Het hangt een beetje van je kindje af en wat jij prettig vind. Wij kregen na de kraamweek ook een hoop vrienden en familie op bezoek, en toen zoonlief 3,5 weken oud was lag hij in het ziekenhuis met het rs-virus en kort erna aan de beademing in het wkz. We zijn in totaal 2 weken bezig geweest voor we hem weer thuis hadden. Sindsdien ben ik een eersteklas k*twijf geworden op dat gebied, en het boeit me helemaal niks. We kregen de opdracht met hem uit te kijken in het vervolg, hij zal altijd vatbaarder zijn. Ik tolereer dus absoluut niet meer dat hij van hand naar hand gaat. Nu is hij pas 2 maanden dus bepaal ik dat voor hem. Als hij wat ouder is zal ik snel genoeg merken wat hij zelf wil of niet. Als hij zo'n kindje gaat worden die het wel fijn vind om bij verschillende mensen te zitten prima, zo niet dan gebeurd het ook niet. Nu merk ik aan hem vooral dat hij het zelf ook niet prettig vind. Als er veel met hem gesold wordt dan begint hij al te huilen en vervelend te worden. Afblijven dus, en eerst aan mij vragen. Dat zal straks nog wel wat worden als we de familie in België gaan bezoeken die hem al even niet gezien hebben. Maar ik blijf erbij, eerst vragen. Ik ga er gerust ruzie om staan maken want zijn belang gaat voor.
Denk dat de manier waarop een moeder er mee om gaat ook te maken heeft met de manier waarop een kindje er op reageert. Onze dochter vindt het bijv totaal niet prettig om van hand tot hand te gaan. Gaat eerst ongelukkig kijken en dat eindigt in huilen. En tsja.. je weet wat er gebeurd als een kleintje gaat huilen, dan wordt er gezegd "ahhhh wil je terug naar mama?" en bam dan krijg je dr weer terug en zit je met een ontroostbaar kind op je arm Als je als moeder weet/voelt/denkt dat je kleintje het niets vind moet je ingrijpen vind ik. Die kleintjes kunnen nog niet praten, als moeder zijnde ben je als het ware de stem van je kleintje en moet je voor hem/haar opkomen. Als onze dochter er geen moeite mee zou hebben van hand tot hand te gaan, dan zou ik er als moeder ook geen moeite mee hebben dat dat gebeurd. Maar om een moeder die het liever niet heeft nou spastisch te noemen gaat een beetje ver.. Heeft alles te maken met hoe je kind reageert op de situatie denk ik..
Ik denk dat het een wisselwerking tussen moeder en kind is.... Het kindje kan het niet prettig vinden, maar het kan ook zijn dat een kindje reageert op de emoties van de moeder. Mijn zoontje huilt bijna nooit als hij op schoot zit bij mensen die ik aardig vind, maar als hij op schoot moet bij sommige mensen waarmee ik niet zo'n klik heb en liever niet zou willen dat hij erbij op schoot gaat, dan zet hij het vaak op een brullen
Gister hadden wij een verjaardag en we kwamen binnen en gelijk werd mijn dochter, 4.5 maand, uit mijn handen geplukt. Vind ik op zich niet erg zo lang ze er zelf geen probleem van maakt maar ze begon dus te krijsen. Ik heb haar toen gelijk overgenomen (ze krijste echt, niet gewoon huilen) en toen ze niet stil wilde worden (het was ook bijna bed en etenstijd voor haar) heb ik haar aan mijn vriend gegeven. Opa wilde haar graag vasthouden maar heb dat niet toegelaten. Nu even alleen papa en mama tot ze rustig is. Heb het flesje in de slaapkamer gegeven en toen in haar reiswieg gelegd. Ze ging direct slapen. Niemand mocht ook meer bij haar. Jammer dan. Moeten ze een verjaardag ook maar niet 's avonds vieren....
Lijkt me een beetje onrealistisch om te verwachten dat een verjaardag altijd overdag wordt gevierd, toch??
Kan ik je ook helemaal in vinden . Ik heb geen problemen dat mijn ouders of schoonouders haar vastnemen, of mijn broer of mijn man zijn broer. Maar daar blijft het ook bij . Ik vind dat ze voor de rest nog te jong is om van hier naar ginder te gaan. Als ze kan kruipen dan zal ze het zelf wel beslissen of ze naar iemand toe gaat. Maar zolang dit niet is zal ze niet van schoot naar schoot gaan . Ook als ik ergens toe kom, al is het bij opa en oma of moeke en voke, IK zal altijd degene zijn die haar uit de maxicosi haalt en haar jasje uitdoet. Nadien mag ze naar moeke, voke, opa of oma. Maar voor de verzorging enz... zal ik zelf wel instaan als ik er ben. Moeten ze me ook niet mee helpen! Dus, begrijp je helemaal en vind het helemaal niet gek
Als je als opa van veel kleine kinderen je verjaardag viert voor alleen je kinderen en kleinkinderen vind ik dat heel normaal dat het bijv vanaf 16 uur wordt gevierd.
Ok, ja, dan zou ik het inderdaad ook eerder in een weekend vieren of inderdaad 's middags. Wat vinden de andere familieleden met kinderen er dan van??
Degene met een kindje net zo oud kwam in het geheel niet en een ander kindje is net 4 geworden deze week en kon wat langer opblijven. Mijn zoontje van 1.5 is om half 9 daar in een bedje gaan slapen. Qua slapen gaat het prima hoor maar ze vinden het duidelijk jammer dat ze onze meid niet wat langer gezien hebben en niet eens vastgehouden.
Alle moeders die niet willen dat anderen hun kindje vasthouden ... hoe doen jullie het dan op bijvoorbeeld kinderdagverblijf? Daar wisselen leidsters ook vaak en zijn genoeg onbekende gezichten voor kindje ... of zijn jullie altijd elke dag de hele dag bij je kind?
Juist heerlijk als anderen dochterlief vast willen houden. Ik mijn handen vrij en als ik zie hoe geliefd ze is kan ik alleen maar glimmen van trots. En is ze het zat? Dan komt ze gewoon weer lekker bij mij en dan geen polonaise aan haar lijf. Eerst werd ze heel huilerig van drukke omgeving. Sommige zouden de beeb dan juist dichtbij zichzelf houden en die situaties vermijden. Ik zocht het juist op. Niet gelijk in het diepe maar elke keer klein beetje langer. Inmiddels is ze een volleerd charmeur en roept ze echt om aandacht van andere mensen in de ruimte. Maar ik denk dat iedereen dat zelf voor haar kindje moet bepalen wat hij of zij wel en niet aankan!
Waarom willen moeders dat niet? Niet zozeer naar jou, maar het valt me op in dit topic dat er een aantal reacties komen die wat kort door de bocht zijn. Moeders wil het niet omdat zij het niet fijn vindt, niet zo moeilijk doen etc. Mijn kind is een jankerd wat dat betreft, daarom gaat ze ook naar een gastouder. Een kdv zou het de hele dag janken zijn. Moet ik dat dan maar gewoon doen omdat ze vanzelf wel went? Nee, ik pas me aan haar aan (voor zover mogelijk, ik blijf niet bij haar thuis), zij hoeft zich nog niet aan te passen.
Fijn dat er ook moeders zijn die zich herkennen in mijn verhaal! Heb ik in ieder geval niet het gevoel dat ik "raar" ben. En de mensen die mij spastisch noemen moeten eens goed lezen. Ik heb moeite met het opdringerig zijn van andere mensen. En het doorgeven van mijn kind aan anderen. Ik ben reuze trots op mijn kleintje en vind het geweldig dat iedereen zo gek op haar is. Individueel mogen opa's, oma's en tantes e.d. haar echt wel vast houden. Ik heb moeite met het rondgaan van mijn kind op een verjaardag. Dit wil ik niet. Ze wordt hier echt niet gelukkiger van. En op het kdv gaat ze ook niet te vaak naartoe. Dit gaat ook niet altijd goed. En als ze terug is, is ze vaak ook doodmoe en overprikkeld. Maar ik kan hier heel duidelijk aangeven dat ze haar soms gewoon lekker moeten laten spelen. Ik kan en wil ook niet alle situaties vermijden. Maar ik dit niet aangeven aan mijn familie, bekenden want die zijn dan gelijk gekwetst en snappen het totaal niet. En de opmerking van iemand dat ze: dit gedrag alleen bij Nederlandse vrouwen ziet vind ik ronduit racistisch en denigrerend. Sommige "vrouwen" moeten nog veel leren wat betreft tolerantie. Maar in ieder geval alvast iedereen bedankt voor jullie reacties.
Gewoon niet afgeven. Laat de rest maar lekker pisbeledigd zijn, maar ik doe het ook niet. Het is mijn kind en ik bepaal wie hem vast heeft - en vooral: wie niet! Dat ze maar lekker zelf aan kinderen beginnen als ze per definitie direct een baby vast willen houden. Hun eigen kinderen mogen ze dag in, dag uit 24-7 vasthouden; maar van die van mij blijven ze ook af hoor. Alleen opa en oma vind ik daarbij wel een vrijstelling hebben Maar goed, als hij daar ook vervelend van zou worden - zou dat ook niet hoeven. Ik heb hem ook een keer expres thuis gehouden omdat ze hem de keer daarvoor doorgaven aan elkaar. Dat wil ik gewoon niet en hij reageert er ook sterk op door de halve avond/nacht te gaan zitten huilen. Nou ja, dan mag je hem wel overstuur helpen - maar dan eis ik ook dat je hier komt zitten en ons het werk uit handen neemt. Zolang men dat niet doet; blijven ze er lekker van af. Sowieso; wat is dat toch met dat vasthouden? Maak lekker zelf een kind Je gaat toch ook niet aan pubers vragen of je ze vast mag houden?
Dat heeft toch niets met racisme of denigreren te maken. Dat is gewoon een cultuur verschil. Voel je je daardoor aangevallen?
@Niekepiek: Als je gaat generaliseren dat een bepaald gedrag zou horen bij Nederlandse vrouwen vind ik dit aanstoot gevend en inderdaad racistisch. Dit is namelijk een aanname van 1 persoon en heeft niks met iemands cultuur te maken. Tevens wordt er vanuit gegaan dat door het "gedrag" dat ik zou vertonen ik Nederlandse ben. Dit heeft volgens mij dus niks met cultuur te maken maar iemands mening op grond van zijn eigen (kortzichtige) bevindingen (lees: aannames). Dus nee, ik voel me niet aangevallen. Ik vind alleen dat er te vaak word gegeneraliseerd. En dat vind ik inderdaad bloed irritant!:x
Ik vind het ook totaal niet denigrerend, aanstootgevend of racistisch. Als de opmerking wordt gemaakt "het is heel Nederlands dat vrouwen thuis bevallen" of "Hollanders zijn gierig" of "Hollanders zijn recht voor hun raap" voel je je dan ook aangevallen, is het aanstootgevend of racistisch? Nee toch? Onzin dus, de opmerking is totaal niet racistisch. Het is een constatering van blijkbaar een cultuur iets wat in andere culturen niet voorkomt. En ja ik als Nederlandse, denk ook dat het cultuurbepaald is dat moeders wat meer beschermend zijn. Dat mag toch? Wat is daar in godsnaam racistisch aan???
Ik begrijp je wel..wordt ook altijd moe van die datistypischnederlandsopmerkingen. Als er wordt gezegd dat het echt iets voor nederlandse vrouwen is dan wordt gesuggereerd dat alle nl vrouwen zo moeilijk doen...en ja lees hier wat extreem bezitterige gevallen, maar ik ben er helemaal niet moeilijk in.
Denk dat het in België enz. evengoed voorkomt hoor, ken er genoeg . Ik ben Belgische en ook ik heb niet graag dat ze van schoot naar schoot gaat. Vind het gewoon véél te druk. Van zodra ze zelf kan rondkruipen kan ze zelf kiezen naar wie ze gaat en maakt het me ook allemaal niet uit. Ik denk dat het gewoon menselijk is. Je wilt als mama gewoon het beste voor je kind en als je merkt dat je kleintje het niet leuk vind moet jij opkomen voor je kleintje want ze kunnen het uiteindelijk zelf nog niet . Maar denk dat dit gewoon weer een punt is waar iedereen een eigen mening over heeft en waar je nog jaren over kan discussiëren .