Ik ben te dik maar door medicijnen en door gezondheid die niet toelaat te kunne sporten ..en dit allemaal door toedoen van iemand anders.....dus nee niet iedereen kan er wat aan doen....
Pff op deze manier werkt het echt averechts. Erg dat je man het op deze manier doet. Ik heb de andere reacties niet gelezen, maar ben wel heel benieuwd waarom het steeds niet wil lukken met afvallen... En als je er behoefte aan hebt, heb ik serieuze tips voor je om stap voor stap je eetpatroon aan te passen.
Ik zelf weet nu 3,5 jaar dat ik een staag werkende schildklier heb. Ook al slik ik daar medicatie voor ik moet altijd 2 tandjes harder mij best doen om af te vallen. Gelukkig heb ik een vriend die lettelijk van me hpid door dik en dun. als hij ooit zou zeggen dat hij niet van mij houdt omdat ik te dik ben...dan kan hij ophoepelen!!!
Ik heb een gastric bypass (2011) 58 kilo kwijt. Geen appeltje eitje. Dagelijks gezeik met vanalles nog. Was een volumeeter, geen zoetekauw of secret eater. Vaak heb ik spijt want ik heb best veel last. Maar de 58 kilo minder daar doe ik een triple dansje voor. Maar idd, in good times and in bad... als mijn partner (die ik nu overigens niet heb xD) op die manier zou behandelen en kleineren zou ik t wel weten...
Sorry hoor maar dat slaat nergens op. Als je iets niet lust, kan je dat ook niet aanleren. En oordeel helemaal niet hoe ik mijn Kind opvoed. Want natuurlijk krijgt die allé goede binnen. Heeft ook niets te maken met een les leren. Ik lust het gewoon niet. En geloof me ik heb het echt wel vanuit huis meegekregen.
Eerlijk gezegd maakt het voor mij niet uit hoe lang het aan de gang is. Ik vind te dik zijn, wat de reden er ook van is geen reden om te scheiden. Mocht mijn man ineens onwijs dik worden omdat hij bewust alleen maar ongezond eet etc, dan zou ik het zeker ter sprake brengen (en misschien nog wel meer dan eens ook), maar zeker niet weggaan. Ik ben getrouwd tot de dood ons scheid en niet anders. Daarbij wie ben ik om mijn man daarin tegen te houden, ik eet zelf het liefst 24 uur per dag, maar heb toevallig het geluk dat ik geen gram aankom. En dan nog als ik genegeerd zou worden daarin en manlief bewust ongezond doorgaat dan voel ik nog niet de behoefte om mijn man te kleineren en een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Denk wel dat mijn sexleven eronder zou gaan leiden als manlief veeeel te dik wordt.
Maar ik geloof ook gewoon niet dat iemand alleen maar wil scheiden om het dikker zijn... Als je iemand niet meer aantrekkelijk vindt en je seksleven eronder gaat lijden dan heeft dit ook vaak effect op andere gebieden... er ontbreekt toch een belangrijk deel van de intimiteit die je juist alleen met een partner deelt... als je dan als partner ook het gevoel hebt dat de ander daar onvoldoende aan doet (of sit terecht is weet ik niet..) dan kan ik me voorstellen dat dit tot frustraties leidt. En die frustraties zullen dan ook op andere gebieden invloed hebben... De oorzaak ligt dan dus misschien wel in het ernstige overgewicht maar het is niet de reden... Dit is trouwens de enige reden die ik bedenken... alleen om het overgewicht (en dus niet de bijkomende gevolgen die haar man hier misschien van ondervindt) zou ik belachelijk vinden...
Ik vind het onvoorstelbaar dat er best veel reacties zijn van als mijn partner 30 kilo aankomt ik ook weg ben. Ff serieus? Ik kan daar met m'n kop niet bij dat je zoiets zou kunnen denken. Ik hou van mijn man ongeacht of hij dikker, dunner, langer of kleiner is geworden als in onze "begintijd". En ik zou m steunen hoor als hij zou willen afvallen maar gaan lopen dreigen om weg te gaan omdat iemand dikker is geworden?? Neuh... Stel dat je partner ineens invalide word? Of ernstig verbrand? Rennen jullie dan ook weg? Niet alles heb je zelf in de hand..
Hier ben ik het ook mee eens! Zelf heb ik een maagoperatie gehad afgelopen november. En nee dat was in ieder geval niet omdat mijn man dat wilde. En ja ook ik heb honderen afvalpogingen ondernomen en dan nog kwam ik weer kilo's aan. Waar het bij mij aan lag (en wat ik ook terug lees van ts) is dat ik al zoveel dieetdingen heb gehad en geprobeerd dat mijn lijf helemaal de kluts kwijt was en continu dacht dat het alles als reserve op moest slaan voor het geval dieet 316 gestart werd. Dat is het jojo effect. Daar is op een gegeven moment geen houden meer aan. De enigste oplossing die mij nu helpt is de maagverkleining. En dan zullen er best mensen zijn die denken van hoe kan het dan met minder eten dat je wel afvalt? Nou omrat je dus nog minder eet als een normale portie. Je valt wat kilootjes af waardoor je meer bewegingsvrijheid hebt waardoor je meer beweegt en kan gaan sporten en alles. En daardoor val ik nu af. Het jojo effect is doorbroken. Ik ben nu 13 weken na mijn operatie en er is 21 kilo af. Ik voel me goed! Beter dan toen ik steeds aan bleef komen door het jojo effect. Ik sport weer en ik fiets weer en heb veel meer energie. Ook ik lust trouwens geen fruit. Van kinds af aan al niet. Er zijn soorten (meloen, aardbeien) wat ik wel lust maar echt banaan, peer, appel en citrusvruchten gaan er bij mij niet in. Het is echt iets in de structuur van fruit wat ik niet lust en wat er gewoon niet in gaat. Volgens de dieetiste kan het dus inderdaad zo zijn dat er mensen zijn die daardoor geen fruit lusten.
Ik heb niet alles gelezen maar vind het niet heel raar dat jou man wil scheiden. Kennelijk hebben jullie in de loop van de tijd een andere denkwijze ontwikkeld en vooral over het overgewicht. Ik zou ook niet blij zijn als mijn man zoveel zou aankomen en er niets aan wil doen. Vaak lijdt je sexleven hier ook aan en dat is vaak toch erg belangrijk in een relatie. Daarbij schaamt degene met overgewicht zich vaak en onderneemt minder omdat dat moeilijker is. Zo krijg je een opstapeling van situaties welke maken dat een hele relatie staat of valt bij het krijgen van een gezond gewicht (lichaam). Ik las even snel dat je geen groente lust (smoesjes), doordat je al aangeeft dat je iets niet lust heb ik het idee dat je, je er niet eens voor wil inzetten. Wil je zelf de kilo's wel kwijt? Ik zou alles op alles willen zetten om de kilo's kwijt te raken en daarmee mezelf en mijn relatie te verbeteren, ook als daarbij hoort dat je groente moet leren eten.
Ik vind een vergelijking van overgewicht of invalide worden niet helemaal op zijn plaats. Maar om antwoord te geven op jou vraag, als mijn man invalide wordt en niet bij de pakken neer gaat zitten en nogsteeds een positieve instelling heeft kunnen wij prima samen verder. Als mijn man invalide wordt en negatief wordt en alleen maar kan klagen en zeuren en kijkt naar wat hij niet kan, dan passen wij niet meer bij elkaar. Als TS door haar overgewicht ook innerlijk veranderd (en dat kan ik mij goed voorstellen) dan vind ik het niet raar dat haar man wat over het overgewicht zegt én dat TS daar vervolgens niet mee doet, dat is aan haar.
Ik heb niet alles gelezen. Ik vind het voor Ts verschrikkelijk. Lijkt me een hele moeilijke situatie! Wat mijn mening wel is... Je kan uit elkaar groeien, je kan als broer en zus leven... Dit zijn allemaal dingen waarbij mensen niet opkijken als men gaat scheiden. Maar iemand niet meer aantrekkelijk vinden na ernstig overgewicht, daarbij geen intieme relatie meer hebben vind ik een beetje t zelfde. Als ik 30 kilo aan zou komen en mijn vriend me echt niet meer aantrekkelijk vind is er toch een heel stuk kappot in de relatie. Wel vind ik dat Ts samen met dr man moet gaan zitten en een oplossing vinden. Beide een beetje inleven in elkaar en er beide voor knokken! Veel succes
oooh wat erg die man van jou!! hij wil van je scheiden omdat je te zwaar bent!! wat een waardeloze zak... sorry voor mn woorden.. meid je bent meer waard dan zo over je te laten praten... zou ik hem zeggen ook! dan moet ie maar gaan...
Ieder verhaal heeft twee kanten! Ik denk dat het meeste wel gezegd is. Ts ik hoop dat je de moed bij elkaar raapt en hulp gaat zoeken. Kom uit de slachtofferrol! Sterkte.
Misschien kwam het zo over, maar ik bedoelde niet dat ik dan zou gaan scheiden. Maar ik zou hem wel serieus vertellen dat ik zou willen dat hij aan de lijn ging doen. En idd.. intiem zijn zou minder worden.
Ik denk idd ook dat het een opeenstapeling is. Mensen gaan nu zo reageren van 'wat een rotvent die man van jou dat hij bij je weg wil omdat je te dik bent', maar ik denk niet dat het alleen maar dat is. Ook doordat iemand te dik wordt veranderen er veel dingen in het huwelijk. O.a. bijv. minder/niet aantrekkelijk voor je man, waardoor je niet vaak meer intiem bent. Of hij waarschuwt je bijv. als je weer eens te veel eet en jij wordt daar boos over. Zo krijg je dat je steeds meer uit elkaar groeit. (heb er trouwens niet zelf ervaring mee want ik moet juist moeite doen om wat aan te komen, maar mijn oom is wel veel te dik en ik zie dat zijn huwelijk eronder lijdt omdat hij er niks aan wil veranderen). Nogmaals, gaan scheiden keur ik niet goed, maar praten met elkaar over wat je dwars zit, wat je eraan kan doen, wat je vooral samen eraan kan doen, is al een begin. Daarna ook hulp gaan zoeken voor je eetprobleem en je man moet je daar uiteraard bij steunen.
ben je echt gelukkig met hem? Is je relatie de moeite waard om te redden? Afvallen doe je in eerste instantie voor jezelf, mijn man zou mij nooit dwingen.. maar we kunnen daarover wel gewoon goed praten. Ik denk dat we hier een hele zooi berichten kunnen neerzetten, maar dat veranderd niets aan jouw situatie. Jouw man wil niet meer verder... succes met alles...