ik zou woest zijn! Ik zou zulke mensen dus echt mijn huis niet meer binnenlaten. En dat je man niet voor jou opkomt vind ik ook heel vreemd.
Zou dan dus de opmerking terug maken dat ze dan maar een ander moment hadden moeten kiezen ipv je nu te behandelen alsof je de persoonlijke legbatterij bent! (Sorrie mss een beetje hard verwoord) Je bent immers wel goed genoeg om haar kind gelukkig te maken, maar krijgt er niet de waardering voor! (In mijn ogen) Zou er echt goed pissed over zijn! Zeker aangezien ze er nog keihard over liegen naar je (tegen jou zeggen ze dat ze naar de RAI gaan). Zou overigens wel aan Vl/ml vragen hoe hij tegen dit alles had aangekeken als je op dat moment in bevallig was gegaan en je hem niet kon bereiken! (Ik had namelijk in dat geval letterlijk naar de RAI gebeld ipv naar zijn mobiel!) vanwege de verstaanbaarheid en de hulp die in zo'n geval geboden wordt om weg te komen! (Zeker als dat ook nog veel verder weg is dan de RAI!)
Bah bah, ik zou echt laaiend zijn. Wat een kinderachtig gedoe van jou schoonfamilie zeg. En sorry maar wat een hork is je kerel dat hij er geen kwaad in ziet. Bah dan krijg je toch de neiging om ze na de geboorte ook een tijdje uit te sluiten (ja ja ik weer dat kan niet..maar dat zou ik in jou situatie echt het liefste doen)
Hoezo kan dat niet? Ik zou ze 2 weken na de bevalling misschien een keertje bellen en man verbieden om ze te bellen. Jeetje, dat soort mensen hebben het echt niet goed met moeder voor. Kind en man gaat voor. En dat is in principe niet zo heel erg - maar wel als ze het er zo dik bovenop leggen. Je hebt gewoon je schoondochter te accepteren, de moeder van je kleinkind. Of je haar nou aardig vind of niet, ze is en zal altijd de moeder en de 'vrouw van' blijven. Daar moeten ze zich maar bij neer leggen. Bij dit soort praktijken gaan mijn haren recht overeind staan. Mij niet? Dan mijn kind al helemaal niet. *gaat nukkig zitten doen en flink bokken*
Dit zou voor mij echt geen gevalletje lieve vrede meer zijn. En tegen zo'n slapjanus als vriend zou ik al helemaal niet kunnen. Natuurlijk weet hij het joh, hij wilt het alleen niet weten. En vind het echt treurig, zeker omdat ze weten dat jij geen moeder meer hebt, in dat geval zou je, als ik je schoonfamilie was, de meest welkome gast zijn op mijn gonnabedaddybabyshower.
Beetje herkenbaar, mijn sm is ook zo, op onze bruiloft ging hun stukje alleen over haar zoon, toen dacht ik echt wanneer kom ik er ook in voor en toen ik dacht dat het kwam, bleek het stukje af. Hoorde achteraf dat mijn zwagers en schoonzussen hard hebben moeten strijden om mijn naam toch minstens 2 keer te laten noemen. Ik weet wel dat als mij zoiets gebeurd dat ik een hoop medestanders zou hebben in hen en mijn man. Maar jammer dat ze er zo over denkt zeg, bah. Al was jij erbij en al kreeg je dan teveel aandacht kan jij dat toch dan ook aangeven dat het nu gaat om je man? Succes meid! Hoop dat je man gauw ziet en begrijpt waarom jij je gepasseerd voelt. (Ps. ik had mezelf misschien getagd in de foto's en eronder gezet, zo was ik er toch een beetje bij).
Dit zou ik dus ook gedaan hebben, sterker nog, alleen naaste familie mag hier komen na een bevalling (en mijn allerbeste vriendin) maar de rest zoals kennissen, verre ooms en tantes pas op het kraamfeest, die ik dus pas na 3 weken gaf. Ik zou ze dus pas uitnodigen bij "de rest", na 3 weken dus, zijn ze helemaal??? Ik vind dit ZEER kwetsend voor jou!
Ik zou na dit voorval toch een heeeeel goed gesprek met mijn man hebben, en voorlopig echt klaar zijn met mijn schoonfamilie. Zou ze zeker niet aan mijn kraambed willen. Als mijn man dat niet kan waarderen, kan hij zelf ook ophoepelen. Het is echt heel respectloos wat jouw man en schoonfamilie doen hoor! Veel sterkte in deze rotsituatie.
Nou, dit zou voor mij geen gevalletje om de lieve vrede te bewaren zijn...... Die gingen bij mij echt niet meer langer door 1 deur, ja met kop en kont. En ts: jouw vriend heeft echt een betonmuur voor zijn hoofd als hij dit normaal vind, die had echt hooglopende ruzie met mij gehad als hij niet begreep dat dit kwetsend is voor jou. En wat ik eigenlijk ook niet begrijp, maar dat las ik dus later: het feest was dus ook nog 2 uur rijden verderop en wordt gegeven 5 dagen voor de uitgerekende datum? Die mensen hadden een HEEL groot probleem gehad nu met mij, zijn ze daar helemaal van de %^& gerukt?? Wat een idioot stelletje bij elkaar zeg :x
hij zou dus volgens zn zwager naar de rai gaan,dat is hier een uur en kwartier vandaan, de papashower was een half uurtje verderop. Het ergste is,degene die het georganiseert heeft is zn zus! met zn moeder samen de belangrijkste.vrouwen in zm leven,hoe ga ik die in godsnaam bij mn kraambed vandaan houden,zij is waarschijnlijk 1 vd eerste die hij zal bellen als ik bevallen ben en dus ook naast mijn bed staan. pff.hoe meer ik er over nadenk hoe bozer ik er over word !
Als ze naast je kraambed staan zou ik gelijk zeggen van sorry hoor dat ik hier bij moet zijn, maar het is nu een beetje lastig voor mij om weg te gaan..
Ik zou zijn moeder en zus al opbellen om te vragen of je aanwezig mag zijn bij de bevalling en in jouw kraamperiode.. Dit is gewoon een lastige situatie, je wil je partner tevreden houden maar jezelf ook! Persoonlijk had ik al mijn krachten gebruikt om de baby bij mij te houden! Ik niet bij het feest, jullie niet bij mijn kind!
Ik zou ook des duivels zijn! Ze mogen best op kraamvisite komen maar dan zou ik met de baby in een andere ruimte zijn dus zij beneden en ik boven ofzo! Kan papa lekker in het middelpunt! Nou ik hoop heel hard dat ze autopech hebben als ze op kraamvisite willen komen! Maar goed even serieus ik zou ze bellen, aangeven dat dit jou gekwetst heeft. Dat het je pijn doet dat je niet met de familie uitgenodigd bent en dat je dat graag anders had gezien, door het feit dat jouw moeder is overleden en dat je dus weinig familie heb!
Dat is dus bijna 2 uur rijden! Wil niet vervelend doen, maar er zijn vrouwen die heel snel bevallen (ik in 45 min bijv, mijn buurvrouw een uur) En natuurlijk kun je niet altijd alles voor zijn, en de meeste vrouwen doen er langer over, dat begrijp ik, maar kom zeg, zo vlak voor de uitgerekende datum ga je als fam geen feest geven, bijna 2 uur verderop, ZEKER niet als je er niet bij mag zijn, dat is ronduit absurd!! En hoezo, zij zijn de belangrijkste vrouwen in zijn leven, dat hoor JIJ te zijn op dit moment. Nu ben ik heel erg recht voor zijn raap, maar ik had dus zelf tegen mijn man gezegd dat hij kon kiezen, of ze komen wanneer JIJ dat wilt, of hij kon wegblijven. Heb het hier gehad vlak voor mijn bruiloft, mijn man wilde een echtpaar uitnodigen (vrienden van mijn schoonouders) die ik er absoluut niet bij wilde hebben. Deze man had nl heel kwetsende dingen over mij gezegd (oa tegen mijn pleegdochter dat hij het zo erg vond dat ze bij mij moest wonen :x:x en nog veel meer) Mijn man bleef volhouden dat hij hun echt niet kon weigeren. Maar ze zijn niet uitgenodigd, aangezien ik mijn man dus heb gezegd, dat als hij hun uitnodigen zou, ik de bruiloft zou afblazen (wat ik ook gedaan zou hebben dan). Een enkele keer moet je op je strepen staan, en dit is zo'n geval in mijn ogen dan.
Pfff........nou ik kan me je gevoel goed voorstellen. Maar je man mag hier zelf ook wel wat van zeggen hoor vind ik, hoe het voor jou is. Wat vind hij er zelf van? Ik zou als de baby geboren is met dit hele gebeuren in het achterhoofd, hele strikte regels omtrent wat je wel en niet wilt met schoonmama ed opstellen en zorgen dat je man zich er ook aanhoudt, dat je SAMEN bepaalde regels hebt. Want ik zie de eventuele bui al hangen.........