ooh ik vond ze prachtig.. maar kon er niets mee bij de eerste duurde het echt een tijdje voordat die warme golven van moederliefde over me heen kwamen.. ik vond het zo'n vreemd wezentje. bij de tweede ging dat sneller, ik denk ook wel omdat het minder geforceerd aanvoelde, ik kon die wenperiode beter accepteren omdat ik wist dat het wel goed zou komen. misschien waren het wel gedrochten hoor, maar ik vond ze de mooiste op de wereld!
Geboren met haar tot op je rug?! Je maakt een grapje hè? Ik heb even gegoogled maar het enige wat ik kon vinden was dit: Een baby geboren met veel haargroei
Jij zag er enkele minuten na de geboorte ook goed uit, zeg! Ik weet nog dat ik er zo brak uit zag dat ik mezelf nauwelijks herkende in de spiegel. Gelukkig keek ons zoontje nog niet zo nauw, anders was dat wrs ook tegengevallen
Haha zou een baby ook kunnen schrikken van het uiterlijk van de moeder Misschien moet ik me dat meer afvragen dan andersom
Ik ben gezegend met twee prachtige kinderen. Maar mijn ouders dachten dit wel van mij. Het is natuurlijk helemaal bijgetrokken, ik ben nu echt een schoonheid Maar mijn ouders waarschuwden de kraamvisite voordat ze me van mijn kamertje ophaalden. En als ik die foto's terug zie, dan snap ik dat ook wel. Ik was echt een lelijk paars wurmpje, haha.
Ik vond mijn dochter de allermooiste!!!! Als ik nu foto's terug kijk, moet ik wel lachen. Dochter was net geen tien pond en echt enorm!! Ze was zo dik, vooral haar gezichtje, dat je niet twee ogen zag maar gewoon een horizontale streep van links naar rechts. Gelukkig is ze supsr mooi opgedroogd whahaha!
Ik was wel meteen straal verliefd op hem maar zag wel dat hij niet voor de Zwitsal reclame door mocht. Ik heb 2,5 uur geperst het arme kind zijn hele hoofdje was opgezet,dikke oogjes en dan nog een 8ponder met Hollandse wangen. Ik vond hem na een ruime week inmiddels prachtig en het mooiste kind ooit. Maar die eerste periode toen hij nog bij moest trekken niet. En nu? Nu het knapste peutertje van de hele wereld
Hier een heerlijke mollige baby die duidelijk flink opgepropt had gezeten in mijn buik . Daarom dus zeker geen knap kindje maar vooral een grappig, verfrommelt gezichtje . Dat zag ik echt wel... zei het ook tegen m'n man. Maar hield niet minder van haar! En een dag later was ze helemaal uitgevouwen' en een prachtig baby'tje.
O nee hoor, ik vond haar gelijk de liefste en prachtigste, en kwam net uit mijn soort van trance van de uitdrijving en was volledig emotioneel en wilde haar alleen maar knuffelen en kussen, dat ze nog vruchtwater met onbestemde stukjes in haar haar had en had gepoept op weg naar de uitgang en dus half onder de meconium zat kon me echt totaal niet schelen!
Heel eerlijk ik vond mijn oudste de eerste paar uur echt spuuglelijk (schaaam) maar nader hand kwam dat omdat hij extreem lang in het geboorte kanaal had gezeten. Dat een partij kreukels waar een oma van 90 jaloers op zou zijn. De andere twee werden puntgaaf geboren Ik hield gelijk van ze. En nu zijn net echt 3 prachtige kindjes
Ik heb een dochter op tijd en prematuur. Op beiden meteen helemaal gek en ook beiden super mooi. Wat een stomme gedachten zeg! Heb om mij heen nog nooit iemand gehoord die er eerst moest wennen aan bet uiterlijk. En inderdaad zijn kersverse mama's blind want je hoort ook vaak dat moeder en misschien ook vaders soms duidelijke uiterlijke kenmerken van een syndroom zelf niet zien. Zo hoorde ik van iemand die op een kinderpoli werkt dat een moeder in de wachtkamer tegen een andere moeder zei. Goh heeft jouw kindje ook een syndroom? Dat moest allemaal nog vastgesteld worden maar zelf had ze niks anders gezien.
Hoezo is dat stom? Wij lachen er nu nog om dat onz jongste dochter gelukkig mooi is opgedroogd en bij getrokken. Mijn moeder dacht ook dat mijn broertje niet helemaal 100 punten was toen hij was geboren en heeft dit ook gevraagd aan de verpleging. Zij werd ook voor gek verklaard: dát vraag je toch niet over je eigen kind. Nou....als je verwacht 6 weken te vroeg te bevallen en blijkt toch dat je een voldragen kind hebt, die knel heeft gezeten...
Haha, ik ben 31 dus dan zul je langs moeten komen om in een ouderwets foto-album te kijken, want ze zijn niet digitaal in omloop. Mijn vader fotografeerde ook best veel zwart-wit (voor de jongere dames onder ons: vroegah deed je een ding in je camera en dat heette een 'rolletje'. Als die vol was, bracht je hem weg en dan kon je een week later de afgedrukte foto's ophalen. Je kreeg het rolletje trouwens niet terug, je kon ze niet leegmaken als een geheugenkaartje. Je moest dan een nieuw rolletje kopen. Nu waren rolletjes voor zwart-wit foto's goedkoper dan voor kleurenfoto's. Dus vaak kocht mijn vader zwart-wit rolletjes. Laat hij nou voor de kraamtijd geïnvesteerd hebben in een paar rolletjes kleurenfilm... Toch jammer als je dochter dan paars blijkt te zijn. Hij had beter in grijstinten kunnen fotograferen, haha.)
Ik was ook helemaal weg van mijn dochter, kon mijn ogen niet van haar afhouden. Een paar weken later zei mijn zus nadat ze mijn dochter een paar weken niet had gezien: oh wat ben je mooi geworden zeg. Uhm, ok bedankt. Maar ik moet toegeven, als ik de foto's van toen bekijk dan zie ik het ook wel haha, ze was mager en niet erg mooi roze, haar huid had beetje grauwe grijze kleur. En ze keek heel chagrijnig haha. .
Hmmm...Heel eerlijk? Ik moest wel een beetje aan Aiden wennen eerst. Hij was zo kaal als een biljartbal en had een beetje een varkensneusje . De verliefdheid op hem kwam iets later. Bij hem had ik trouwens een geplande keizersnee. Bij Finley echter, had ik eerst weeën wat uiteindelijk een spoedkeizersnede onder algehele narcose werd. Toen ik na een paar uur Finley zag, was ik gelijk smoorverliefd. Dus ik heb beide kanten meegemaakt. Nu smoorverliefd op allebei mijn mannetjes!