Ik ben niet ziek en slik geen medicijnen heb wel een eetverslaving al sinds ik mij kan heugen. Hb periodes gehad dat ik flink afviel maar kreeg het altijd terug. Mijn man houd erg van mij en ik van hem, we hebben verder echt geen onderliggende problemen althans ik niet en mijn man heeft nooit zoiets aangegeven. Ik wil niet dat mijn man overkomt als een vreselijk iemand want dat is hij niet anders was ik natuurlijk niet bij hem gebleven. Wat wel zo is is dat mijn man keihard is, heel eerlijk...TE eerlijk. En natuurlijk Is het niet zodat hij uit et niets ik verlaat je zegt..we hebben er al jaren problemen mee. Het is trouwens niet zo dat ik mij al 10 jaar lang heb laten gaan en 30 kilo ben aangekomen. Ben 20 kilo kwijtgeraakt, toen 25 bij daarna weer een keer 15 af enzo.
Ben je ook onder behandeling van een psycholoog voor je eetverslaving? Dat lijkt mij dan in ieder geval een goede stap.
Nou ik denk dat ik ook maar van mijn man ga scheiden omdat hij een bierbuik krijgt... Pfffff wat raar zeg!! Echt ongelooflijk dit :S ik zou heel makkelijk zijn en zeggen "dan pak je je spullen maar en rot je maar op" Maar ja ij heb makkelijk praten want zit njet in die situatie.. Sterkte!
Mijn man heeft nog nooit in zijn leven hoeven dieten, weegt al sinds ik hem ken precies 86 kilo. Precies tegenovergestelde van mij dus. Hij snapt gewoon niet waarom ik niet stop met eten en hup zo 30 kilo weer afval maar zo makkelijk is het natuurlijk niet voor mij. Ben trouwens wel actief met de kinderen, speel met ze, voetbal met ze, loop hele stukken naarde kinderboerderij met ze en ja zelfs zwemmen ga ik niet uit de weg. Het enige wat ik niet doe is met ze in attracties gaan. Bang dat ik er niet in pas. Maar een zoutzak die de hele dag thuis zit ben ik niet ook al zou je dat door mijn gewicht niet zeggen Natuurlijk maakt mijn man zich zorgen over mijn gezondheid dat zegt hij ook weleens maar hij heeft het toch 9 van de 10 keer over mijn uiterlijk nu
Ik zou idd hulp gaan zoeken voor je verslaving, of het nou een eet verslaving is of een alcohol of drugs verslaving, de term blijft het zelfde. om van je verslaving af te komen is het eerst wel handig op bij een psycholoog de onderliggende gedachtes/problemen op te graven waarom jij zo verslaafd geraakt ben aan eten, zodra je dat verwerkt hebt kun je waarschijnlijk ook makkelijker van je verslaving afkomen. ik denk altijd, je word niet zomaar verslaafd, vaak is er in het verleden iets gebeurd waardoor iemand zich stort op drank,drugs of in jou geval eten. Succes en een dikke knuffel, het is ook niet niks natuurlijk belangrijk is dat je familie en vrienden je blijven steunen.
We hebben voor het eerst in 10 jaar huwelijk twee weken niet normaal tegen elkaar gepraat, ontwijken elkaar, vreemde sfeer in huis. Man diep ongelukkig, ik nog meer Zojuist heeft hij toenadering gezocht. We hebben gepraat. Hij heeft eerlijk gezegd dat hij niet snapt wat er zo moeilijk is aan afvallen en dat hij dat nooit zal snappen. Ik heb gezegd dat ik verslaafd ben en dat hij niet moet verwachten dat ook al val IK af, ik net als hem altijd op hetzelfde gewicht zal kunnen blijven ben een jojo'er. Hij zei dat hij mij met rust zal laten en zich absoluut niet met mijn dieet of eetgewoontes zal bemoeien, nooit meer. Hij had eigenlijk ook nietdoor dat hij dat zo vaak tegen mij zei..dus wat eet je nu, zou je dat wel doen, let op je lijn enz. Daar tegenover staat wel dat hij verwacht dat ik zal afvallen. Ik snap absoluut dat hij liever heeft dat ik afval maar idd de manier waarop hij alles gebracht heeft mij veel pijn gedaan.
Ik heb eigenlijk alle dieten in het boek uitgeprobeerd, maar naar een psycholoog ben ik nooit geweest. Vind dat eigenlijk best eng en vreemd maar ik ga daar zeker eens naar kijken. Ben een echte emo eter ja.
Er is een probleem bij jullie beide, Jij wil afvallen. Hij bemoeit zich er mee. Zoek hulp bij je HA en laat alles goed controleren je schildklier etc je bent niet een paar jaar bezig maar eigenlijk al zo lang je kan herinneren. Dit kan nooit goed zijn voor je lichaam zeker niet jojoen. En je man moet in zien dat je er alles aan doet wat jij denkt te kunnen. Je hoort niet te vertellen wat je gegeten hebt, en bang te zijn voor een reactie jullie leven in een rondje. dieten bemoeien en stiekem doen. Is een bypas niet (maag weg stuk darm hoe het nou?? In mijn gehe.im stond een colum van een die het ook heeft laten doen. Het is moeilijk maar je kan dan niet te veel eten. En eet je veel grote porties ? misschien een idee om 5 x per dag eten..
is niet eng hoor ! juist omdat je die mensen niet kent kan je alles eruit flappen zonder dat hij of zij een mening erover zal hebben. ja lijkt me idd dat dat emo opgelost moet worden voordat je de verslaving aan kan pakken zeg maar. ben je vroeger misschien gepest of iets? kunnen allemaal factoren zijn die jou er toe gebracht hebben om maar te eten en te eten en te eten om je gelukkiger te voelen. en achteraf waarschijnlijk weer vreselijk ongelukkig
Goed dat jullie samen gepraat hebben. Hier veel afgevallen met het oerdis-"dieet". Ik zet dieet tussen aanhalingstekens omdat het geen dieet is in die zin van het woord. Je mag heel veel eten, alleen bepaalde dingen niet. Als je dan dus een eetbui hebt, mag je dus best veel dingen hebben. Je zou eens kunnen gaan naar een orthomoleculair diëtist.
Dan zit daar de oplossing en in een verandering van levensstijl , niet in een dieet maar in een verandering van levensstijl en daar zullen je man + kids dus ook in mee moeten. Onder begeleiding sporten en leren over gezonde voeding en een psycholoog en 2 jaar de tijd nemen.
Dieten pakken de symptomen aan, namelijk aankomen in gewicht. Maar daarmee pak je niet de oorzaak aan. Verslavingen zijn vrijwel altijd gerelateerd aan dieperliggende problemen en ik denk dat als je die aanpakt, het emo-eten vanzelf zal verdwijnen, of het patroon daarvan iig makkelijker te doorbreken zal zijn. En als dat emo-eten eenmaal wegblijft, zul je gewoon gewicht gaan verliezen zonder dat je hoeft te gaan dieten.
Na je hele verhaal denk ik echt dat je goede hulp nodig hebt, en geen scheiding. Zoek idd een psych die weet wat verslavingen inhouden. Volg een programma zoals weight watchers waarbij niks verboden is (want dat is een eng idee, dat je bv nooit meer een koekje of frietje mag en dat mag allemaal wel met ww) en bovenal blijf praten met je man over wat er zo moeilijk aan is. En neem kleine stapjes. Niet tegen jezlef zeggen er moet 30 kilo af, maar streef eerst naar 5 en werk daarna pas verde. De afgelopen weken met stress zullen je niet geholpen hebben, van de hapjes af te blijven. Het is ook heel moeilijk, maar niet onmogelijk
Ik vind jou een wijf met ballen! 1. Je beseft dat je een probleem hebt. je ontkent het niet. 2. Ondanks je flinke overgewicht, ga je er gewoon op uit met je kinderen en kruipt niet in je schulp. 3. Ondanks alles ga je toch weer in gesprek met je man en laat de moed niet zakken. 4. Je reageert toch nog in je eigen topic, dat vind ik in een topic als dit, echt lef!!! Meid, verder geen advies, ik wilde dit gezegd hebben!! Ik hoop van harte dat je er met je man en met jezelf uitkomt!
Ooooooh, wat ben ik toch blij met mijn lekkere vent zeg! Ik zou voor geen GOUD willen ruilen met sommige dames in dit topic! Ik ben zelf in de loop der jaren 40 kilo aangekomen! ALTIJD was hij er voor mij, hij heeft mij ALTIJD gesteund, maar bovenal, hij vertelde mij ALTIJD dat ik mooi was. En dat die 40 kilo voor hem NIET de reden zou zijn om mij te verlaten. Tijdens mijn knokpartij tegen de kilo's is hij er ALTIJD geweest voor mij. Heeft mij gesteund en door diepe dalen getrokken. Zoals een echte PARTNER dat doet. Zijn 'voorkeuren (dwz; liever slank dan vol)' heeft hij laten varen, want, zijn nummer 1 voorkeur was ik, als persoon. Nooit heeft hij zich geschaamd voor mij, NOOIT! Ons sex-leven leed er niet onder. We waren nog steeds één! Ondanks dat er misschien wat meer rolletjes vet tussen ons in zaten. Nu ik inmiddels al dat gewicht weer kwijt ben, plus nog wat meer, zijn we er achter dat wij als team nevernooitniet te breken zijn. We slepen elkaar overal doorheen. Dát is voor mij de definitie van een gezonde relatie! Nee, nogmaals, ik zou met jullie niet willen ruilen. Ik heb liever een echte partner dan dat ik met iemand over straat moet om zijn ego te strelen. Oei... TS, sterkte.
Logisch. Zou ik ook vinden. Maar voor nu lijkt mij dat nu de enige oplossing en voor jezelf en voor je huwelijk. En geen maagverkleining ondergaan voor je aan je verslaving geholpen bent. Hoop voor je dat je man of iemand in je omgang vind die je ondersteunt in naar de psycholoog gaan