Ik zit erover te denken om een weekje weg te gaan zonder ml en kids. De afgelopen jaren (voornamelijk de laatste 2 jaar) zijn erg zwaar geweest. Ik heb een zware pnd gehad en begin nu pas weer een beetje op te krabbelen. Nu denk ik er dus over om een weekje weg te gaan, naar New York wel te verstaan, samen met mijn zusje. Het lijkt mij erg leuk en bijzonden, maar ben tegelijkertijd erg angstig om zo ver weg te gaan, want doemdenker als ik ben, zie ik meteen weer allemaal erge dingen gebeuren als ik er niet ben. De kids zijn gewoon lekker thuis bij papa, dus ze hoeven niet naar een oppas oid. Mijn man gaat regelmatig naar het buitenland voor zijn werk en zegt dat ik het gewoon moet doen en er van moet gaan genieten, maar dat stemmetje in mijn achterhoofd blijft maar zeggen "wat als"... Wat zouden jullie doen? Zijn jullie wel eens zonder man en kinderen weggeweest?
Dat zou ik ook de hele week denken....MAAR kom op je man is thuis, dat gaat echt goed komen! Gaan! Euhm nee ik zou het niet doen haha, ik kan thuis te moeilijk loslaten.
Ik ga toevallig aanstaande maandag samen met mijn man naar Thailand. Mijn dochter blijft bij opa en oma. Ik heb ook heeeeeeeel erg veel ''wat als'' in mijn hoofd zitten. Af en toe zelfs spijt van de tickets. Wil t liefst mijn dochter niet ''achterlaten'' (als ik echt een keuze had gehad, zou ik t ook niet doen... maar goed, dat ben ik)
Heerlijk lijkt me dat. Nooit gedaan omdat ik de mogelijkheid niet heb maar anders had ik het gedaan. gewoon doen en even opladen.
We gaan niet zo lang, 10 dagen totaal waarvan 3 dagen reizen. Heb een tijdje terug mijn dochter laten ''proefslapen'' bij mijn moeder, pfff dat was al moeilijk om zonder haar te zijn. Heb wel een boekwerk van 4 getypte A4'tjes voor mijn moeder over mijn dochter
Haha snap ik. Niet aanvallend bedoeld, maar waarom laat je haar achter? Reizen door de tropen met uk is zo leuk, deden wij ook met onze dochter.
Ik zou het wel weten als ik met mijn zus naar New York zou kunnen gaan. DOEN! Heerlijk toch. Geniet ervan
Als het goed voelt: gewoon doen. Als je niet van je weekje weg kunt genieten, zou ik het geld liever in je zak laten. En als je heel erg twijfelt, zou ik eerst eens een (goedkopere) locatie dichtbij proberen. Als dat goed bevalt, kun je misschien volgens jaar alsnog naar New York. En bevalt het niet, dan ben je in ieder geval minder geld kwijt om daar achter te komen. Wat het 'wat als' gevoel betreft: ik snap het gevoel wel. Maar je moet je ook afvragen of het realistisch is. Er kan ook wat gebeuren als je man de kinderen even meeneemt naar de kinderboerderij zodat jij even lekker rustig in de tuin kunt zitten (ofzo). Het grote verschil is natuurlijk wel, dat je dan sneller weer bij elkaar bent dan wanneer je in New York zit. Maar het is heus niet zo dat de kans op een ramp groter is, naarmate de afstand tussen jullie groter is.
Ik zou het wel doen, alleen zou ik denk ik een bestemming zoeken waar je geen jetlag van krijgt. Dat kost bakken met energie en ik vraag me af of je die kunt missen. Zou zelf een mooie bestemming in Europa uitkiezen.
Ik ben al een keer in Thailand geweest, en ik wil mijn dochter niet in dat land hebben Ook het feit dat we bij mijn vader zijn dan, waar open en bloot een zwembad in de tuin ligt en 4/5 honden en tig katten rondlopen in de tuin, ik moet mijn dochter continue in t oog houden, ze kan daar niet rondkruipen, dus moet haar bij me houden. Binnen in huis is het te heet (ze leven merendeel buiten) En dan komt er ook nog eens bij, dat we daar eigenlijk zijn om afscheid te nemen van mijn vader en ik me op mijn vader wil richten Maar goed om ontopic te blijven, normaal gesproken zou ik dus niet zonder mijn dochter weg willen, zonder man zou eventueel nog wel kunnen, maar niet zonder mijn dochter.
Ik zou het in jou geval ook doen hoor! Je kindjes zijn lekker bij papa (die ook vind dat mama lekker moet gaan). Je kindjes zullen niets te kort komen en ze hebben heel veel baat bij een mama die lekker uitgerust is. Geniet ervan!
@darkangel: oeh, dat is geen leuke reden om te gaan. Ik snap op zich wel dat je je dochter niet meeneemt hoor, maar ik ben ook in Thailand geweest en zou mijn kinderen er zo mee naar toe nemen! Als je zelf oplet met eten etc is het prima te doen en de zorg/ziekenhuizen rond Bangkok zijn beter dan menig westers ziekenhuis. Bedankt voor jullie reacties! Ja, misschien is het beter inderdaad om eerst een weekendje Parijs of Londen te doen en als dat goed gaat het jaar erna naar New York. Ik wil heel graag een keer naar New York, maar met de kids zie ik het niet zo zitten, onze jongste is nogal een pittig jongetje. Bovendien ben je dan 5 keer zoveel geld kwijt en dat geld bewaar ik liever voor onze droomrondreis over een paar door Amerika. Mijn man redt zich trouwens prima, daar maak ik mij absoluut geen zorgen over. Is een superpapa en heeft aangegeven alle dagen vrij te nemen zodat hij er lekker voor ze is.
Ga lekker genieten. Vooraf en het afscheid is moeilijk, maar eenmaal weg, zul je denk ik zó genieten!
Ik zou het doen! Helaas nog niet gegaan want man wilt niet dat ik ga maar als ik de kans had.... Was ik morgen al gaan boeken..! Heerlijk een weekje weg zonder dat je met andere rekening hoeft te houden....!!