Dit soort uitspraken maken mij zo ontzettend pissed. Alsof je er niets meer voor hoeft te doen als je een maag verkleining hebt. :x Het is gewoon een hulp middel. Denk na voor je wat zegt.
Nee jezelf laten kleineren...daar moet je blij mee zijn! Je man mag best opmerkingen maken, maar er zit een grens aan. En ik vind die grens dik overschreden. Maar goed, er zijn ook mensen die het tolereren van hun man. Misschien dat jij er 1 van bent
Ik snap best dat het moeilijk is voor je man. Je bent verslaafd aan eten, liegt erover, belooft beterschap en komt je belofte uiteindelijk niet na. De manier waarop hij het brengt is niet de mooiste maar zou dat niet juist zijn om je proberen te bereiken? Als hij niks zegt verandert er niks dus misschien heeft hij het gevoel dat is heel hard tegen je moet zijn. Zoek hulp, allereerst voor je verslaving. Geen smoesjes dat je hier terrecht kan. Echte hulp!
Mee eens, wilde dat net zeggen idd. Je laatste 2 opmerkingen met name. Ookal kan er bij overgewicht vaak wel iets aan gedaan worden en overkomen de andere voorbeelden je. De uitkomst is hetzelfde, een partner die om wat voor reden dan ook minder aantrekkelijk is dan voorheen.. Begrijp ook veel van deze antwoorden hier niet. Daarbij kan het bij sommige jaren duren voor de figuurlijke knop om is. Ik heb last gehad van mijn schildklier, heel vervelend was dit. Zeker ook omdat ik toen net verhuisde naar het buitenland waar ze me niet de juiste begeleiding/behandeling hebben gegeven. Ik ben toen veel aangekomen, net boven de 50 kilo. Ben er inmiddels op eigen houtje ruim 35 kwijt. Ik ben er nog niet, maar ik weet hoe zwaar het kan zijn, overgewicht. Daarom hoop ik voor topicstartster ook dat ze snel de knop om kan zetten en er tegen aan kan gaan! Het is niet onmogelijk, maar je moet wel doen!
Laten we wel eerlijk wezen dat het wel een stuk makkelijker is met een verkleining. Het komt dan niet meer alleen aan op wilskracht en ik zie het ook wel als kiezen voor de 'makkelijke' weg als je vergelijkt met het afvallen op zelfdiscipline.
maar wat denk jij dat er bij zo'n operatie komt kijken? Ik krijg bij dit soort opmerkingen altijd het idee dat er gedacht word ik ga naar de ha maak een afspraak laat me doorverwijzen en ik word geopereerd.
Idd een MAAGBAND doet niets anders dan je forceren minder te eten niet meer niet minder. Het doet dus eigenlijk iets wat je zelf niet kunt volhouden. Anders gezegt je lichaam kan best zelf afvallen alleen is er niet genoeg zelfdicipline het vol te houden.
Icm die maagband krijg je begeleiding van een psych die je helpt met een dieet zodat je na het plaatsen van dat maagbandje niet weer gaat eten zoals je daar voor deed. tevens helpt die psych je met je eet probleem.
Als mijn man 30 kilo zou aankomen zou ik hem niet zomaar verlaten. Maar!! Als hij beterschap belooft, gaat afvallen...en vervolgens liegt over het stiekeme eten en weer meer aankomt: dan zou de relatie een knauw krijgen. Liegen is niet tolerabel bij ons. Doe je dat keer op keer, dan zou ik me als partner niet meer gerespecteerd voelen. Ik kan me dus voorstellen dat de opeenstapeling van factoren kan lijden tot een breuk. Niet perse de 30 kilo, maar het liegen en niet nakomen van afspraken wel.
Dit zou dan toch ook zonder het maagbandje moeten kunnen, afvallen onder begeleiding van psych en diëtist zodat je de onderliggende problemen aan kunt pakken en een gezond eetpatroon gaat ontwikkelen wat ook bij te houden is als je weer een gezond gewicht hebt bereikt? On topic: Ergens snap ik je man wel, maar hij brengt het erg onhandig. Goed dat jullie er inmiddels een gesprek over hebben gehad. Ik zou het zelf niet zo doen, mijn partner is ook 30 kilo zwaarder geweest maar weggaan daarom is nooit in mijn hoofd opgekomen.. Ik heb hem wel altijd gesteund en geprobeerd de juiste weg te laten kiezen.. Nu na de zwangerschap ben ik zelf ook nog +/- 18 kilo te zwaar.. En nu doen we het andersom en steunt hij mij in het letten op wat ik eet en sporten.
Ja en, toch fijn dat er hulpmiddelen zijn dan. Een kennisje van mij is net geopereerd maar er ging wel een heel traject aan vooraf. Ik ben ook te zwaar (20 kilo) en ben nu al wat kwijt door beter op m'n eten te letten (sporten kan lichamelijk niet) en zou zelf niet zo snel voor een maagband kiezen...maar zo zijn er ook mensen die niet zomaar kunnen stoppen met roken. Dat ben ik bijvoorbeeld wel maar zal nooit iemand veroordelen die het niet lukt zonder hulpmiddelen, omdat ik weet hoe moeilijk het is...en dat zelfde kan gelden voor eten, het is een verslaving...en wat is het toch makkelijk om mensen naar beneden te halen, voelen jullie (je weet zelf wel of ik jou bedoel) je daar nou ook beter door?!
Dat woord vreten enzo maakt me ook pissig. Vroeger zei ik dat ook altijd over dikke mensen. Vetklep enzo noemde ik ze. En nu..ben ik zelf dik. Oorzaken hormonen en prednison en ik blijf maar doorvreten,het lijkt wel een ziekte. Ik kan me dus voorstellen dat teveel eten net zoals anorexia echt een ziekte is en iemand dus hulp nodig heeft en geen lompe opmerkingen. Ik wel. Het is allbei overmacht. Ik geloof niet dat iemand in Amerika die op bed moddervet ligt te wezen dit echt graag wil.
Tuurlijk moet je zonder hulp af kunnen vallen. Maar dat gaat helaad niet bij iedereen. Zo lukt het ook niet iedereen om zonder hulp middelen te stoppen met roken. (en ja daar ben ik er een van ) Ik heb ook nog steeds overgewicht en ik was iemand die altijd snel resultaat moest zien anders "werkte" het niet. Inmiddels weet ik beter en ben ik in 2 jr tijd bijna 28 kilo afgevallen ik zelf zag nog geen resultaat tot ik gisteren een foto van mezelf tegen kwam waar ik op mijn zwaarst woog..
Ik herinner me die aflevering van KRO XXL, zo'n meid die ook een gastric bypass kreeg. Zij kon dus alleen afvallen als ze écht mini-porties at (veeeel kleiner dan wanneer je een gangbaar dieet zou volgen dus). Ze had ook al veel diëten geprobeerd maar viel dan maar steeds een paar kilo af, en ondanks het voortzetten van zo'n dieet viel ze dan niet meer af. Nu zou je kunnen zeggen "dat kan toch ook zonder maagband/maagverkleining". Technisch gezien wel natuurlijk, maar het lijkt me erg moeilijk om heel je leven te leven op 6 happen per dag en te dealen met die eeuwige honger. Met de maagverkleining voelde ze tenminste die honger niet.
Als je je calorieinname beperkt val je af... zo simpel is het en niet anders. Hoeven geen ingewikkelde dieetschema´s voor in elkaar gezet te worden of dure dieeten te gaan volgen. Dat je door medicatie aankomt, dat wil ik best geloven. Maar je komt daar geen 30 kilo van aan. Je komt aan omdat je je honger naar slecht voedsel niet kunt bedwingen en daardoor veel calorieen naar binnen krijgt. Stil je je honger door caloriearm-beperkt te eten dan kom je lang niet zoveel aan of zelfs helemaal niet. Het is een ander verhaal als je bijv. schildklierproblemen hebt zoals mijn vriendin bijv. die heeft moeite om op gewicht te blijven... en is onder behandeling van een dietiste en nu valt ze eindelijk af. Traag, maar het lukt wel en dan heeft ze nog maar 10 kilo overgewicht. Een andere vriendin heeft bijv. 40 kilo er zelf bij gevroten. Heeft nog nooit een serieuze dieetpoging ondernomen en wilde dat ook niet..maar heeft hemel en aarde bewogen voor een maagverkleining en heeft de hele boel bij elkaar gelogen om die verkleining te krijgen. Inclusief de tranen bij de psych en de artsen en zo is het haar gelukt en dat verhaal wordt met trots elke verjaardag weer verteld. Niet elk pondje gaat door het mondje, klopt...maar 30 kilo bijv eet je er toch echt zelf aan. Ik ben zelf ook 10 kilo te zwaar geweest..maar ben daar altijd open over geweest...heb het er gewoon zelf aangegeten. Elke kilo kwam door de lekkere koekjes, hapjes en chipjes en niet door lucht, water of weet ik veel. Gewoon zelf gedaan....en er weer afgekregen door normaal gezond te eten met af en toe best wel wat lekkers maar alles met mate. Onder begeleiding zal om te beginnen goed zijn, maar je bent zelf diegene die het koekje of patatje moet laten staan er is geen psych of dietiste of arts die je kan tegenhouden als je niet zelf wil.
Een gbp kun je ook doorheen eten trouwens...Ik ken iemand die er 1 heeft gehad. In het begin at diegene heeeel weinig en viel goed af. Maar inmiddels kan die persoon weer aardig wat eten en weegt nog steeds te veel. De wil en discipline is er gewoon niet... Zo zonde! Snap best dat het een moeilijke verslaving is, lijkt me niet makkelijk om daar mee om te moeten gaan. Maar ik zou, als het bij mij zo zou zijn, wel hulp zoeken. Relatietherapie sowieso, de relatie is toch beschadigd en ook hulp voor de eetverslaving. Of ik mijn man zou verlaten weet ik niet, die van mij is ook ietsje zwaarder geworden in de 8jr dat we nu samen zijn, maar ik vind hem nog steeds supersexy! Hij heeft dan ook geen overgewicht. Ik vind uiterlijk heel erg belangrijk, maar wat ik al zei, ik vind mijn vriend nog steeds knap en sexy en hij mij ook.