Ik weet niet goed waar ik dit moet plaatsen. Maar ik hoor graag jullie eerlijke mening. Ik ben zwanger en we hebben 4 katten. De jongste wordt in mei 1 en de oudste in mei 2, ze zijn nog best jong dus en vaak druk. Mijn vriend vindt dat we minstens 1 kat weg moeten doen, vanwege de drukte en haren in huis. Eigenlijk wilde hij sowieso nooit al meer dan 2 katten, maar uiteindelijk heeft hij zelf toegezegd. Ik ben gek op mijn katten en het doet alleen al pijn dat mijn vriend dit zegt. Het zijn stuk voor stuk raskatten die ik zelf heb uitgekozen. Ze zijn soms best druk en vervelend en kunnen echt veel haren en troep in huis maken. Maar ze zijn heel lief en echt niet vals ofzo en zullen de baby niks doen. Wat vinden jullie stel ik me aan of moet mijn vriend niet zo moeilijk doen?
Wij hebben ook 4 katten en hier is baby nr 2 onderweg. Geen (katten)haar op mijn hoofd dat er een kat weg gaat! Tenzij ze de baby iets aan zouden doen of die erg allergisch zou blijken, maar anders? Vast niet! Ja ze produceren veel haar en ja je moet ze in de gaten houden, maar ik denk dat het prima samen gaat.
Heel herkenbaar meid! Wij hebben 2 katten en nu semih er is wil mijn man ze ook wegdoen. Niet alleen mijn man zeurt, zijn hele familie!! Ik krijg zelfs dingen als: is je kat belangrijker dan? hallo, het is een levend beest, geen wegwerpartikel. Vooral sinds semih in het zh heeft gelegen ivm rs-virus hoor ik van iedereen doe je katten weg je huis moet schoon zijn (hun vinden katten vies)blablabla. Terwijl de artsen tig keer hebben gezegd dat het niet aan de katten lag. Nu is dat wel een stukje cultuur (man is turks) maar dan nog, waar bemoeien ze zich mee?! Ik heb ook tegen mijn man gezegd ik doe ze niet weg en daf het me niet kan schelen wat een ander vind.
Ja ik vind het ook nogal wat, ik ben super gek op mijn katten en dat mijn vriend dat dus blijkbaar niet is doet mij best pijn. Tuurlijk is de baby nummer 1, maar dan ga ik toch gewoon vaker stofzuigen enzo.. En 1 van onze katten is nu heel irritant omdat hij nog niet geholpen is. Hij schreeuwt ontzettend veel en hard! Maar dat is mijn vriend zijn eigen schuld, want hij wil dat de kat eerst een paar dekkingen doet. Dus ik roep al weken, als we hem helpen stopt dat schreeuwen vanzelf..
Nou als ik jou was zou ik direct een afspraak maken bij de DA! Dan is je vriend daar maar niet mee eens. Hij wil de kat wegdoen maar een nestje is niet erg? Ik bedoel het echt niet rot hoor ik heb zelf ook 2 vrouwtjes maar zijn geholpen. Een zwangerschap en een nestje kittens lijkt me nogal zwaar + je moet maar een nieuw huis kunnen vinden en ze moeten maar goed terecht komen. Straks komen ze bij iemand die verwaarloosd of weet ik het wat. En dat ze eerst een nestje moeten hebben is achterhaald en elke keer krols laten worden is juist slecht voor de gezondheid. Mijn man wou het ook niet hij vond het te duur maar ik heb gewoon een afspraak gemaakt, klaar!
Dus wél een kat wegdoen maar niet laten helpen? Vreemde opvatting van je partner. Ga eens met elkaar rond de tafel zitten, jij bent bereid -....- (meer stofzuigen, dweilen, regelmatige check - up bij de DA) te doen als de katten blijven. Meer kun je niet doen, denk ik. Ik vrees hier ook al voor een kattenallergie of dat het niet samen gaat met kat en dochter, dus ik ken het gevoel zeker wel. Mijn kat is mijn maatje, die doe ik niet zomaar weg! Ik zou dan ook niet instemmen met het wegdoen van de kat.
Heel herkenbaar! Ik heb 2 katten en vl is geen kattenmens. Hij wil ook datik de jongste (nog geen jaar oud) weg doe omdat ze te druk en vervelend is. Hier ook geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt! Mocht het echt echt echt niet samen gaan met de baby of is de baby allergisch dan zal t wel moeten.. maar nu moet hij maar lekker door de zure appel heen bijten en niet zo zeiken.
ai moeilijk hoor..maar mijn persoonlijke mening is: je vriend moet niet zo moeilijk doen als de baby straks zo "schreeuwt" (huilt) druk en vervelend is zegt je man dan doe de baby maar weg?? ik vind jullie hebben er toen samen voor gekozen(hij heeft uiteindelijk toegezegd) dan moet je de klus ook afmaken Ik zou er dus ook niet mee instemmen(hier 1 pers van bijna 18 jaar oud en een huis tuin en keuken kat van 10) en als mijn manneke nu zou zeggen 1 van de katten moet weg dan heeft ie toch echt pech!! gaat ECHT niet gebeuren:x
Het is een kater, dus geen nestje voor ons. Maar voor de poes die hij dekt. Maar ik mag hem laten helpen
Ik heb een kat, die had ik al voor dat ik m'n vriend leerde kennen. Ze hoort bij mij. De enige reden dat ik een ander huisje zou zoeken voor haar is als onze kindjes allergisch zouden zijn. En dat is gelukkig niet zo. Onze zoon is ook stapelgek op 'poes' en zij ook op hem. Als ze komt te overlijden, zal het wel een pittig gesprekje worden over een nieuwe poes, want ik ben echt een katten mens. Maar vriendlief wil graag een hond...
Wij hebben twee katten. Het wordt mooier weer, ik zou zeggen steriliseren/castreren en lekker naar buiten ermee. Daar kunnen ze hun nagels scherpen, spelen enz en binnen komen onze katten op te slapen, knuffelen en te eten. Ik heb ook een Britse korthaar/ragdoll die niet goedkoop was maar nadat onze bank was afgeragd had ik de keus van binnenkat naar toch naar buiten snel gemaakt.
O haha ja dat scheelt al! Maar beter dat je hem mag laten helpen, straks gaat hij sproeien als de baby er is.
Ik hebzelf twee (binnen)katten en echt geen haar op mijn hoofd dat er een kat weg gaat! Ik heb voor hun gekozen...totdat ze dood gaan! Of er miet een allergie komen maar ook dat vind ik dat dat al veel te snel word geroepen. Baby hoest dus as llergie dus hup in de verkoop! Als mijn man zegt dat een van de katten weg moet lach ik hem echt uit! Dat gaat gewoon nooit gebeuren... gelukkig weet hij dit ook! Wist je dat het zelfs goed is voor de ontwikkeling cvan een kind om op te groeien met dieren?? Ik zal de kater inderdaad laten castreren...dat is altijd slim... feliway verdampers in de stopcontacten (2 of 3 in huis) daar komen feromonen bij vrij...daar worden katten rustig van en voelen ze zich op hun gemak. Daardoor minder kans op sproeien bij komst baby
Ik zou ook niet de katten wegdoen, behalve als later blijkt dat de baby allergisch ervoor is. Jullie hebben zelf gekozen voor 4 katten en net als je al aangeeft zijn het geen wegwerpproducten. Je hebt, vind ik, gewoon de plicht om voor je eigen huisdieren te zorgen, ook als de baby er straks is. En natuurlijk goed in de gaten houden hoe de katten straks op de baby reageren, maar dat komt vast goed!
Persoonlijk vind ik 4 katten wat veel maar ik vind ook dat nu je ze eenmaal hebt, je ze niet weg kan doen. Als je dieren neemt, en zeker als je er 4 hebt, dan weet je van te voren dat ze verharen en er een rommel van kunnen maken. Ik heb twee konijnen en moet elke dag stofzuigen maar ik doe het met liefde want de dieren die je hebt, daar zorg je voor. Zwangerschap vind ik dan ook geen excuus om beesten weg te doen, tenzij kinderen allergisch zijn natuurlijk.
Het is al veelvuldig gezegd, maar ook hier zeg ik; je vriend moet niet zo zeuren. Jullie hebben er toentertijd samen voor gekozen, dus so be it. Een kat doe je niet weg, als hij even meer haren verliest oid. Je weet vantevoren met meerdere dieren dat je meer moet stofzuigen! En ik spreek uit ervaring hoor, wij hebben zelfs 5 katten(4 zijn nu 3 en 1 is nu 2) en een hond. Ook wij hebben er samen voor gekozen, al zegt manlief wel, dat er hierna geen 5 meer gaan komen, maar max 3 . Tjsah we hebben er toen voor gekozen en dat moet je af en toe ook op de blaren zitten toch? En ik zou echt niet zonder mijn beestjes kunnen!! Bovendien vind ik dat elk kind met huisdieren op moet groeien. Dat hoort bij de ontwikkeling. Maar dat is mijn mening :-D
Ik sluit me bij de eerdere meningen aan. Ik heb 2 poezen en zou ze NEVER NOOIT wegdoen. Ik ben ook doodsbang voor een allergie van de kleine, omdat ik vroeger ook hartstikke allergisch was voor katten. Maar ik hou van die beestjes en zie ze als deel van ons gezin. Het klinkt voor mij ook als een best een beetje een gemene manier van je vriend om in ieder geval van één kat af te komen; je kindje als excuus te gebruiken. Je kindje wordt echt niet ziek van kattenharen hoor! En een stofzuigertje extra maakt ook al verschil. Er zijn genoeg maatregelen te nemen. Zoals al eerder werd gezegd: huisdieren zijn geen wegwerpartikelen, die neem je op in je huis tot hun dood!
Wij hadden twee katten en nu helaas nog maar een. (Poes is 1 januari overleden) met mijn oudste gaat het prima en met de tweede verwacht ik ook geen probleem. Mijn man is ook geen katten liefhebber. Maar ik had ze al toen we een relatie kregen en hij heeft ze geaccepteerd. Hij hoeft dus ook niet de zeggen dat de kat weg moet, dan gaat ie zelf maar. Dus je vriend moet niet zo moeilijk doen. Hij heeft er mee ingestemd dus dan kan je er niet zomaar een weg doen.