Dag dames Eogenlijk schaam ik mij een beetje om dit topic te openen, maar ik hen dus helemaal geen vriendinnen en ik ben dat gewoon zat. Dat ik jonger was had ik genoeg vriendinnen maar door omstandigheden is dat over gegaan, nu woon ik sinds 3 jaar in rotterdam en heb helemaal geen sociaal leven. Nu heb ik hier wel schoonfamilie maar hun zijn turks en ik NL en we kunnen goed opschieten maar ik merk gewoon dat ze met mij daardoor niet zo'n klik hebben. Iedereen komt altijd bij elkaar op bezoek (wij gaan ook vaak naar anderen) maar bij ons komt nooit iemand. Zelfs kraamcadeaus nemen mensen mee naar mijn sz ipv dat ze zelf bij ons langskomen om te geven. ik voel me gewoon een loser omdat ik de enige ben zonder vrienden. Mijn man gaat ook regelmatig naar buiten en ik zit dan weer thuis. Ik hen op mijn werk wel leuke collega's waar ik het goed mee kan vinden maar omdat ik in een totaal andere fase zit dan hun werkt dat niet. Ik ben 21, getrouwd, een kind, eigen huis, vaste baan maar alleen geen vriendinnen. Wat ik precies wil bereiken met dit topic weet ik ook niet maar ik voel me vaak gewoon zo'n loser en ik schaam me gewoon voor het feit dat ik geen vrienden heb en ik ook niet zo goed weet hoe ik vriendschappen op kan doen.
Niks om je voor te schamen. Soms raak je nu eenmaal vrienden kwijt. Ik snap het heel goed. Je hebt wrs zoveel te delen nu je een kleintje hebt. Ben zelf net verhuisd en mijn vriendinnen wonen 90km verderop. Met baby is vriendschap onderhouden nog extra moeilijk, vind ik. Bovendien zijn mijn vriendinnen ook niet in de babyfase, dus ik ben benieuwd wat ervan overblijft. Misschien doe je bij het cb wel leuke contacten op. Dat is ook lekker ongedwongen moet zeggen dat mensen veel opener zijn als je met een kleintje rondloopt.
Je hoeft je helemaal niet te schamen. Je hebt het hartstikke goed voor elkaar. Een baan, getrouwd, kindje en een eigen huis. Menig leeftijdsgenoot zal daar jaloers op zijn. Maar ik snap dat je iets mist in de vorm van vriendinnen. Je zou kunnen gaan baby zwemmen bijv. Ga eens geregeld naar een speeltuintje (als deze wat ouder is, want 2 maandjes is natuurlijk nog een beetje vroeg) met je kleintje, ook daar komen "lotgenoten". Wie weet wie je nog eens tegenkomt. Met kleintjes er bij is een praatje gauw gemaakt en wie weet wat daar verder uit voortkomt.
Niet raar hoor! Ik had voor mijn echtscheiding van mijn ex heel veel vriendinnen de meeste zijn afgevallen na de scheiding maar de echte zijn overgebleven. Dat is het leven zo gaat het. Ik heb nu een kleine maar mijn andere kinderen zijn al 14 en 19 dus geen andere kleintjes om mij heen mijn beste vriendin heeft ook 2 oudere kinderen ben benieuwd hoe het ook bij mij zal gaan. Straks als het mooi weer is ga je wel weer meer naar buiten even wandelen en das ook een goeie om sociale contacten op te doen. Ik heb je een pb gestuurd met wat ideeën meis!
Je bent vast niet de enige hoor, niets om je voor te schamen! Je hebt het inderdaad hartstikke goed voor elkaar.. Als je op zo'n leeftijd (ik was ook 21) een kindje krijgt vallen er veel vrienden weg, ik ken het. Ik hield de echte vrienden gelukkig wel over en heb op het forum ontzettend lieve meiden leren kennen waar we regelmatig mee afspreken.. Misschien dat je hier vriendinnen maakt?
Ik ben op mijn 20e verhuisd naar mijn vriend zijn woonplaats toen ik hoogzwanger was en kende er ook niemand. Wel de vriendinnen van mijn vriend zijn vrienden, maar had daar totaal geen klik mee. Heb gelukkig lieve schoonZussen dus die zocht ik vaak op. Heb toen via een andere zwangerschapssite zitten neuzen op woonplaats, en zag toen een meisje met dezelfde naam leeftijd en situatie als ik. Heb haar een pb gestuurd en hebben afgesproken. Zie haar nu elke week en een vriendin van haar heb ik deze week voor het eerst alleen mee afgesproken. Mijn vriend had altijd heeeel veel vrienden maar nu heeft hij niemand meer (hij ander stadium in leven, vriendsn verkeerde pad op gegaan) en ik 2 vriendinnen.. Voel ik me dan wel lullig om omdat hij zo lief en sociaal is hoop dat hij ook gauw weer leuke vrienden ontmoet.. Maar je bent dus niet de enige en kijk eens rond op andere sites of stuur mensen gewoon een pbtje.
Toevallig heb ik gisteren ook een topic geopend! Ik herken een deel van je verhaal (ik heb wel vriendinnen maar die wonen 2 uur hier vandaan) Ik ben 22, getrouwd, eigen huisje alleen ipv werken studeer ik Ik woon trouwens ook in de buurt van Rotterdam, dus wie weet kunnen wij een keer afspreken? Pb maar als het je leuk lijkt!
Ik herken je verhaal wel, ik ben 4 jaar geleden ook verhuist naar een dorp vlakbij Rotterdam en ik heb niet veel vrienden Soms denk ik wel is ja jammer vroeger had ik enorm veel vrienden zat ik overal op en in maar we zijn toch uit elkaar gegroeid dat gebeurd helaas. Nu heb ik 1 hele goede vriendin en wat kennissen maar daar zeg ik ook niet tegen kom je gezellig langs. Plus dat ik hier in de omgeving nog geen mensen tegen gekomen ben van daar kan het wel is mee klikken het is moeilijk om tussen mensen die elkaar al jaren kennen en ik die hier niet vandaan komt. Als je het leuk vind kan je me een pb sturen ben 24 trouwens
Hee heb net een clubje geopend, mocht er interesse zijn: http://www.zwangerschapspagina.nl/algemene-clubs/500008-jonge-moeders-rotterdam.html#post16669228 Had even gezocht en kon nog geen dergelijk topic vinden, maar misschien heb ik me verkeken!
Vind het juist heel knap van je dat je dit durft te zeggen! Ik ben zelf bijna 20, en toen ik mijn vriend leerde kennen op mijn 15e en we gelijk gingen samenwonen, ben ik ook heel veel - lees allemaal - vriendinnen verloren. Inmiddels heb ik een eigen zaak, en lijken die meiden waar ik toen mee omging zo ver van me af te staan & met hele andere dingen bezig.. Misschien kun je een hobby gaan doen wat je leuk vindt? misschien vindt je koken leuk of dansen, sporten .. ben je er een beetje uit? Of misschien via het forum. Ik heb zelf een Roemeense schoonfamilie, die wonen overigens allemaal in het buitenland en komen af en toe over en wij naar hun aan gezien we daar een huis aan t bouwen zijn, maar ik kan wel heel goed met hun opschieten ondanks de andere cultuur. Zou je er misschien niet een keer met je man over hebben..? Succes!
Bddankt voor de lieve reacties . Ik ben dus niet de enige haha. Gelukkig heb ik mijn zoontje en mijn werk waardoor ik niet helemaal zo'n kluizenaar ben. @ambers, ik kan ook heel goed opschieten met mijn schoonfamilie alleen het punt is dat het allemaal van onze kant afkomt. Wij gingen heel vaak langs bij iedereen maar andersom gebeurd dat niet. En als er iets is zijn wij altijd de gene die op het laatste moment gebeld worden. In november was ik jarig en niemand heeft mij gefeliciteerd van mijn sf maar dat mijn man jarig was kwam mijn familie allemaal op bezoek incl. Mijn tantes en ooms.
Ik zie regelmatig oproepjes voorbij komen hier. Misschien dat je dat eens kan proberen. Ik woon verre van Rotterdam helaas
Je bent zeker niet de enige. Ik heb 3 goede vriendinnen op wie ik altijd kan terugvallen, alleen wonen ze op minimaal een uur rijden dus ik zie ze niet zovaak als ik zou willen. Ik ben moeilijk met contacten leggen in real life dus dat maakt het vinden van nieuwe vrienden in de omgeving niet makkelijker. Gelukkig heb ik een hele lieve mamagroep op fb (hier ontstaan) en spreken we regelmatig met elkaar af. Zo heb ik contact met moeders van kindjes in de zelfde leeftijdscategorie wat erg leuk is.
Je hoeft je echt niet te schamen vind het super knap. Ik durf zn oproepje niet te plaatsen eigenlijk erg he...terwijl ik echt wel behoefte heb aan wat leuke meiden om.koffie mee te drinken en te beppen. nog leuker als zij ook kinderen hebben zodat mijn dochter kan spelen met ze hihi hopelijk vind je via deze weg wat leuke meiden bij jou in de buurt.
heel herkenbaar ik heb wel vriendinnen maar die wonen eigenlijk best ver weg en geen van me vrienden hebben kinderen. zelf ben ik 26 en heb al een dochter van 3 en zwanger van een zoon. als je intresse hebt stuur je maar een pb
Hier 30 km verhuisd, ik woon hier intussen 6 à 7 jaar (na eerst 3 jaar op kamers te zitten) en ... ik heb hier niemand buiten mijn partner en mijn schoonouders. Ik heb 1 goeie vriendin, maar die woont dus in 't dorp van mijn ouders. We lopen de deur van mijn schoonouders niet plat, maar ik krijg wel met mijn verjaardag felicitaties en als ik dat zelf zou willen gaan we uit eten met hen voor mijn verjaardag. Ik ben blij dat ik deeltijds werk en dus wel iets "contacten" heb, want mijn beste vriendin die zie ik gemiddeld 1 keer per 2 maanden ofzo. Mijn partner heeft overigens gewoon helemaal niemand buiten zijn ouders. Hij heeft wel een broer en een zus, maar buiten met Kerstmis en op een enkele verjaardag zien en horen we die nooit. Vrienden zijn allemaal weggevallen. Af en toe vloek ik er wel es op dat we zo weinig mensen in de buurt hebben (al was het bijvoorbeeld maar om onze katten te komen eten geven als wij es een weekend weg zijn - uiteraard wil ik hetzelfde doen als zij dan es weg zijn), maar tja ... niks aan te doen.
Je hoeft je zeker niet te schamen hoor!! Ik heb helaas hetzelfde. Tenminste, ik heb wel twee vriendinnen, maar die vriendschap komt vaak meer van mijn kant dan van hun Als ik niks laat horen, hoor ik ook weinig
Echt heel erg herkenbaar, bij mij hebben de meeste vrienden me in de steek gelaten toen ik 14 was. En de vriendenkring die ik daarna had opgebouwd is helemaal weggevallen nadat ik ben verhuisd van Utrecht naar Maarn en toen naar Soesterberg. Ik ga alleen nog maar met mijn broer en schoonzus om en met hem heb ik een hele goede band. Ik zou ook wel wat meer vrienden willen hebben die een beetje dezelfde leeftijd hebben of die een beetje het zelfde meemaken (zoals kinderen enz) maar op mensen afstappen? Nee zo ben ik niet dat durf ik gewoon niet.
Hier ook herkenbaar helaas verhuisd naar andere stad,kindje gekregen, en daarna ziek kind gekregen. soms mis ik het wel eens maar erg vind ik het niet. Chaneef. Waar in Gouda woon jij?