Onze dochter van bijna 6 weken slaapt overdag nauwelijks terwijl ze toch zeker wel moe is en gaapt e.d. Dit is eigenlijk al zo vanaf dat ze een week of 2 is. Wanneer ik haar in haar bedje leg dan is het al snel huilen wat overgaat in krijsen. Ook inbakeren met de pacco heeft overdag geen succes. Slapen in de kinderwagen thuis lukt niet, wanneer we gaan wandelen valt ze wel in een lichte slaap maar zodra we thuis zijn en stilstaan begint ze weer te huilen. Alleen in onze armen valt ze in slaap en slaapt dan ook diep waarbij ze tevreden geluidjes maakt en snurkt. Snachts daarentegen slaapt ze tussen de 6-8 uur achter elkaar. In haar wiegje bij ons op de kamer ook ingebakerd in de pacco. Ik weet niet zo goed meer wat nu wijsheid is om te doen. Het cb zegt in bed leggen en steeds volgens hetzelfde ritueel. Dit heb ik gedaan meerdere dagen maar het werkt niet en het maakt haar zo overstuur dat het me ook geen prettig gevoel geeft. M'n ouders zeggen dat in m'n armen laten slapen niet slim is omdat ze daar aan went en ze straks helemaal niet meer in haar bedje wil. Ze is wel echt moe overdag, maar aan de andere kant op andere momenten ook heel erg wakker. Wie heeft ervaringen en/ of tips?
Persoonlijk zou ik mijn kleintje wel gewoon lekker bij me laten slapen. Ze is nog zo klein, ze wil gewoon bij je zijn. Zeker als ze 's nachts wel goed slaapt in eigen bedje. Misschien is een draagdoek een optie? Heb je gewoon je handen vrij en je kleintje lekker dicht bij je. Zou er gewoon van genieten dat ze graag bij je wil zijn... denk dat dat vanzelf minder wordt.
Ik zou inderdaad onderscheid maken tussen zeurderig huilen en echt huilen. Echt huilen laat ik ons kindje niet (ook bijna 6 weken oud). Het is goed voor jullie band dat je kind weet dat hij altijd op jullie terug kan vallen, dus dat je komt als er wat is. Misschien kan een bezoek aan de osteopaat wat doen voor je? Onze eerste had ook dat ze amper sliep overdag en nadat bezoek kon ik wel gaan werken met die regelmaat. Onze dochter was niet heel verstoord, maar toch had het geholpen.
Ja dat denk ik zelf ook. Maar vnl. wat ouderen in mijn omgeving die zeggen laten huilen en zeggen dan tegen me dat ze me nu al in m'n macht heeft en dan voel ik me best wel rot. Ik wil het beste voor mijn dochter en wanneer ze in mijn armen slaapt lijkt me dat nu nog niet heel verkeerd. Ik heb een draagzak van bandolino die ik af en toe gebruik en waar ze dan ook in slaap valt.
Lekker laten lullen. Er is zoveel bullshit over een baby 'verwennen' en gewennen, dat slaat gewoon echt nergens op. Grappige is ook dat mensen als kinderen ouder zijn bijna nooit meer praten over verwennen, ja, dan in de positieve zin, "zal oma jou eens lekker verwennen." Mijn dochter heeft de eerste maand bijna op me gewoond en ze heeft later nooit problemen gehad met zelf inslapen of in haar eigen bedje slapen. Een baby heeft geborgenheid en warmte nodig, niet om te liggen huilen in een koud bedje zonder mama! Dat dwingelanderige van sommige cb's, ik denk eerlijk gezegd dat dit geen baby goed kan doen. De behoeftes van een jonge baby verschillen zo enorm van een baby die bijv. 6 maanden is, dat kun je gewoon niet met elkaar vergelijken. Doe wat goed voelt, dat telt, want als jouw baby blij is ben je dat zelf ook!
Een baby kun je tot zeker 6 maanden niet verwennen. Die kleintjes kunnen je niet bespelen, ze handelen nog helemaal niet zo bewust. Ze kunnen wel aan zaken wennen, dus aan een bepaalde regelmaat of dingen die je doet. Trek je niets aan van wat die ouderen zeggen. Tuurlijk heeft een baby je 'in zijn macht'. Daar is heel zijn uiterlijk op gebaseerd, dat schattige dat ze hebben. Hadden ze je niet 'in hun macht' dan zou je je kind verwaarlozen en dan zou het sterven. Simpel toch? De natuur heeft dat prachtig geregeld zo! Een osteopaat kijkt naar het hele gestel. Zit er een wervel scheef, dan zet hij het recht bijvoorbeeld. Een bevalling is ook voor een baby heftig, een osteopaat zorgt dat je kindje alles snel kan verwerken en zo. Hier pakte hij onze kleine gewoon op bepaalde punten vast. Ze gaf geen kik, want het doet geen pijn.
Lekker bij je houden hoor! Mijn zoontje wilde ook alleen maar op schoot of in mn armen slapen overdag, lekker gedaan en van genoten
Ik hoorde de moeder van mijn zwager laatst vertellen (op een verjaardag): nou ik heb ze gewoon laten huilen hoor die eerste nachten thuis. In het wiegje, deur dicht. En op een gegeven moment was het dan klaar en dan sliepen ze door... Dus tja, wat moet je daar dan van denken? Ze wisten blijkbaar gewoon niet beter toen, maar ondertussen, (ondanks dat het nu toch wel uitgebreid onderzocht is) heeft ze haar mening nog niet veranderd. Mijn schoonvader zei altijd de bekende dooddoener: "goed voor de longetjes..". Kindje gewoon bij je houden zou ik zeggen. Als ze daar overprikkeld van raakt is het iets anders, maar als ze lekker slaapt...
Helemaal eens met de andere reacties: doen wat jou het beste lijkt. Hier ook de eerste maanden heel vaak (meestal) in de bondolino gehad. Na bijna 3 maanden was hij er aan toe overdag in z'n bedje te slapen. Ook met 4 maanden nog regelmatig gedragen hoor, tot die tijd kunnen ze je echt nog niet manipuleren. En in het begin weleens geprobeerd dat laten huilen want 'als ze moe zijn vallen ze vanzelf in slaap' werd me gezegd. Niet dus. Uren erbij gezeten. Al die adviezen van regelmaat, ritueel, laten huilen en 'dan gaat het echt lukken' vind ik zo'n ontzettende onzin op die leeftijd. Elk kind is anders. Belangrijkste is dat ze haar rust krijgt! Je voelt vanzelf wel aan wanneer het tijd is voor de volgende stap.
Dankjewel voor de reacties. Zucht lastig hoor. Ze ligt nu in haar wiegje maar krijst alles al weer bij elkaar terwijl ze zo moe was en lag te snurken bij mijn vriend. Ik snap niet zo goed waardoor het haar Snachts wel lukt te slapen in haar eigen bedje maar overdag niet en savonds niet. Denk dan dat wij iets fout doen. Maar we doen qua naar bed gaan niks anders dan na haar laatste fles. Dat huilen is hartverscheurend. En voel me nu zo schuldig dat we haar toch in haar wiegje hebben gelegd en ze nu weer overstuur is.
Ja, want je dochter heeft natuurlijk de verstandelijke vermogens al om gevolg-oorzaak te overzien en haar huilen in te zetten om jouw gedrag te sturen naar wat zij wil. Oftewel: lekker laten kletsen, die ouderen. Die zijn opgegroeid in een tijd dat ze een hoop nog niet wisten, we zijn nu wijzer Ik zou lekker een draagdoek aanschaffen, dan kan ze daarin lekker slapen. Je merkt dan vanzelf aan haar wanneer de behoefte om dichtbij jou te zijn wat af gaat nemen en dan zie je vaak dat rond de 3-4 maanden dat vanzelf wel komt en slapen in eigen bedje vaak veel gemakkelijker gaat en dan wel aan te leren is. Hier twee huilbaby's gehad en die hebben de eerste maanden echt in de draagdoek gewoond gewoon. Eenmaal in goede doen zijn ze gewoon normaal gaan slapen.
Mijn zoontje sliep de eerste maanden ook vaak op mij/ons of in de draagzak. Het is gewoon belangrijk dat ze slapen, maakt niet uit hoe... als ze maar slapen! Ik kan me ook nog herinneren dat wij het vaak geprobeerd hebben om hem in zijn wiegje te laten slapen, maar 9 van de 10 keer ging het niet. Vaak sliep hij 's avonds bij ons op de bank, of op een van ons, of gewoon lekker op het aankleedkussen met een dekentje over hem heen. Pas na de voeding van 23.00 uur ging hij dan in het wiegje naast ons bed. Trek je alsjeblieft niets aan van de mening van anderen. Ga lekker op je moedergevoel af. Mijn zoontje sliep toen hij 3 a 4 maanden oud was altijd in zijn eigen bedje. En stiekem vond ik dat wel jammer, want het was ook zo heerlijk om hem tegen me aan te hebben terwijl hij sliep. Dus geniet er ook gewoon van dat ze nu nog zo lekker bij je kan slapen. Dat ze 's nachts wel in haar eigen bedje slaapt, komt waarschijnlijk omdat ze dan zo moe is dat ze wel slaapt.
Even reactie hierop: een osteopaat doet niets met mentale/geestelijke verwerking van dingen. Osteopathie is een manuele geneeswijze, die dus door middel van manuele technieken zorg draagt voor verbetering van klachten. Soms kan een bevalling zo'n druk uitoefenen op het hoofd en de nek van een baby, dat wervels wat scheef gaan staan. Een osteopaat kan dit verhelpen en de wervels recht zetten. Wat Sandana beschrijft, van vastpakken op het hoofd, dat heb ik zelf ook aan den lijve mogen ondervinden. Het lijkt idd alsof ze alleen maar beetpakken, (en dus zou je idd kunnen denken dat het enkel om een meer haptonomische benadering zou gaan), maar op een bepaalde plek op je hoofd een hele lichte druk uitoefenen, dat voel je tot in je tenen en kan dus net even de stimulans voor je lijf zijn om recht te gaan staan Met onze oudste zijn we vanwege scheefstaande nekwervels ook bij een osteopaat geweest. Zij krijste daar wel alles bij elkaar, vond het verre van prettig, maar knapte er wel enorm van op. Voor meer info: Welkom op KISS-Kinderen.nl - Uw bron van informatie over het KISS syndroom en het KIDD syndroom
Hier was bij me dragen de enige manier om haar te laten slapen. Op die manier regelmaat in gebouwd en bezoekje osteopaat. Na 3,5 mnd in bedje overdag en ze sliep binnen 10 min zonder huilen. S nachts eerste maand op mij, daarna naast mij, cosleeper en na 6 mnd eigen kamertje en nog een tijd deel nacht bij ons. En nu.... slaapt alleen in een eigen bedje en overal als t maar donker is.
Mijn oudste zoon heb ik veeeeeel rondgedragen. Hij slaapt nu prima en is lekker een mama's kindje Bij mijn jongste zoon gaat dit niet, mede door zoon nr 1 en de dagplanning. Bij hem had ik snel door dat hij op zijn buik wilt slapen. Enkel door de dag en in de box! Effe testen of jou kindje liever anders ligt? Wel blijven controleren ! Tot 6 maanden kan je ni verwennen. Succes en volg je gevoel. Dat zit meestal goed!
100% herkenbaar!! Mijn zoon is vandaag 6 weken en doet alleen maar hazenslaapjes overdag. Overdag moet ik bij hem blijven zitten tot hij in slaap valt. Steeds geruststellen en troosten. Met een beetje geluk slaapt hij dan 20 tot 40 minuten, maar vaak ook helemaal niet. Veel huilen, veel honger. Ik laat hem niet huilen, maar dat maakt ook dat het heel intensief is. Als ik 's morgens even wil douchen dan hoor ik hem de hele tijd huilen. Vind ik erg moeilijk. Nu maar in de draagzak (Bondolino) met muziek aan, en dan beweeg/dans ik daar op haha. Meteen beweging voor mezelf. 's Nachts slaapt hij gewoon in zijn eigen wiegje, naast mij. Maar het blijft zoeken de hele tijd.
Vervelend hè lappie omdat je zo graag wil dat je kleintje zich fijn voelt. Bij jou op de arm of of de buik slapen dan? Als ze bij mij ligt slaapt ze heerlijk, maar ik merk dan wel de onrust in haar lijfje. Ze kronkelt veel heen en weer. Ik kan haar ook niet laten huilen. Daarvoor vind ik haar te klein en het gaat door merg en been. Ik ga vanaf vandaag haar eens meer in de bandolino doen om ge kijken hoe dat gaat zodat ik ook m'n handen wat meer vrij heb en iets minder het gevoel heb dät ik alleen maar met haar bezig ben.
Ja, hier ook onrust in zijn lijfje. Maar toch ook momenten van totale ontspanning, meestal als hij bij mij is. Ook heb ik het boek van Stephanie Lampe in 1 ruk uitgelezen (Baby in een droomritme). Gaat over onrustige baby's. Toch wel veel tips uitgehaald. Misschien een idee? Het geeft je inzicht en kennis in bepaalde zaken, zoals het slaapritme van baby's van verschillende leeftijden enzo.