Als niemand zich er iets van aan moet trekken..waarom plaats je zulke opmerkingen dan...lekker rellen ofzo. Want ik zie werkelijk niet wat het toevoegt aan de discussie dat jij fv kiezen de makkelijkste weg vindt...
Whaha nou ergens hoop ik stiekem dat ik die dag nog mee mag maken...niet omdat de fv dan beter is maar om de discussie de andere kant op te zien.
Het onderzoek gebruikte data uit de jaren 70 en 80...dus waarom al die innovaties de laatste jaren? Helemaal nergens voor nodig, kunstvoeding van 40 jaar geleden is al goed genoeg.
Dat dachten ze in de jaren 70 van de vorige eeuw al. En toen hebben ze die discussie al uit en te na gevoerd, alleen had je toen nog geen social media. Maar veel van de stereotypen over moeders die zelf voeden die je nu hoort (je kind niet los kunnen laten, geitenwollensok) stammen uit die tijd. We hebben nu nog last van de discussie uit die tijd. Kun je nagaan!
Dat is het 'm nou net. Ik ga er van uit dat elke moeder zoekt naar wat in haar situatie het beste werkt. Borstvoeding is meer dan eten. Het is een heel proces van op elkaar ingespeeld raken, heel close lichamelijk contact, een deel van jezelf overgeven. Sommige dingen die je met borstvoeding min of meer automatisch doet, kun je met een fles ook, maar het zal je veel meer moeite kosten. Ik ken moeders die als het even kan de flessen met huid op huid contact geven bijvoorbeeld. Bij een fles moet je daar eerst over nadenken, aan de borst gebeurt dat vanzelf al. Ik denk dat in veel opzichten met een fles voeden een stuk minder gemakkelijk is als vaak wordt aangenomen. Net als borstvoeding ook niet vanzelf gaat. Iedere moeder doet haar best. Op haar manier.
Precies. Vooral in het begin met 8 voedingen per etmaal vond ik het erg lastig om een flesje te maken (en dan met name 's nachts), even je kindje laten huilen omdat je het niet tegelijk kan vasthouden en de fles maken, etc. Als ik dan hoor dat moeders voor flesvoeding kiezen vanwege het gemak (natuurlijk wel van een bv-moeder...) vind ik dat heel vreemd. Het is toch veel makkelijker om een kind zo aan de borst te kunnen leggen in je eigen bed dan al dat gedoe met 's nachts naar beneden gaan om een flesje te maken, etc? Ik vind het wel weer vreemd dat ik dingen lees als gemakzucht als het gaat om flesvoeding. Als ik bedenk hoeveel nachten ik wakker heb gezeten om een krijsend kind te troosten... Net alsof flesgevoedde baby's robotten zijn die, nadat de fles erin is geweest, stil zijn en gelijk gaan slapen ofzo? Maargoed, misschien bekijk ik het ook wel anders omdat kunstvoeding geen bewuste keuze van mij was, maar omdat het niet anders kon. Heb wel eventjes borstvoeding gegeven trouwens, bij beide, alleen bij de jongste wat langer. Dus ik kan in ieder geval wel vergelijken.
verschil was hier dat ik bij bv 45 min bezig was en ze dan een uur later weer kwamen, met fv sliepen ze wel even en was ook eerder klaar.
Als je normale borsten hebt, met normale tepels, en voldoende (vullende) melk dan is borstvoeding inderdaad een stuk makkelijker. Ik heb het met knokken 5+mnd volgehouden en ik vond een flesje maken toch echt makkelijker hoor. Ik had zoveel pijn dat ik na 4 mnd al liever aan de kolf hing dan aan mn dochter (muv onder de douche, want dan deed het minder pijn en was het echt ons moment.) Gelukkig kolfde ik meer dan voldoende voor 2 voedingen in 1x en als ze mamamelk uit de fles kreeg savonds sliep ze door, dronk ze bij mij, dan niet. (de kolf kreeg er meer uit dan dochterlief zelf, door slechte tepels dus dat verklaart dan veel) Ik vond het helemaal niet zo makkelijk dus. Ja tuurlijk, floep je tier eruit, kind eraan hangen (vooral snachts liggend voeden is erg comfortabel als het goed gaat). Maar ik was heel snel op het punt dat ik liever een fles gaf(al dan niet met gekolfde melk) dan haar zelf aanlegde. Puur vanwege de pijn. Maar nadat ze 6mnd excl mamamelk had gehad was ik wel de eerste die de boel klaarzette op de badkamer (poeder/fles/heet water) om snachts lekker vlot dat flesje te maken met KV. Oh en die 10sec extra huilen is ze echt niet slechter van geworden..
De papa kan toch ook een flesje maken 's nachts, terwijl jij de baby vasthoudt? (Of je moet een BAM zijn, dan is het idd wat lastiger) En je kindje 2 minuutjes laten huilen omdat jij een flesje bent maken, daar worden ze ook niet veel slechter van hoor. Als ik alleen was met de tweeling, had ik geen andere keuze. Ik kon niet 2 kindjes tegelijk troosten. Maar bv moet ook maar net lukken. Het aanleggen, het voeden etc. Dus wat dát betreft, lijkt mij bv vaak veel moeilijker en tijdrovender. Dus er valt van allebei wat te zeggen natuurlijk.
Ik heb de baby inderdaad nooit uit bed gehaald wanneer ik ze hoorde huilen, ging dan eerst een flesje maken. En inderdaad wat gezegd, wanneer bv goed loopt is het inderdaad makkelijk. Wanneer je alles bij elkaar moet sprokkelen, moet kolven en je baby nog om de haverklap komt en niet tevreden blijkt is het niet zo ontspannen.
Dat deed ik idd ook zo. En ik gaf ze dan 1 voor 1 hun flesje, zodat er ook nog "quality" time was tijdens het voeden. Ik persoonlijk vond 2 baby's tegelijk fv geven heel onpersoonlijk. En ze wachten echt netjes op elkaar. En als papa thuis was, ging die ze alvast 1 voor 1 verschonen terwijl ik flesjes ging maken. Maar een tweeling borstvoeden leek mij idd een hels karwei. (gezien hoe het bij mn vriendin ging)
Met die aantekening dat ook als het in het begin niet lekker loopt het niet gezegd is dat het aanmodderen blijft natuurlijk. Als ik afga op hoe de bv hie de eerste 3 maanden ging. Blegh, ik vond er echt niets aan. En tot 6 maanden deed ik het echt omdat het nou eenmaal moest (vond ik). Blij dat ik doorgegaan ben, want daarna werd het namelijk steeds makkelijker en steeds gezelliger. Zo makkelijk en gezellig dat we er nog een paar jaar mee doorgegaan zijn. Maar dat was dus niet omdat het van het begin af vanzelf ging.
Ik heb ook uiteindelijk tot 9 maanden bv gegeven. Ze was een huilbaby en kwam er pas met 5 maanden achter dat ze extreem allergisch was en dus overal op reageerde. Ben een dieet gaan volgen, helaas was dit niet zo bevorderlijk voor mijn eigen gezondheid want viel flink af. BV ging achteruit en we zaten allebei niet lekker in ons vel. Achteraf vind ik het ook wel jammer dat zo ver ben gegaan haast. Want als ik terug denk aan de babytijd van dochter kan ik alleen nog maar herinneren hoeveel ze huilde, dat ze amper sliep en het etiketten lezen. Bij de tweede (juist op het oog op de allergieën) weer bv gaan geven maar we gingen dezelfde kant op als mijn dochter, weer flink geïnvesteerd maar ben eerder gestopt met bv en overgegaan op aangepaste fv. Bij de derde kreeg ik een flinke zoon van bijna 5 kg, dmv een keizersnede en eigenlijk direct besloten niet aan de bv te beginnen en volop genoten van zijn eerste jaar en de rust en zonder allergien! En gek genoeg, nu ik zwanger ben van de 4de, wat waarschijnlijk weer een ks gaat worden durf ik het haast niet op me af te roepen om weer weer bv te gaan proberen midden in de zomervakantie met nog 3 kinderen om me heen en een man in de drukste periode qua werk. Bang om weer een kind met allergieën te 'creëren' door de bv (ja zo ga je dan denken haast), en ook bang dat ze net zoals mijn eerste 2 onder het lijntje qua gewicht gaan zitten.. maak ik mezelf bang of is het echt zo dat ik het zelf 'veroorzaakt' heb door mijn bv?
Maar waarom dan? Wat maakt jou het nou uit welk voedsel het kind van iemand anders krijgt? Dat is toch helemaal jouw taak niet? En ik haal jou nu even aan omdat je het zo duidelijk zegt, maar ik snap sowieso niet waarom mensen het belangrijk vinden wat een ander eet. Het lijkt een beetje op de discussie bij honden: geef je brokken of vers vlees? De vers vlees-aanhangers zijn ook vaak zulke zeloten. Nu geef ik ook vers vlees en heb ik borstvoeding gegeven, maar het zal mij echt worst zijn (haha) wie wat doet. Ik kan me er echt niet over opwinden, eerlijk gezegd. Sterker nog, ik denk er niet eens over na bij mensen.
Mooi verwoord, zeg. Helemaal vanuit je eigen beleving. Hier is niets aanstootgevends of opruiends aan. Petje af!
Kan me voorstellen dat je dan bang bent, ik zou het als ik jou was proberen het op je af te laten komen. Het gaat zoals het gaat. Mijn zoon heb ik een jaar bv gegeven en mijn dochter hooguit 2weken. Het waren 2 totaal verschillende baby's niet elke baby heeft het geduld voor bv. Tenminste mijn dochter niet, wat een drama! Ik heb haar en mezelf tot het uiterste gedreven en toen met pijn in het hart gestopt met bv. Mochten we een 3e krijgen probeer ik het gewoon weer.
Ik denk dat dat ook de juiste instelling is..als je twijfelt kun je het altijd proberen...maar ik ken ook gevallen waarbij fv echt als vergif gezien wordt .hier in de familie zo 1....alles werd voorkomen om er ook maar een druppel fv in te moeten stoppen...bizar vind ik dat. Kindje van week oud op het randje in het ziekenhuis...viel alleen maar af en zo dat de artsen een ultimatum hadden gesteld..ze moest een bepaalde dag voor 12.00 gaan drinken en anders werd er fv gegeven...echt achterlijk dat je een kind bijna dood laat gaan omdat je iets tegen fv hebt.
En dan komt door de propaganda voor bv. Op borstvoeding.com staat bijvoorbeeld dat als je je kind 1 keer kv laat drinken, de darmflora nooit meer zo goed wordt als wanneer je dat nooit hebt gedaan. Als je dat leest, kun je heel goed ontzettend spastisch worden over kv. Als er nou eens wat relaxter over werd gedaan, dan zou het allemaal wat makkelijker worden. Ik heb bv gegeven, maar een paar weken lang kreeg onze dochter 's avonds een flesje kv. Tegelijkertijd kolfde ik op dat moment om te zien of de productie nog omhoog ging en ja hoor, na een week of drie kreeg ze 's avonds geen kv meer, maar weer bv. Op ZP wordt vaak gezegd: met een flesje kv help je je productie om zeep, maar dat hoeft dus helemaal niet. Met een wat flexibeler opstelling kun je mensen veel beter informeren, in plaats van indoctrineren. Heel erg jammer.