De bronnen staan bovenaan in het artikel, deze is het meest "schokkend"; Long-term weight-loss maintenance: a meta-analysis of US studies Ik zeg niet dat het zinloos is om een gezonde levensstijl na te streven, maar de verwachtingen van de meesten zijn onrealistisch, en dat wordt alleen maar verergerd door mensen die een mening hebben over het hele fenomeen zonder persoonlijke ervaring op dat gebied.
Natuurlijk kom je niet zomaar in aanmerking voor een operatie. Ik zit in dat traject en je wordt helemaal doorgezaagd. Heb je nog geen fatsoenlijke dieetpoging ooit gedaan? Dan moet je dat eerst doen. Daarnaast kan niet iedereen er iets aan doen, daar ben ik nu wel achter. Ik begreep nooit waarom mijn nicht zo slank bleef, terwijl ze meer at/minder beweegt dan ik. Ik heb zelf maat 50, zij 34. Nu weet ik door onderzoeken dat mijn lichaam niet alles wat ik binnen krijg goed verwerkt waardoor afvallen (o.a) zo goed als onmogelijk is zonder operatie. Ik kan er dus niks aan doen. Dat verbaasde mij ook, ik dacht echt dat het door mijn eten kwam en ben al 10 jaar op dieet.. Maar goed, ondertussen word ik door sommige mensen walgelijk gevonden, ondervind ik praktische problemen (vliegtuig bijv) en krijg ik ladingen commentaar over me heen. Vooral van mensen die geen idee hebben waar ze over praten, zoals hier in dit topic ook gebeurt. Je ziet een andere groep altijd als homogener. Alle dikke mensen zijn lui, vies en ongedisciplineerd. Dat ik al 10 jaar op mijn eten let en mijn slanke nicht alles eet, wordt voor het gemak maar vergeten. To, wat rot dat je man zo reageert. Misschien is een psych geen slecht idee om je te begeleiden.
Zoals ik in een eerdere post al zei TS.. een maagverkleining is bij een eet VERSLAVING niet direct een oplossing. Ik zou als ik jou was eerst de onderliggende problemen aanpakken ... Waarom is eten een probleem geworden ? Wat is er gebeurd in het verleden dat je op dat punt bent gekomen ? Enz. de rede waarom je deze verslaving heb gecreëerd. Wie weet is na een goede therapie is dan een operatie niet nodig. ik zou als ik jou was echt professionele hulp gaan zoeken en samen met hem of haar gaan uitzoeken hoe dit tot stand is gekomen.
Waarom ga je dan ineens wel afvallen? er verandert namelijk niets aan jou lichaam zelf of hoe het werkt. Een maagband doet niks meer niks minder dan je forceren minder te ETEN! Net een gedwongen crashdieet dmv ruimte beperking. Ik vraag me dus af waarom of waarmee een maagband wel zou moeten helpen indien het echt zo is dat mensen zeggen niet af te kunnen vallen.. ook niet bij minder eten en sporten
Ik geloof wel dat het bij 90% echt hun eigen schuld is. Ik hoor zat mensen, ja als ik al kijk naar een stuk taart , komt het er al aan. Maar ze nemen wel altijd dat stuk taart. Ze snacken wel elke avond voor de tv, want dat is zo gezellig enz. Ik ben overigens super slank, zou ook alles kunnen eten, want al komt er 10 kg aan dan nog is er niets aan de hand. Echter wil ik dat niet, zie ik dat er wat verandert op de weegschaal dan pak ik dat meteen aan. Ik let op mijn voeding, tuurlijk snack ik ook wel eens, maar niet iedere week. Als we een dag ongezond eten, compenseer ik dat de rest van de week wel weer. En niet door niet te eten, maar door gezond te eten. En bijv. kinderen krijgen is ook geen reden om heel veel kg aan te komen. Ik kwam in de eerste 12 weken al 12 kg aan. Toen ben ik dus de rest van de zwangerschap keurig op mijn eten gaan letten, zodat het niet te gek zou worden, dus niet diëten maar gewoon opletten. En ja dat resulteerde erin dat ik geen kilo's had die er aan bleven, want het gewicht wat ik bij me droeg waren voor 90% de baby's en alles wat daarbij hoorde. En dan denkt wel iedereen dat ik geluk heb, makkelijk heb praten omdat ik slank ben enz. Maar ik ben slank omdat ik gezond eet, sport en ja ook omdat ik niet zo heel makkelijk aan kom.
Heb alleen openingspost gelezen, shit! Dat is echt heel naar en gevoelloos van je man. Heb echt met m'n mond open gelezen..
En omdat het bij jou zo werkte, werkt het bij iedereen ... Tja, ieder lijf en ieder hoofd functioneert natuurlijk precies hetzelfde, dus als Pietje X kan, nou dan moet Henkie het ook wel kunnen. @PenF: Niet lullig bedoeld naar jou als individu, maar er zijn hier zoveel mensen die zichzelf als maar der dingen lijken te nemen. Laten we nou als uitgangspunt eens nemen dat we allemaal verschillend zijn en niet alle voor iedereen even goed gaat. We kunnen toch ook niet allemaal een doctorsgraad behalen of uitblinken in een sport? Dat is ook geen kwestie van iets meer motivatie en even wat harder je best doen en afvallen/ op gewicht blijven is dat ook niet voor iedereen. On-topic: Ik snap de man van TS ergens wel, want ik kan ook heel boos op mijn man worden als hij teveel ongezonde dingen doet en zoveel overgewicht is uiteraard heel ongezond. Je wilt je partner nou eenmaal zo lang mogelijk zo gezond mogelijk bij je hebben en als je partner hier "express" lak aan lijkt te hebben dan maakt het je kwaad. En voor mensen zonder kennis van zaken lijkt het alsof alle "dikkerds"- excusez le mot- gewoon maar niet genoeg hun best doen om af te vallen. Ik denk echter dat die man geen flauw benul heeft van hoe hij TS nou echt kan helpen en misschien eens moet iemand moet gaan praten om zichzelf wat zinvollere strategieën aan te leren.
Als hij echt van je houdt accepteert hij je zoals je bent. Je verdient meer dan dit. Wat moet je met iemand die je een rotgevoel geeft? Misschien moeilijk, maar ik zou hem laten gaan!
Misschien is je man gewoon heel bang TS, en ben jij verslaafd aan eten. Daarnaast: Wanneer mijn man te dik is vind ik hem ook minder aantrekkelijk. Ik weeg zelf ook een stuk meer dan toen mijn man en ik elkaar leerden kennen (dit is inmiddels 11 jaar geleden) Toen woog ik 58 en nu weeg ik 70 Mijn man is heel lang en hij woog 89 en hij weegt nu 95 kilo. Maar beiden hebben we in verhouding nog geen te hoog BMI. Ik zou het vreselijk vinden wanneer mijn man ontzettend veel zou aankomen, dan kun je ook minder goed bewegen. Dus het heeft dan wel op verschillende vlakken een negatieve invloed 1) staat minder aantrekkelijk 2) je hebt minder energie 3) voorbeeld voor je kinderen 4) het is ongezond Ik kan me niet voorstellen dat hij het alleen doet omdat hij het minder mooi vindt, ik denk dat er meer achter zit. Namelijk zorgen.
Ja eens ben ik over de maagband. Daar wordt veel te makkelijk naar gegrepen. Niet eens ben ik het wat je zegt over opgeven als het even niet lukt. Ik spreek dan vooral uit mijn eigen ervaringen. Recut voor zijn raak heb ik geen problemen mee, maar alles over een kan scheren wel. Tuurlijk zijn er mensen die zo zijn. Maar niet iedereen. Ik volg al jarenlang dieten(geen crash) en het afvallen lukt niet zoals het moet. En nee ik geef echt niet snel op. Maar als ik al maanden achtereen stuk stuk sta, met een first wat eigenlijk niet bij me past, ja dan salt de mors in je schoenen. Het is niet voor iedereen vanzelfsprekend om af te vallen en bij de een gaat het een stuk makkelijker als bij de ander. Dat heeft niets te maken met wilskrscht, maar met dat ieder zijn lichaam anders werkt. Veel mensen met overgewicht ( en nee niet iedereen) moeten vaak zo ontzettend hun levenstijl aanpassen, om te blijven afvallen en op gewicht te blijven, dat als ze een keer vervallen, het gelijk mis gaat. Ieder men's heeft zijn eigen leven, qua Werk, qua drukte. Je kan niet altijd 3 a 4xin de week sporten. En nee dat zijn geen excuses, maar die tijd is er gewoon niet. Voor mij werkt het momwntel heel goed te accepteren hoe ik ben en daarmee proberen at te vallen. Daarbij let ik goed op wat ik eet, maar laat ik niet alles staan. En hee, ik Val af. Ook beweeg ik uiteraard. Natuurlijk moet je altijd op je eten letten en bewegen. Maar de een kan alles eten en komt niets aan, terwijl de ander al aankomt als die ergens naar kijkt. En ja mag die persoon dan misschien ooit een stukje taart eten? Belangrijk is gevarieerd en gezond eten en beweging. Maar ik Vind het totals onzin om te roepen dat je niet ook noog mag leven. Afvallen is moeilijk, afvallen is zwaar. En het blijft je hele leven een strijdt. En ja dat is voorensen zoals ik zwaar. Ik eet niet veel, maar hou wel van lekker eten. En ik heb vaak Genoeg meegemaakt dat ik het ene zware na het andere zware first krijg voorgeschoteld, wat niet helpt. Het enige wat mij echt hielp, was toen ik zwanger was en diabetes kreeg. Dat first hielp super, terwijl ik veel meer eten Moest dan ik deed. Er zijn veel Haken en Ogen aan afvallen en het is echt niet zo dat als je de knop onset het vanzelf gaat. Hey blijft een strijdt voor het leven!
Als je al sinds je 8e worstelt met je gewicht is hier wel een dieperliggend probleem aan de hand. Ben je ooit naar een psycholoog geweest hiervoor, want ik kan me voorstellen dat altijd zo jojo-en niet bepaald goed is voor je zelfbeeld en zelfvertrouwen, laat staan de klap die je lichaam steeds krijgt. Jojo-en is ontzettend ongezond. Je kan beter een paar kilootjes meer wegen maar wel standaard op dat gewicht blijven dan het ene jaar 55 en het andere jaar 85 kg. Ik lees bij jou ook geen onwil, maar meer onmacht. Je wil het aanpakken zeg je, maar je weet echt niet hoe. En je man helpt je hier niet bij, sterker nog, hij duwt je dieper in de put. Niet dat ik denk dat hij dit expres doet, maar omdat hij zich ook onmachtig voelt. Mijn advies: zoek professionele hulp. Ga naar een psycholoog en vind uit hoe je relatie is met voedsel en waarom dat zo is. Als je hierachter kan komen wordt het aanpakken van dit probleem met een diëtist ook veel gerichter en zul je ook zien dat je kan slagen.
Wat je zegt klopt als het gaat over een maagband, maar dat is een ingreep die ook bijna niet meer uitgevoerd wordt. Een jaar of 10 geleden kregen veel mensen een maagband, maar tegenwoordig zijn er veel artsen die weigeren deze nog te plaatsen. Omdat het inderdaad niks anders doet dan de inname beperken en er ook nog heel veel mee gesjoemeld wordt (gepureerde dingen glijden er tenslotte prima door en milkshakes ook) waardoor mensen alsnog dik blijven als ze hun best niet doen en niet gemotiveerd zijn. Tegenwoordig staan artsen meer achter de Gastric Bypass en als er gesproken wordt over een 'maagverkleining' wordt er 9 van de 10 keer een GBP bedoeld. Maar de term maagverkleining dekt de lading eigenlijk niet, dat is maar een deel van de ingreep. Het voornaamste deel van de ingreep is namelijk de bypass, de omleiding van de darmen. Een erg technisch verhaal, maar in t kort houdt dat in dat de voedingsstoffen eerder afgescheiden worden en dus niet door het lichaam opgenomen worden. En dat heeft dus wél effect. Een GBP doet dus niet alleen aan vermindering van inname (restrictie) maar vooral ook verminderen van opname (malabsorptie). Daarom vallen mensen die met gewone diëten en sporten niet afvallen, ineens wél af met een GBP.
Nergens gezegd dat je niet mag leven hoor... heb alleen gezegd dat je dat niet als excuus moet gebruiken om 2-3x per week van je dieet af te wijken. En geloof me... er is zoveel meer lekker wat ook nog eens gezond is ipv dat ene stukje taart.. of dat ene bakje patat Tuurlijk... je MOET leven... maar doe vooral leuke dingen en probeer eten te zien als brandstof om die leuke dingen te kunnen doen ipv als leven zelf! Als ik naar mezelf kijk bvb... aanvankelijk had ik exact dezelfde gedacht... ach dat ene taartje op een verjaardag.... maar nu... ik taal er niet meer naar!! Geef er geen zak meer om en is me veel belangrijker dat t gezellig is dan dat ik taart mee eet... die gaat het er niet gezelliger op maken
Dat is ook een beetje de sociale druk natuurlijk he, omdat eten geassocieerd wordt met gezelligheid. Ik krijg standaard te horen 'neem jij geen gebakje? Wat ongezellig'. En bedankt, ik ben dus niet gezellig omdat ik geen gebakje neem? Raar.
Het maakt geen bal uit of je dun of dik bent, welke maat kleding je past of hoeveel je wel of niet eet. Je moet gelukkig zijn met je eigen lichaam en er geen gezondheidsklachten van ondervinden. Ben je niet tevreden dan moet je er wat aan gaan doen. En daar past een bezoekje aan de psycholoog ook bij. Je zult de diepere oorzaak moeten vinden en je niet verschuilen achter welke smoes dan ook.
Dat is wat mensen denken! En vaak zijn dat gewoon excuses om je te laten gaan Het is zo gezellig dus kan niet weigeren. Naaste vrienden en familie weten hoe ik in elkaar steek. Wat mijn doelen zijn en kijken gelukkig niet meer raar op als ik iets weiger. Soms maken ze gezonde hapjes en dan zeggen ze kijk kun jij ook lekker mee eten, dat is toch helemaal top!!! Ik heb geen eten nodig om gezellig te zijn net als dat ik geen alcohol nodig heb om los te komen.
Nee precies, ik neem dat gebakje ook niet ineens wel omdat anderen het ongezellig vinden. Maar ik kan me wel voorstellen dat anderen die druk niet kunnen weerstaan. Net als met alcohol inderdaad (wat ongezellig dat je geen wijntje neemt) of roken (wat ongezellig dat je niet mee rookt). Sommige mensen kunnen die druk makkelijk weerstaan en houden zich aan hun doelen en eigen motivaties. Maar vergeet niet dat dat niet voor iedereen geldt. Ieder mens is nou eenmaal anders. Als ik naar m'n moeder kijk, die is altijd aan de lijn. Maar komt uit een gezin dat gek is op lekker eten. Dus als die zussen samen zijn moet er altijd een gebakje bij de koffie. Dat hoort er gewoon bij. Als mijn ma aan de lijn is, kan ze echt niet tegen haar zussen zegen dat ze niet neemt, dat lukt haar gewoon niet. En die zussen ook niet Dus dat jij het kan en ik het kan en een ander niet, maakt ons niet beter of een ander slechter. Gewoon anders...
Maar nu heb je het over een totaal andere ingreep! Een gastic bypass gaat gepaard met een maagverkleining van ongeveer 10% En is iets héél anders dan de maagband waar ik/we het over had(den) daarbij wordt er vaak pas naar een GPB gegrepen als blijkt dat iemand na een maagband niet in staat is het gewicht vast te houden omdat de GPB definitief is in tegenstelling tot een maagband.
Euh nee dus... Je wordt gezien door een internist, door een dietist, door de chirurg en een psycholoog. Er komt dan een overleg van 5 mensen (dietist, internist, psycholoog, chirurg en een obesitasverpleegkundige) en die beslissen of je in aanmerking komt voor een operatie. En voor een operatie moeten sommigen inderdaad meer af vallen om geopereerd te worden. Sommige mensen moeten eerst naar een psycholoog of eerst naar een dietist. Dus nogmaals, het is niet de makkelijkste weg!