Mijn moeder was niet blij met mijn zwangerschappen, ik vind haar dan ook totaal geen 'oma' voor mijn dochter, dus zou ze het nu ook wel niet willen zijn, haar reacties te horen enz.. Mijn vader vond het geweldig dat hij opa werd en word! En mijn schoonouders. schoonmoeder springt een gat in de lucht! Vind het behoorlijk rot dat familie er zo rot op kan reageren, het is JOUW geluk toch, k hoop dat je toch van je zwangerschap kan genieten!
Mijn schoonouders reageerden ook niet echt leuk op deze zwangerschap. Ze waren vooral geshockeerd leek het Zij hebben altijd gezegd dat 2 kinderen genoeg is. Niet leuk. Mijn eigen mama was gelukkig wel echt blij voor ons.
Ik zou het heerlijke nieuws aangedreven vertellen behalve aan hun! Lekker negeren die handel, waar bemoeien ze zich mee bah bah.:x Die mensen ben je liever kwijt als rijk.
hebben jullie ook ergens een verklaring voor de negatieve reacties? Ik zit hier echt met mijn oren te klapperen over wat sommige dames voor narigheid over zich heen krijgen! Als jullie je kindjes kunnen bieden wat ze nodig hebben (eten, onderdak, kleding, en heel veel liefde) wat kunnen mensen dan voor bezwaar hebben? Zij hoeven dat kind toch niet groot te brengen? Waar zouden ze bang voor zijn? Of is het jalouzie? Hebben jullie dat ook, dat je het wil begrijpen wat er in de hoofden van die mensen omgaat?
Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor de reactie van je familie, na zulke opmerkingen. Maar het is niet aan hun om te beslissen dat het bij 3 kinderen zou moeten blijven. Lekker genieten van je zwangerschap dus, en je niks van anderen aantrekken! Hier reageerde mijn schoonmoeder wat raar toen we het haar vertelden. Eerste wat eruit kwam was de vraag wanneer we dan gaan trouwen. Ze is zelf een aantal jaar geleden gescheiden dus had deze opmerking ook eigenlijk niet van haar verwacht. Verder interesseert de zwangerschap haar ook niet zo erg, terwijl het haar eerste kleinkind wordt. Ik laat haar lekker... Maar ben wel benieuwd hoe ze is als ze eenmaal oma is geworden.
Begrijpelijk dat je bang bent voor zon reactie!. Is ook niet leuk als ze allemaal zo reageren. Maar ik zou zeggen geniet gewoon lekker van je zwangerschap! Mijn schoonouders reageerde wel superleuk. Die zijn erg enthousiast en laten steeds zien wat voor leuks ze gezien hebben voor de kleine haha. Mijn eigen moeder reageerde eerst wel leuk, maar begon laatst raar tegen mijn vriend te doen omdat ze wat verder op woont en het contact geowoon iets minder is en kon er niet tegen dat de ouders van mijn vriend wel erg betrokken zijn bij onze kleine en onze bruiloft. En begon dus ook gemene opmerkingen te maken van dat mijn schoonouders wel voor ons kindje zouden zorgen enz. Heb sinds dien ook geen contact meer met mijn eigen moeder gehad en voor mezelf gekozen. Ik laat me niet zo meer kwetsen.
.. ik had n heel verhaal getypt mr durf t toch niet hier neer te zetten.. ik herken het helemaal ts het niet blij zijn van je ouders.. sterkte!
mijn ouders reageerde heel leuk en delen het geluk met ons! Mijn schoonmoeder daarin tegen heeft alleen maar commentaar op mij en alles wat we doen! Niets is goed en alles is fout! We hebben een zoontje van ruim 1 en ze heeft hem wel 2 keer gezien, ze blijft maar zeuren over wat we fout doen..... Mijn mannetje vind het klaar en kiest voor zijn gezin, we hebben vernomen dat ze zei toen ze hoorde dat de vierde onderweg was " ze doen maar"! Dit was voor ons de druppel!
Wat een heftige reacties! Heel naar! Laat je geluk er niet door verpesten en bedenk je dat je nu je eigen gezin bent. Je maakt een nieuwe start!! Onze families weten het nog niet (ben bijna 10wk, nog geen echo gehad). Bij mijn ouders heb ik bewust gewacht. Mijn zusje is nu zwanger en daar is zoooooveel aandacht naartoe gegaan (ze staat nogal graag in de aandacht) dat ik het liever voor mezelf hou. Er lijkt weinig ruimte te zijn voor ons ofzo en er is veel gras voor mijn voeten weg gemaaid. Snappen jullie dat als ik dat zo zeg? Baal daar soms best van (had het liefst eerder met mn moeder willen delen), maar als ik lees wat jullie soms moeten doormaken mag ik niet klagen zeg....
Tja meid familie is niet altijd leuk mijn moeder zei toe. Ik vertelde toen ik zwanger O probeer eerst maar dat het blijft zitten ik had al 2 keer een miskraam gehad. Me schoonmoeder was blij voor me maar ik heb niet veel met me schoonmoeder. Die echt niet blij waren dat was mijn zwager en zijn vriendin hun willen heel graag een kindje maar het mag niet meer omdat het niet is voor haar en kind zo jaloers heb ik nog nooit iemand gezien ze begonnenmet ruzie en nu een jaar later besta ik en mijn gezin niet meer voor hun omdat ze het gewoon niet uit kunnen staan dat wij wel 2 kindjes hebben. Ik heb voor me gezin gekozen en geniet elke dag van mijn gezin het is mijn leven en als mensen dat niet leuk vinden is dat jammer voor hun. Rot dat het je moeder en schoonmoeder is maar als ik jou was zal ik lekker voor jezelf en gezin kiezen sterkte ermee. Xxx
Mijn enige verklaring voor al die lelijke reacties is dat ik nog maar 19 was toen ik beviel van onze eerste dochter. Ik snap ook dat het een hele shock voor een moeder is om te vernemen dat je tienerdochter zwanger is. Ik hoop ook echt dat mijn kids dat niet zullen overkomen (voorlichting), maar mocht het toch gebeuren, ik zal ze steunen waar ik kan. En ondanks dat ik zo jong was, heb ik vanaf het begin af aan helemaal zelf voor mijn kindjes gezorgd. Ik was gestopt met werken om er fulltime voor ze te kunnen zijn. Nu ze allemaal op school zitten, werk ik alleen onder schooltijd in mijn eigen zaak. Dus tussenin de middag eten ze thuis een broodje en om kwart over 3 sta ik altijd bij school om ze weer op te halen. Maar blijkbaar heb ik mezelf nooit genoeg kunnen bewijzen, ook niet na de komst van de andere kinderen. Het trauma van mijn eerste zwangerschap zal dat blijkbaar altijd overschaduwen...
Ik begrijp heel goed wat je daar zegt. Bij ons is het ook altijd mijn zusje voor en zusje na geweest... Zij was altijd succesvol en ik faalde in mijn moeders ogen altijd. Een recent voorbeeldje: Onze jongste dochter was jarig, maar mijn ouders waren op een mini vakantie en zouden een dag later haar verjaardag komen vieren. Prima, de deur staat altijd open! Ze zijn welgeteld iets langer dan een uur geweest. Ze hebben een taartje gehad, cadeautje gedropt en zijn weer weg gegaan... Dat deed mij veel verdriet, vooral omdat het voor mijn dochtertje al een groot gemis was dat opa en oma er niet waren op de dag zelf. 2 Dagen later, gaf mijn zusje een feestje voor haar jarige stiefzoontje en daar hebben mijn ouders de hele middag gezeten en ze hebben zelfs meegegeten, terwijl ze het avondeten bij mij afsloegen... Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je nog even hebt gewacht met het vertellen, want waarschijnlijk val jij toch in je zus haar schaduw. Maar ik hoop dat ze jouw zwangerschap net zo blij zullen ontvangen als die van je zus. Wanneer wil jij het gaan vertellen? Ik hou het sowieso nog even voor me tot de volgende echo over 3 weken, dan ben ik 12 weken zwanger.
Hier ook onverwacht zwanger van de vierde, mijn moeder heeft ook nooit leuk gereageerd. Ik heb het nu dus ook nog niet eens verteld dat ik zwanger ben.
Ik ga het proberen, al overheerst de angst voor hun reacties. Misschien moet ik het maar gewoon vertellen en van wie slecht reageert een poosje afstand nemen. Misschien dat ik dan weer verder kan en kan genieten van mijn geluk.
Gefeliciteerd met je 4de wondertje Ik zie dat je de 15 weken al gepasseerd ben, het liefst zou ik het ook zo lang mogelijk uitstellen. Maar ja, op den duur gaat het buikje opvallen. Jij ook veel sterkte met het vertellen. Belachelijk eigenlijk ook... alsof een kindje krijgen een misdaad is.
Ja ik heb haar al even niet gezien, en nu vooral met een vierde inderdaad al duidelijk zichtbaar ondertussen. Ik weet ook niet waarom ze het niet leuk vind. Bij de eerste was ik te jong (al was ik 23 toen ik beviel), tweede kwam te snel op de eerste, de derde was weer 1 teveel etc. Nooit leuk gereageerd. Ze gaat nu wel leuk met de kinderen om hoor, maar bij de jongste kwam ze bijv pas na ruim een week op kraambezoek. Qua hulp of iets heeft ze ook nooit wat aangeboden. Bij de jongste zou ik ook ingeleid worden wat uiteindelijk een keizersnede werd, maar ze heeft niet even de avond ervoor gebeld om me succes te wensen. Wetende op welke datum ik de 20 weken echo heb ook niet even bellen om te vragen hoe het is gegaan.
Je schoonouders dus lekker laten voor wat het is, daar zou ik nu ook geen moeite mee hebben als ze weer zo zouden reageren. Ik zou er wel veel last en verdriet van hebben als ik weer afgewezen zou worden door mijn ouders, maar ja... dan kies ik toch echt voor mijn kindjes. Jij ook nog gefeliciteerd met je zwangerschap, lekker van genieten samen met je moeder
Voelde je je dan niet erg eenzaam als je moeder geen interesse in je toonde? Ik heb dat wel heel erg, vooral als ik zie dat ze wel veel interesse in mijn zusje toont.
Ja, dat heb ik mezelf ook wel voorgenomen deze keer. Niet zo rigoureus dan, maar ik zou wel afstand van ze nemen en dat zeggen dat ze pas weer contact met me hoeven te zoeken als ze wel een keertje blij voor me kunnen zijn en hun vooroordelen over mij kunnen begraven.
Je schoonmoeder trekt idd vast wel bij als ze eenmaal haar kleinkind mag vasthouden Toen mijn kids net geboren waren, waren ze natuurlijk allemaal blij en mijn schoonmoeder zie ik altijd opbloeien als ze onze kids zie. Maar van mijn ouders kan ik dat niet echt zeggen. Het voelt altijd alsof ik hun tot last ben of zo. Ik had het liever andersom gehad, voor mijn schoonouders kan ik me sneller afsluiten dan van mijn eigen ouders.