Hallo dames, Met 6 weken zwangerschap kreeg ik bloedingen en krampen. Ik wist dat er een miskraam aan zat te komen. Na 2 weken bleef ik pijn houden en vooral rechts in de lies en dat trok door naar mijn been. Ik kreeg gisteren een echo en daarop was te zien dat de baarmoeder leeg was maar dat er bloed in de buikholte zat. Doorgestuurd naar het ziekenhuis en ze vermoedden een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik kreeg een kijkoperatie en toen ik weer bij kwam hadden ze mijn eileider verwijderd omdat daar dus inderdaad een vruchtje in zat.. Nu ben ik weer thuis nog een beetje in shock wat er allemaal in korte tijd gebeurt is. Heeft iemand hetzelfde mee gemaakt? Is het zwanger worden met 1 eileider nog makkelijk? De gynaecoloog was hier nogal vaag over. . Hebben jullie ook krampen en bloedverlies vooraf gehad? Groetjes Chanti
Ik zag het, chanti! Ik moest gisteren nog wel aan je denken en hoopte op een klein wonder! Wat super naar dat het zo is afgelopen! Ik kan je vragen niet beantwoorden, maar hoop dat je snel weer zwanger bent! Xx
hi chanti, wat verdrietig en wat een shock moet dat zijn! Allereerst een groot hart onder je riem! Ik herken je verhaal heel erg. 1,5 week geleden ben ik met hevige pijn (die ook mijn lies in schoot) op de seh beland, werd buitenbaarmoederlijke zwangerschap geconstateerd en is mijn eileider verwijderd. Ik bloedde nog niet, alles zat intern waardoor er haast bij geboden was om meer schade te voorkomen. Wat ik je nu vooral zou willen meegeven is: neem je tijd.. Tijd om goed te herstellen, lichamelijk maar vooral ook mentaal. Want wat een klap is dit. Niet alleen je kindje weg, maar ook je eileider. Mijn gyn heeft gezegd dat zwanger worden met 1 eileider zeker nog mogelijk is. Ook hier op het forum heb ik zitten zoeken naar positieve verhalen, en die ook gevonden! Het vraagt volgens mij alleen veel geduld.. Eerst herstellen eer je weer kan proberen. En het kan een jaar duren eer de andere eileider een groot deel van de functie van je verwijderde eileider heeft overgenomen. Als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust. Ik loop zeg maar 1,5 week voor op je en heb al veel zitten zoeken/lezen/ervaren. Het herstel heeft echt zijn tijd nodig merk ik. Vooral mentaal. In elk geval heel veel sterkte en wat rot dat je dit is overkomen!
Ah lief van je! Ik hoopte eerst ook nog op een klein wonder maar ik had maandag en dinsdag al zo'n pijn in de lies en been dat ik wel verwachte dat er meer aan de hand was.. Helaas nu 6 weken nog wachten en krijg dan nog controle en hoop dan op groen licht
Hoi Chanti en lotgenoten, wat verdrietig van jullie buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Neem je tijd om te verwerken want het is niet niks en wordt echt onderschat! Hier ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en eileider verwijderd. Bij mij duurde het 13 maanden voordat het pas weer raak was. Bij de buitenbaarmoederlijke zwangerschap was het de eerste ronde raak. Bij mijn derde zwangerschap in ronde 4. Niemand heeft denk ik zoveel gezocht als ik hier zp. Nachtenlang las ik hier op zp. Ik heb in een jaar tijd zeker wel 100 leden gevonden hier op zp die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad en echt geloof me, bijna iedereen is gewoon weer zwanger geworden. Op een enkeling na die iui of IVF behandeling heeft moeten ondergaan. Het komt goed! Je andere eileider neemt t gewoon over. Voor vragen mag je me altijd pb-en, veel sterkte!
Wat goed dat de gyn je al een termijn heeft gegeven van 6 weken. Hier ging het over 3 menstruaties afwachten, maar omdat ik geen (goede) cyclus heb van mezelf was ik al aangewezen op medische hulp. Wij zijn inderdaad bezig voor een tweede kindje. Jij dus ook, wat leuk . Is je eerste zwangerschap goed tot stand gekomen en verlopen? Hoe oud is je kindje nu? En hoe voel je je nu? Je buik zal nog wel flink opgezwollen zijn? Mijn navel is nu eindelijk niet zo paars meer. Flink wat duw- en trekwerk is daar aan te pas gekomen.. Heb je veel steun van mensen om je heen? Belangrijk allemaal. Ik merk dat de ervaringen in het zkh erg schockerend voor me waren maar het erover praten erg helpt!
Huis van Puck, ik word meteen emotioneel als ik je hoopvolle berichtje lees. Herkenbaar van het vele lezen, ik was je in mijn zoektocht ook al tegen gekomen Bedankt voor het delen!!
Hoi! Vervelend dat dit jou ook is overkomen wel fijn dat ik er met mensen over kan praten die weten hoe het is. In de omgeving heb ik wel Veel steun gelukkig, maar echt snappen hoe dit is doe je denk Ik pas als je het zelf hebt mee gemaakt. Mijn dochtertje is nu 16 maanden oud. Bij haar was Ik meteen 1e ronde zwanger. Nu deze buitenbaarmoederlijke zwangerschap ook 1e ronde. Mijn buik is inderdaad flink opgezwollen, ik lijk wel 30 weken zwanger pff. Had jij dit ook? Hoelang geleden had jij je buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Lief Dank je wel! 13 maanden is wel lang, vooral omdat je bij je buitenbaarmoederlijke zwangerschap meteen zwanger was. Was je buitenbaarmoederlijke zwangerschap je eerste zwangerschap? Gelukkig heb je wel veel positieve verhalen gehoord. Ook wel gehoord dat sommige daarna weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kregen? De gyn zei dat ik bij een volgende zwangerschap weer meer kans heb op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Hi, gelukkig dat je veel steun hebt in je omgeving. Maar het is toch ook fijn om met lotgenoten ervaringen uit te wisselen. Zij weten immers hoe het is.. En ja! Ik leek ook wel zwanger. Komt doordat ze je buik hebben opgeblazen met co2. Het is nu 1,5 week geleden en mijn buik is nu weer enigszins normaal aan het worden.. Komt dus goed. Mijn dochter is trouwens 17 maanden. Wel fijn dat je beide keren in de eerste ronde zwanger was, dat geeft hoop dat het nu ook niet heel lang hoeft te duren. En volgens mij word je, vanwege het verhoogde risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, goed gevolgd in het ziekenhuis. Zodra je zwanger bent mag je met 5?6? weken al voor een echo komen om te zien of het op de goede plek zit.
wat erg van je buitenbaarmoederlijke zwangerschap, zoals meerdere hier zeggen...neem je tijd want het is echt niet niks hoor, ik zelf heb in nov 2012 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad met een bijna fatale afloop omdat de eilijder al was gesprongen, al met al ben ik 2 x achter elkaar geopereerd omdat ze niet al het bloed (lees 3.5 liter) uit mn buik hadden gehaald,en werd wakker met 4 infusen en 2 bloed transfusies en een catheter. na een week ziekenhuis mocht ik naar huis met veel pijn en zonder kindje en heel veel verdriet, en dat verdriet heb ik nu nog, in januari was ik dan eindelijk weer zwanger maar dat werd een miskraam :x en nu gaan we ronde 19 alweer in,,... ik wil je heel veel sterkte wensen en laat je verdriet gaan hoor, krop het niet op...
Jemig cakeje, wat een traumatische ervaring en wat verdrietig dat jullie geduld geenszins is beloond en je recentelijk een miskraam hebt moeten doormaken heel veel sterkte ook, ik hoop dat deze 'pech' (zo wordt het bij mij steeds genoemd, heb er een hekel aan..) snel over is en ronde 19 zomaar DE ronde is..
Cakeje34, verschrikkelijk! Wanneer kwamen ze er bij jou achter dan? Had je voor de operatie ook veel pijn? Wat erg dat je ook nog een mk mee heb moeten maken pff Jij ook sterkte en hopelijk mag het nu gauw raak zijn! Kara, fijn dat ik me over mijn buik niet ongerust hoef te maken. . Wat leuk dat jouw meisje 1 maand ouder is Heb jij trouwens na de operatie Nog bloed verlies gehad? Ik begin nu Ik thuis ben ineens te bloeden :s Toen ik gisteren in mijn hemdje zat te wachten op de operatie kreeg ik net een berichtje met foto van mijn vriendin binnen. Ze vertelde me net het nieuws dat ze zwanger is. De vorige keer waren we ook tegelijk zwanger. Nu dus weer maar erg confronterend
Wat een confronterend nieuws van je vriendin dan zeg . Dat ga je de komende tijd vaker krijgen.. Je moet afscheid nemen van een hoop ideeen en fantasieen over hoe dit jaar er uit zou gaan zien. Hopelijk ga je dik zwanger het jaar uit natuurlijk, maar die garantie heb je niet natuurlijk. Wel grappig dat onze dochters maar een maandje schelen! Bloedverlies was minimaal de eerste dagen, maar een week na de operatie waren denk ik de zwangerschapshormonen uit mijn lijf waardoor het seintje: 'grondige spoeling' werd doorgegeven en heb ik redelijk veel bloedverlies. Vooral erg donkerrood. Niet heel pijnlijk allemaal gelukkig. Zeker niet zo erg als de pijn vlak voor de operatie!