Vroeger wou ik nooit met poppen spelen, altijd kort haar..In bomen klimmen, jurken deed ik meteen uit en pakte een broek uit de kast. Het was zo dat toen ik 8 was er een jongentje met mij kwam spelen en toen opeens niet meer met me wilde spelen omdat hij er later achterkwam dat ik een meisje was Toen ik 11 werd wou ik opeens mijn haar laten groeien en ging ik mijzelf "eindelijk vrouwelijk gedragen" volgens familie. Waren bang dat ik er lesbisch van zou worden. pft.
Hahahaha ik ook! Altijd broeken stuk van t ravotten buiten. Had een werkbank met gereedschap, en ging altijd papa helpen met bouwen en zagen. Ik zei ook altijd, mama als ik later een jongen word he............ Maar mijn dochter mag met auto's spelen als ze dat wilt hoor. Als ze een bob de bouwer wilt ipv een pop... tja ook goed! Een werkbankje ipv een kaptafeltje, ja ook goed! Ik herken alleen mezelf er dan in whahaha, en met mij is t ook helemaal goed gekomen. Maar zoals de ouders in t filmpje het aanpakken, nee... dat gaat me echt te ver.
Ik vind dat raar. Een jongen is een jongen, een meisje een meisje. Natuurlijk mag hij met barbies/poppen spelen maar ik ga mijn zoon niet in roze jurkjes kleden. Daarnaast heb ik helemaal niks tegen transgenders of homo's/lesbienne's en dus zal ik hem daarin vrijlaten, maar als dubbel geslacht opvoeden vind ik echt raar.
Nee, dit slaat echt te ver door. Dan kijk je niet naar wat je kind wil, maar naar een opvoedwijze die jij als ouder wil. Ik volg mijn kinderen hierin en ik zal ze daarin nooit tegen houden. Of ze nu met auto's, poppen, etc. willen spelen, op voetbal of ballet willen, ik vind dit allemaal prima. Alles voor hun geluk. Maar ik ga dit niet voor ze bepalen, ze ontdekken dit vanzelf wel.
Ik vind het idee dat je genderneutraal kunt zijn echt onzin. En ik zie ook niet in wat het nut ervan is. Manne zijn mannen en vrouwen zijn vrouwen. Allebei zijn gelijkwaardig en hebben plus en minpunten. Zo is het nou eenmaal gewoon. Ook vanuit wetenschappelijk perspectief is het fictie; mannenhersenen zijn anders dan vrouwenhersenen. Logisch want zij hebben een Y chromosoon en vrouwen 2 X chromosomen. Dus de basis is al fundamenteel anders. Wat betreft opvoeden. Ik denk dat je kinderen er meer aan hebben als je ze gewoon aanleert om met het andere geslacht respectvol om te gaan. Dan dat je een jongen roze jurkjes aantrekt en dan verwacht dat ie daar heel begripvol van wordt. Ik heb trouwens ook gemerkt bij mijn eigen kinderen dat verschil er gewoon is. Meisjesbaby's zijn anders als jongensbabies, al vanaf het allereerste huiltje!
En over het filmpje; als je neutraal wil opvoeden moet je juist niks opdringen. Als mijn zoontje met mn dochters my little pony's wil spelen, maakt dat me echt niks uit. Ze spelen ook samen met auto's en de garage. En de andere keer samen met barbie's. Maar dat zoeken ze zelf maar uit. Ik ga ze niks in hun handen duwen, of juist bij ze weg halen.
Dat ze beide met zogenoemd jongens of meisjes speelgoed spelen prima, dat hij roze een mooie kleur vind en zei blauw ook. Met de verkleedkist j/m elkaar verkleedkleren aan ook geen probleem. Maar vanaf baby jurkjes aan doen? Uh nee dat vind ik veel te ver gaan.. Er zijn nou eenmaal verschillen tussen j/m en dit is er 1 van.
Oooeeee niet altijd mijn zus heeft namelijk ook een y chromosoom ........ Ik vind dit te ver gaan.. Mijn kind mag zelf weten waar het mee speelt. Maar ik ga niet met voorbedachte rade al spullen kopen.. Als hij vraagt om een pop zal hij hem krijgen. Maar om nu al jurkjes voor hem te kopen?
Nou eh, nee. Qua speelgoed en hobby's maakt het me helemaal niets uit, maar qua kleding? Ik twijfelde laatst al over een trui die tussen paars en donkerblauw in zat Damiën vond 'm zelf helemaal tof, dus hij heeft 'm gekregen, maar ik denk dat ik 'm had laten hangen als hij er niet bij geweest was. In principe vind ik het dus prima, maar wel als hij die keuze zelf maakt én als het geen extreme reacties oproept bij anderen. Als hij nu in een prinsessenjurk naar school wil, zal ik dat niet stimuleren. Hij zou waarschijnlijk helemaal gek gepest worden. Ik vind het logischer om je kind daartegen te beschermen, in plaats van het te motiveren. Als hij er later overigens van overtuigd is dat hij liever een meisje wil zijn dan een jongetje, zal ik dat altijd serieus nemen. Ik vind 'Hij is een Zij' een topprogramma, met allemaal geweldige mensen. Ik heb dus helemaal niets tegen transgenders of iets dergelijks, maar ik zou ook niet weten waarom ik het zou aansporen. Als mijn kind zich prima voelt bij 'gewoon een jongetje zijn', waarom zou ik hem dan jurkjes aantrekken? Ik kan hem ook zonder jurkjes vanaf z'n geboorte wel het idee geven dat ik niets raar of vreemd vind, dat ik niets veroordeel en dat hij met welke overtuiging of opvatting altijd bij mij terecht kan.
Ik heb niet echt naar het filmpje geluisterd maar wil die vrouw niet gewoon heel graag een meisje? Want zoals ik het zie overheerst het meisjes-deel nogal in zijn opvoeding?! Anyway, hier 2 jongens en meisjes.. meisjeskleding en meisjesspeelgoed waar de jongens zo bij kunnen. Ze vinden het weleens leuk om met haar glitterballerina's door het huis te lopen en smijten met de barbie's omdat ze dienst doen als helikopter maar echt duidelijk richting de meisjeskant gaan ze hier niet en dat ga ik ook niet aanmoedigen.
Hier heeft de jongste ook 2 zussen en nu is hij natuurlijk nog hartstikke klein .. Maar als hij ouder wordt en met hun speelgoed wilt spelen of hun jurkjes aantrekt om te spelen kan ik daar echt niet van wakker liggen...
Qua speelgoed kan het me geen bal schelen, als ze maar plezier hebben. Maar een jongen jurkjes aantrekken vind ik te ver gaan en ook best zielig.
Niet zo extreem maar met speelgoed vind ik het helemaal niet erg als mijn zoon met een kinderwagen en pop over straat wil lopen en als mijn dochter met een brandweermannen pak mee loopt maakt mij ook niet uit. Kleding ze hebben hier alle kleuren zoon heeft 8 kleuren broeken en ook een hele gave paarse trui. Dochter heeft ook spijkerbroek en rockshirts boeit me echt niet hun vinden het mooi.
Mijn kinderen mogen met jongens en meisjes speelgoed spelen Nagel lak had hij ook gemogen make up met spelen ook. Rokjes had ik niet toen in huis maar had wel gemogen met spelen. Heb typiche jongen en meisje in huis. Zoon speelde graag met auto.s doet graag schietspelletjes stoer doen soms. Meisje is een echt meisje poppen roze van alles en nog wat auto.s heeft ze speelt ze niet mee. Zoude ze een meisje of jongen zijn in een verkeerd lichaam zou ik ze erin steunen mochten ze dat willen of zo zijn.' Artikel tja vind het ook te ver gaan. laat ze lekker zelf kiezen waar mee ze willen spelen.
Ik heb de reacties nog niet teruggelezen, dus reageer nu alleen op de vraag. Ik vind het een stap te ver. Het voelt alsof de ouders het jammer vinden dat hun kind gedoemd is om in jongenskleding te lopen of zich als jongen voor te doen. Alsof ze ook graag een dochter hadden gehad. Of deze gedachte klopt of niet, zo komt het op mij wel over. Ik zou ook niet weten hoe ik het kind aan zou moeten spreken. Als ik bijvoorbeeld tegen mij zoon wil zeggen; Ga maar samen voetballen met die jongen. Dan zou ik twijfelen en misschien wel "kindje"zeggen, maar als mijn zoon 7 is, klinkt kindje wel erg kinderachtig. Ik vind het geen probleem als mijn zoon straks (hij is nu nog een baby) zich liever kleed als een meisje. Of met poppen wil spelen. Of hij dat graag doet omdat hij liever een meisje wil worden, of dat het een teken is dat hij later op mannen valt, of dat hij poppen gewoon leuker vindt, ik vind het allemaal prima. Maar hij moet wel weten dat hij geboren is als jongen, een stukje zelfkennis en bewustzijn. Lijkt mij voor hem ook erg verwarrend, vooral omdat anderen hem wel als jongen gaan kennen. Kortom; idee is leuk, uitvoering wat minder.
Ik denk niet eens dat je mogelijk een kind met identiteitsproblematiek krijgt, maar dat dat zeker weten gebeurt. Maar ik verwacht eigenlijk dat zodra hij op school zit, hij zich toch wel aan gaat passen. Jongens willen dan namelijk echt bij de jongens horen, meisjes bij de meisjes. Dus dan gaat hij alsnog wel naar auto's en blauw trekken, als hij dat voor die tijd niet vanzelf al wel doet. Onze beide meiden gingen vanzelf wel naar roze trekken, hoef ik niks voor te doen. En als ze speelgoed uit mogen kiezen, zijn het toch wel echt de meidendingen hier. Ze hebben ook wel neutraal speelgoed, dat bieden we ook aan, en wat jongensspeelgoed, (houten trein bijvoorbeeld), maar daar wordt toch echt minder mee gespeeld. Ik denk dat als je wars bent van de geijkte rolpatronen, je vooral je kind moet leren dat het mag doen wat het zelf graag doet, zonder zich iets aan te trekken van wat anderen daarvan vinden. Dat lijkt me opbouwender dan een kind expliciete meidendingen aan te trekken als het geen meisje is...
Tja als hij er zelf mee wilt spelen zal ik het hem niet verbieden. Hij smeert zich ook onder met mijn make up. Nou hij gaat zn gang maar. Hij zal er niet anders om worden. Je word zo geboren of niet en kleding en speelgoed zal daar weinig aan veranderen.