Alles is al gezegd, ga naar haar toe en wees er voor haar...ze heeft je nu nodig. Veel woorden zijn niet nodig, leg ook uit dat je bijvoorbeeld niet weet wat je moet zeggen. Met hoeveel weken zwangerschap is het kindje geboren? Kijk je er tegenop om het kindje te zien? Onwijs veel sterkte voor jou en je vriendin!
Wat verdrietig. heel veel sterkte voor je vriendin en voor jou. Inderdaad. alles wat ze nu wil is een schouder om op te huilen en trots haar kindje laten zien.
Je hoeft niets mee te nemen, wees er voor haar, huil mee. Mijn vriendin is hetzelfde overkomen en op zo'n moment is er niets zo erg als mensen die je ontwijken.... Het is inmiddels 4 jaar geleden, maar mijn vriendin heeft het nog regelmatig over de mensen die haar toen in ene ontliepen omdat ze niet wisten wat ze moesten zeggen. Dan liep ze de deur uit en zag je de buren gewoon wegduiken Heel veel sterkte en gecondoleerd.
Wat erg Ik denk ook dat je niets mee hoeft te nemen.. dat gaat misschien toch maar langs haar heen, je kunt later misschien nog iets symbolisch bedenken.
Oh wat een nachtmerrie......brok in mijn keel... Het is al gezegd, ga er heen en wees jezelf, doe wat je hart je ingeeft en wees eerlijk. Benoem dat je niet weet wat je moet zeggen of doen. Jij ook sterkte!
Ik kan heel goed begrijpen dat je er tegenop zit, weet je vriendin dit ook? Eerlijk gezegd heb ik geen tips denk ik. 4 maand terug zag ik er ook deels tegenop om ons overleden zoontje te zien, maar keek er ook erg naar uit (heel dubbel). Vertel je vriendin dat je het er moeilijk mee hebt om haar overleden zoontje te zien, wie weet kan ze jou hierin helpen of de verpleegsters in het ziekenhuis. Nogmaals sterkte
ze vraagt om jou dus ik zou sowieso gaan. Neem niets mee, zit ze waarschijnlijk toch niet op te wachten. Ja, jouw schouders om op te huilen
Wat verschrikkelijk verdrietig zeg. Zoals al gezegd is: je aanwezigheid en haar een knuffel geven zal voldoende zijn. Sterkte!
Ik denk dat er niemand zal zijn die dit als koude kikker gewoon kan doen. Je gevoel is heel normaal. Al ga je er maar naartoe en houd je haar hand vast. Er zijn is nu belangrijker als wat is het beste ... Als ik iets mee zou willen nemen zou ik misschien zo'n set gipsen afdrukken voor baby's kopen ... dan kunnen ze later deze week een handje of voetje afdrukken en inlijsten voor later. Weet alleen niet of het bij je vriendin past. Veel sterkte ... deze dingen zouden niet mogen gebeuren ...
Wat vreselijk helaas hier hetzelfde meegemaakt met een vriendin vorig jaar. Ik vond het heel moeilijk er heen te gaan was echt stik zenuwachtig. Achteraf heel goed 'afstand' kunnen houden , het is werkelijk verschrikkelijk te zien maar ook mooi dat ze haar kindje nog wil laten zien aan je. Hier vond ze een mooi fotolijstje leuk (voor de foto's van make a memory), maar heb ook een herinneringsdoos gegeven en een Koeka Wikkeldeken.. Veel sterkte
Jeetje wat heftig zeg! Aller eerst heel veel sterkte! ik zou gewoon heen gaan en eerlijk zijn dat je niet weet wat je moet zeggen en dat je het moeilijk vind haar kindje te zien. Het wordt al gewaardeerd als je gaat, en dat je er voor haar bent. Dat heeft ze het meest nodig, anders vraagt ze ook niet of jij wil komen. Wat dat betreft hoef je niet persee iets mee te nemen, maar als je dat zou willen zou ik iets van een gips afdruk set doen.
Ik denk ook dat alleen jouw aanwezigheid al heel fijn voor haar is, iets meenemen kan maar is niet noodzakelijk. Mocht je een beertje mee willen nemen voor mama en kind is het misschien ook leuk om voor papa mee te nemen. Ik kreeg na het overlijden van mijn zoontje 3 hele mooie ringen, eentje voor om het armpje van mijn zoon, 1 voor mij en 1 voor mijn man.
Ach wat afschuwelijk. Alle tips zijn al gegeven, maar wil je sterkte wensen. Is niet makkelijk om er naar toe te gaan maar wel cruciaal voor je vriendin.
Wat vreselijk. Ik zou niets meenemen, zoals de meesten zeggen hier. Ik heb dit ook meegemaakt van een vriendin, nu bijna twee weken geleden. Ik heb telefonisch contact met haar, haar nog niet gezien, ik schaam me voor mijn babybuik. We waren drie dagen na elkaar uitgerekend. Ik laat het face to face contact wat meer van haar af komen wanneer ze eraan toe is. Maar ik stuur hun geregeld kaartjes, appjes om te laten weten dat ik veel aan haar denk. Ik weet ook echt niet wat ik moet zeggen, val steeds in herhaling. Maar ze geeft aan dat het hun steunt dat er aan ze gedacht wordt.