Beste iedereen, Al vaak heb ik testen gedaan aangezien alle zwangerschapssymptomen sterk aanwezig waren. Telkens negatief, inclusief de keer dat ik WEL degelijk zwanger was op 16-jarige leeftijd. Dit is misgegaan en op dat moment besefte ik mij ook pas dat ik zwanger was. Ze hebben dit geschat op 11 weken. Hierbij was ik aan de nuvaring maar had ik deze blijkbaar niet correct gebruikt. Nu ben ik 23 en heb ik 2 jaar een vaste relatie en dat gaat super! Ik gebruik de nuvaring nog steeds en ook zeer stipt en nauwkeurig, omdat we willen wachten met een kindje tot we een huis hebben gekocht. Toch krijg ik soms klachten en ga ik weer testen. Negatief, dan komt de menstruatie weer en zijn mijn zorgen voorbij. Mijn partner vind dit toch een raar iets en raadde me aan hiermee naar de huisarts te gaan. Deze kon me alleen maar vertellen dat mijn eierstokken waarschijnlijk even 'raar' deden van tijd op tijd. Nu heb ik een maand geleden een reflux gekregen, braken, misselijk, pijnlijke maag. Intern onderzoek gehad en veel medicatie maar het herstel duurde ook veeeel langer dan verwacht. De specialist die mijn intern onderzoek afnam vroeg me dan ook: Ben je niet zwanger??? Waarop ik antwoordde: hoogstwaarschijnlijk niet, ik gebruik de nuvaring correct en heb 2 weken geleden mijn stopweek nog gehad. Nu is de reflux wat verdwenen, maar andere klachten zijn gebleven of erbij gekomen. - Een boller buikje, terwijl ik in die 3 weken van mijn reflux haast niets heb gegeten of toch alleen maar gezond. Stond op een zwaar dieet. - Last van pijnlijke borsten - Last van de ogen, te fel licht doet pijn aan mijn ogen. Niet altijd, maar met vlagen - Stemmingswisselingen, huilbuien - Nu ook weer vreetbuien - Alles stinkt? maar Shoarma ruikt dan weer heel lekker! - Even een heel depri gevoel gehad - Vermoeidheid, ik slaap veel meer Dus, op basis hiervan weer getest, misschien had die specialist toch gelijk? Negatief. Maar, de symptomen blijven??? En als klap op de vuurpijl heb ik nu een tja, soort van blaasontsteking? Maar, zonder pijn bij het plassen? Wel de geur en troebele kleur. Ik snap er niks meer van. Ik wil weer testen, maar ik maak mijn partner ook elke keer 'bang' en die vind mijn getwijfel niks. Ik wil het wel gewoon weten als het zo is, maar ook er niet geobsedeerd mee bezig hoeven zijn. Moet ik testen? Of aannemen dat het niet zo is? Aangezien ik wel ongesteld ben geworden een week na het intern onderzoek en ik gewoon aan de nuvaring zit. Alvast bedankt, ik lijk wel wanhopig. Maar je wordt hier ook heel erg moe van...
Ik denk dat je lijf je een beetje voor de gek houd.. En als je het niet vertrouwd een bloedtest vragen.
Ja, maar echt niet expres??? Ben er niet mee bezig? Heb een nieuwe job, en daar gaat alle aandacht naartoe. Wij hebben wel om de week de kinderen van mijn vriend... Zou er misschien onbewust iets aangewakkerd worden? En dat ik daarom die valse symptomen heb?
Kan, Je kan er onbewust toch mee bezig zijn zonder er erg in te hebben. Maar je lijf kan ook rare dingen doen zonder dat je ergens mee bezig bent hoor. Tis en blijft een lijf hihi.