titel zegt het al... Ik ben thuisblijfmoeder zoals dat zo "modern" heet. Man en ik hebben bedrijf aan huis(boerderij), man werkt van 7:00 tot zo'n 21:00 maar is wel in huis voor (laat) ontbijt, lunch en warm eten. Ideaal, want dan kan hij soms ook even onze dochter haar fruithap doen, uit bed halen of wat dan ook. Ook kan ik, mits manlief bij huis is, even snel zonder kind naar winkel, lang leve de babyfoon. Maar toch, de zorg voor ons meisje doe ik voor zo'n 95%. Soms breekt het me weleens op. Onze dame is nu een half jaar en ze is steeds makkelijker geworden. Huilt alleen wanneer er echt wat is, kan zichzelf steeds beter en langer vermaken. Maar toch, ik ben altijd blij als ze haar middagdutje doet of savonds om uurtje of 20:30 onder de wol ligt. Heb ik even "me-time". Ik weet dat het heel normaal is dat je als moeder het wel even lekker mag vinden dat je tijd voor jezelf hebt, maar toch, soms voel ik me schuldig tegenover mijn dochtertje, zeker omdat ze helemaal geen lastig kind is. Misschien komt het wel omdat ik dag in dag uit met haar samen ben? Herkenbaar???
Ja ik herken dat wel. Ik ben een onvrijwillige thuisblijfmoeder en mijn man werkt heel veel. Ik ben ook gewoon echt moe na een dag moederen en hoeveel ik ook van mijn meisje hou zou ik graag weer iets voor mezelf willen doen. Ik heb ook geen lastig kind dus ik herken je gevoel heel goed!
Ja hoor ik herken het zeker. Dit is dan ook de reden dat ik wel werk. Voor het geld is het niet nodig, maar voor mij wel. Ik vind het heerlijk om een paar uurtjes even er tussen uit te zijn, zonder te hoeven zorgen. Maar ik vind het natuurlijk ook weer heerlijk om weer lekker thuis bij mijn meisjes te mogen zijn. Ideale combinatie zo voor mij. Oja en dat even tijd voor jezelf, als ze op bed liggen, daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Ik vind dat namelijk ook altijd weer lekker, dan kan je even iets voor jezelf doen en eventjes opladen. Niets geks aan. Misschien helpt het jou om iets vaker wat voor jezelf te gaan doen, dus oppas of opvang regelen zodat jij er ook even tussenuit bent.
Haha nou ik ben ook full time thuis en voel mij echt niet schuldig als ik blij ben dat ze allebei in dromenland zijn hoor..een ander is toch ook blij als zn werkdag erop zit..alleen die van ons wat langer En mijn man gaat om 7.30 weg en komt rond 18.00 thuis.
Herkenbaar hoor! Tenminste, ik voel me niet schuldig, maar ben wel doodop na een dag moederen met die twee ladies. Heb één makkelijke en één wat intensievere baby Ben ontslagen tijdens verlof dus ook niet vrijwillig op het moment. Dit jaar hopelijk weer werk vinden en betere werk-zorg-prive balans
Ik ben geen thuisblijfmama, maar ik vind mijn werk minder inspannend dan de zorgen voor de kids... Laatst had ik het er met een vriendin over, die zei: ja toch dan jammer he als ze er dan in liggen s'avonds.. Euh.....nee hoor! Ik hou zielsveel van mijn kinderen maar heeeerlijk, wat een rust als de klok 8 uur slaat Niet schuldig voelen hoor! Je hebt die tijd voor jezelf gewoon nodig om weer even op te laden. Wij mama's zijn ook maar mensen!
Nee ik ben blij dat ze om 19.30-20.00 bed in gaat en slaapt. Voel mij totaal niet schuldig wel mis ik haar aanwezigheid omdat ze zo druk is. Ze slaapt uurtje per dag de rest dag 9-8 gewoon wakker ik ben er kapot van hersenwerk en handenwerk hihi maar ik klaag niet ik probeer het leuk te hebben steeds iets anders en haar bijbetrekken. Heb tijd en voor hond uitlaten en winkels en koken en stofzuigen en opruimen, douche etc.. Ga in bed pas met 23.30-00... Is maar wat je er zelf van maakt.
Heel erg herkenbaar en daarom ben ik blij dat ik werk Ik zorg de ene week 1 dag, de andere week 2 dagen voor onze dochter en ik vind het enorm vermoeiend. Ik had al respect maar nu nog veel meer, voor thuisblijfmoeders. Moederen is pas een echte baan!
Ik zeg ook altijd "ik ga naar mijn werk om uit te rusten" . @ TS: Helemaal niks raars hoor dat je het zo voelt. Ik houd zielsveel van mijn kinderen, maar het is gewoon intensief om de hele dag te moederen en je huishouden te doen. Ik ben vaak ook blij als ze op bed liggen. Pas had ik onverwachts een middag vrij genomen en de kinderen waren gewoon op de opvang. Het was dus heerlijk rustig toen ik thuiskwam. Wat was dat genieten. Mijn moeder vroeg of ik het niet ongezellig stil vond om thuis te komen in zo'n leeg huis. Ik vond het juist heerlijk stil thuiskomen in zo'n leeg huis. En ik was extra blij om ze te zien toen ze thuis kwamen.
Heel herkenbaar! Hier hebben we ook bedrijf aan huis, en daarin werk ik ook nog is mee als de kleine slaapt. Voor mij dus geen rust als ze slaapt, maar juist nog even snel aan de slag en mee helpen. Vind de combi zeer pittig en ben dan ook wel is blij als ik even lekker naar de kapper of schoonheidsspecialist kan ofzo. Vind ik echt een heerlijk uitje En ik sport altijd anderhalf uur in de week, vind ik ook heerlijk Soms is het belangrijk om gewoon even tijd voor jezelf te maken. Manlief de kleine een keer in bed laten stoppen en zelf lang uit met de benen op de bank. En genieten van die kleine momentjes
Dylan is een heel lief rustig manneke maar ik geniet er van hoor als hij slaapt. Ook al heb ik geen moeilijke aan hem, het is toch leuk en dan voel ik me soms schuldig als ik zucht omdat ik hem op de babyfoon wakker zie worden
haha dat heb ik ook... denk ik oohhh nu al wakker, moet je niet nog ff half uurtje langer slapen ofzo... haha ik heb 2 maanden thuis gezeten tussen 2 banen in maar het is niet mijn ding, mn wereldje werd onwijs klein, iedereen was werken en ik zat alleen thuis met mn zoontje... maar naar mijn idee is een dag werken altijd rustiger dan dat je de hele dag thuis bent hoor!
Niet schuldig voelen! Het is ook vermoeiend, overdag word je geleefd. Ik ben ook bewust thuis voor ons kereltje. En die van ons ligt er om 19u in, heerlijk! Daarna ff me time in bad of lekker even tv kijken/sporten/oid. Waarschijnlijk heb je net als ik ook elke nacht 'dienst'? Dat vind ik zo zwaar, dat je altijd eruit moet omdat papa vroeg moet werken. Geniet van je kindje en geniet ook echt van de momentjes dat je t rijk voor jezelf hebt hihi.
Nicole18 en eveline1986 bedankt, ik ben dus niet de enige zuchtende mama als ze wakker worden haha Ik zit nu ook tussen 2 banen in, heb bijna hopelijk weer snel werk (part time) maar ik voel me zo opgesloten! Je kan niks want je weet niet wanneer je weer werk hebt dus dan zit je maar thuis of ga je naar oma of opa en boodschappen doen en thats it. Verder werkt iedereen pffff. Voel me dan ook schuldig tegenover Dylan, ik wil werk hebben om leuke dingen te doen met hem
Herkenbaar hoor! Ik ben nu ook de hele dag doodop vanwege m'n zwangerschap, en het is heeeerlijk als ze 's middag even slaapt (slaap ik ook!) en 's avonds om 20u gaan de lichten bij mij ook lekker uit. Dan ben ik echt bek af. Vind het toch best vermoeiend zo'n peuter, ben echt de hele dag in de weer, maar als ik me 's avonds afvraag wat we dan gedaan hebben dat zo intensief was.... geen idee! Gewoon het idee van 24/7 ogen in je achterhoofd moeten hebben ofzo? Vriendin van me werkt als gynaecoloog en maakt lange dagen, veel spoed eisend werk, heel indrukwekkend. Maar die verantwoordelijkheid is nog altijd niet te vergelijken met de verantwoordelijkheid die je als moeder voor je kinderen voelt; na een vakantie thuis, gaat zij ook weer 'uitrusten' op het werk