Ik ben even benieuwd naar wat jullie zouden doen in deze situatie. Al een tijdje merk ik dat het kindje van onze bovenburen heel veel huilt. Het klinkt als een kindje van ongeveer 2/3 jaar (ik weet niet wie er boven me woont ) Dit merk ik vooral nu ik er snachts vaak uit moet om te plassen. Meestal rond 2 uur hoor ik hem/haar huilen en dat duurt dan ook echt wel een half uur of langer. Vaak hoor ik hem/haar ook overdag, bijvoorbeeld rond 10 uur of smiddags (ik denk misschien na dutjes?). Het kindje roept dan huilend/schreeuwend om zijn moeder. Ook heb ik een keer gehoord dat het kindje huilend op het balkon gezet werd . Ik vind dit vreselijk om te horen, niet alleen vind ik het zielig voor dat kindje dat er kennelijk niet op hem/haar gereageerd wordt (of pas na lange tijd), maar ik vind het ook vervelend omdat ik er zelf niet meer door kan slapen. Zouden jullie er wat van zeggen? Ik vind het lastig omdat ik in augustus zelf een baby krijg die naar verwachting ook wel wat af zal huilen in het begin. Het is ook meer dat ik het opvoedgedrag van deze mensen afkeur, maar dat is natuurlijk niet iets waar je makkelijk over begint.
Je zegt dat je jouw bovenburen niet kent, maar keurt wel hun opvoeding af. Dat kan dus niet. Als je niet weet wie er boven je woont weet je ook niks van hun opvoeding. Hier ook een kindje die hard huilt zodra hij wakker wordt. Dan maak ik gauw zijn fles, maar dat duurt eventjes. En hij maar brullen. Sommige ouders laten hun kindjes even huilen, nadat ze al van alles hebben geprobeerd. En voor sommige kindjes werkt het ook nog. Niet iedereen is het daar mee eens, ik ook niet, maar wat voor mijn kindje werkt hoeft voor een ander kindje niet te werken. Misschien is de kleine wel ziek. Als je wil weten wat er speelt, zou ik langsgaan als ik jou was. Bel aan, stel jezelf voor en zeg dat je een kindje hoor huilen en vraag of jij misschien ergens mee kan helpen. Mijn zoontje huilt trouwens ook veel. We vermoeden nu KMA. Ik zou het niet zo tof vinden als onze buren zouden denken dat ik een slechte ouder bent en mijn kind niet goed opvoed. Ik zou het wel weer tof vinden als ze zouden vragen of zij misschien ergens mee kunnen helpen.
Lastig. ..kan zoveel zijn waarom t kindje zolang huilt. Misschien is t wel een huil kind wat veel drift buien heeft.. Misschien word er idd niet omgekeken naar t kind... Misschien slaapt het moeilijk in en moet het even huilen om in slaap te komen... Misschien hebben de ouders in het begin te vaak toegegeven en is de nieuwe tactiek; laten huilen en "negeren"... En zo nog veel meer gedachten...zou er nu niks van zeggen zeker omdat je niet weet wie de mensen zijn. (Hoelang woon jij en het gezin boven je er?) Als je ze tegenkomt een leuk woordje met ze doen en ze beetje leren kennen. "Ken" of zie je ze wat vaker en t gebeurt nog dan kan je iets in de trant gooien van... Ik hoor de kleine regelmatig huilen, is t een moeilijke slaper? Of zoiets in die trant. Iig eerst kennis maken anders kan je over komen als een "waar bemoeit die zich mee" of als jou kleine ook lang huilt door omstandigheden dan krijg je commentaar van hun...Denk ik.
Niets of je hulp aanbieden. Je weet niet wat er speelt, je weet niet waarom dat kindje huilt. Mijn zoontje huilde heel veel, de hele dag door of ik er nu wel of niet was. Elke nacht werd hij huilend wakker, terwijl hij lekker naast mij sliep en was dan ontroostbaar.
Ik zou inderdaad niet zo snel moeten oordelen als ik de situatie niet weet.. Ik denk dat ik eens ga uitzoeken wie het zijn en proberen een gesprekje aan te knopen.
Precies. En misschien kan je ook wel helpen. Heb jij net iets gelezen, of gehoord op tv wat een handige tip kan zijn. Maar wie weet is er ook niks mis en huilt de kleine snel. Succes ermee
Ik zou eerst de mensen leren kennen.. Zo oordelen kun je niet want je weet niks van ze.. Bel eens aan en stel je voor. Dan kun je er evt over beginnen dat je de kleine zo vaak hoort huilen en of je misschien ergens mee kan helpen
Hoe kun je hun opvoeding afkeuren ,als je uberhaupt niet eens wie er boven je woont en hoe oud het kindje/ geslacht etc is??? Ik zou eerst eens proberen een gesprekje aan te knopen. Misschien is er nl helemaal niks geks aan de hand en trek jij nu dus conclusies, zonder juiste info.
Dit dus. Mijn zus vertelde ook soms verhalen dat haar zoontje in het begin veel heeft gehuild, soms moest ze hem wel laten huilen omdat ze zelf buiten stond te janken van onmacht en vermoeidheid.
Mijn zoontje huilde de 1e 3 maanden van 7 tot middernacht en was alleen stil tijdens zijn fles. Ik heb regelmatig even buiten gestaan of met een koptelefoon opgezeten om maar even 'rust' te hebben ipv dat eeuwige gejank aan te horen. Ik heb regelmatig aan mijn buren gevraagd of ze het hoorden, maar ze zeiden van niet en dat 1 van hun kinderen vroeger ook een huilbaby was. Volgens mij hadden ze er wel degelijk last van, (huisje uit 1913 zonder isolatie, dus dat zegt genoeg) maar durfden ze dat niet te zeggen In jouw geval zou ik proberen een gesprekje aan te knopen zodat je misschien weet waarom het kindje zoveel moet huilen. Misschien houd je er nog een leuke vriendschap aan over
Ik ken een kindje dat huilt in zijn slaap.. Nu 2 jaar oud en alleen nog tijdens zijn middag slaapje, 2uur lang. Kind weet zelf van niets maar het is voor de 'rest' best vervelend hahaha
ik zou me hier niet mee bemoeien. ik heb mn dochter ook wel vaak laten huilen snachts. omdat er gewoon niets hielp! dan maar laten huilen. misschien is het gewoon een kind wat veel huilt en de scheur opentrekt. je weet verder nergens iets van. ik zou woest worden als mijn onderbuurvrouw die ik niet eens ken en zelf nog geen kinderen heeft mij even gaat vertellen wat ik fout doe!
En dat het kindje veel huilt, wil nog niks zeggen over de opvoeding hè? Voor hetzelfde geld ligt het kindje helemaal niet alleen, maar ligt/zit hij lekker bij zijn mama. Jelle heeft ook wat afgehuild, maar zelden in zijn eentje in bed, altijd bij mij of bij mijn man. Soms moet een kindje gewoon huilen, en dat is niet perse slecht. Zolang ze het overgrote deel van de tijd gewoon bij je zijn is huilen niet schadelijk. Dat word het pas als ze veel alleen moeten huilen.
Ik zou langsgaan om me voor te stellen en informeren waarom ze het kindje laten huilen, anders blijf je het je afvragen.. Ik denk dat ze het laten huilen, omdat ze het huilen willen negeren. Zodat het kindje het afleert om s nachts om aandacht te vragen. Onze buurvrouw informeerde ook bij ons waarom ons kind sochtends en savonds de boel bij elkaar schreeuwde. Dat was vorig jaar, ons tandenpoetsdrama. Inmiddels allang weer over. Ik was blij dat ze vroeg wat er was.
ik zou er ook niet zomaar heen gaan, bij twijfel misschien eerst eens kennis maken ofzo. en dan misschien eens vragen of hij slaapproblemen ofzo heeft. mijn zoontje heeft ook een periode gehad rond zijn 2e. dat hij gewoon brulde als hij op bed moest. en wat we ook deden niks hielp. uiteindelijk ook gewoon laten brullen en af en toe troosten. en uiteindelijk werden de huil periodes steeds korter. ik heb goed contact met mijn buren en ze konden hem ook horen. maar gelukkig begrepen hun het wel,, en kreeg ik er geen commentaar op. soms werkt gewoon even helemaal niks. en heel soms als mijn zoontje echt heel boos is om niks dan zet ik hem eventjes in de gang, dan kan hij ook zo 10 min brullen als hij zijn zin niet krijgt, maar daarna is het weer goed en is hij weer poeslief. ik zou niet te snel oordelen als je ze helemaal niet eens kent.