wat een fijn topic dit, hier ook 2x in de 1e ronde zwanger en 2x miskraam... nu zit ik in de 1e ronde na de 2e mk. Ben erg benieuwd hoe de toekomst eruit ziet (maarja dat zijn we allemaal!) We hebben ervoor gekozen nu nog geen chromosomen onderzoek te doen en het nog 1x te proberen. Mocht het weer mis gaan dan laten we de hele reeks onderzoeken doen. Vind het erg interessant om te lezen dat verhoogde vruchtbaarheid een oorzaak kan zijn van de mk-en. En ook goed om eens op een rijtje te hebben welke onderzoeken er allemaal gedaan moeten worden (mocht het ooit weer misgaan dus..)
Ik heb in Januari mijn 6de mk gehad en heb 3 gezonde kinderen. Ik ben dus ook super vruchtbaar. nu afwachten deze maand of ik weer zwanger ben. 22 maart weet ik het. hopelijk word het nu weer een gezond kind.
Interessante topic! Al moet ik zeggen niet hoog vruchtbaar te zijn. Wij hebben het mmm traject achter ons. Hierin 3x ICSI gehad waarbij we 3 terugplaatsingen hadden van 4 emmy's. In 2010 een vroege miskraam met 4 weken van 1 emmy. In 2012 een vroege miskraam bij ruim 5 weken van 2 emmy's (2 dagen een miskraam). Hierna gestopt met de mmm, omdat we het niet meer trokken. In januari 2014 was ik spontaan zwanger, maar weer misgegaan met 4 weken. Omdat ik het nu zat was heb ik een afspraak gemaakt in het UMCU. Komende vrijdag kunnen we terecht bij poli Herhaalde miskramen. Ik wil weten waarom ze niet blijven plakken. Al vanaf het begin zegt mijn gevoel dat het in mijn baarmoeder fout zit. Helaas hebben ze eerder niet willen onderzoeken. Ik vermoed dat mijn baarmoederslijmvlies niet helemaal goed is.
Ik gebruik al tijden voedingssupplementen: Omega 3, Prema Fem (Ortica), Foliumzuur, Ayusforte Women (Holisan), Vitamine D3 (Solgar) en Womega Ik zal de standaard bloedonderzoeken krijgen volgens het info-boekje: -lupusanticoagulans (LAC) of antistoffen tegen cardiolipine (ACA, IgG en IgM) -random homocysteïne
Hallo, Ik wil me hier ook graag aansluiten, nou ja graag? Zit op dit moment midden in mijn 8e mk/ma. Ik heb 4 vroege mk's gehad rond de 5 weken, en 4 ma's tussen 8 en 10 weken waarbij we het hartje steeds hebben zien en horen kloppen op de echo's. De laatste twee keer heb ik progesteron gekregen, ondanks dat mijn eigen waardes eigenlijk prima waren. Ik heb nog niet eerder gehoord van het gebruik van prednison. Ik snap nog niet precies wat dat dan zou moeten doen? Is het iets dat je sowieso zou kunnen proberen? Verder worstel ik op dit moment heel erg met de vraag of ik het weer wil proberen of niet. (ik, omdat mijn man bereid is om mij te volgen in mijn keuze). Drie van de vruchtjes zijn getest, is niets uitgekomen, dus geen genetische afwijkingen. Is het dan toch gewoon pech? Of heb ik steeds ongezonde kindjes gehad? Dat is toch wel heel erg veel pech dan he? Maar stel dat ik inderdaad zoveel ongezonde vruchtjes heb gehad, wat nou als mijn lijf het wel een keer toestaat, en ik dan een heel erg ongezond kind op de wereld zet? Ik heb het ongelooflijke geluk dat ik twee prachtige kereltjes heb, en ik wil hun leven niet onnodig ingewikkeld maken. Niettemin is mijn wens voor meer kinderen enorm groot, anders zou ik mezelf en mijn man niet aan deze zware beproevingen blootstellen, steeds weer.... Nu lees ik dus net over die prednison, en begint er toch wat hoop te gloeien. Maar kan iemand me uitleggen wat het nou precies doet dan?
Prednison onderdrukt je afweersysteem. Hierdoor zou een afstotingsreactie t.o.v. een embryo in sommige gevallen voorkomen kunnen worden.
Ik vraag me af wat ze onderzoeken. Doen ze alleen chromosoomonderzoek of testen ze alle genmutaties? Bij B.* hebben wij bij 21 weken de zwangerschap afgebroken i.v.m. ernstige afwijkingen. Nu blijkt dat dit komt door een genmutatie (chromosaal was alles in orde). Op dit moment weet men (nog) niet welke mutatie het betreft. Ze zijn er nog 1 aan het onderzoeken en als die het niet is zullen we het dus niet weten. Alleen dat we een kindje hadden met veel afwijkingen en een genmutatie. We kunnen doortesten en dan gaan ze lukraak vanalles testen, maar daar zitten voor ons evt. consequenties aan (dit omdat ze de dan ook bij ons nog meer onderzoeken - willen wij bijv. weten dat we een mutatie hebben die alzheimer veroorzaakt). Mocht het bij deze zwangerschap misgaan dan zou ik het vruchtje kunnen laten onderzoeken, maar vraag me dan af of dit wel zinvol is. Het zou niet zo zijn als ze bijv. alleen maar chromosaal zouden testen. Je angst over het ongezonde kindje op de wereld zetten is bij ons dus al vrij ver gekomen door de zwangerschap van B.* want mijn lijf heeft dit kindje zoveel gegeven dat ik het heel lang heb kunnen dragen. De voorspelling van de gyns was eigenlijk dat hij de 18 weken niet zou halen en toch bleef hij leven. De hoop die ik nog heb met deze theorie (hoge vruchtbaarheid, herhaalde miskramen) is dat er dus altijd ook de kans is dat er een gezond kindje uit voort komt. Het is weer afwachten nu.
Fijn dat ik dit nu ook weet. Kan ik intelligent gaan doen bij de gyn. Of trappen de nederlandse artsen er niet echt in?
Ha dames, Bedankt voor de verduidelijking over Prednison. Morgen ga ik naar de gyn voor een echo om helemaal absoluut zeker te zijn dat het kindje overleden is. Wel fijn dat hij het zo grondig uitzoekt en nakijkt. Ik wilde hem een aantal vragen gaan stellen over kansen op een ongezond kindje, kansen dat het niet wordt opgepakt door prenatal screening enzo. Maar hij antwoordt toch altijd dat dat maar getallen zijn en dat dat niets zegt en of ik niet 'gewoon vrede' kan hebben met mijn twee kinderen. Dat vind ik altijd zo moeilijk, als iemand dat zegt! Alsof een wens voor meer kinderen maar een kleintje is. Ik ga toch niet voor mijn lol al die ellende doormaken? Als mijn wens maar zo simpel en klein was, dan was ik toch al veel eerder ermee gestopt? :x Dankzij dit topic op de herhaaldemiskramen website terecht gekomen, en toch weer nieuwe info gevonden die ik nog niet eerder was tegen gekomen. Bedankt daarvoor dus Hierdoor toch nu het gevoel dat ik het wel weer wil gaan proberen. Misschien met de hulp van prednison en clexgane (weet iemand wat dit laatste precies doet?). Ook wil ik vitamines B6 en B12 en D gaan slikken. Dit had ik al eerder aangekaart bij mijn gyn, maar die deed het altijd af als onzin. Terwijl hij had aangegeven dat ik een MTHFR gen mutatie heb, hoewel dit later door een andere onderzoeker ontkend wordt?!). Dit keer ga ik het doorzetten. Iemand nog tips over welke soort of waar je op moet letten bij de keuze? Dan maar hopen dat het weer gaat lukken om zwanger te worden (lage eicelreserve....). En dan proberen afstand te bewaren tot en met de 20 weken scan. Dat is zo'n beetje mijn plan nu, wat vinden jullie ervan? Alle tips en ideeen zijn welkom! Marjol, ik ga voor je duimen dat jouw wondertje dit keer goed ter wereld mag komen. Wat zal jij in spanning zitten! Kun je je hoofd een beetje koel houden?
Ik zou oppassen met het noemen van prednison in nederlandse ziekenhuizen Timon... Dat is nog altijd in 99% van de gevallen een scheldwoord hier. Duurt nog een jaar of 10 denk ik voordat dat wat meer geaccepteerd is. Ik heb er zelfs gewoon echt een keer ruzie om gehad met een gyn. De meesten hier op het forum hebben hun prednison gekregen net over de grens. Ik van dokter P in dusseldorf, en vele anderen van dokter de S in Gent. Uiteraard kun je wel net geluk hebben hier in ons landje met een progressieve arts, maar de kans is nagenoeg nihil
Ha dames, Ik ben net weer bij de dokter geweest, het zakje is aan het krimpen dus het lijkt erop dat het misschien dit keer wel vanzelf zal gaan gebeuren. En dat zou ik wel zo prettig vinden. Ook dacht hij dat de kans op te veel bloed minder werd, omdat het vruchtje dus aan het krimpen is. Nou ja, laten we het hopen Verder heb ik met hem mijn zorgen en overwegingen besproken, en hij kapte het al heel gauw af met de opmerking: als je zorgen alleen zijn om een ongezond kindje op de wereld te zetten, dan is dat geen goede reden om ermee te stoppen. De kans op een gezond kindje is nog altijd veel groter dan die op een ongezond kindje. Bovendien kan hij een bloedtest doen waarbij hij het naar china stuurt en dan de uitslag krijgt die slechts bij 1% een ernstige afwijking NIET op pikt. Ik denk dat dat de NIPT test is, al weet ik het niet zeker, het zal hier wel weer anders heten. Maar het deed me goed om uit zijn mond te horen dat er geen enkele reden is voor mij om het niet nog een keer te proberen, behalve als ik het emotioneel of lichamelijk niet meer aan zou kunnen. Maar dat kan ik dus wel. Verder zei hij ook nog dat die vroege miskramen inderdaad eigenlijk best 'vergeten' mochten worden, aangezien er zoveel vrouwen zijn die nog niet eens testen rond die tijd en het dus vaak onopgemerkt zou blijven. Kortom: mijn tellertje is terug gezet naar 4 miskramen Tja, waar je al niet blij van kan worden he? Nou ja, ik ben gewoon optimistisch en blij dat ik het nog niet hoef op te geven. Ik ga nu stoppen met piekeren, peinzen en zorgen maken. Eerst maar deze zwangerschap afhandelen, en dan weer gaan proberen. Hij zei trouwens ook dat de progesteron die ik tijdens deze laatste zwangerschap heb gekregen, ook prednison erin had zitten. En verder vond hij het eigenlijk niet slim om enige veranderingen door te voeren. Hij wil wel dat ik aan de groeihormonen ga om betere eitjes te maken, maar dat kost ongelooflijk veel geld. En wat nou als het weer heel lang duurt voor ik weer zwanger raak? Bovendien zal het me dan weer veel stress en extra druk geven dat die zwangerschap dan wel goed moet gaan. Kortom: ik ga weer aan de DHEA, aspirine, extra foliumzuur en zwangerschapsvitaminen. Verder ga ik daar actieve B6 en B12 en vitamine D aan toevoegen. DAar heb ik me eerder steeds weer vanaf laten praten, maar ga ik dit keer gewoon doen. Daarnaast ga ik hard werken om mezelf weer fit en gezond te krijgen, conditie wat meer op te bouwen, en dan maar hopen dat ik nou eindelijk eens wat meer geluk mag hebben bij de volgende ronde!
@angelhope: je gaat er weer voor..ook dapper van je. We zijn allemaal bikkels dat we zo doorvechten Ik weet niet zo veel van vitamines. Ik weet wel dat ik nu ook aan de uitgebreide zwangerschapsvitamines zit en daarboven op visolie capsules (tip neem die niet s'ochtends in - heb dan de hele dag het gevoel alsof ik een bak kibbeling als ontbijt op heb - YUK!). Ook ik ben nu 6 kilo lichter als toen ik aan mijn andere zwangerschappen begon..nog steeds te zwaar, maar elke kg is er een. Bij mij doen ze ook altijd zo vaag of je die vroege miskramen nou wel of niet moet meetellen. Ik heb 3x een vroege miskraam gehad 1x op 6 weken en 2x ergens tussen de 4 en 5 weken. Als deze niet zouden meetellen zou ik nu op 2 miskramen en 1 doodgeboorte zitten. Probeer bij deze zwangerschap hoop te houden (hoe moeilijk ook). Ben in ieder geval misselijker als de vorige keer en voor de verandering valt mijn haar niet uit. Dit was bij alle zwangerschappen zo behalve bij mijn zoontje...volgende week de eerste echo...ben nu zenuwachtig aan het worden terwijl deze echo pas het begin van alle spanning gaat zijn. We hebben ook nog een reis naar de USA gepland staan als ik tussen de 11 en 13 weken zwanger ben...en heb er helemaal geen zin (meer) in. Ben bang voor de bodyscans, straling tijdens de vlucht...bang dat het in het vliegtuig misgaat. Heb al een kliniek opgezocht daar, mocht ik het niet trekken dat ik een echo kan laten maken, maar ja als het dan mis is wat moet je daar dan mee De reis annuleren is geen optie want we gaan omdat de zus van mijn man daar gaat trouwen en daarbij 100.000 vrouwen gaan op vakantie als ze zwanger zijn waarom zouden wij dan niet kunnen gaan (tja..door de geschiedenis). Nu wilde ik dus een Angelsound bestellen, maar manlief is het er niet mee eens omdat de verloskundige het blijft afraden. We zien het wel...zo dit verhaal over Amerika eruit lucht wel even op.
Hallo meiden, Ben nieuw hier op het forum en zoek steun bij de lotgenoten. Ook wij hebben in 1 keer een gezonde dochter gekregen zonder complicaties.nu we voor een tweede gaan gaat het al twee keer mis. 1 x mk met 6.4 wk en nu zit ik midden in een ma, na 8,5 wk! Alle keren in één keer zwanger. Daar ik niet zo veel geduld heb en niet tegen het beroemde zinnetje 'je hebt gewoon pech!' kan heb ik een afspraak gemaakt in gent.we kunnen in mei terecht.door vele positieve verhalen over aspirine en vit B12 tijdens zwangerschap wil ik het in gent gaan proberen. Ik laat me daar ook compleet onderzoeken.hier in nl wilde mijn gyn nergens aan meewerken.het feit dat we een gezond kindje hebben bestempelde hij als 'puur geluk'. Want de mk en de ma waren een gevolg van chromosomenafwijking! En dit zonder enig onderzoek te doen. Ik zou jullie ook willen aanraden om het een keer in Gent te proberen.de meeste zorgverzekeringen hebben een contract met Gent. Wat ik gehoord en gelezen heb zijn ze in gent voortreffelijk.ze geloven niet in pech en ze willen je echt helpen!ik hoop dat het dan bij ons gaat lukken. Ongeacht of je nu al 1 of 10 kinderen hebt lopen,een kinderwens is een kinderwens. En iedereen heeft er recht op dat zijn lang gekoesterde wens in vervulling gaat. Succes allemaal! En voor diegenen die zwanger zijn gefeliciteerd en hopelijk blijven de kleintjes nu lekker bij mama zitten,gezond en wel!
We zijn naar de poli herhaalde miskramen geweest. Helaas kwam mijn vermoeden uit. Ze kunnen amper wat voor me betekenen. Bloed geprikt op schildklier. Over een maand pas bloed prikken op antistoffen en homocysteine. Dit ivm mijn mk eind januari. Er moet 12 weken tussen zwangerschap en hierop prikken zitten. Het wordt weer medisch wachten en daar ben ik direct weer klaar mee. Ik ga toch eens informeren bij DD.
Ja, dat is vrijwel ieders ervaring helaas, Timon. Ik zou het ook elders zoeken. Anders ben je alleen maar aan het wachten. Die herhaalde mk-poli's gaan nergens over. Ze onderzoeken niets anders dan wat een beetje Gyn standaard al doet. Het idee is vooral TLC (tender loving care), vermoed ik.
Nou dames ik begin bij mezelf ook een patroon te zien zoals jullie beschrijven in dit topic. Mijn tweede vroege miskraam (net geen 5 weken) is net begonnen, in januari was de eerste. Ik raak heel makkelijk zwanger, ik voel mijn eisprong, we doen het op die dag en ik ben zwanger. Maar nu dus al 2x vmk. We hebben een dochter die motorisch gehandicapt is (niet gediagnosticeerde genmutatie en zuurstoftekort doordat ze zo zwak was) zij is geboren met 36 w en moest daarna 3 maanden in het ziekenhuis blijven. Ik begin me toch een beetje zorgen te maken en weet niet of ik dit nog een keer wil meemaken ik vind de theorie iig erg logisch klinken. Dat je lichaam alle vruchtjes accepteert en nestelt en d'r pas later achterkomt dat het niet gezond is en het afstoot (of in mijn dochters geval dan dus niet) Ik baal als een stekker... ben net vorige week begonnen met B12 injecties. Dacht dat het de vorige keer misschien daardoor was gekomen maar nu was de waarde ruim 300 na 2 prikken dus dat heeft ook geen verschil gemaakt. Bah!
@shart86 wat verschrikkelijk vr je meid! Waar heb je de injecties gekregen?had je alleen injecties of slikte je ook kinder aspirine? Sterkte meid!
Shart, ik zie een hele verse banner! Wat jij schreef over dat je lichaam je emmy accepteert en toch vlot afstoot is precies wat ik wil laten onderzoeken. In Nederland lijkt dat niet te kunnen. Ergens had ik het vermoeden dat hier de gyn niets zou worden. Toch zal ik dit circuit afmaken ivm de bloeduitslagen die handig kunnen zijn voor DD. Heb nog geen mail gestuurd ivm drukte. Ben ook benieuwd wat de kosten zullen zijn. Hangt het nu ook even vanaf.
Goh, gisteren een mail naar DD gestuurd en nu al een telefonische afspraak met dr. S. staan. We wachten op de bloeduitslagen van Nederland. Dan hoef ik dat daar niet te laten doen.