Lief dat je er naar vraagt. Ik ga heel eerlijk zijn dat het mij zwaar valt. Gisteren heb ik gelijk weer opnieuw contact gezocht met de huisarts en maatschappelijk werk. Vanmorgen heb ik een gesprek gehad bij de bedrijfsarts en vanmiddag bij maatschappelijk werk. Het is te veel wat er nu speelt, teveel wat ik moet dragen....het heeft tijd nodig, meer tijd nu sinds afgelopen weekend. Ik had alles weer aardig op de rit, (op werk na)maar sinds zaterdag is onze wereld weer aardig ingestort en lijk ik weer opnieuw te moeten beginnen. Oude wonden zijn weer open gegaan..
Wat een rot periode waar je weer in gaat Deesdees! Kan me voorstellen dat alles wat je hebt meegemaakt weer omhoog komt. Probeer hoe moeilijk ook te genieten van de kleine dingen in het leven, al lijken die dingen nu totaal niet van belang, zo blijf je wel het licht zien. En neem je tijd, laat je niks dor niemand bepalen, je moet dit weer een plekje geven en daar is tijd voor nodig. Doe rustig aan meid en ik denk aan je...
Is ook niet niks allemaal dit hoeveel kan een mens dragen.... Ik weet gewoon niet wat ik kan zeggen ... Er is ook zo weinig te zeggen. Wel goed van je dat je hulp zoekt.....
@pooh82; genieten van de kleine dingen is moeilijk, deze week valt weer even heel zwaar. Hopelijk gaat volgende week weer iets meer de zon schijnen. Gelukkig houden mijn jongens mij wel bezig en vrolijkend ze mij op. Tijd heelt weer opnieuw de wonden, die tijd zal ik ook nodig hebben en pakken al vind ik dat vreselijk moeilijk. @lov23; momenteel kan ik niet zo veel meer extra dragen, mijn emmertje stroomt over nu. Ook vanwege de ziekte van onze oudste zoon die nu in een rolstoel zit. Het is te veel, ben ook blij dat ik op tijd in zie dat ik hulp nodig heb en die ook gelijk zoek.
Wat heftig allemaal. Dees heel veel sterkte gewenst. Het is niet niets en dat allemaal in een korte tijd. Dikke virituele knuffel, pas op jezelf.
Hij heeft een heupziekte, zie mijn link in de handtekening. Tijdje terug heb ik er een topic over geopend om lotgenoten te vinden en te bespreken hoe de ziekte verloopt. De ziekte komt niet zo veel voor namelijk.
@Snoopy1983; Dankjewel Nog even een vraagje aan jullie die ervaring hebben met een spontane miskraam. Tot hoe lang moet/mag je nog dingen verliezen die er ondefinieerbaar zijn? Ik verloor vrijdagavond hard stug weefsel, leek wel een deel van het vruchtje. Ik verlies nu nog steeds bruine 'troep' met af en toe draadjes wat lijkt op spiertjes..(kan het even niet anders omschrijven).
hoi deesdees, zie nu dat je pas weer een miskraam gehad hebt. m'n hoofd hier is niet helemaal helder. wel heftig hé! ik heb ook een keer 2 miskramen achter elkaar gehad. de zwangerschap daarna had ik echt geen vertrouwen meer en heb er de 1e 12 weken ook niet van genoten. wil je hiermee sterkte toewensen. Mijn 1e zwangerschap eindigde ook in een miskraam. had met 10 weken nog een goede echo. met 11 weken niet meer. 12 weken spontane miskraam. wat voelde ik me toen leeg. nu trouwens ook hoor. vandaag huildag gehad, maar dan kroelen de kinderen even met me! wordt de hele dag getroost. Het verdriet is niet minder, maar dit vind ik wel een verschil als je nog geen kinderen hebt. groet mamsvan6
Het is zeker heftig, nu keer op keer de teleurstelling doet pijn. Gelukkig hier ook veel steun van de kinderen, wordt soms overladen met knuffels en kusjes van de jongens..erg fijn! Verdriet wordt zeker niet minder, het is en blijft een pijnlijke ervaring wanneer je droom uiteen spat. Voor jou is het nog zo vers meid, zo oneerlijk!