Hoog sensitief tips en adviezen

Onze dochter van 5 is altijd al "anders" geweest dan haar broer en zus. Op het KDV was ze altijd al heel huilerig bij het afscheid nemen. Waar haar broer en zus na het huilen gingen spelen bleef zij lange tijd door huilen en kon ze zomaar midden op de dag weer huilend bij de deur gaan staan. Maar ook nu heeft ze nog steeds een hoop momenten dat ze het moeilijk heeft en ik vind het soms moeilijk er mee om te gaan. Van de week hebben zich een aantal situaties voorgedaan waardoor ik ben gaan denken dat we hier toch iets mee moeten.

- zwemmen door het gat op zwemles. Ze deed het altijd en met gemak en ineens, een andere juf (die notabene haar lievelingsjuf was/is) en ze doet het niet meer. De juf is heel geduldig, doet mega haar best maar krijgt het niet voor elkaar. Ben er even heen gelopen, heb haar gezegd dat de tranen nu moesten stoppen en dat ze het heel goed kon en vroeg of ze het me wilde laten zien en hup....daar ging ze zonder problemen.
- bij de overblijf verloopt het hectisch, mijn dochter kwam haar tegen op school en toen was ze heel erg aan het huilen, ze wilde naar haar broer, zus en naar papa en mama.
- een project met hard geluid op school. Ze heeft op het plein vreselijk hard moeten huilen.
- vanmiddag een filmpje van mees Kees gekeken samen. Bij de aftiteling klonk een nummer die bij haar veel emotie los maakte. Ze begin echt vreselijk te huilen van de melodie en vertelde dat het liedje haar heel verdrietig maakte.
- de juf was boos op een jongen in de klas en dat greep haar heel erg aan. Hebben het met de juf besproken die dit heel fijn heeft opgepakt. Ze heeft uitgelegd dat ze niet boos op haar is en wanneer ze boos op iemand is ze ook naar haar zal kijken en zal knipogen zodat ze weet dat het echt niet voor haar is en dit werkt.

Verder is het een heel pienter meisje, loopt volgens de juf flink voor op haar leeftijdsgenootjes. Thuis herkennen we dat ook wel en lijkt ze soms een "volwassen" mens in een klein lichaampje te zitten. Verder is ze ook vaak echt vrolijk, een echte genieter met een vreselijk leuk gevoel voor humor.

Ik kon er altijd erg goed mee omgaan, was altijd erg geduldig, dat ben ik nog steeds trouwens. Maar het gaat me nu wel opbreken. Alles kost vreselijk veel energie, en mijn hart breekt als ik zie dat ze zo verdrietig is en aangeeft er niks aan te kunnen doen.

Ik vroeg haar eens waarom ze dan zo moet huilen waarop ze zei, mam ik weet het niet. Er zitten dan tranen in mijn buik en die willen naar buiten en dan kan ik ze echt niet stoppen.

Wie herkent dit of heeft tips. Zou zo graag willen dat ons meisje ook weer kan genieten als ik er niet bij ben.

 

Ze heeft een clownsneus gekregen van een clown. Omdat een clown je altijd aan het lachen maakt. Lastige is dat dat lastig bij je te dragen is. Hebben het met het kerstconcert op school wel in haar broekzak gedaan. Ze heeft tijdens het concert niet gehuild, maar nadien kwam de ontlading maar dat was dus al een hele grote stap. Ik denk dus dat zij er wel het type voor is. Ik denk dat ik maar eens opzoek ga naar een gelukssteen oid. Ze is dol op stenen dus dat is wel een goede optie. Al is dat wat lastig mee nemen in je zwempak hahahaha

 

Hier in plaats van een clownsneus hebben we heel lang een steen meegesleept.

Op het moment zit ze "vast" aan een waaier.
Voordeel van een steen is dat hij in je broekzak past

En in hef begin moest het perse een Griekse steen zijn.. Later was EEN steen eigenlijk ook goed.

Het is hier echter veel erger... Als ze niet lekker in d'r vel zit.
De kleuterklas was echt een beproeving met alle kinderen die actief speelden.

Maar bijv ook de sinterklaasintocht is ze daarna compleet gesloopt.
En dan gaan we al speciaal naar een dorp met een hele kleine intocht
We gaan wel natuurlijk maar het geluid is te hard, te veel indrukken, te veel mensen... Dan doen we de rest van het weekend niks meer.
Zelfs geen koffie drinken bij oma die daar vlakbij woont.
Gauw in de auto... 2 minuten later slaapt ze als een blok.

 

Het waren een paar kleine voorbeelden die deze week hadden plaatsgevonden. Maar het gaat hier ook verden dan dat. Ik herken het wel dat als ze minder goed in haar vel zit het slechter gaat. Ook het stukje van Sinterklaas.....
Ze zit nu nog bij de kleuters en dat eet heel veel energie zo'n volle klas waarbij iedereen andere dingen doet. Ik hoop dat het straks in groep 3 beter gaat als het wat gestructureerder is. Nu is ze aan het eind van de dag heel moe.

Hoe ging jij met de dingen om? Wanneer ze op school een uitvoering hadden, als ze op schoolreisje moet, de zwemles waar het zo galmt en waar je iets moet doen wat je spannend vind terwijl je in een rote ruimte bent en mama ver weg achter glas...

Ze bijvoorbeeld al "bang" voor het geluid van de stofzuiger zolang ik het kon signaleren. Nog steeds, als ik stofzuig loopt ze rustig naar boven om zich terug te trekken op haar kamer.