Nou meiden, ik ben nu ruim 37 weken zwanger de vorige keer is mijn bevalling geeindigd in een spoedks onder narcose heel vervelend en ik heb echt moeten bijkomen, zoontje lag op ic en ik mocht en kon er niet heen te druk geen tijd mij te rijden of ik moest op de koude gang wachten ben de eerste dag 2 x 5 minuten geweest pas toen hij 36 uur oud was kon ik echt behoorlijk naar hem toe. Nu hebben wij die eerste dag enorm veel bezoek gehad niemand belde maar iedereen hoorde het via via en stonden direct aan mijn bed, gevolg iedereen ging met mijn man naar beneden en ik zag iedereen aan mijn kind zitten en ik kon het alleen maar zien op de camera vreselijk vond ik dat, mijn man begrijpt mij, maar ik heb al een aantal keren aangegeven dat ik dat enorm vervelend vond bij de familie en hun redeneren dat ik niet zo moet zeuren moet blij zijn dat ze interesse tonen. Ik ben er zo blij mee heb nu al 1,5 week in het ziekenhuis gelegen en heb niemand gezien van de familie ook niet gehoord dus waarom moet ik er nu blij om zijn als ze wel komen? Nu hebben wij gezegd (wij weten wanneer ze gaat komen) Alleen de bevalling wordt pas gekozen op de dag van (tenzij ze nu inderdaad in stuit is gedraaid wat de vk gisteren vermoedde) De kans is groot dat het weer een ks wordt en de vraag is natuurlijk of de ruggen rpik nu wel te prikken is. Ik ben al bij de anesthesist geweest en deze ziet het somber in. Waar het dus op neer komt als ik bevallen ben, en we wat tijd door hebben gebracht met zijn 3tjes dan gaat mijn man onze zoon halen die is bij mijn opa en oma en die hoeven er niet zo nodig bij te zijn op dag 1 die wachten rustig. Als zoon erbij is bellen we pas naar onze ouders. Dan sturen we de zussen en broers ook een berichtje met de ouders maken we de afspraak dat ze op een bepaald moment mogen komen, dat ik er ook bij kan zijn dat heb ik de vorige keer ook niet mee mogen maken helaas, en dan zijn broer en zussen hoe gaan we dat duidelijk maken dus we er niet op zitten te wachten dat zij direct aan ons bed staan, ik ben iemand die direct zou zeggen jullie zijn niet welkom vandaag maar pas als ze bij mij op de afdeling ligt (ze moet eerst naar de kinderafdeling voor opname dat is nu al zeker) Mijn man wil het graag wat subtieler aanpakken. Maar ik waardeer het echt niet als iedereen er weer zo snel staat en ken mijzelf ben daar nu zo standvastig in dat ik ze allemaal echt met een hoop stampij weg stuur en dat wil ik voorkomen, bij de laatste bevalling stond de hele familie op de verloskamer omdat ze in het ziekenhuis hebben zitten wachten.
Ik zou er denk ik ook voor kiezen om meteen duidelijk te communiceren: jullie zijn vanharte welkom, maar nu nog even niet. Geef ook aan dat zowel jij als de kleine nog moeten herstellen/bijkomen van de bevalling. En misschien kan je ook het ziekenhuspersoneel inlichten, dat jullie niet willen dat iedereen meteen de eerste dag bij de kleine komt kijken. Zij kunnen ze dan ook wegsturen onder de noemer van rust. Probeer je er alleen niet te druk om te maken, anders heb je kans dat je te veel daarom loopt te stressen ipv genieten van die eerste momenten samen. Geef ook aan je partner aan dat duidelijke afspraken vooraf én dat hij met jou op 1 lijn zit jou rust geeft, welke je hard nodig hebt voor de laatste weken en de bevalling.
Ik zou het nu al communiceren. Alvast een berichtje sturen of even bellen hoe je het wil gaan aanpakken. Dan heb je die stress dan niet meer. En pas na een tijdje sturen dat ze geboren is, en niet zeggen in welk ziekenhuis, of een verkeerd ziekenhuis haha! Ik heb ook mijn schoon ouders moeten wegsturen, die daardoor huilend op de gang stonden maar ik zat er echt niet op te wachten dat ze bij de bevalling waren, en hun dachten als we gewoon maar binnen gaan durft ze ons niet weg te sturen ( met hun grote camera) Dus nu ben ik super pril zwanger en heb nu al met man gecommuniceerd dat we ze niet vertellen als de bevalling begonnen is en duidelijke afspraken maken.
Ik heb ook van tevoren aangegeven dat we niet eerder bellen tot ze geboren was en dat we dan zouden aangeven of we bezoek aankonden. Ik heb een hele zware bevalling gehad, ik was om 16 uur bevallen en de familie was vanaf 19 uur welkom. Alleen onze ouders en broers/zussen zijn even langsgeweest. Ik moet wel zeggen dat ik het heel fijn vond dat ik ze even een knuffel kon geven, ook al zag ik er van tevoren ook tegenop, die drukte aan mijn bed. Maar gewoon duidelijk je grenzen aangeven en als je bezoek niet zit zitten, zou ik wat later bellen.
Herkenbaar verhaal (helaas). Ik heb bij de tweede en derde mijn schoonouders gewoon pas een paar uur nadien ingelicht en gezegd dat we pas visite wilden als we weer thuis waren.
Ik herken het niet (nog geen mama) maar begrijp het heel goed. Zeg het van te voren idd dat het je zwaar viel, dat je het heel fijn zou vinden als broers zusters etc komen maar echt even op afspraak omdat het anders wat te zwaar voor jullie is, emotioneel/lichamelijk.. Ik vind dat dat best kan hoor!
De tip van het ziekenhuispersoneel inlichten ook zeker doen hoor! Die kunnen er fantastisch in helpen Verder zou ik ze sowieso pas op de hoogte stellen wanneer je eraan toe bent om bezoek te ontvangen. Of dat nu 2 of 20 uur na de bevalling is... Ik snap dat je man daar misschien niet zo op zit te wachten, maar het is toch idioot dat zij bij de vorige al meer tijd samen hebben gehad met jullie kleine dan jijzelf.
Gewoon duidelijk zijn en er niet omheen draaien. Je kunt aangeven dat het de vorige keer allemaal veel te veel was voor je. En dat zij dus op een ander moment uitgenodigd worden. Ik snap het hele probleem niet. Ik begrijp eigenlijk niet waarom je man iedereen aan jullie kind liet zitten terwijl die op de IC lag? Dat zijn toch veel te veel prikkels, je kind ligt toch niet voor niets op de IC! Ons kind lag gewoon bij mij op de kamer. Ze was wat misselijk en kreeg een warmtebedje voor haar temperatuur aangezien kruiken hier niet meer mogen. We hebben gewoon heel simpel gezegd dat ze in haar bedje bleef vanwege deze zaken en dat werd meteen geaccepteerd. Ze hebben gewoon naar haar gekeken, ze kozen er zelfs zelf voor om haar ook niet aan te raken om haar haar rust te gunnen. Als ze maar gewoon weten waarom is er meestal niets aan de hand. Later is er tijd genoeg om te knuffelen. En idd.... ziekenhuispersoneel is ervoor om mee op te letten. En je hoeft ook niet acuut te bellen dat de kleine er is. Kan ook een dag later. Ik heb zelfs de hele kraamweek verder bezoek afgehouden. Alleen onze ouders en broers met aanhang waren welkom. Die hebben de deur niet platgelopen. Heb een heerlijk rustige week gehad.
Ik zou nu al iedereen inlichten, zo weet iedereen hoe jullie erover denken en hoe jullie het willen. Zo hoef je op het moment dat de kleine geboren is, niemand tegen het zere been te schoppen..
De menen die ingelicht worden staan dichtbij ons, er worden al 20 kaartjes minder verstuurd dan bij ons zoontje, dus daar ga ik wel vanuit, maar dit gaat echt om de directe familie. Wij hebben zeker wel wat afspreken gemaakt samen en zitten ook op 1 lijn, ik weet alleen dat mijn man er moeite mee heeft dit op een subtiele manier te verwoorden of meer om het gewoon te verwoorden en zo subtiel ben ik nu al niet en vrees dat als de mensen gewoon komen ik dan nog veel minder subtiel ben. Afspraken die wij hebben gemaakt tot nog toe: Na geboorte eerst even lekker bijkomen met zijn 3 en samen, dan gaat mijn man zoontje halen bij mijn opa en oma, wordt het nachtwerk dan pas de volgende morgen. Pas als zoontje erbij is bellen we opa en oma's en spreken een tijd af dat ze mogen komen kijken en dan wordt het plan om te vertellen dat ze niet direct met zijn allen welkom zijn. En dat broers en zussen een pas op de plaats moeten maken even om ons tto rust te laten komen. Ik heb dit al meerdere keren aangekaart als we met zijn allen waren we spreken ze verder nooit maar dan zijn ze er ineens zeg maar. Hier werd heel lacherig op gereageer zo van je moet blij zijn dat we komen en dan bepalen we zelf wel wanneer daar pas ik dus voor. Ik ga inderdaad ook het personeel inlichten, we gaan sowieso al de auto ergens anders parkeren schoonmoeder moet die dag werken in hetzelfde gebouw.