Agree, maar, soms moet je het gewoon doen met wat je hebt. Onze ouders zijn ook groot geworden, en vele van die generatie hadden geen eigen kamertjes. Het is een luxe, geen noodzaak.
Krullie. Mijn vriend heeft 2 kids die bij hem woonden en ikzelf heb 2 kids. Kan moeilijk zeggen jou kids kunnen hier niet wonen want er is niet genoeg ruimte. Over paar jaar willen we wel ander huis, maar dat is nu even niet betaalbaar.
Haha oh zo begrijpelijk! Aan samengestelde gezinnen niet gedacht! lijkt me fijn dat opgroeiende kids toch een plek voor zichzelf hebben, zeker als ze ouder worden. Een puberende zoon of dochter met huiswerk en vrienden enz zit niet altijd te wachten op jongere broertjes en zusjes die ook op hun kamer willen spelen. Maar dat is zoals ik het bekijk. kim11 heb je ook wel gelijk in dat het misschien meer luxe is als elk kind een eigen kamer heeft. soms kan het idd even niet anders.
Als iemand huiswerk moet maken, zouden de andere kinderen natuurlijk even ergens anders kunnen spelen.... Het hoeft geen probleem te zijn, je kunt er wel een probleem van maken
Ja wij zijn een super samengesteld gezin hihi. En als de oudste bv boven moet leren gaat de rest gewoon naar beneden of buiten spelen.
Ik denk dat het keten van korte duur is, maar kan me voorstellen dat het op dit moment heel slecht uitkomt. Ik zou eigenlijk voorlopig helemaal niks doen met kamers als ik alleenstaand was, en gezellig met mini een kamer gaan delen voor de eerste maanden tot jaren dan is iedereen een stuk ouder en jij misschien weer meer jezelf. Als jij naar t zh moet, komt er dan iemand voor je kinderen in huis? kan me namelijk niet goed voorstellen dat er iemand 3 slaapkamers over heeft voor de logeetjes, dus dan zal er denk ik ook gedeeld moeten worden? ik heb trouwens van mijn zesde tot mijn tiende (ongeveer) een kamer met mijn broertje gedeeld, natuurlijk haalden we ook weleens wat uit maar in t algemeen ging het prima, en raken kinderen snel aan zoiets gewend.
Ik zou de jongste de eerste tijd op jouw kamer laten slapen. En wie weet ... tegen dat die een jaar of 2 à 3 is, is er misschien wel een "match" met 1 van de 3 anderen, zodat die bij 1 van de 3 op de kamer kan zonder dat de kamer elke nacht is afgebroken of er niemand slaapt. De oudere kinderen worden ook elk jaar ouder, dus wie weet lukt het over pakweg 3 jaar wel om er 2 samen te leggen?
ahum... je bent de moeder toch? MEt andere woorden. De baas is huis. Ze kunnen ook leren om samen te slapen. Andere kinderen kunnen het ook, zij dus ook.Ja dat word even doorbikkelen, ook voor jou. Maar het is zeker niet onmogelijk.
Nee nee zo bedoel ik he niet. Ik ben juist tegen abortus! Maar in haar situatie was ik toch een stuk voorzichtiger geweest. Las dat ze 10 weken opgenomen word, alleenstaand is en in de schuldsanering zit.
Misschien kunnen de oudste en de nu nog jongste bij elkaar op de kamer en dan de oudste wat later naar bed brengen dan de jongste. Dat zorgde er hier voor dat mijn dochter al sliep en mijn zoontje ging daardoor ook snel slapen, want er viel niets te keten en te praten. Sterkte met alles.
wat goed dat je serieus over dit slaapkamer 'probleem' nadenkt! en wat een topper ben je dat je bereid bent om je problemen onder ogen te zien en er wat aan gaat doen! lijkt me geen pretje om 10 weken opgenomen te worden, dus diepe buiging. vergeet niet dat andere mensen altijd wat te zeuren hebben, als je abortus had gepleegd dan had je het hele forum over je heen gekregen. Had je tien weken na de bevalling met dit topic gekomen dan hadden mensen gezegt dat je daar eerder aan gedacht had moeten hebben... sterkte en pas goed op jezelf!
Ik heb met je te doen lijkt mij een vreselijke situatie waar je in zit, ik zou inderdaad ook de zolderkamer proberen te splitsen. Wens je sterkte.
Ts, je geeft aan ivm bi en bandenpijn niet op te kunnen treden. Dat kan ik mij volledig voorstellen en steeds jezelf die trap op slepen lijkt me inderdaad niet echt een goed idee. Dat je geen hele avonden boven wilt zitten of geen geld hebt voor een goede babyfoon met terugpraat functie dat snap ik ook volledig. Misschien is daarom het volgende wel een oplossing. Je laat de boel even de boel zoals het nu is. Je neemt na de bevalling je baby bij je op de kamer totdat je zelf voldoende herstelt bent en weer de energie hebt om er voor te gaan. Op dat moment wordt het tijd je kinderen op te voeden en ze samen op 1 kamer te leggen. Je hebt dan geen last meer van al je lichamelijke klachten en kun je dus makkelijker optreden tegen hun gedrag. Hierna komt er een kamer vrij en heb je plek voor de jongste gemaakt. Natuurlijk is het nu al van belang dat je optreed tegen verkeerd gedrag van je kinderen, maar waarom op dit moment de uitdaging van samen op 1 kamer weer aan gaan als je dat kan uitstellen tot je zelf weer wat beter in je vel zit (lees niet zwanger met alle klachten van dien aard) Heel veel succes en je kan het
Mijn hemel wat een puinhoop. Krijg je ook nog iets van hulp bij de opvoeding TS? En hulp van de vader van je meiden? Sterkte met alles en met je opname, probeer iets van je leven te maken daarna. Daar hebben je kinderen recht op. On topic: idd jij en de baby naar zolder.
Goede oplossing, goed omschreven. Zodra je weer opgeknapt bent kun je opnieuw kijken naar een oplossing. Tenzij je inderdaad de luxe hebt van 4 slaapkamers en een zolder EN zin om de boel aan te pakken. Hier overigens maar 2 slaapkamers. Jongste slaapt al sinds ze een maand is bij de oudste (toen bijna 4) op de kamer. Ze zijn nu 15 maanden en ruim 5 jaar. We hebben een scheiding gemaakt door een schuifdeurkast tussen de 2 bedden te plaatsen. Gaat gelukkig goed, we hadden ook niet veel keuze. Zet m op en probeer ook te genieten van je zwangerschap! Xxx