Als je jouw dochter wel wilt laten afspreken met haar, zou ik gewoon zeggen dat ze alleen beneden mogen spelen zodat je ze in de gaten kunt houden. Als je wilt dat het contact wordt beperkt tot het schoolse gebeuren, zou ik inderdaad je dochter niet meer laten afspreken met haar en afspreken met andere kindjes stimuleren. Onthoud wel dat je niet àlles kunt regelen in het leven. Of in dit geval: jouw dochters leven. Ze zal nu eenmaal vaker mensen tegenkomen die niet jouw keus zijn. Wat wil je daarmee doen? Iedere keer de juf inschakelen?! Ik zou je dochter zelf stimuleren tot andere contacten en haar vooral laten weten hoe jij denkt: wat jouw normen en waarden zijn. Maar geef je haar wel de ruimte om even 'lekker stout' te zijn. Ook daar leert ze van.
Een moeder noemt haar eigen kindje van 4 een rotzak?!! Dieptriest, heb medelijden met het jochie. Klinkt alsof daar wel wat hulp geboden kan worden. Ik ben dan iemand die zich dat wel aantrekt en wat verder kijkt. Ik geloof niet dat een kind van 4 een rotzak kan zijn. Misschien heeft het kind het thuis wel helemaal niet goed en uit zich dat als hij ergens is waar gij zich goed voelt...
Hier hebben we er helaas ook mee te maken, maar gelukkig staat onze dochter wel iets steviger in haar schoenen wat dit betreft. Toen het vriendinnetje hier voor het eerst aan het spelen was, was ik eerlijk gezegd een beetje in shock Kind zat in al mijn kasten, gooide alles wat ze in haar handen had op de grond, maakte ruzie met mijn zoontje door zijn speelgoed stuk te maken en noemde me als klap op de vuurpijl een paar ker Piemel! toen ik haar op d'r gedrag aansprak. Toch kunnen de meiden wel leuk samen spelen, dus zolang mijn dochter het gedrag niet overneemt mogen ze na school samen spelen. Moet wel bekennen dat ik het niet echt toejuich Kan je het andere vriendinnetje niet wat vaker bij jullie laten spelen?
Jeetje wat lastig! Ik zou de moeder van dit meisje er nog een keer op aanspreken of eigenlijk gewoon een gesprek hebben met deze moeder. Ook de tip van wel samen spelen maar dan beneden in het zicht vind ik een goede.
Hoe nam de moeder dit op? Ik mag de moeder van het meisje namelijk wel heel erg en ze zit ook in de schoolraad e.d.
Misschien was het niet zo bedoeld, je weet natuurlijk niet hoe de situatie was. Ik noem mijn zoontje regelmatig op meerdere manieren een etter "Hee etter kom eens hier" maar aan de toon die ik uitsla snapt iedereen dat dit niet naar bedoeld is. Ik hoop inderdaad niet dat het zo bedoeld is als jij het opvat want dat is inderdaad niet fijn voor het jongetje. Kan de moeder ergens wel snappen want als je geen grip op je kind hebt en je word er niet bij geholpen kan de situatie gewoon niet fijn zijn en dat heeft invloed op de relatie met je kind natuurlijk... zonde! In de huiskamer spelen onder toezicht is een idee maar ik vind het gewoon ronduit een vervelend meisje en ze irriteert me rot. Zelfs onder mn neus probeert ze dingen uit te vreten en te fluisteren in het oor van mn dochter wat ze moet doen e.d. En mijn dochter kijkt nog "betrapt" als ik door heb wat ze willen doen maar zij heeft dan ook nog een brutale lach op haar gezicht, het doet haar werkelijk niets. Als ik nu een keuze moet maken dan komt ze er hier niet meer in en word er niet meer gespeeld buiten schooltijd maar ik weet niet of ik dat wel kan maken. Maar jullie hebben wel gelijk dat ik nu nog een beetje kan sturen en zometeen niet meer...
Tja het kind is ook echt een rotzak. Zit meer in de strafhoek op school dan in de kring. Breekt de boel af, heeft een grote mond en slaat andere kinderen. Ik ken zijn thuissituatie niet helemaal en het interesseert mij eerlijk gezegd ook niet. Ik heb meer dan genoeg aan mijn eigen gezin en ben allang blij dat mijn kinderen over het algemeen gewoon goed luisteren en bij iedereen mogen spelen. En als er dan andere moeders zijn die het gedrag van zo'n kind wel aantrekt moeten ze dat helemaal zelf weten. Ik begin er echt niet aan! Hier komt hij gewoon niet meer binnen.
Is dat echt zo schokkend ja Waarom zou ik mij bemoeien met een ander? Ik heb echt al meer dan genoeg aan mijn eigen gezin. Ik brand mijn vingers hier echt niet aan. School en zijn ouders moeten zijn gedrag maar onder de loep nemen. Ik niet hoor.
Mee eens hoor. Jij zegt gewoon hardop wat veel moeders in de praktijk ook denken en doen. Je hoeft niet het leed van de hele wereld op je schouders te dragen. De problematiek is kennelijk op school bekend, wat moet je dan nog meer? Je kan het hooguit een keer aankaarten bij de juf of schooldirectie.
Mijn dochter heeft regelmatig vriendjes en vriendinnetjes over de vloer en als ze taal gebruiken die hier niet gewenst is zeg ik er direct iets van. Voor ze boven gaan spelen vraag is ze of ze nog weten wat de afspraken zijn. Alleen op dochters kamer spelen, niet aan de kraan komen (ze heeft een wasbak op haar kamer) en ze mogen alleen op de badkamer komen om naar het toilet te gaan. En opruimen als ze klaar zijn met spelen. Een keer was ze hier met een vriendje en hebben ze samen een trommel gesloopt..... Ik heb op ze gemopperd omdat het niet de bedoeling is dat er spullen stuk gemaakt worden, of het nou oud is of niet. Heb tegen mijn dochter gezegd dat als.ze hier iemand te spelen heeft en dan dingen stuk gaat maken er geen kinderen meer mogen komen spelen, en tegen het vriendje dat als hij van plan is spullen te slopen als hij hier komt, hij niet meer welkom is. Ik heb dit.ook besproken met zijn moeder, ook uitgelegd dat het me absoluut niet om die trommel ging(onding) maar om het principe dat je spullen niet stuk maakt, of het nou oud is of nieuw, dat.Doe je niet! Dit zou ik in jouw geval ook doen, gewoon tegen het meisje zeggen "als jij hier niet leuk kunt spelen, en de boel stuk of vies maakt en je niet aan de afspraken kunt houden, mag je hier niet meer komen spelen. Jouw huis, jouw regels! En misschien je dochter leren dat ze je roept als ze.dingen doet die niet door de beugel.kunnen, want jouw dochter weet vast wat bij jullie de.regels zijn. Ik zet ook nog wel eens de babyfoon aan als ze boven spelen in de winter, anders laat ik de deur van de woonkamer open zodat ik altijd kan horen wat ze doen.
Bij mijn dochter in de klas zitten ook een aantal kindjes die ik liever niet in huis heb. Mijn dochter is nogal bang aangelegd en neemt alles van ze over. Zo is er een kindje in de klas wat om zich heen trapt en of daar papa, mama, opa, oma, een fiets, bank, tafel of muur staat maakt niks uit. Ze probeert het soms na te doen, maar dat leer ik heel snel af. Poep, plas, dood, enz hoor ik hier ook regelmatig. Niet grappig maar ja.
Ik deel je mening ook! Wat moet 1 moeder hier ook aan doen als het al bekend is op school? Ontopic: Mijn zoontje heeft gelukkig tot nu toe geen vervelende kindjes mee naar huis genomen. Gelukkig niet, want hij is ook wel makkelijk beïnvloedbaar.
Ook hier helaas een aantal klasgenootjes van jongste (7) die ik niet over de vloer wil. Een jongetje dat helaas opgroeit in een gewelddadig huishouden. Moeder wordt mishandeld door vader (tanden uit de mond geslagen). Met gevolg dat jongetje ook om zich heen mept in de klas, op het schoolplein en bij kindjes thuis. Een jongetje wiens vader in de gevangenis zit wegens geweld. Moeder geeft zelf aan nu al de controle over het kind kwijt te zijn en raad zelf aan om kind niet te spelen te vragen omdat ze niet in staat voor zijn gedrag. Kind is ook erg agressief, baldadig etc. Dan een jongetje dat alles sloopt dat los en vast zit. Kwam hier eens spelen en ging met jongste naar boven. Ik wist dat hij erg druk en agressief kon zijn, dus ben boven op kantoor gaan werken zodat ik mee kon luisteren. Opeens begint jongste te huilen, had jongetje twee zwaarden kapot geknakt en een dorpje met huisjes en poppetjes compleet verwoest. Als klap op de vuurpijl hoor ik hem zeggen: zullen we de poes doodmaken??? En dan nog een jongetje die zichzelf boven de rest van de kinderen geplaatst voelt omdat papa een "bekende nederlander" is. Ouders zijn gescheiden. Papa komt alleen als hij toevallig op dat moment geen vriendin heeft. Moeder is na de scheiding alleen gebleven, wanhopig wachtend tot hij ooit weer terug komt... Kind kan niks verkeerd doen. Hij sloopt fietsen in het fietsenhok, dwingt jongste om op schuurdaken te klimmen (met gevolg dat jongste er niet meer af durft) want anders...., brutaal, grote mond, schuttingtaal. En moeders zegt alleen maar: kan me niet voorstellen dat B. dat doet... Tja dan is de spoeling aardig dun geworden. Zoonlief is dus vaak thuis, gaat voetballen op het veldje, speelt soms met meisjes (want die doen niet zo raar mama)...
Ik kan nu niet anders zeggen als: dank voor het hardop uitspreken van iets wat ik nooit zal durven zeggen terwijl ik het keihard met je eens ben!
Nou graag gedaan hoor Ik wist niet eens dat vreemd was om zo te denken en dit ook gewoon uit te spreken. Dit bespreek ik ook zo met andere moeders op het schoolplein. Deze willen ook niet dat hij bij hun komt spelen.
Ik vind het rigoreus om te zeggen dat dat school en de ouders dat maar moeten oplossen. Ik ben van mening dat we allemaal onze verantwoordelijkheid naar elkaar hebben en wat minder individualistisch in het leven kunnen staan. Allemaal ons steentje bijdragen aan het welzijn, ook al is het een klein steentje en een andermans kind. Daarin mag je wel een grens trekken, zoals idd niet meer mogen komen spelen, maar ik vind het wel hard overkomen dat zijn thuissituatie je niet interesseert. Misschien hebben ze inderdaad hulp nodig. En ik kan een kind van 4 ook geen rotzak vinden. Hooguit een kind wat niet krijgt wat het nodig heeft. (Duidelijke grenzen, aandacht, liefde, warmte?)
Hoewel ik het wel met je eens ben, breekt tegelijkertijd mn moederhart. Sneu voor zo'n jochie dat hij eigenlijk nergens welkom is om te spelen. Ik hoop dan maar dat zn ouders het opmerken zodat er misschien nog iets aan gedaan kan worden qua gedrag