de tijd dat jet bezorgd wordt was ik de bestelling alweer vergeten en leg ik de kleding weer op de stapel in de kast. Ik doe regelmatig kleding weg waar nog kaartjes aan hangen of misschien 1x gedragen is.

Het beinvloed mijn relatie en mijn partner wordt er helemaal gek van. Met regelmaat hebben we hier ruzie over. Ik vertel hem dan nog niet eens de helft van wat ik heb gekocht.

Ik weet heel goed wat het probleem is en waar het door komt, maar ik kan er niet mee stoppen. Ik ben zo bang dat m. Gepest wordt als hij er niet in de hipste kleding loopt en vaak in hetzelfde loopt (geen aanval, mijn oprechte gevoel). Misschien om die reden wil ik ook wel niet stoppen. Al kost het misschien ooit mijn relatie.

 

Kan je in dit geval niet een afspraak met je vriend maken? Dat hij de bankpassen bijhoud en hij ze niet aan u mag geven? Stel je koopt nu voor 100euro per week dat je vriend je 40 euro geeft als zakgeld?

Jullie hebben het geld nu misschien wel maar stel er komen slechtere tijden aan dan zal dat helemaal verkeerd aflopen door je verslaving.

Jullie hebben er nu al vaak ruzie over dus ik zou met je vriend een afspraak maken over het geld want je koopgedrag is niet gezond. (Ik bedoel het goed he)

 

Oh maar dan ben ik zeker niet koopverslaafd! Pfieuw. haha.
Ik hou wel van kopen maar ten eerste geef ik geen geld uit wat ik niet heb, er blijft niks met kaartjes in de kast hangen, het ligt niet op stapels, wordt niet verstopt en mijn omgeving lijdt er niet onder.

Overigens koop ik geen "onzin" dingen. Ik kan me nu heerlijk vermaken met het bestellen van de lente/zomerkleding voor mijn dochter, maar als ik eenmaal zie dat ze genoeg heeft, dan stop ik ook.

Dus dan valt het bij mij mee.
Ik zou alleen eigenlijk eens wat minder MOETEN kopen.

Het enige "koopverslaafde" gevoel wat ik heb is het euforische gevoel als ik wat heb gekocht, dat dan weer wel.

 

Dan nog zijn er bepaalde banken waar je de bankpas niet bij nodig hebt om te betalen op webshops. (ING bijvoorbeeld).

Wat voor mij werkt is gewoon niet naar de winkels toe gaan. In de winter is dat wat "lastiger" omdat je je dan eerder "verveelt", in de zomer heb ik hier totaal geen moeite mee.

Mijn valkuil is het internetshoppen. En dan niet thuis, maar op kantoor. Als ik thuis ben taal ik er niet naar, maar op een rustig moment op kantoor ga ik snuffelen en iedere week bestel ik wel wat. Voor mij is dit ook een soort koopverslaafd ook al loopt dit de spuigaten niet uit.

 

Je bent koopverslaafd als je geluk/blijdschap ervan afhangt.
Je bent gelukkig in the moment. Maar als je het hebt/thuis komt, dan valt het gevoel weg. Je kunt jezelf niet stoppen, het is een must. Je kickt op het kopen/bestellen van spullen.

Schulden/ relaties die verslechten is een evt. bijkomend effect.